Paramaribo is vuil, heel vuil, want iedereen gooit gewoon alles op de grond. Daarbij heb je dan nog de zwerfhonden die op zoek zijn naar eten en elke vuilzak die op straat staat openscheuren.
Ze harken dan wel het vuil op een hoop in afwachting dat het vuil wordt opgehaald.
Ze zijn dol op harken, het vuil harken, het zand harken (zoals hieronder)
Met Nathalie in de fitness! Ik ga tegenwoordig bijna elke dag sporten, want mijn lessen zijn afgelopen. De schoolvakantie is hier ook begonnen.
En daarna nog even bijkletsen en lezen aan het zwembad.......
Dit typisch Surinaams huisje rijd ik elke dag voorbij.
Ook Arian probeert wat te sporten, kwestie van hier niet dicht te groeien. Maar het is heet!! Zelfs al de zon gezakt is, heb je nog temperaturen van tegen de dertig graden.
Vrijdagnamiddag en al in weekendstemming
Uit het leven gegrepen België
In juni waren we enkele weekjes in België met vakantie. Echte vakantie was het niet, want we zorgden voor Elisa tijdens haar examens, de tuin werd in orde gebracht, er werden nog enkele klusjes in huis geregeld, belastingen in orde gebracht, rekeningen en post, Arian paar keer naar Nederland voor zijn werk, etc...
We gingen wel een weekendje met onze camper naar Luxemburg, waar de rest van de Nederlandse familie ook kampeerde.
En Marrainneke werd 88 jaar !!!!! Ze trakteerde ons op een heerlijk diner in Lembeke in restaurant Ter Heide!
Prachtig weer, dus eventjes naar het strand van Knokke
Op wandeltocht met Arsene en Alex in Zeebrugge. Wandelen staat tegenwoordig in mijn top 10 van favoriete bezigheden.
De tuin staat weer tiptop in orde. Jammer genoeg kunnen we er weer niet van genieten, want volgende week moeten we al terug naar Suriname.
Nog eventjes bij Ad en Jans op bezoek voor een gezellige avond en een lekker diner
Dag huisje, tot binnenkort en sorry aan al diegenen met wie we in die korte periode niet hebben kunnen afspreken.
Feestje bij ons thuis in Paramaribo
Begin juni hebben we in Paramaribo bij ons thuis voor collega's/vrienden een feestje gegeven. Er was voldoende eten, drank en heel veel leute!!!!! Verder geen commentaar bij de foto's.
18-02-2011
Miami daylight
Hier begint onze reis in Florida. In Miami zelf hebben we niet veel bezocht, het hoofddoel was liggen op strand, 's avonds eten en uitgaan en tussendoor shoppen, zoals iedereen doet als hij in South Beach verblijft. Je hebt er prachtige witte stranden afgezoomd met parken van palmbomen. Er hangt een ontspannend sfeertje!
We verbleven midden in de Art Deco wijk, die heel typerend is voor Miami. Het is een beschermde wijk waarvan de oude huizen allemaal hotels zijn.
Het enige huis op Ocean Drive dat privé is is dit huis hieronder dat toebehoorde aan Versace en waar hij ook voor de deur door een minnaar is vermoord.
Genieten van een ontbijtje op het terras van ons hotel
shoppen!!
Vanuit Miami hebben we een auto gehuurd om enkele dagen in de regio van Orlando te verblijven. We hebben jammer genoeg geen foto's gemaakt van reuze jachten, enorme cruises en enorme villa's, maar kijk dan eens naar een aflevering van Miami Vice!
Miami nightlife
De uitgaansbuurt op South Beach ligt vooral geconcentreerd op Ocean Drive. Er is er elke avond genoeg te doen om in de sfeer te komen. Op South Beach geen gebrek aan bars, restaurants en danstenten. Eén nadeel, Elisa mocht de danstenten niet in en kreeg nergens alcohol geserveerd. In de VS mag je auto rijden op je 16de, pas drinken en uitgaan op je 21ste en roken op je 25ste. Hoe zit het eigenlijk op gebied van wapenbezit,..op je 12de??? Jammer dus voor Lies, maar met haar zwaar studentenleven kan een weekje zonder alcohol zeker geen kwaad!!
Hieronder staat ze te flirten met een prachtige boa.
We konden geen bekende VSers spotten, maar wel een paparazzi die geduldig zat te wachten. Hij kon er wel om lachen!
Downtown Miami heb je de wijk Little Havana waar de meeste Latijns-Amerikanen wonen, en dan vooral Cubanen. In deze wijk hoor je geen Engels praten, pero solo espagnol. Op de Calle Ocho vonden we een paar leuke barretjes. Hieronder stal deze excentrieke flamingodanser de show op Valentijnsavond.
Een Cubaans restaurantje met Cuba geschilderd op de achtergrond.
Palm Beach
Het zeer chique Palm Beach is het winterverblijf van de rijken sinds eind 19de eeuw. Het kreeg in de jaren twintig van de vorige eeuw een extra impuls toen architect Mizner er luxueuze huizen in Spaanse stijl ging bouwen. In de waarschijnlijk rijkste stad van de VS kan je de beau monde gadeslaan in chique winkels en restaurants.
.
Het uiterst luxueuze winkelhart van Palm Beach - Worth Avenue (hieronder) en de straten eromheen omvat ongeveer 250 exclusieve kledingzaken, galeries en antiquairs zoals o.a. Cartier, Tiffany & co (met sieraden van Paloma Picasso), Saks Fifth Avenue, Emanuel Ungaro, etc. Elisa en ik waanden ons voor één keer Madonna of een of andere excentrieke bekende.......maar we kochten niets!!
De typische Amerikaanse schoolbus op de achtergrond.
Whitehall (Flagler Museum) is een landhuis met 55 kamers die in 1902 werd gebouwd door Henry Flagler. Flagler gaf het als huwelijksgeschenk aan zijn vrouw en was alleen bedoeld als winterverblijf.
We konden even opsnuiven hoe die rijke kolonialen toen leefden.
Veel rijke toeristen bezaten een eigen wagon om naar Florida te kunnen reizen. Die van Flagler staat in de Orangerie opgesteld.
En ja, ook zij kenden de High Tea!
Cheers!!!
Universal Studios
Universal Studios Orlando was ooit alleen een filmpark. Nu omvat het twee grote themaparken, een dorp, .... Waarom we Universal Studios kozen en niet Disneyworld is logisch als je op vakantie bent met 3 volwassenen. We ruilden Micky en assepoester om voor the Simpsons en Harry Potter, de Blues Brothers, Terminator 2, Man in Black, Shrek, Jurassic Park en Spiderman. De roller coasters wel al dan niet gecombineerd met 3D effecten waren ongelooflijk. De sensaties waren boven alle verwachtingen en zijn dan ook hier moeilijk te beschrijven. Ik zou zeggen als je ooit in de buurt bent van Orlando, sla dan de parken van Universal niet over!!
Het park op zich is een lust voor het oog, zoals alleen Amerikanen dit kunnen. Het ziet er allemaal levensecht uit, maar eigenlijk komt er geen baksteen aan te pas. Hieronder de toegangspoort.
Is Homer niet schattig?!
The Simpsons ride was één van onze favorieten. Je gaat in een ruimte in een karretje zitten en voor jou zie je een 3D animatiefilm die je meeneemt op de wildste rit die je je kan voorstellen. Eigenlijk weet je dat je in een karretje zit die enkel de bewegingen uitvoert die je in de film ziet, maar het is zo goed gedaan dat het levensecht is en je niet kan laten om angstkreten uit te schreeuwen. En geloof me, zelf Arian zat te schreeuwen!
Zoek de gelijkenis???
Mijn grootste favoriet was het Harry Potter gedeelte.
Je komt binnen langs de Wegisweg, de tovenaarswinkelstraat, waar je alles kan kopen wat je voor toveren nodig hebt: ketels, uilen, bezems, maar ook gewone (hoewel in Dreuzelogen ouderwetse) zaken zoals ganzenveren, inkt en perkament. Je hebt er Zwik en Zwachtel's Zwerkbalpaleis, de winkel met allerlei spullen voor Zwerkbal. De Lekke Ketel (de herberg waar we een pint dronken), Olivander's Toverstafwinkel (zie hieronder), Betoverende Beestenbazaar - Magische dierenwinkel (waar je de krijsplanten hoort krijsen in de etalage), Tovertweelings Topfopshop - Fopshop van Fred en George Wemel (waar je de braakballen =snoepgoed kunt kopen), en zo veel meer. Het gaf mij althans, die zowel de boeken heeft gelezen als de films heeft gezien, een magisch gevoel.
Verderop heb je het tovenaarskasteel Zweinstein, waar je al wandelend door het kasteel in 3D wordt begroet door de bewegende personages in de foto's en alle personages uit het verhaal, alvorens je opnieuw in een karretje door het kasteel vliegt met 3D beelden voor je. Je zit op een bezemsteel en vliegt over het kasteel heen, je speelt zwerkbal en vliegt voor donker het kasteel weer binnen. Ik heb er maar één woord voor: betoverend!!
De dag was veel te kort, we konden niet alles zien, maar maakten een selectie van het beste dat de parken te bieden hadden. Na nog een drankje in het grootste Hardrock Café ter wereld gingen we moe maar voldaan 's avonds naar ons hotel terug.
17-02-2011
Kennedy Space Center
Ons bezoek aan Florida kon niet zonder even langs te gaan bij de NASA. Elisa en ik kregen Universal Studios en Arian het Kennedy Space Center. Aangezien we maar 2 dagen Orlando aandeden en niet beschikken over een héle dikke beurs, moesten we ons beperken tot 2 pretparken/musea.
Het Kennedy Space Center op Merrit Island Wildlife Refuge, een uur rijden ten oosten van Orlando. Op 11 juli kwam hier met de lancering van Apollo 11 de droom van president Kennedy uit: de mens was onderweg naar de maan.
Als eerste gingen we naar het IMAX-theater waar we een adembenemende 3D-film kregen te zien over het verblijf van Europese en Amerikaanse astronauten in een ruimtestation. Levensecht en alsof we er zelf aanwezig waren, zagen we hoe die astronauten werken, leven, ruimtewandelingen maken, etc.
In het Apollo/Saturn V Center zie je een enorme Saturn V-raket van het type dat in het Apollo-project werd gebruikt. Het is zo enorm groot dat hij niet helemaal op de foto kan. Hier zie je alleen de voorste 3 modules. Het is met zo een raket dat ze naar de maan zijn gevlogen.
En deze is de echte capsule van Apollo 14 die terug gekomen is op aarde met de astronauten aan boord.
En deze kent iedereen .. de Shuttle
Dit is het dichtste dat een bezoeker kan komen bij een lancering. In de verte staat een Shuttle klaar voor lancering. In de komende maanden zal die gelanceerd worden.
Lies en ik proberen even de ruimte in de capsule uit. Je mag als astronaut echt geen claustrofobie hebben.
In de Rocket-Garden staan de raketten die de verschillende perioden in de geschiedenis van de ruimtevaart tentoonstellen.
Een maanlandertje... het ziet er eigenlijk nogal kitcherig uit.
Verjaardagsfeestje
Op 1 december was ik jarig en op 2 december was het aan Nathalie om een jaartje ouder te worden. Samen gaven we een ladysnight met eerst een etentje bij mij thuis en daarna cocktail in de Lounge One en een dansje in de Havana Lounge. Het was een super gezellige avond.....
Een pasta met rosé of witte wi en als dessert een homemade tiramisu
loopwedstrijd
Ik ben terug in Suriname en dit wil zeggen dat het weer tijd wordt om wat verslag uit te brengen. Er is nog wat fotomateriaal blijven liggen van eind vorig jaar die ik jullie niet wil weerhouden. Het gaat namelijk over de loopwedstrijd die het bedrijf van Arian jaarlijks organiseert. Een loopwedstrijd met een afstand van 5 km, maar dan wel om 4 uur in de namiddag als de temperaturen oplopen tot ver boven de 30 °C. Ik ben dan ook trots dat Arian één van de weinige collega's (eigenlijk waren ze maar met 3) meededen tussen alle andere moedige Surinamers.
Eerst mochten de kinderen starten voor een loopwedstrijd van 1 mile.
Arian haalt het, helemaal uitgeput en doorweekt!
Collega Olaf laat zich van vreugde vallen
Marjolein was super moedig. Eigenlijk gingen we samen lopen, maar ik haakte af!
En gekke Piet...... die eindigde als laatste maar haalde nog net binnen de tijd de eindmeet, want hij deed het ......op klompen!!
Een goede pint is wel welkom nu!
De trotse kinderen
24-11-2010
Savanne-autorally
Elk jaar opnieuw vindt er een savanne-autorally plaats, georganiseerd door Staatsolie. Twee collega's van Arian namen er deel aan en eindigden op de 6de plaats bij de middenklasse. Het leukste is natuurlijk de start waar we met z'n allen naartoe zijn gegaan. De pitpoezen mogen dan even op de foto, gezeten op de motorkap met de dappere chauffeurs ervoor. Van links naar rechts ik (Kathleen), Nathalie, Deborah en Marjolein met onder Martijn en Gerwin.
Deze twee hieronder zal ik maar niet bij naam noemen!
16-11-2010
wateroverlast
Arm België! Vanuit Paramaribo volg ik de waterellende in België. Ik maakte dit in het verleden mee toen ik nog aan de Drie Leie woonde, maar daar zijn deze mensen dan toch voor één keer bespaard gebleven. Wateroverlast in Suriname is heel gewoon. Hier kan op één dag zoveel regen uit de hemel vallen, dat gans de stad onderwater staat. Voor sommige mensen die in de lagere gedeeltes van de stad wonen is water hebben in huis niet nieuw! Het grote voordeel hier is dan wel dat het bijna evensnel weer wegtrekt en door de warmte alles weer kurkdroog wordt. Hieronder zie je twee foto's van toen ik onderweg was naar de school waar ik les geef. Gelukkig rijd ik hier met een 4x4 want anders zou het water al vaker eens langs onderen zijn binnengekomen.
De toegangspoort van de school waar ik les geef. Gelukkig loop ik altijd op teenslippers en voelt het water aan alsof ik een warm voetbad neem.
Hier dragen de leerlingen van de scholen allemaal een uniform. Hieronder heb je het uniform van de leerlingen van alle middelbare scholen. Ze dragen allemaal een jeans met daarboven een lichtblauw hemd.
En de kleintjes van de lagere scholen? Ook een jeans met een geruit wit/groen hemd.
Rond 1 uur 's middags kleurt de stad met blauwe en witgroene hemden!
En hieronder dan nog een paar voorbeelden van de talrijke gebouwen/huizen die met reclame beschilderd zijn. Parbo, het Surinaamse bier, en Borgoe, de Surinaamse rum, zijn de populairste reclameschilderingen.
Gelukkig heeft dit huis nog iets kleurrijks op de gevel staan.
Parbo Biri, dat n'a biri!
08-11-2010
sporten
Ondanks dat de hitte ons soms helemaal lam slaat, proberen we toch af en toe 'te bewegen'. Het meest courante bewegingstijdsverdrijf is zwemmen en 's avonds bier heffen en dansen.
Arian heeft een maand geleden meegedaan aan een officiële loopwedstrijd in Coronie. Die loopwedstrijd werd gefinancierd door zijn werkgever en er waren dan ook héél veel collega's aanwezig, maar enkel Arian en nog één collega liepen mee! De meesten haakten op voorhand af, niet op de afstand, want dat was maar 5 km, maar op het tijdstip van de dag. Die wedstrijd werd nl gehouden om 4 uur in de namiddag, op zowat het warmste moment van de dag, en ik kan je verzekeren dat je al na 100 m zin hebt om af te haken. Maar 't ventje hield het vol en zette geen slechte tijd neer. Arian had zich wel de weken daarvoor wat voorbereid en ging regelmatig eens op de sportclub wat rondjes lopen. Badend in het zweet en met een knalrode kop kwam hij de eindstreep over. Volgens mij is dit niet erg gezond!!
Ikzelf ging soms met de "Gooische" vrouwen van de collega's een potje tennissen, maar de problemen die ik heb aan mijn handen laten dit niet meer toe. We gingen wel afgelopen weekend kijken naar een 'show'dubbelwedstrijd tussen Richard Krajicek, Wimbledonkampioen in 1996, Paul Haarhuis en Jacco Eltingh, die als mannendubbel alle vier grand slam titels wist te veroveren en Jan Siemerink, die ook enige tijd tot de 25 beste tennissers ter wereld behoorde. Ik had nog nooit een tenniswedstrijd live op dit niveau gezien en het was echt geweldig!!!
Onze laatste sportuitdaging vóór het einde van het jaar wordt een viswedstrijd!!! Wie had dat ooit kunnen denken dat we ooit zouden meedoen aan een viswedstrijd!!!! Wat je hier allemaal niet doet om de dooie momenten op te vullen. En het is niet zo maar een viswedstrijd. We gaan met de boot op het Brokopondomeer en proberen daar de grootste vis te vangen. Er zijn al 40 boten ingeschreven. Surinamers zijn nl dol op vissen!! Gisterenavond zijn we al naar een voorbereidende avond geweest waar de deelnemers vragen konden stellen. De zaal zat vol fanatieke vissers die hoogst waarschijnlijk het meest gesofisticeerde equipment in hun bezit hebben en wij bezitten op dit moment nog niet eens een vislijn!!! We zijn ook niet van plan om er één te kopen, want er zijn hier mensen genoeg van wie we het een dagje kunnen gebruiken. Maar goed, wij doen het voor de fun hé! Hier wordt vooral op de enorme anjoemaras gevist. foto's van de vangsten volgen.....
02-11-2010
Tuinieren
Na een lange periode met schaarste aan groenten en fruit, beginnen er weer ananassen en mango's te verschijnen aan de kraampjes. Ja, hier ook gaat alles met seizoenen, alhoewel je het niet goed begrijpt want het is hier altijd warm! Maar toch zorgt de hoeveelheid regen/droogtes en een paar graden meer of minder er voor dat hier ook seizoenen zijn. Ook in onze tuin begint het fruit vorm te krijgen. We hebben cocosnoten, maar die zijn niet zo lekker want het zijn sapcocosnoten met weinig vruchtvlees. Ik wist hiervoor ook niet dat er zo veel verschillende soorten cocosnoten bestonden. We konden reeds bananen oogsten. De bananenplant is een soort struik waar één grote vrucht aan komt, een enorme lange steel met allemaal bananenkammen aan. Na dat de bananen volgroeit zijn, kap je de struik om (want die valt eigenlijk al vanzelf om) en daarna komt er weer een nieuwe struik. Ook hebben we vele mangobomen in de tuin en het zijn allemaal verschillende soorten. Hier in Suriname noemt men ze magna's. Er staat ook een soort appelboom, maar die appels zijn helemaal anders dan bij ons en ik vind ze niet zo lekker. Hier heeft Arian net zo een struik met de houwer omgekapt en de enorme steel met bananen er afgesneden.
Voorlopig wordt het bananen eten!!
Dit zijn de prachtige bloesems van die appelboom
Bij het afvallen van de bloesems kleurt de grond donker roze
Er hangen al veel mango's maar ze zijn nog niet rijp
Ramses en Mamapoes, onze trouwe viervoetertjes zijn steeds in onze buurt!
13-10-2010
Aruba
Ja ja, eindelijk zitten we op één van de ABC-eilanden of de "beneden windse-eilanden". De verjaardag van Arian in dit lange weekend was een mooi moment om eens op de vele promoties van SLM-luchtvaartmaatschappij in te gaan. De vluchten naar de eilanden net voor de kust van Venezuela zijn niet duur en zijn amper 2 uren vliegen.
Aruba is kleiner dan Bonaire en Curaçao en is amper 30 km lang op 10 km breed. Als je geen strandzitter bent, heb je het eiland op 4 dagen wel volledig gezien. Aruba "one happy island" staat overal vermeld, zelfs op de nummerplaten van de auto's. Bijna de hele westkust bestaat uit een aaneenschakeling van soms kilometerslange stranden, veelal omzoomd met palmbomen. Deze stranden worden tot de mooiste van de wereld gerekend. Geen wonder, want het azuurblauwe zeewater in combinatie met het poederachtige parelwitte zand is een lust voor het oog. Opvallend is dat bijna alle stranden op Aruba Amerikaanse namen dragen: Palm Beach, Eagle Beach, Baby Beach, Rodgers Beach, Bachelor's Beach. De stranden lijken exclusief voorbestemd voor rijke Amerikaanse gasten, maar gelukkig tref je ook nog wat Europeanen en Latijns-Amerikanen aan.
Het is nu toeristisch laag seizoen, dus echt niet veel volk op het strand
Hieronder ons strandje. Er was gelukkig steeds een rieten parasol vrij, want de zon brandde fel. We konden er heerlijk snorkelen en mooie visjes bekijken. Nu en dan stortte zich een pelikaan vlakbij ons in het water om een prooi op te vissen. Ongelooflijk plezante vogels die pelikanen!!
We zouden jullie kunnen doen geloven dat we logeerden in het Hotel Riu Palace, maar we hadden gewoon ergens een kleine studio gehuurd. Toch 's avonds eventjes ons gast gevoeld. Kathleen in de inkomhal.....
Kathleen op de binnenpatio...........
Kathleen aan het immens luxe zwembad......
De Bugaloe Pier, een aanrader om romantisch te aperitieven
De ultieme droom van vele verloofden: trouwen op Aruba op 10/10/2010 En je openingsdans op de Bugaloe Pier
3 pelikanen op een stokje
12-10-2010
Aruba Arikok National Park
Een groot deel van het eiland is een natuurreservaat, gevuld met cactussen en rotsformaties. Vanop de verschillende hoge heuvels heb je een mooi zicht over het eiland. En de kust aan die kant is rotsachtig en ruig. Je kan er enkel met een 4 x 4 in en daarom huurden we tijdens ons verblijf een Jeep. Gaaf zo'n bak!! Vooral Arian kan enorm genieten van zo'n stoer avontuur.
Reusachtige mooie cactussen
Een "natural bridge", een rotsformatie waar de zee een doorgang onder heeft gemaakt. De bekende "natural bridge" van Aruba is een tijdje geleden ingestort, maar je hebt er nog kleinere zoals deze.
In deze grotten vind je nog eeuwenoude rotstekeningen van de indianen
Langs deze kant van het eiland geen toeristen en geen witte stranden met palmbomen. We waren er helemaal alleen!
Iets eten en drinken in Charlie's Bar in het stadje San Nicolaas
Aruba Oranjestad
Op een paar straten met kleurrijke huizen na, is Oranjestad niet veel soeps. Het kleine centrum is een verzameling van dure winkels (Gucci, Louis Vuiton, Lacoste, enz..) waar de rijke Amerikanen die van de cruiseschepen komen, hun geld verteren, alsook in de verschillende casino's.
Hier zie je een paar van die gekleurde huizen in de typisch Caraibische kleuren.
Bagage toch maar niet in de auto laten liggen, er waren eigenaardige figuren die rondzwierven rond de auto. Nadeel als je 's middags uitcheckt en pas 's avonds met het vliegtuig terug moet!!
En nog een hele mooie cactus
Arian is jarig
Arian zijn verjaardag was een mooie gelegenheid om een trip naar Aruba te ondernemen. Op zaterdag 10/10/10 gingen we uit eten in het restaurant de "Flying Fishbone", een super exotisch plekje waar je tafel op het witte strand staat en je kan kiezen of je al dan niet met je voeten in de zee wil zitten. Wij kozen op het droge te blijven, het leek ons niet prettig om na een paar uren doorweekte voeten te krijgen. We genoten van de zonsondergang, alhoewel een zeer opvallende Amerikaan met nasaal stemgeluid luidop zat te kletsen en afbreuk deed aan het gezellig moment. Gelukkig ging hij veel eerder weg dan ons, zodat we niet meer naar zijn ordinair geluid hoefden te luisteren.
We kozen voor Mojito, roomsoepje met zeevruchten, gebakken baracuda op een bedje van groenten en aardappelpuree, een wit wijntje uit de Ardèche en als afsluiter crême brulée. Het was niet het goedkoopste restaurant van het eiland maar wel uniek, super romantisch en lekker!
Ondanks dat hij in Europa al jarig was maar nog niet op Aruba, kreeg Arian alvast een voorsmaakje op wat die avond nog moest komen: een bordje met vuurwerk en een Arubaans meisje die aan onze tafel Happy Birthday stond te zingen en hem daarna met drie zoenen feliciteerde. We moesten er erg om lachen, dat kan je je bij ons toch niet voorstellen dat de dienster begint te zingen!!
Het mooi opgemaakt bord met letters van chocolade
Daarna nog een whisky op de Bugaloe Pier
En daarna een feestje in het 080 café, een gezellige bar buiten de toeristische zone waar alle in de horeca werkende Nederlanders na hun diensturen een afzakkertje nuttigen.
Het kon geen toeval zijn, de eigenaar van het café en de barkeeper van de Bugaloebar gaven een feestje........ want....................... zij waren ook jarig!!!! Zo zijn er die nacht 3 mannen respectievelijk 32, 36 en 39 jaar geworden. Big Party dus, tot in de vroege ochtenduren. De jarige eigenaar met Arian op de foto.
Arian heeft zijn naam vastgelegd op een van de lampjes boven de bar. Zie ook hoger, het telefoonnummer van de es(c)ort girls
De andere jarige man is Erik met het oranje T-shirt aan.
11-10-2010
Berg en Dal
Twee weken geleden zijn we uitgenodigd door vrienden om met hen eens twee dagen te genieten in het binnenland. Arian had al enkele weken bijna dag en nacht gewerkt en kon eventjes ontstressen wel gebruiken.
Berg en Dal is een mooi resort langs de Surinamerivier, met mooi ingerichte huisjes zoals hemelbedden met klamboes en zicht op de rivier. Naast het resort zit Berg en Dal Adventure waar je kan wandelen, een kayak huren, canopy (van kabels naar beneden glijden tussen bomen en over de rivier). We kozen voor het laatste.
De voorbereidingen en veiligheidsmaatregelen voor de canopy
Arian vond dat dit eigenlijk niet zo prettig zat tussen zijn benen
Eventjes instructies en oefenen
En dan vliegen tussen de bomen en over de rivier, super leuk!!!
Avondbuffet
Prachtige gele en oranje vlinders door elkaar
28-09-2010
Naar de steengroeve
Tijdens Nick zijn verblijf gingen we een bezoekje brengen aan de collega's op de steengroeve, diep in het bos, waar het bedrijf een concessie heeft voor het ginnen van steen voor het aanleggen van wegen en maken van de dijken. De trip ernaar toe met de boot is altijd een plezierig uitje. Voor één keer heeft Arian het stuur overgelaten aan Nick. Het voordeel van zo een trip is dat je eens lekker kunt uitwaaien en het windje je even afkoelt van de enorme hitte die er nu voor het ogenblik is. Het is hier dagelijks toch minimum 35 °C in de schaduw en soms verlang je om heel de dag in de airco te gaan zitten. Enkel 's avonds wordt het aangenaam en kan er eventueel wat aan sport gedaan worden, maar over dag wil je zo weinig mogelijk bewegen. Dagelijks gaan ook een enorme berg aan plastieken flesjes van water en soft de deur uit want je moet hier veel drinken. De enorme afvalberg van plastiek is een enorm probleem voor Suriname.
Nick in actie
Na een uurtje varen eindelijk de steengroeve in zicht
Eerst even halt houden bij de kantine om te eten en te drinken. De kok van de steengroeve kan uitstekend koken en daarom proberen we altijd voor etenstijd aanwezig te zijn.
De kraan schept de stenen uit de groeve op een vrachtwagen, die het op zijn beurt naar de kade voert, waar het dan wordt overgeladen in bakken die worden geduwd door schepen langs de Surinamerivier naar hun bestemming.
De donkere vlekken zijn de boorgaten waar springstof is in ingebracht. Straks gaat dit deel van de groeve de lucht in.
Arian probeert wat deskundige uitleg te geven aan Nick
De enorme boormachine waar de gaten mee worden gemaakt.
En dan op een afstand van 300 m mogen we toekijken....boem ... stof, brokstukken vliegen in het rond en de aarde beeft onder je voeten, alsof er een aardbeving is.
en sorry aan al diegenen met wie we in die korte periode niet hebben kunnen afspreken.
Op 1 december was ik jarig en op 2 december was het aan Nathalie om een jaartje ouder te worden. Samen gaven we een ladysnight met eerst een etentje bij mij thuis en daarna cocktail in de Lounge One en een dansje in de Havana Lounge. Het was een super gezellige avond.....
