Tijdens Nick zijn verblijf gingen we een bezoekje brengen aan de collega's op de steengroeve, diep in het bos, waar het bedrijf een concessie heeft voor het ginnen van steen voor het aanleggen van wegen en maken van de dijken. De trip ernaar toe met de boot is altijd een plezierig uitje. Voor één keer heeft Arian het stuur overgelaten aan Nick. Het voordeel van zo een trip is dat je eens lekker kunt uitwaaien en het windje je even afkoelt van de enorme hitte die er nu voor het ogenblik is. Het is hier dagelijks toch minimum 35 °C in de schaduw en soms verlang je om heel de dag in de airco te gaan zitten. Enkel 's avonds wordt het aangenaam en kan er eventueel wat aan sport gedaan worden, maar over dag wil je zo weinig mogelijk bewegen. Dagelijks gaan ook een enorme berg aan plastieken flesjes van water en soft de deur uit want je moet hier veel drinken. De enorme afvalberg van plastiek is een enorm probleem voor Suriname.

Nick in actie



Na een uurtje varen eindelijk de steengroeve in zicht



Eerst even halt houden bij de kantine om te eten en te drinken. De kok van de steengroeve kan uitstekend koken en daarom proberen we altijd voor etenstijd aanwezig te zijn.



De kraan schept de stenen uit de groeve op een vrachtwagen, die het op zijn beurt naar de kade voert, waar het dan wordt overgeladen in bakken die worden geduwd door schepen langs de Surinamerivier naar hun bestemming.



De donkere vlekken zijn de boorgaten waar springstof is in ingebracht. Straks gaat dit deel van de groeve de lucht in.



Arian probeert wat deskundige uitleg te geven aan Nick



De enorme boormachine waar de gaten mee worden gemaakt.



En dan op een afstand van 300 m mogen we toekijken....boem ... stof, brokstukken vliegen in het rond en de aarde beeft onder je voeten, alsof er een aardbeving is.