Een groot deel van het eiland is een natuurreservaat, gevuld met cactussen en rotsformaties. Vanop de verschillende hoge heuvels heb je een mooi zicht over het eiland. En de kust aan die kant is rotsachtig en ruig. Je kan er enkel met een 4 x 4 in en daarom huurden we tijdens ons verblijf een Jeep. Gaaf zo'n bak!! Vooral Arian kan enorm genieten van zo'n stoer avontuur.
Reusachtige mooie cactussen
Een "natural bridge", een rotsformatie waar de zee een doorgang onder heeft gemaakt. De bekende "natural bridge" van Aruba is een tijdje geleden ingestort, maar je hebt er nog kleinere zoals deze.
In deze grotten vind je nog eeuwenoude rotstekeningen van de indianen
Langs deze kant van het eiland geen toeristen en geen witte stranden met palmbomen. We waren er helemaal alleen!
Iets eten en drinken in Charlie's Bar in het stadje San Nicolaas
Aruba Oranjestad
Op een paar straten met kleurrijke huizen na, is Oranjestad niet veel soeps. Het kleine centrum is een verzameling van dure winkels (Gucci, Louis Vuiton, Lacoste, enz..) waar de rijke Amerikanen die van de cruiseschepen komen, hun geld verteren, alsook in de verschillende casino's.
Hier zie je een paar van die gekleurde huizen in de typisch Caraibische kleuren.
Bagage toch maar niet in de auto laten liggen, er waren eigenaardige figuren die rondzwierven rond de auto. Nadeel als je 's middags uitcheckt en pas 's avonds met het vliegtuig terug moet!!
En nog een hele mooie cactus
Arian is jarig
Arian zijn verjaardag was een mooie gelegenheid om een trip naar Aruba te ondernemen. Op zaterdag 10/10/10 gingen we uit eten in het restaurant de "Flying Fishbone", een super exotisch plekje waar je tafel op het witte strand staat en je kan kiezen of je al dan niet met je voeten in de zee wil zitten. Wij kozen op het droge te blijven, het leek ons niet prettig om na een paar uren doorweekte voeten te krijgen. We genoten van de zonsondergang, alhoewel een zeer opvallende Amerikaan met nasaal stemgeluid luidop zat te kletsen en afbreuk deed aan het gezellig moment. Gelukkig ging hij veel eerder weg dan ons, zodat we niet meer naar zijn ordinair geluid hoefden te luisteren.
We kozen voor Mojito, roomsoepje met zeevruchten, gebakken baracuda op een bedje van groenten en aardappelpuree, een wit wijntje uit de Ardèche en als afsluiter crême brulée. Het was niet het goedkoopste restaurant van het eiland maar wel uniek, super romantisch en lekker!
Ondanks dat hij in Europa al jarig was maar nog niet op Aruba, kreeg Arian alvast een voorsmaakje op wat die avond nog moest komen: een bordje met vuurwerk en een Arubaans meisje die aan onze tafel Happy Birthday stond te zingen en hem daarna met drie zoenen feliciteerde. We moesten er erg om lachen, dat kan je je bij ons toch niet voorstellen dat de dienster begint te zingen!!
Het mooi opgemaakt bord met letters van chocolade
Daarna nog een whisky op de Bugaloe Pier
En daarna een feestje in het 080 café, een gezellige bar buiten de toeristische zone waar alle in de horeca werkende Nederlanders na hun diensturen een afzakkertje nuttigen.
Het kon geen toeval zijn, de eigenaar van het café en de barkeeper van de Bugaloebar gaven een feestje........ want....................... zij waren ook jarig!!!! Zo zijn er die nacht 3 mannen respectievelijk 32, 36 en 39 jaar geworden. Big Party dus, tot in de vroege ochtenduren. De jarige eigenaar met Arian op de foto.
Arian heeft zijn naam vastgelegd op een van de lampjes boven de bar. Zie ook hoger, het telefoonnummer van de es(c)ort girls
De andere jarige man is Erik met het oranje T-shirt aan.
11-10-2010
Berg en Dal
Twee weken geleden zijn we uitgenodigd door vrienden om met hen eens twee dagen te genieten in het binnenland. Arian had al enkele weken bijna dag en nacht gewerkt en kon eventjes ontstressen wel gebruiken.
Berg en Dal is een mooi resort langs de Surinamerivier, met mooi ingerichte huisjes zoals hemelbedden met klamboes en zicht op de rivier. Naast het resort zit Berg en Dal Adventure waar je kan wandelen, een kayak huren, canopy (van kabels naar beneden glijden tussen bomen en over de rivier). We kozen voor het laatste.
De voorbereidingen en veiligheidsmaatregelen voor de canopy
Arian vond dat dit eigenlijk niet zo prettig zat tussen zijn benen
Eventjes instructies en oefenen
En dan vliegen tussen de bomen en over de rivier, super leuk!!!
Avondbuffet
Prachtige gele en oranje vlinders door elkaar
28-09-2010
Naar de steengroeve
Tijdens Nick zijn verblijf gingen we een bezoekje brengen aan de collega's op de steengroeve, diep in het bos, waar het bedrijf een concessie heeft voor het ginnen van steen voor het aanleggen van wegen en maken van de dijken. De trip ernaar toe met de boot is altijd een plezierig uitje. Voor één keer heeft Arian het stuur overgelaten aan Nick. Het voordeel van zo een trip is dat je eens lekker kunt uitwaaien en het windje je even afkoelt van de enorme hitte die er nu voor het ogenblik is. Het is hier dagelijks toch minimum 35 °C in de schaduw en soms verlang je om heel de dag in de airco te gaan zitten. Enkel 's avonds wordt het aangenaam en kan er eventueel wat aan sport gedaan worden, maar over dag wil je zo weinig mogelijk bewegen. Dagelijks gaan ook een enorme berg aan plastieken flesjes van water en soft de deur uit want je moet hier veel drinken. De enorme afvalberg van plastiek is een enorm probleem voor Suriname.
Nick in actie
Na een uurtje varen eindelijk de steengroeve in zicht
Eerst even halt houden bij de kantine om te eten en te drinken. De kok van de steengroeve kan uitstekend koken en daarom proberen we altijd voor etenstijd aanwezig te zijn.
De kraan schept de stenen uit de groeve op een vrachtwagen, die het op zijn beurt naar de kade voert, waar het dan wordt overgeladen in bakken die worden geduwd door schepen langs de Surinamerivier naar hun bestemming.
De donkere vlekken zijn de boorgaten waar springstof is in ingebracht. Straks gaat dit deel van de groeve de lucht in.
Arian probeert wat deskundige uitleg te geven aan Nick
De enorme boormachine waar de gaten mee worden gemaakt.
En dan op een afstand van 300 m mogen we toekijken....boem ... stof, brokstukken vliegen in het rond en de aarde beeft onder je voeten, alsof er een aardbeving is.
21-09-2010
Teambuilding op Babunhol
Op zaterdag zijn we met de werknemers die op Arian zijn werf werken op stap geweest. Een teambuildingdag met veel eten en drinken, en vooral veel leute maken! De locatie was Babunhol, een complex van hutten en een strandje langs de Surinamerivier.
Inpakken....
En wegwezen!
Eén van de vele koelboxen gevuld met drank (vooral bier!). Deze worden dan verder opgevuld met ijsblokken, zodat we voor de rest van de dag een frisse pint (een koud biertje voor de Nederlanders) kunnen drinken.
En eten in overvloed! Een Surinamer zijn dag bestaat, geloof ik, voornamelijk uit eten. De meesten zijn dan ook 'lekker' rond. Bij ons vinden ze dat zwaarlijvig, maar hier vinden ze dat mooi. Hieronder de barbecue die zeker niet mag ontbreken.
En dan verteren en hangen...
Veel hangen, alleen of met twee....
En niet vergeten te drinken... je hebt hier veel vocht nodig!
Eventjes toch nog een balletje gooien in de Surinamerivier. Hier Arian in actie!
En je vooral niet vergeten insmeren tegen de hevige zonnestralen!!!! Arian zijn schouders zien er nog steeds zo rood uit als een kreeft!!
Nick en beestjes
We zijn met Nick naar Brownsberg op daguitstap gegaan en daar gewandeld. Nick heeft zich uitgeleefd in het op beeld zetten van 'klein' gedierte. Als je een vlinderliefhebber bent, dan moet je echt hier zijn.
Er stonden veel bomen volledig in bloei tussen een zee van groen. Deze was roze, maar je hebt ze ook in geel, rood, paars, etc.
De foto kan beter, maar het is niet eenvoudig insecten te fotograferen
Op pad naar een watervalletje
Lijkt wel een sprinkhaan, maar hij mist de gepaste achterpoten
Even uitrusten aan de waterval
Een autostrade termieten!!!!!
Het gezellig buitenbarretje op de top van Brownsberg
20-09-2010
Id-ul-Fitr, het Surinaamse suikerfeest
Bijna tachtig procent van de Hindoestanen in Suriname is hindoe. Slechts een klein deel is moslim en een nog kleiner deel christen. De secretaresse van Arian, Fazia, is een hindoestaanse moslima. Haar ouders hadden ons uitgenodigd op het suikerfeest, het einde van de ramadam, en vonden het dan ook een hele eer dat we aanwezig waren. Ook Nick vond het fantastisch. Er was eten in overvloed en we kregen nog een zak vol met bakjes eten mee naar huis voor de volgende dag.
Fazia in actie
Aan het smullen op het feest
groepsfoto die Nick genomen heeft van de familie, de papa en mama van Fazia en hun zes dochters
Opa, papa en Arian
Naar Hindoestaanse tempel met Nick
Eindelijk was Nick er om de sleur even te verbreken. Het is hier vakantie en dus ook voor mij geen werk. We proberen er dan maar zo veel mogelijk van te genieten. Ik ging met Nick naar een Hindoestaans bedevaartoord. Het bevindt zich op "Weg naar Zee". Aan het einde van de weg, vlak bij de modderige kust is een openluchtcrematieplaats gevestigd waar de hindoes hun doden verbranden. De bedoeling is dat de rook richting zee waait, maar dat kan nog wel eens verkeerd uitpakken. De tempel heeft zowel binnen als buiten kleurrijke beelden van Hindoegoden en het doet allemaal een beetje kitcherig aan. Je ziet er vb. een enorm beeld van Hanuman, de godin Shiva en van de moeder van het water Gangamata, en nog vele andere...
Op deze foto met Nick zie je dat de mangrovebossen tot in zee komen, dus ook geen mooie witte stranden of een heldere blauwe zee. Daarvoor moet je op de eilanden zitten en niet in Suriname.
Deze vond ik toch maar akkelig, een blauwe ziekelijk uitziende baby in een wieg, dit zal ook wel één of ander god voorstellen.
Nog een leuke tempel, maar dan wel in het centrum van de stad.
24-08-2010
Back in town!
Ja, we zijn sinds een weekje terug en alles hebben we weer op de rails gekregen. De eerste dagen waren wel hectisch! Een enorme drukte in de stad omdat hier de vakantie is begonnen en dit alles ging gepaard met hevige regenbuien en onweer, nog uitlopers van de regentijd. De laatste dagen regent het iets minder, zou de droge tijd eindelijk beginnen?
Toen ik mijn eerste boodschappen ging halen, kwam ik tot de vaststelling dat er op dit ogenblik een aardappelschaarste is, maar gelukkig heb ik er gevonden want Arian kan eigenlijk geen rijst meer zien! Ook groenten en fruit zijn schaars en duur. Het enige betaalbare voor Surinaamse normen zijn bananen en sinaasappelen wat fruit betreft en komkommer, witte kool, pompoen en plaatselijke bladgroenten zoals amsoi en andere voor ons vreemde groenten.
Maar zoals ik al eerder zei was dag één een pechdag: mijn Surinaamse GSM was zoek (bleek daarna in de computertas van Arian te zitten) en mijn modem van de computer deed het niet, ik was dus weer afgesloten van de buitenwereld en dus geen goede start hier. Dag twee kwam ik tot de vaststelling dat de waterkoker het niet meer deed en de kasten met reservevoedsel vol met ongedierte zaten. Zelf een nieuw pakje rijstwafels waarvan ik de bovenste twee wafeltjes van had opgegeten, bleken eigenlijk vol maden te zitten, een remedie tegen de honger. Dit is nog maar eens een les geweest dat echt alles dat niet in blik zit in de koelkast moet bewaard worden.
Maar zoals ik zei gaat alles goed nu. We hebben ons een nieuwe modem moeten aanschaffen, hoogst waarschijnlijk stuk gegaan door een nabije blikseminslag toen we nog niet terug waren. Ook de tuin ligt er heel netjes bij sinds ik een nieuwe tuinman "Sunny" heb. Het valt niet mee om iemand te vinden die zowel in zwaar onweer als in de bakkende zon in de tuin wil staan werken, en nu met al die regen groeit alles hier zo hard dat je het ziet groeien terwijl je er op staat te kijken.
Arian heeft reeds een prettige werkweek achter de rug en ik begin vandaag een privéles Frans te geven aan 2 Belgen die hier werken bij de Stichting Bosbeheer en over enkele maanden naar de Congo gaan, kwestie van het Frans even op te frissen.
Verder hebben wij een heerlijke vakantie achter de rug waar ik hier nog wat foto's van bijvoeg,
Diner à la ferme avec la famille
Onze middeleeuwse toren die we voor de vakantie hadden afgehuurd (vlakbij Avignon)
De woonkamer
De slaapkamer
Zoutwinning in la Camargue
Zonnebaden in Marseille
Romeins theater in Orange
01-06-2010
Bijna vakantie!
Dag blogkijkers,
Denk nu maar niet dat het alleen in België regent . Wij wonen namelijk in het tropisch 'regenwoud', en als ik de hoeveelheid regen zie die de laatste weken dagelijks uit de hemel is gevallen, dan kan het bijna niet anders of het is nu 'regentijd'! Weinig of geen zon meer, alleen wolken en vooral een héél vochtige warmte, zo vochtig dat ik blij ben airco te hebben. Mijn laagje bruin vervaagt met de dag. Ik veronderstel dat bij die andere mensen nu de schimmel op de muren begint te komen (en niet alleen op de muren). Ik ken hier een jong Belgisch koppel die voor het bisdom vrijwilligerswerk doet en een oud surinaams huisje als logement van hen ter beschikking kreeg. Ze vertelden me dat ze pillen moesten slikken tegen schimmels, niet leuk als je het me vraagt!
Ikzelf heb de laatste tijd ook erg veel last van spier/pees/gewrichts? pijnen. Hier weet men niet wat het is, dus laat ik het binnenkort in het UZ van Gent onderzoeken. Het zou mij niet verwonderen als het komt door de hoge en warme vochtigheidsgraad en mijn lichaam blijkbaar toch niet zo goed tegen het klimaat bestand is. Enfin, we zien verder wel...
Voorlopig zal dit een laatste bericht worden vóór onze vakantie. Ik vertrek binnenkort naar België en Arian komt vijf weekjes later op vakantie. Pas half augustus keren we terug naar Suriname. Dus zal de blog enkele maanden stil liggen. We zijn in elk geval blij dat we weer eventjes terug naar Europa kunnen en dat we onze dierbaren die we gemist hebben terug kunnen zien. We zullen ook een paar weekjes naar Frankrijk gaan, want we zijn beiden toe aan vakantie (vooral Arian dan)! Arian zal enkel thuis zijn de week van de Gentse Feesten (van 16 tot 25 juli) want daarna zakken we naar het zuiden af.
Misschien tot dan en als afsluiter nog een paar kiekjes...
Eén van de twee plaatsen waar ik les geef is in de Oranjeschool, een sterk verouderd stinkend schoolgebouw, waar je liever niet naar het toilet moet! Scholen hebben ook geen glas in de ramen, maar worden meestal dichtgemaakt met kippengaas of houten latjes.
Een klas vol vlijtige leerlingen...
Cheryl (Hindoestaans blank type) en Naomi (100% boslandcreool) zijn druk aan hun opdracht bezig
En hier dan Jhuly (Braziliaanse), Aarfa (Nederlandse nationaliteit) en achterin Fazeema (typisch mollige stadslandcreool) en Martha (Chinese roots). De sfeer is super, ik kan nog steeds niet begrijpen waarom racisme is uitgevonden.
Naast de school heb je Huize Emma van het Leger des Heils.
In dit huisje woont een Myrlène, een collega van mij die het secretariaatwerk doet op de Alliance. Alleen één nadeel, als het hard regent zoals nu, durft de modderstroom wel eens naar binnen komen.
Deze foto wil ik jullie niet ontnemen. De luiaard is het schattigste dier dat in Suriname rondklimt. Je ziet hem zeer zelden, maar hier was hij onder het afdak op Arian zijn werf rond de bezemsteel gaan hangen. Hij zocht misschien wat friste op of voedsel.
01-05-2010
Onze katjes
Op een dag kwam een zwangere lieve zwerfkat bij ons aan huis. Ze zou en ze moest bij ons binnen. Zocht een plekje onder de salontafel, kwam tot rust en beviel enkele weken later van 4 schattige kittens.
De mamapoes gaan we laten stereliseren en de kleintjes zoeken we een goede thuis! Dierenliefhebbers kunnen maar beter niet naar Suriname komen. Hier worden dieren niet echt lief behandeld, laat staan dat ze in huis mogen. Dus dat wordt nog een moeilijke zoektocht voor de kittens te plaatsen.
Truffeltje...
Nog geen naam...
Ramses, de grootste schat...
Toeske (gedoopt door Elisa)
Samen met mama op de zetel
Ze houden (hier zieke) Arian gezelschap
30-04-2010
Botanische tuin Boxel Paraweg
Dicht bij Domburg ligt een klein paradijsje verscholen van bomen, planten en bloemen. 'Bij Little Paradise' kan je een rondleiding reserveren van ongeveer een uur met interessante uitleg over medicinale planten, kruiden, bloemen, vruchtbomen en bijzondere toepassingen van wat groeit en bloeit in Suriname. Eric zorgt voor een boeiende uitleg over de gewoontes van indianen en marrons.
Onze namen waren niet allen correct geschreven, maar het was toch een bijzondere warme ontvangst.
We krijgen als binnenkomer een sapje aangeboden.
Hoe maak je hoeden en manden...eerst een palmtak nemen en dan...
Elisa leert hier het basisproduct maken..en ze doet het heel goed
De Heliconia rostrata (Palulu), staat (hangt) prachtig in een vaas
De Hibiscus
Nog een zeer mooie bloem van de Heliconiafamilie
Een prachtige palmsoort
Netty in haar nopjes!!
Vogels in Suriname
Het grote aantal aan insecten in Suriname is een rijke voedingsbron voor de ruim 650 vogelsoorten die hier voorkomen. Een aantal vogels, zoals de stern, de blue wing eend, de visarend, de boerenzwaluw komt jaarlijks uit Noord-Amerika om aan de kust van de Guyana's te overwinteren. Opvallend in het kustgebied is de felrode ibis (helaas hebben onze vogelspotters hier geen foto van kunnen nemen) die samen leven met de lepelbek in enkele kolonies tussen de witte reigers op de modderbanken en in het mangrovebos.
De volgende foto's zijn van vogels die voornamelijk in het kustgebied voorkomen. Onze vogelspotters Marc en Netty deden hun best om een paar mooie shots te nemen. Hierbij een paar van hun foto's:
De mangrovereiger
De rediborsu of soldatenspreeuw
De zeer grappige leljacana (huppelen dikwijls bij ons in de tuin)
De Grikibi (in grote aantallen aanwezig en maken enorm veel kabaal - gri..kebi, gri..kebi!)
De grijsborst purperzwaluw
??
De witte reiger
Een soort buizerd
Een ooruil met nest
Moeder en dochter
Ja, dochter Elisa op bezoek maakte ons zeer gelukkig! Hopelijk heeft ze er van genoten en heeft ze gauw weer zin om terug te komen. Hierbij enkele foto's van ons beiden samen... en hopelijk kan ik nog voor het einde van het jaar een reeks op de blog zetten met Nick erbij!!!
Nabij Fort Nieuw Amsterdam
Bij Plantage Peperpot en een zielig zwerfhondje, dat Elisa graag had willen meenemen..
Midden in het woud in de Witi Kreek
In de Botanische tuin van 'Little Paradise'
Op een overzetbootje richting Matapica
In de vlindertuin in Lelydorp
Tijdens een boottochtje
Lekker bijklettens in de hangmat!!
Een potje schaafijs met amandelsmaak
16-04-2010
Diploma Kathleen
En inderdaad: vanaf nu is ons Kathleen een gediplomeerde drugsontdekker.
Deze week
Omdat we de plantages zo leuk vonden, besloten we ze ook nog eens met de fiets te verkennen: leuk, maar heet..... ondertussen zijn de verbrande plekken al goed aan het vervellen (Netty)
fietsferry
Afwisselend stralende zon en heet, met soms een tropische regenbui om even af te koelen
Bijkomen na gedane arbeid aan de waterkant.
Dinsdag hebben we Arian vergezeld naar Nickerie voor een werkvergadering. Tussendoor stopten we even bij Coronnie op zoek naar Rode Ibissen. Een prachtig stukje natuur, maar muggen..... !!! Hier noemen ze de beestjes Mampieren, maar wij zeggen vampieren: op een kwartiertje tijd was Marc zijn rug een waar betenlandschap: 42 steken, losdoor de T-shirt. De rode Ibissen zagen we enkel van ver, maar het was zeker de moeite waard, een ongelooflijk vogelbestand, vliegende vissen...
Tussendoor bezoek aan Nickerie, de markt.
En natuurlijk uitblazen na gedane arbeid.....
Gisteren hadden we minder geluk: gans de dag tropische regen, vervelend, maar soms toch mooi.
time flows
Hallo,de tijd gaat snel. Ann is ondertussen weer thuis en wij hebben wat achterstand met ons reisverslag. Sinds maandag zijn Arian en Kathleen terug aan het werk en moeten Marc en ik ons zelf vermaken. Kathleen tolkt momenteel voor de Franse ambassade: die een opleiding geeft aan de politie hier om hun te leren waar drugs kunnen verstopt worden in voertuigen. Elke avond komt ze met wilde verhalen thuis; binnenkort kan ze zelf de dienst leiden
Eind vorige week trok een 4-daagse wandeltocht door de straten van Paramaribo: thema: de verkiezingen van 25 mei. Een vrolijke bedoening, alle 24 partijen waren aanwezig samen met alle sportclubs in kleurrijke fitout. Nogal wat anders dan de Gentse Fieste-stoet: tijdens de 'gaten' in de optocht laat men het kruisend verkeer gewoon door. Daarna hebben we 'Paramaribo by night' verkend, hiervan geen getuigen....
Wat blijft verwonderen: de straatkunst, werkelijk alles wordt beschilderd met reklame.
Plantage Peperpot: langs de overzijde van de Surinamerivier liggen een aantal oude plantages. Een heerlijk gebied om te wandelen en te fietsen.
Suriname kent vele bevolkingsgroepen. We bezochten de Indoestaanse crematieplaats: indrukwekkend, soms echte kitch, maar zeer sfeervol.
11-04-2010
Matapica
Na een dagje rust (en was) zijn we weer op weg'op zoek naar de schilpadden, die in deze tijd van het jaar hun eieren op het strand komen leggen.
Eerst een leuke boottocht.
Soms met hindernissen: het bootje wordt over de dijk gehesen.
Door mangrovebossen en moeras.
Aankomst in het natuurreservaat. De zonsopgang bij de Atlantische Oceaan.
Op een nachtelijke wandeling hebben we geluk: dank zij de gids, kunnen we het volledige proces meemaken: het werpen van de eieren, het toedekken, en de terugtocht naar de oceaan. Iedereen wordt er stil van. De volgende morgen zijn we voor dag en dauw alweer present om te zien of er nog laatkomers achtergebleven zijn.
En we hebben geluk, ditmaal bij daglicht.
Nadien een welverdiend ontbijt in ons paradijselijk kamp.
En rust, zee en zon.... al kan het wel heet worden.....
Aankomst en Browsberg
Hallo, Kathleen is druk bezig met de voorbereiding van een vertaaltour, dus neem ik de blog even over. De tijd gaat snel. Vorige week zijn we na een verwarrende vlucht goed aangekomen: ik bleek niet te kunnen inchecken, omdat ik gesignaleerd stond als 'persona non grata' (drugdealer ?). Nadat dit eindelijk uitgeklaard was, bleek de vlucht overboekt. Even spannend dus, maar de beloning was navenant: een lekker luxueus zitje in Business Class. Na even aclimatiseren van de Belgische temperaturen naar de Surinaamse +30 graden, zijn we zaterdag vertrokken naar Brownsberg, heerlijk de natuur in.
Ons verblijf : na een leuke afdaling vanaf de parking, het bos in.
Wat voelen we ons klein !!
De heenweg was leuk, de terugweg met een hoogteverschil van 450 m, op zijn minst gezegd vrij vermoeiend.
Flora en fauna indrukwekkend.
Ann in wonderland.
Leve de geplaveide paden....
Geen commentaar..... wat naar beneden gaat, moet later terug naar boven... pffff
Snurkers buiten..... rarara.....
En de volgende dag nog maar eens een watervalletje als verfrissende douche meegenomen, natuurlijk alweer onderaan de berg
Dag blogkijkers,
. Wij wonen namelijk in het tropisch 'regenwoud', en als ik de hoeveelheid regen zie die de laatste weken dagelijks uit de hemel is gevallen, dan kan het bijna niet anders of het is nu 'regentijd'! Weinig of geen zon meer, alleen wolken en vooral een héél vochtige warmte, zo vochtig dat ik blij ben airco te hebben. Mijn laagje bruin vervaagt met de dag. Ik veronderstel dat bij die andere mensen nu de schimmel op de muren begint te komen (en niet alleen op de muren). Ik ken hier een jong Belgisch koppel die voor het bisdom vrijwilligerswerk doet en een oud surinaams huisje als logement van hen ter beschikking kreeg. Ze vertelden me dat ze pillen moesten slikken tegen schimmels, niet leuk als je het me vraagt!
(Netty)
