Zij kwam ter wereld in Tienen, hij sleet zijn jeugd in Denderleeuw en omstreken.
Ze leerden elkaar kennen via een gemeenschappelijke vriend in januari 2002.
Na een moeilijk begin begon een sprookje dat nog altijd blijft duren... Op vrijdag 23 mei 2008 zijn we (eindelijk!) in het huwelijksbootje gestapt. En voorlopig vlot het nog steeds ;-)
25-01-2007
Trouwbeurs
Sinds we vorig weekend naar de trouwbeurs geweest zijn, begint er vooruitgang te komen in onze trouwplannen. En dat werd duidelijk tijd, want enkele zalen laten ons weten dat ze als voor gans 2007 al volgeboekt zijn, en dat ook 2008 zich begint te vullen.
We zijn nog er nog niet helemaal uit welk concept het wordt. We hebben geen zin in een trouwfeest waar je uren aan tafel zit. We willen een gezellig, actief trouwfeest. Veel vrienden, veel plezier, veel dansen, geen etikette en zeker geen stijf gedoe.
Ook de vooropgestelde datum van 10 mei 2007 wordt weer in vraag gesteld. Blijft het mei, wordt het juni, of verschuiven we het hele gedoe naar september of oktober? Plannen we op zaterdag, of gaan we voor een vrijdag? Trouwen we voor de kerk of wordt het enkel een burgerlijke trouw? En wie worden de getuigen? Wordt het een klassiek wit trouwkleed of gaan we voor kleur? Een zaal met alles erop en eraan maar met beperktere mogelijkheden, of organiseren we alles zelf?
Ik zal blij zijn als de bovenstaande vragen opgelost zijn. Maar ik ben alleszins blij dat we er onze tijd voor nemen...
24-01-2007
Zwaar gehavend...
Gisteren de laatste twee lesuren weer zwaar afgezien op het hindernissenparcours... Na de "kiekentrap" waar je opklimt om vervolgens met een sprong 2m lager te belanden, om dan zo snel mogelijk gezwind de volgende hindernis te nemen, was er nu nog een andere hindernis. Nog hoger. Joepie. Als je weet dat ik er al moeite mee heb om van 2m hoog te springen, kan je wel raden dat een 3m hoge hindernis echt wel de hel was voor mij. En jawel, ik heb er welgeteld 25 minuten opgezeten. Met mijn koude kont op een hindernis op 3m hoogte, en er niet af durven springen. Zelfs met collega Pieter naast me, durfde ik me niet te lossen om de sprong in het diepe te wagen.Verschrikkelijk frustrerend, en het wilde maar niet lukken om me over mijn angst heen te zetten. Verdomme! Uiteindelijk heb ik van onze monitor een andere manier gekregen om eraf te geraken. Gezien ik het daar al 25minuten volhield, had hij waarschijnlijk de moed opgegeven om me op de gewenste manier beneden te krijgen... En dus kwam ik verkild tot op het bot en compleet teleurgesteld in mijn eigen lef, terug met mijn voetjes op de grond... Het was wel even slikken... (op de foto: de bewuste hindernis...helaas geen betere foto gevonden)
Gisteren dan 's avonds nog naar Alex Agnew geweest, in een uitverkochte Arenbergschouwburg in Antwerpen. Schitterend. Geweldig. Wie nog kaarten kan bemachtigen en een mix van stront-humor ('droog in de kakker') en politiek incorrecte grappen (over gehandicapten, Filip en Patrick, moslima's, Marokkanen,...) kan apprecieren, doen!!! Na de show nog een kebap gaan eten, en dan werd het al vlug middernacht tegen dat we in Gent arriveerden...
Vanmorgen was het wel pijnlijk... Als je pas om half twee in bed ligt en de wakker meedogenloos afgaat om 6u15, dan is diezelfde wekker drie keer het zwijgen opleggen niet genoeg om fris en monter op te staan. Zeker niet als je deksels goed weet dat het een zware dag zal worden : te beginnen met 4 lesuren wapenstok (en als je dan met een overmoedige collega oefent die het je extra moeilijk wilt maken, dan is de pret er nog vlugger af!!) vervolgens een loop-intervaltraining van een goeie 7km inclusief berg op / berg af trainingske, om dan te eindigen met het geven van een presentatie waar je nauwelijks nog van weet waarover het gaat...
Alles ging vrij vlot, behalve dat ik nu vol blauwe plekken sta en pijn heb aan mijn heupen, en dat hebben we dan ook weer gehad. Morgen gelukkig een simpele lesdag....
21-01-2007
Brilscore
Veel volk in de straat bij ons, daarstraks, voor de topmatch AAGent - Club Brugge. En een Iveco met een tiental collega's die voor onze gevel hadden postgevat om de supportersgroepen uit elkaar te houden. Ook de sproeiwagen stond klaar in onze straat. Spannend !! ;-)
Toen de politie wou vertrekken om de supporters van Club via onze straat naar het stadion te begeleiden, reed de sproeiwagen op kop. Helaas wilden de supporters niet meteen volgen, en moest een tweede sproeiwagen even tussenkomen om de goede richting te tonen. We zagen het water van om de hoek komen. Hehe. Meer gebeurde er niet, althans niet in onze straat. Het was wel even verschieten om zoveel politie in onze straat te zien. Meestal blijven ze op de Brusselsesteenweg en de straten dichter bij het stadion gelegen. Nu verscheen de machtontplooiing recht voor onze deur.
Nu de match geëindigd is op 0-0, lijkt het gevaar me geweken. Alhoewel je met hooligans nooit weet natuurlijk. Ik hoop nog wat leuke fotootjes te kunnen trekken van de Iveco's en de sproeiwagen (voor de match had ik helaas geen fototoestel vast) maar ik denk dat het rustig zal blijven, gezien de score.
Fotodossier
Voor de lessen "Technische vaststellingen dmv fotografie" moeten we zelf een fotodossier aanleggen. Bij de aanvang van de eerste les, nu al enkele maanden geleden, moesten we kiezen uit één van de cijfers die de docent op het bord had gezschreven, zonder uitleg over het waarom. Later bleken die cijfers het onderwerp van je fotodossier te zijn. Voor mij was dat dus 'VKO SS', wat zoveel betekent als 'Verkeersongeval Stoffelijke Schade'. Een accidentje dus, zonder gewonden. Fotodossier af te geven uiterlijk tegen 15 februari.
Hoog tijd dus om er aan te beginnen. En nu mijn schoonpa in spé hier was met de auto om in ons huis te komen werken, was dit een goed moment. Twee auto's, een oprit en een straat. Meer heb ik niet nodig. En misschien wat schade aan één van de twee auto's. Wat ook aanwezig was. Enkele krassen op de achterkant van onzen bumper, op de goede hoogte. Et voilà, de foto's heb ik al. Nu nog uit de 45 foto's de goede kiezen, in een documentje gieten en klaar is mijn fotodossier.
Gent-Brugge
Gent en Brugge doen Gentbrugge trillen Topmatch in uitverkocht Ottenstadion
Gent - Zondagmiddag trilt Gentbrugge op zijn grondvesten, want de naam van de gemeente maakt dan zichzelf waar. AAGent-Club Brugge wordt dé voetbalclash van de winter. Het stadion is uitverkocht. Je kan geen kroeg binnenstappen, niet bij de beenhouwer in de rij staan of niet bij de kapper zitten,... of hét gesprek gaat over de match van zondag om 13 uur. Voor het eerst zijn de Buffalo's topfavoriet in een bijzonder geladen treffen met de aartsrivalen uit Brugge. Zo'n 170 politiemannen houden een oogje in het zeil.
Laten we hopen dat het rustig blijft, met een uitverkocht Ottenstadion in onze achtertuin. Dave gaat ook kijken, met een vriend die een ticket te veel had (lucky bastard!), dus ik zit rustig (??) alleen thuis om wat te studeren...
18-01-2007
Thx stad Gent
Gent is een fijne stad om in te wonen. Dat wist ik al eerder. Het is een aangename stad, met veel water (en binnenkort nog meer water! - en dan heb ik het niet over ons zwembad in de kelder), veel winkels, een leuke sfeer. Alles is er dicht bij elkaar en toch kan je uren rondwandelen in Gent. Gent is geen opgejaagde stad zoals Brussel dat vaak is. Eigenlijk is Gent een groot dorp. En dat maakt Gent net zo leuk.
Gisteren belde ik naar Gentinfo. In onze straat gaat er namelijk al enkele maanden een markt door op maandagochtend, in afwachting van hun echte marktplaats, een straat verderop. Dus elke zondagavond moeten we onze auto's verplaatsen om de straat vrij te maken voor de marktkramers. Er staan dan ook van die E1 verkeersborden die het parkeerverbod op maandag van 6u tot 14u aanduiden. Maar omwille van het tijdelijk karakter van de markt, zijn dat borden die niet vast in de grond zitten. Met al die rukwinden van de laatste dagen, lijkt dat me best wel gevaarlijk. Omvallende borden lijken me niet zo gezond voor mens en auto. Dus belde ik gisteren naar Gentinfo. Waar men mij zeer vriendelijk te woord stond. Men vroeg mij of ik feedback wou op mijn melding, waar ik graag op in ging. En kijk, toen ik vanavond thuis kwam van de Opac, bleken de bewuste borden alweer stevig te zijn vastgemaakt aan in de grond vastgezette palen of verlichtingspalen. In mijn mailbox vond ik een mailtje met de bevestiging van mijn oproep en de mededeling dat het vandaag zou opgelost worden.
Een dikke pluim voor Stad Gent dus, meer bepaald voor de Dienst Wegen, Bruggen & Waterlopen Depot Martelaarslaan.Want zij hebben ervoor gezorgd dat onze straat er weer wat veiliger bij ligt.
Gent is dus een fantastisch leuke stad om in te wonen (zeker als je zoals ik van Tienen komt) en daar ben ik nu alleen nog maar meer van overtuigd!
Ter info voor Gentenaars met gelijkaardige problemen: Dienst Wegen, Bruggen & Waterlopen Depot Martelaarslaan Martelaarslaan 9-11 9000 Gent Tel. 09 269 97 40 09 269 97 41 Fax 09 223 98 48 E-mail eric.somerling@gent.be
of
Gentinfo 09/210.10.10
14-01-2007
sunday running
Heerlijk lopen was het, zondagnamiddag langs de Watersportbaan in Gent. De blauwe lucht, een heerlijk winterzonnetje dat weerkaatste op het water, en niet te druk, maar genoeg lopers en wandelaars om het gezellig te maken. Alleen lopen is toch ook maar alleen, dus het is leuk als je af en toe een andere loper kruist. Ik heb er dan ook echt van genoten, en mijn tijd was niet slecht, maar ook niet echt goed, zeker niet in vergelijking met mijn loop van dinsdag in Wachtebeke. Ik heb waarschijnlijk te veel genoten van het lopen, en genieten staat voor mij niet gelijk aan een dodelijke spurt van 5 km tegen de klok... Hopelijk is het komende zondag even mooi loopweer. Dave is dan toch naar de voetbal (Club tegen de buffalo's, de vlaggen hangen al aan de spoorwegbrug) dus heb ik de ganse namiddag voor mij alleen.
Wat de rest van het komende weekend betreft, heb ik Dave kunnen overtuigen om mee te gaan naar de Trouwbeurs in de Expo in Gent. Dat zal zaterdag zijn, gezien meneer vrijdagavond een date heeft, en hij zondag naar de voetbal gaat. Het belooft dus een fijn weekend te worden, maar eerst moeten we de rest van de week nog doorspartelen...
12-01-2007
Driedagsziektebriefje
Drie dagen ziekteverlof achter de rug...
Niet dat ik me zo slecht voelde woensdagochtend, maar wel te slecht om 6 uur sport te gaan doen Dus toch maar naar de dokter, voor een ééndags-ziektebriefje, dacht ik, want ik zou donderdag wel terug naar school kunnen gaan. Mooi niet dus, dokter vond dat mijn buik en mijn darmen veel te veel lawaai maakten om goed te zijn, bovendien vond ze mij er maar héél bleekjes uitzien en toen ik haar vertelde dat ik al drie dagen diarree had, was ze helemaal overtuigd. Plus het feit dat de buikgriep die ze vaststelde ook nog eens besmettelijk was... uitgaansverbod dus voor drie dagen.
Nu zijn de drie dagen voorbij en ben ik toch wel blij dat ik drie dagen heb kunnen rusten. Ik voel me weer beter. Had weer niet door dat ik me slechter voelde dan ik dacht. Drie dagen rust en veel slaap heeft me deugd gedaan. Maandag kan ik er weer tegenaan...
09-01-2007
Nog steeds in afwachting van ...
... de russen, en ik blijf lomp. Ook mijn maag kijkt op tegen de komende invasie en protesteert luidruchtig en pijnlijk. Al twee dagen loop ik rond met een zeurende maagpijn en de daarmee gepaard gaande misselijkheid. Ook een wel zeer vlotte doorstroom via de uitlaat hoort er blijkbaar bij. Ik kan gelukkig nog mijn gedachten verzetten in de les - als ik tenminste mijn tijd niet op de wcpot verkwansel.
En toch... in deze toestand ben ik er in geslaagd om vandaag 8km te lopen. Eén km naar de piste rond de vijvers in Puyenbroeck, ter plaatse 2 rondjes van 3km, en dan terug 1km naar de kleedkamers. Het bizarre is dat het lopen van die 6km verdomd goed ging. De maximumtijd van 34'30" voor de 6km, heb ik vandaag net niet gehaald: ik deed er 34'33" over. Drie luttele seconden teveel. Bizar als je weet dat ik niet eens mijn 4km gehaald heb. Maar goed, ik kan er alleen maar blij mee zijn niet?
Vanavond dan wat dom geweest. Beetje te veel kaasflapjes gegeten, met als resultaat dat die zwaar op mijn maag liggen. Mijn maag ziet af dezer dagen. Gezien de vinger-in-de-keel-methode niet werkte, werd het een motilium. Afwachten of het morgen zal lukken om naar school te gaan. Gezien de 6uur sport zie ik het niet meteen zitten, maar we zien wel. Heb alleszins al een afspraak bij de dokter gemaakt, maar als ik morgen fris als een hoentje op sta, bel ik die af en ga naar 't schooltje...
08-01-2007
Aaaahhhhhhh- nemer
Het was me weer een dagje...
Vanmorgen opgestaan met mijn ogen nog halfgesloten, op de tast zoekend naar ondergoed en kousen, de trap afgewaggeld naar de leefruimte. Daar mijn gsm op de grond laten vallen, in drie stukken: deksel, batterij en de rest. 't zag er niet zo goed uit want de SIMkaart werkte niet meer. Me aangekleed, waarbij ik de zeep onder de lavabokast liet vallen. Heb niet de moeit gedaan om ze te gaan zoeken. Zeep ruikt toch goed. Dan terug naar boven: op zoek naar mijn oude Siemens-gsm voor het geval mijn Nokia kapot was gevallen. Siemens vlug gevonden - wat een wonder! - maar ondertussen wel met mijn teen tegen het bed geknald. Ontbijten verliep gelukkig vrij vlot - behalve de doos fruitsap die uit mijn handen viel. Het weze overduidelijk dat ik mijn regels verwacht. Ik hoop dat ze snel komen want dan is ook de maandelijkse lompheid over...
Om 10.00u telefoon van de aannemer. Voor twee dingen: "de dorpels liggen hier en we zouden ze graag komen installeren". Dat lijkt me logisch, en liefst zo snel mogelijk! "En dan nog iets, er ligt hier nog een openstaande factuur voor de reeds uitgevoerde werken" Het klonk wat ambetant. Inderdaad, zei ik, die factuur heb ik nog niet betaald want ik wil hier eerst die twee arduinstenen zien liggen. "Ah zo, maar dat betreft wel een tussentijdse factuur en die moet betaald worden" Tja, zei ik - nog altijd vriendelijk - maar ik wil toch eerst die twee dorpels hier zien liggen, want we zijn ondertussen al méér dan anderhalve maand aan het wachten. En mijn ervaring met aannemers (Ervaring? waar?) leert me dat kleine werkjes op de wachtlijst komen. En zolang we moeten wachten op die dorpels, kunnen we hier niet verder werken. Vandaar. Trouwens, op de offerte stonden die arduinstenen er ook op. "U begrijpt toch dat dat zo niet gaat? Er is al een herinnering gestuurd en een tussentijdse factuur moet betaald worden, los van de offerte" Meneer de aannemer, zei ik, nog steeds beleefd maar wel lichtelijk ambetant, luister eens goed en laten we de volgende afspraak maken: ik wil zo vlug mogelijk mijn blauwe steen hier liggen hebben. Als ge mij een afspraak kunt geven om die deze week - zoals ge zelf hebt voorgesteld - te komen leggen, dan betaal ik die rekening meteen, en verwacht ik dat die stenen hier deze week gelegd worden. "Ik vind toch dat ge die factuur meteen moet betalen. Ik kan u op dit moment nog geen exacte dag geven, maar het zal deze week donderdag of vrijdag zijn" Meneer de aannemer, herhaal ik - lichtjes geïrriteerd -, laten we volgende afspraak maken: zodra gij mij een afspraak met dag en uur geeft om die stenen te komen leggen, betaal ik diezelfde avond nog uw factuur, dat is geen enkel probleem. Maar eerder betaal ik die factuur niet. Dus laat mij zo snel mogelijk weten wanneer ge de arduin komt leggen en ik betaal.
Tegen 14.30, telefoon van de administratie van de aannemer. "Of het voor u past als we deze week die dorpels komen leggen?" Zeker mevrouw, dat is zeer vriendelijk van u. Vrijdagvoormiddag past perfect voor ons. Tussen half negen en negen? Wij zullen er zijn. En wilt u nog tegen uw medewerker die mij vanmorgen gebeld heeft, zeggen dat de openstaande factuur deze avond zal betaald worden, dan kan hij op zijn twee oren slapen. Bedankt!
07-01-2007
MiRaNo
Gisteren nog eens stevig weggeweest... Na een plezante maar rustige nieuwjaar, was het tijd om nog eens lekker uit de bol te gaan. En dat was deze keer in de Mirano in Brussel
Spijtig voor degenen die niet mee waren, en zeker voor herhaling vatbaar!!!!
05-01-2007
Testfoto
Een eerste test om wat grotere foto's in mijn berichten op te nemen. Zo'n klein fotootje is toch ook maar klein en soms zie je echt niet goed wat er op staat, of in welke staat de mensen die erop staan zijn.... ;-)
Als probeersel niet zomaar de eerste de beste foto, maar mijn drie favoriete kindjes op een rijtje...
03-01-2007
Zelfverdediging
Vandaag examen zelfverdediging gehad.
Een godganse vakantieweek is dat examen geen dag uit mijn hoofd geweest, en elke keer dat ik er aan dacht kwam de stress opzetten, want ik had niet bepaald vertrouwen in mijn zelfverdedingingkunde... Het uit elkaar houden van de verschillende oefeningen lukte me niet. Ook niet tijdens de 'generale repetitie' die ik hield met Andy, vlak voor het examen zelf. Het was alsof ik niet kon nadenken, ik moest vertrouwen op de bewegingen die in mijn lijf zaten, en hopen dat die juist waren. Ik kon niet rationeel nadenken over hetgeen ik moest doen. Dus, bij het binnenkomen van de zaal, was de stress werkelijk niet te houden. Mijn hart klopte als zot. En een wonder geschiedde. De eerste oefening ging vlot. En de tweede ook. Ik vergat zelfs mijn 'veiligheid' en 'collega' niet. Mijn zelfvertrouwen groeide. Ook de derde lukte. Bij de vierde oefening maakte ik een klein foutje (geen afleidingsshot) en vreemd genoeg ging het boeien plots vlot. Hoe ik het gedaan heb weet ik het nog altijd niet, maar de commentaar van de docent was tot mijn verbazing zeer goed : Eén van de betere die hij vandaag al had gezien. Vlotte afhandeling, een redelijke snelheid, goede manier van boeien, een gezonde dosis agressie... Daar stond ik dan... had ik dààrvoor een hele week gestresst en tijdens het wachten 5keer naar de wc gehold om een stressboodschap te laten vallen?? Hoe kòn dat nu ineens zo vlot gaan? Waarom stond ik dan al die vorige weken te sukkelen? Dacht ik misschien te veel na???
Toen we de Dojo buitenkwamen, vloog ik van blijdschap Andy rond zijne nek. Wie had ooit gedacht dat dit examen zo vlot zou gaan???
02-01-2007
Zo lang mogelijk genieten van de vakantie...
Vandaag is het de laatste dag van mijn kerstvakantie... morgen zit ik weeral op school en is de rust voorbij. Ik was van plan deze vakantie veel voor school te doen, maar eerlijk gezegd... het is er niet van gekomen. Dat bezorgt me wel een beetje een wrang gevoel, maar aan de andere kant had ik dat weekje 'er volledig uit' wel nodig. Nu zijn de batterijen hopelijk terug voldoende opgeladen om er weer enkele maanden zwaar tegenaan te gaan, ik zal elk brokje energie kunnen gebruiken...
Mijn goede voornemens voor dit jaar zijn dan ook nogal logisch: mijn opleiding deftig afmaken, door veel te studeren en veel te sporten ; en ook proberen wat meer tijd vrij te maken voor mezelf. Niet altijd voor die tv te liggen of spelletjes te spelen op de computer, maar eens een boek lezen of gewoon wat luieren. Mezelf voorbij lopen is één van mijn talenten .
Vandaag ook mijn eerste loop van het jaar, kwestie van de eerste grammen overtollig vet van de feesten eraf te lopen. (Op de foto: enkele hapjes bij het aperitief, made by Gé.) Tot mijn grote spiijt was de atletiekpiste in Gentbrugge afgesloten, en heb ik dus niet mijn kilometers kunnen bijhouden. Een kleine schatting brengt mij op een dikke 5km op 35'. Een rustige inloop-loop dus...
01-01-2007
Nieuwjaar bij bobone
Op 1 januari doen we traditiegetrouw de toer van Vlaanderen. Dit jaar nog meer toeren, want ons startpunt was Knokke. Van Knokke naar Gent voor een snelle opfrisbeurt, van Gent naar Liedekerke voor een bezoekje aan Dave zijn meter, van Liedekerke naar Denderleeuw voor een bezoekje bij Dave zijn ouders en dan richting Tienen voor avondeten bij mijn bobone, samen met mijn nonkel en tante met de kindjes.
Meteen een fotoshoot gedaan met de twee freggels, zijnde Britt en Laura. En plezier dat we hadden!!!
31-12-2006
Nieuwjaar in Knokke
Nieuwjaar vierden we in Knokke, met de (bijna) usual 8 - maar eigenlijk waren we met 10. Hier een fotootje van de nieuwjaarsvierders, tijdens een wandelingetje op het strand van Knokke.
27-12-2006
Perfume: story of a murderer
Ik ga meestal heel bevreesd de cinemazaal binnen als ik ga kijken naar een verfilming van een boek. Dat was gisteren niet anders, gezien Het Parfum van Patrick Süskind behoort tot mijn geliefdste boeken. Het boek toont je de weg naar je eigen wereld van geuren. Je maakt zelf een beeld van die wereld die wordt beschreven in het boek. Daarom ben ik dus bevreesd om naar een verfilming te gaan kijken: als je één keer de verfilming hebt gezien, is het moeilijk om terug naar je zelfgemaakte fantasiewereld terug te gaan... Omdat ik recensies had gelezen die de film de hemel in bliezen, heb ik het toch maar aangedurfd, en inderdaad : Perfume : the story of a murderer
is de beste verfilming van een boek die ik al gezien heb. De sfeer die het boek zo fantastisch maakt, zit volledig verweven in de film. De filmwereld was bij momenten mooier weergegeven dan in mijn eigen verbeelding. En ook de muziek was ronduit schitterend!
Ik zou ook graag naar Crusade in Jeans gaan kijken... de verfilming van het legendarische Kruistocht in Spijkerbroek van Thea Beckman. Maar hier heb ik nog meer schrik over de verfilming, want de fantasiewereld die ik als 10jarig kind heb opgebouwd rond dit verhaal, is nog kwetsbaarder dan die van het Parfum, dat ik las toen ik ongeveer 15jaar was. En de foto's die ik al gezien heb, versterken alleen maar mijn twijfel. De Dolf van Amstelveen in mijn fantasie was veel knapper!!! Nog even de recensies afwachten. Heeft iemand Crusade in Jeans al gezien? Commentaar erop is altijd welkom!!
23-12-2006
50 + 50 = 100 !!!
Allebei zijn ze 50 geworden, Dave zijn ouders. Dat moest gevierd worden en dus werden het ribbetjes à volonté, in ons favoriete ribbetjesrestaurant in Gent, de Gekroonde Hoofden.
Met Jimmy en Antonella erbij, werd het weer een gezellige boel!!
22-12-2006
Just married!!!
Voila,
't is gebeurd!
Mijn broertje die al lang geen broerTJE meer is, is getrouwd... Best wel raar, vooral voor onze papa, die best wel geëmotioneerd was... De trouwzaal in het Hasseltse stadhuis zat bomvol, mooi om te zien eigenlijk.
En Jan-Willem en Amaryllis? Die zagen er heel goed en heel gelukkig uit!!!
Broertje van me, een dikke proficiat!!!
17-12-2006
Clouseau-time!!!
Vanmiddag was het weer zover: mijn jaarlijkse Clouseau-concert! Had begin vorige week nog snel-snel tickets besteld voor het namiddagconcert van vandaag...
En ja, het was weer geweldig natuurlijk!! Mijn liefde voor Clouseau is één van de zaken waar Dave absoluut niet aan uit kan, ik soms ook niet, maar als ik dan in dat Sportpaleis sta mee te kweelen dan weet ik weer waarom ik die twee zo fantastisch vind!! Ik heb het vorig jaar waarschijnlijk ook geschreven, over het concert. En elke keer denk je "Dit kunnen ze niet overtreffen" maar elk jaar slagen ze er wel in. Alhoewel ik toch wel de indruk had dat de sfeer op een namiddagconcert toch net iets rustiger is dan op een avondconcert... Misschien omdat er veel klein mannen in de zaal zaten vandaag, waaronder Zita Wauters met haar mama.
Maar volgend jaar gaan we toch gewoon opnieuw kijken en genieten!!!
. 
Op 1 januari doen we traditiegetrouw de toer van Vlaanderen. 
