De laatste tijd zing ik weer wat meer. Een goed teken.
Alhoewel ik nog niet echt luidop durf zingen - al zou ik dat graag willen. De schroom is nog een beetje te groot.
En ik heb een heilige schrik om vals te zingen, omdat ik het zelf verschrikkelijk om horen vind als anderen vals zingen.

Maar dat zingen deugd doet, daar had ik geen onderzoek uit Frankfurt voor nodig. Zingen is een geweldige uitlaatklep, en het doet ongelofelijk deugd om alle stress van je af te zingen. Denk dat ik me terug wat meer met mijn gitaar ga bezighouden. Vroeger speelde ik wat gitaar, ben begonnen met een korte beginnerscursus in het Jeugdhuis in Tienen, en heb dan een tijdje ook veel gespeeld. Niet dat ik het zo goed kon, maar ik kon er toch iets uit krijgen...
Laat ik er maar een laat 2006-voornemen van maken: meeer gitaar spelen. (en eerst mijn partituren terugvinden)

Volgens vorsers van de universiteit van Frankfurt is zingen gezond en versterkt het het immuunsysteem. Zij baseren zich op bloedtests die ze afnamen bij leden van liefhebberskoren.

De bloedstalen werden bij koorleden afgenomen voor en na het zingen van een requiem van Mozart. Tijdens het zingen was het niveau van immunoglobulin A en cortisol, twee belangrijke factoren voor een goedwerkend immuunsysteem, significant hoger. Twee weken later werd een ander bloedstaal genomen. Ditmaal mocht het kerkkoor niet zingen maar moest het luisteren naar een opname van het requiem. De bloedniveaus kwamen niet boven het normale, zoals in de eerste test. De onderzoekers ontdekten ook dat het goede humeur van de deelnemers eveneens verbeterde tijdens het zingen. Of de gunstige evolutie zich ook voordoet bij vals zingen, is niet bekend... (DWM) /(Belga)/

Ja, ja, het gaat goed met ons sociaal leven... wat zich weerspiegelt in een drukke agenda en wallen onder onze ogen...

Vanmorgen was het weer zover, amper 5u in bed gelegen, waarvan misschien de helft slapend gezien mijn droge hoest die niet bepaald bevorderlijk is voor een bevredigende nachtrust, nadat we gisteren naar de JABkes kwis "Het Gouden Befje" zijn geweest...

Een mooie voorbereiding op de kwis van de Bergrakkers volgende week, dacht ik zo, ware het niet dat de kwis best wel moeilijk was... en nogal saai – ondanks of misschien wel dankzij de pogingen van de jury om er wat leven in te brengen. Drie maal hetzelfde verhaaltje (waar of niet waar?) over een client die doodvalt in het justitiepaleis… boring!

Maar hoe moet ik nu in godsnaam weten hoe de jongste der Titanen noemde, of hoe de 3de Madrileense voetbalclub noemt die in de tweede Spaanse klasse speelt?
Dat Napoleon in Ajaccio op Corsica geboren is, en dat de leer van ouderen gerontologie noemt, dat Zepperen, Brustem en Kerkom deelgemeenten zijn van Sint-Truiden (en niet Tienen!!) dat wist ik dan weer wel, maar goed, daarmee win je geen kwis natuurlijk!
En dan heb je van die frustrerende vragen waarvan het antwoord je op de lippen ligt, maar het komt er niet uit, zoals 'wat is de ondertitel van de tweede Bridget Jones film (The edge of reason - nietwaar Katrien?) en welk het synoniem is voor de lijn die een hoek in twee verdeelt (de bisectrice van Gé kwam een ronde te laat)... zeer frustrerend!

Anyway, wij vrouwen van de "Fleecettes" zijn erin geslaagd om hun mannelijke tegenhanger de "Fleece Posse" achter zich te laten.
Missie geslaagd! Hoera!!!

Zondag hadden we Kleine Prinses Maritt op bezoek. Mama Ilse moest haar appartement opkuisen na de verhuis, en dan loopt er beter geen klein prinsesje rond... Dus kwam Maritt met Dave spelen...

En ja, hoor, ze hebben zich héél goed geamuseerd, de foto hiernaast spreekt boekdelen.

De commissaris van Gentbrugge heeft gisteren mijn moraliteit onderzocht. Een relaxte babbel was het, met de klassieke vragen: wat heb je gestudeerd?, Waar werk je momenteel?, Hoe kom je in Gent terecht?, Wat doet je vriend?, Waarom wil je bij de politie komen?, etc...
Antwoorden die ze volgens mij wel al kennen, gezien de vragenlijsten die ik al heb moeten invullen. Maar een gesprek zegt meer een persoon dan een ingevuld bladje natuurlijk...
Het was alleszins een leuke babbel, heb me er vrijdag voor niks druk over gemaakt.

Maar ja, wat wil je als je naar de Infofoon van de politie belt, en ze je daar vertellen dat het vrij ongewoon is dat je voor een gesprek wordt uitgenodigd voor het moraliteitsonderzoek, dat dat meestal gewoon een antecedentenonderzoek is, waarna meteen de vraag wordt gesteld: "Hebt u een strafblad mevrouw?" Brrrrr...

Ze hebben me bij de Politiefoon ook verteld dat er niet echt wachtlijsten zijn om de opleiding te beginnen, dat er in alle politiescholen opleidingen zijn gepland, en als er voldoende kandidaten zijn voor die opleiding, dat het dan doorgaat. Dus als ik kies voor de OPAC hier in Gent, ik mijn gesprek heb gehad voor de jury voor 1 mei, én er nog plaats is in die opleiding, én er zijn genoeg kandidaten, dàn kan ik mijn opleiding misschien al in mei starten. Maar eerlijk gezegd, daar hoop ik niet echt op, ik reken eerder op september. Ook al met mijn opzegtermijn die ik moet uitdoen hier in de Vlaschaard.

Ook de 3jaar Brussel is niet meer verplicht. Na de opleiding mag je postuleren voor openstaande plaatsen. Zit daar niet meteen je goesting bij, kan je naar "den DAR" (= de Algemene Reserve), tot de volgende 'mobiliteit' en kan je dan drie maand later bv nog kiezen voor een andere plaats. Eén keer je voor een plaats gekozen hebt, moet je wel drie jaar blijven. Wat me ook logisch lijkt natuurlijk.

Afin, na het gesprek met de Commissaris van Gentbrugge, heb ik er alleen nog maar meer goesting in gekregen!!!
Nu hopen dat ik dit jaar nog kan beginnen... Ondertussen ga ik wel mijn conditie verbeteren, kwestie van niet van nul te moeten beginnen.