Ik voel me zelf nog jong hoor, 26 is dan ook niet zo oud... al is het wel aan de verkeerde kant van de 25 natuurlijk. Het feit dat ik binnen zéér korte tijd alweer wat dichter naderbij de 30 kom, negeer ik nu even...
Maar op zich is het niet oud... de hele wereld ligt nog voor me open. Soms wou ik dat ik wat langer dan een jaar 26 kon blijven. Want het is wel leuk zoals het nu is. Een job die geld opbrengt (al had het wel wat meer gemogen), regelmatig lekker uitgaan, maar evengoed rustige weekends, af en toe de wereld verkennen met een verlengd weekendje, een reis of een citytripje, nog geen zorgen over kinderen "want ik heb toch nog meer dan tijd genoeg!!"
Maar goed, mijn 26ste duurt dus ook maar een jaar en binnenkort komt de 27 eraan dus dat doet je eraan denken dat je niet eeuwig vruchtbaar zult blijven en dat de 30 in zicht komt en dat het dan toch wel tijd wordt om eens aan kindjes te denken...

Maar bon, daar wou ik het nu eigenlijk niet over hebben.
Ik wou het eigenlijk hebben over de jeugd. En dan bedoel ik degenen die jonger zijn dan ik, een stuk jonger. Ik heb namelijk het idee dat de jeugd tegenwoordig gewoon niet meer kan schrijven. Leren ze dat niet meer op school? Is het dan niet meer belangrijk dat je de d-dt-t regel kent en kan toepassen? Of hoort dat bij de laksheid van de jeugd?
Pas op, je hoort me niet klagen over de jeugd hoor. In het nieuws hoor je meestal alleen maar slechts over 'de jeugd van tegenwoordig' maar ik weet dat er een hele grote groep jeugd is die heel sterk gemotiveerd zijn om constructieve actie te ondernemen op verschillende manieren... 

Maar toch... kijk hier eens rond op de bloggensite... en je merkt dat heel veel jeugdblogs vol schrijffouten staan. Zowel dt fouten als andere fouten!
Nu, ik geef toe, ik ben een beetje een freak. Mijn maag keert om als ik een schandelijke schrijffout zie staan, op het Groot Dictee der Nederlandse taal scoor ik meestal goed tot zeer goed. Maar is het dan niet heel belangrijk om een sollicitatiebrief of mail zonder schrijffouten te kunnen opsturen? Dat geeft toch wel een veel betere indruk dan een brief vol spellingsfouten...

Onlangs had ik een discussie met een collega over de bestraffing van schrijffouten op school. Kan je bij een schriftelijke test van pakweg biologie punten aftrekken per schrijffout? Kan het dat je op die manier een dyslectisch iemand een 0/10 moet geven terwijl die de leerstof waar het uiteindelijk over gaat perfect kent? Leraars hanteren verschillende tellingen. Bij mij werd er vroeger meestal per 2 schrijffouten in een test van welk vak dan ook 1 punt afgetrokken. Behalve bij de examens, dan werd dat niet gedaan en werden de schrijffouten je kwijtgescholden... Gelukkig voor sommigen!!

Ach ja, de Nederlandse spelling... het blijft dan ook moeilijk, want het wordt telkens weer aangepast. Ik moet eerlijk zeggen - hoe freaky ik soms ook ben - ik volg ook niet meer. Dus zo freaky ben ik nu ook weer niet. Ik ben freaky op de spelling die ik geleerd heb in mijn jonge jaren. Beetje blijven plakken noemt dat zeker? Maar ik weet echt niet of je dezer dagen "pannenkoek" met of zonder tussen 'n' schrijft. Of  "paardenbloem". Of ...
Ach ja, tegen dat mijn kinderen leren schrijven, koop ik wel een recent groen boekje. Nu een groen boekje kopen heeft geen zin, want tegen dat mijn kinderen leren schrijven zullen we waarschijnlijk alweer hopeloos achter zijn...
Maar zonder fouten schrijven zullen ze!!!!

'T is ondertussen al een week geleden dat ik nog gaan lopen ben... Hoog tijd dus om de training weer op te pakken, dacht ik zo, zeker nu ik een nieuwe sportbh gekocht heb...
Na 10 minuten lopen kreeg ik zware steken ter hoogte van mijn hart. Te erg om door te lopen, dus dan maar op mijn gemak teruggewandeld.
Daar gaat mijn training...

Hartsteken?
Waar heb ik die ineens vandaan?

Komen ze voort uit mijn frustratie over de 5 postauto's die hier - alwéér -  in de straat geparkeerd staan, terwijl er aan de overkant van de Brusselsesteenweg (dus aan de overkant van het postkantoor) een grote parking is waar ze met 100 postauto's kunnen gaan staan? Ik ben van frustratie (ik vond geen parkeerplaats in de straat) gaan klagen. De loketbediende haalde zijn schouders op, de verantwoordelijke "was er niet" en dus heb ik maar een klachtenmail gestuurd. Zucth... Als ik geen antwoord krijg kunnen ze me nog eens aan het loket verwachten.  Mijn vertrouwen in de post is al onder nul, dus veel erger kan het niet worden...

Of kreeg ik hartsteken omdat er te veel vet opgestapeld ligt in mijn aders?
Heb ik nu de boter gegeten na een verlengd weekend van choco en boter vreten?

Of komt het omdat ik met mijn nieuwe sportbh liep, en dat mijn tieten en de rest van mijn bovenlijf zich daar nog moeten aan aanpassen? Zou kunnen, want ik herinner me dat dat mijn andere sportbh ook het geval was toen ik er de eerste keren mee liep. Last van mijn schouders en ter hoogte van mijn hart. Hetzelfde als nu.

Afin, wat het ook is, morgen misschien beter een zwemtraining inlassen. Dat is alleszins minder belastend dan lopen. Vrijdag of zaterdag dan nog een lichte looptraining, een soort testrit, en dan zien of we maandag kunnen deelnemen aan de Stadsloop Gent - 10km.
Al is de kans groot dat ik vrijdag al meteen een eerste testloop op de politieschool moet doen...
On verra!!

Mijn allerlaatste werkdag...

De voorbije vier werkdagen heb ik de nieuwe ergotherapeut ingewerkt, uitleg gegeven over het gigantische takenpakket, verteld over de vrijwilligers,... afin, het waren 4 vermoeiende dagen.
En vandaag was ik er echt niet bij met mijn hoofd, omdat het de laatste dag was zeker?
Alhoewel ik niet echt veel tijd had om daar aan te denken, want ik moest nog heel wat afwerken.
Tegen het einde van de dag drong het besef beetje bij beetje door. De collega's die afscheid komen nemen... nja, dat doet wel raar...

Ook het afgeven van mijn sleutels, mijn bureau, mijn computer,... raar...
Afscheid nemen van de vrijwilligers, telkens dezelfde uitleg geven op steeds dezelfde vragen en opmerkingen,...  raar...
En dan krijg je van één van je beste vrijwilligers een boekje met een twintigtal foto's in, getrokken doorheen die 4 jaren dat je met hem gewerkt hebt. Foto's van feesten, opendeurdagen, ... heel leuk om te krijgen!!! (Bedankt Raoul!!!)

Ach ja, ik zal er zeker nog passeren. Zo'n toffe bende collega's waar je 4 jaar lang mee samengewerkt hebt, vergeet je niet zomaar. Als ik over anderhalve maand vakantie heb, spring ik zeker nog binnen!!
Ook op de ergovergadering was het even moeilijk. Afscheid nemen van de collega-ergo's. Er zitten er enkele tussen waar ik héél goed mee overweg kon, en die ik hopelijk regelmatig nog zal zien. En dan krijg je kaartjes, flessen wijn,... dan is het toch best wel raar om te beseffen dat je blijkbaar toch wel geapprecieerd werd. Anders doen mensen die moeite niet. Maar het is iets dat je eigenlijk pas nadien beseft of bij stilstaat. Ik toch.

Aan al mijn collega's die dit lezen: héél erg bedankt voor de vier toffe jaren. Ik wens jullie nog heel veel plezier in de Vlaschaard, Muide, Speltincx en de andere centra!!!


Goed... nog drie keer slapen en mijn nieuwe leven begint...

Dave is verslaafd aan teletekst. Al lang... het is het eerste wat hij doet als hij thuiskomt na een dag werken, of zelfs als we 's avonds of 's nachts thuiskomen na het uitgaan of zo. Wie bij den hond slaapt, krijgt zijn vlooien, dus heb ik de vlooien nu ook te pakken en begin ik dat ook te doen...

Maar de laatste tijd is het echt wel triesting gesteld met teletekst. Toch op één. Halve stukken tekst, verkeerde paginanummering, twee pagina's door elkaar, tekst die pas na 5 minuten verschijnt... het is echt wel huilen met de pet op. Ik vroeg me af of het aan teletekst ligt, of aan onze tv. Ik denk het eerste, want onze tv werkt voor de rest nog goed. ZIjn er nog mensen die klachten hebben over teletekst? Graag uw reactie...

De week Frans is achter de rug... Het was lang genoeg, het was vermoeiend om heel de tijd frans te spreken en te denken, maar het was wel héél plezant.
Ben heel blij dat ik het gedaan heb, al heb ik er dan wel een week congé aan opgedaan.
Ach ja, wat zou ik anders gedaan hebben? Lui geweest zijn? Auto wassen? Kuisen? Hier beneden op de werk werken? Tja, dan doe ik liever iets echt nuttig.
En het was een heel plezante groep. Allemaal heel verschillende mensen, maar het klikt wel.
De laatste dag (vrijdag) hebben we de hele dag in Gent rondgestapt, van het zuid naar het St-Pietersplein via St-Baafs naar de reep en de vrijdagsmarkt. 's Middags een dagschotel gaan eten in een grieks restaurant, en dan nog een klein toertje. Uiteindelijk zijn we dan in een café verzeild geraakt aan de Korenlei, en daar hebben we gezeten tot een uur of 8 's avonds.  En maar frans klappen...

Afin, dinsdag hebben we weer afgesproken met een aantal van de groep waarmee het echt goed klikt, en we zien wel waar we uitkomen...