Ik ben Rudi, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kartix.
Ik ben een man en woon in Bonheiden (België) en mijn beroep is technisch bediende.
Ik ben geboren op 29/11/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. fotografie, electronica, indoorkarten, computers..
Materiaal
Canon 20D
Sigma 10-20mm f4-5.6 EX DC HSM
Canon EF24-105 f4 L IS USM
Sigma 18-50mm / f2.8
Canon EF50mm f1.8 II
Sigma 70-200mm f2.8 HSM APO
Sigma 180mm f3.5 EX IF APO HSM macro
Sigma 50-500mm f4-6.3 EX APO RF HSM DG
Canon MP-E65 f2.8 macro
Sigma 1.4x & 2x teleconverters
Sigma EF500DG ST
Manfrotto 055PRO
Manfrotto RC322 ballhead
Kartix fotoblog
In horam vivere betekent: leef van dag tot dag (letterlijk leef van uur tot uur) !
Dagelijks minstens 1 nieuwe foto. Uw commentaar of beoordelingen zijn altijd welkom.
30-09-2007
Muziek
Ten huize Kartix wordt er wel eens muziek gemaakt. Zoonlief oefent al een tijdje bassriffs op mijn klassieke gitaar(!) om de eenvoudige reden dat we wel een basgitaar hebben maar geen degelijke versterker. Tot nu toe was de versterker van dienst een exact 30jaar oude tuner/versterker die ik ooit als eindwerk in mekaar had gesoldeerd. Die staat op zolder maar is onhandig om zomaar overal te plaatsen.
Zaterdag kwam ik toevallig voorbij een muziekwinkel en omdat ik ooit de belofte had gedaan een "echte" gitaarversterker te kopen voor mijn zoon was dit het moment tot kopen. Het werd de Roland Cube 15X, een 15-Watt versterker met equalizer en wat vervormingsmogelijkheden. Eenmaal thuis werd hij enorm in dank aanvaard en sindsdien klinken overal in huis de lage tonen mooier en warmer .
De basgitaar is een oude Eko Kadett met 2 elementen die ik meer dan twintig jaar geleden voor nop van een werkmakker had gekocht. Enig opzoekwerk met Google ten spijt heb ik nog niet kunnen achterhalen hou oud de basgitaar is maar ik schat dat ze dateert van rond 1975. Ze heeft dan wel roestplekken op het stemmechanisme, de klank is nog dik in orde. Er staat hier ook nog een Fender slaggitaar maar met een snaar te weinig en volledig ontstemt is die voorlopig werkloos.
Tussen de regenbuien door kan je nog best buiten wat fotograferen, getuige deze twee van gistermiddag. De tweede foto kon zeker beter, de scherpte onderaan is niet je dat. Dit komt doordat de macrolens te schuin t.o.v. het blad moest gehouden worden. Doordat het onderwerp groot is, is er een zekere werkafstand nodig maar, eigen aan een macrolens, komt de scherptediepte in het gedrang. Met een hoog uitgeschoven statief had de lens evenwijdiger kunnen komen en was het blad geheel scherp geweest. Maar als ik ga werken sleur ik niet alle fotomateriaal mee en al zeker geen statief.
Mannetje bruinrode heidelibel werd door het spinneweb gevangen en door de spin verdoofd. Daarna wordt ze zorgvuldig ingepakt. Verbazend om naar te kijken, zo'n virtuoze spin. De eerste foto toont mooi haar aanmaak van spinsel. Nadat de prooi al gedeeltelijk werd ingepakt worden er extra verstevigingsdraden aan het web toegevoegd (voorlaatste foto). Jammer dat ik niet kon blijven tot de libel geheel was ingepakt en de feestmaaltijd kon beginnen.
Gisterochtend nog eens naar het Torfbroek geweest. Niet zoveel insecten meer tegengekomen, dan maar wat flora geschoten. Dit keer het statief nog eens meegenomen. Vond ik het tot een tijd geleden maar een onding om in de vrije natuur mee te sleuren, ik heb er leren mee werken en begin nu meer en meer de voordelen te apprecieren. Zo had de eerste foto nooit uit hand kunnen genomen worden (f25 - 1/5s- iso200).
Een paar weken geleden kwam ik bij toeval op een plaats terecht waar verscheidene leegstaande gebouwen waren. Leuk en spannend om zo'n plaatsen te bezoeken en te fotograferen. De hdr foto's bestaan elks uit 4 opnames. Nadien werd iedere hdr in zwart/wit omgezet middels de kanaalmixer.
Altijd leuk om iets te zien wat je niet dadelijk verwacht en dat hoeft niet altijd spectaculair te zijn. In het Antwerpse en het Mechelse noemen we zo'n beeldjes "posturekes".
Een Koningspage heeft zo zijn eigen opvallende zeilende manier van rondvliegen. Hij lijkt op de Koninginnepage maar de tekening is anders, alsook de vorm van de vleugels en de langere slippen.
Vanochtend ook maar eens op zoek gegaan naar paddestoelen. Helemaal aan het einde van het bos stond een grote stinkzwam (Phallus impudicus). Hij was al volop ontdekt door vliegen middels de zoetige aasgeur van de olijfgroene sporenmassa. De insecten zullen er voor zorgen dat de sporen van de zwam verspreid worden.
Bij het horen van de naam Lacoste denkt u waarschijnlijk aan kleding met het krokodillelogo. Lacoste is echter ook een klein dorpje aan de noordzijde van het Lubérongebergte. In de 18e eeuw hoorde het dorp toe aan de familie De Sade. En die naam doet waarschijnlijk ook een belletje rinkelen? Jazeker want in 1771 ontvluchte markies De Sade Parijs als gevolg van zijn sterk erotisch getinte boeken. Het meer dan veertig kamers tellende kasteel werd volledig verwoest in 1792 en nu blijft enkel nog een ruine achter. Het dorp oogt vrij verlaten. Via een pad van zand en stenen bereik je de ruine bovenaan het dorp. De ruine is nu eigendom van Pierre Cardin, het wordt gerestaureerd en wordt gebruikt voor culturele manifestaties. Zo stonden er nu een reeks beelden waarvan binnenkort wat foto's.
Zicht op "kunst" in Lacoste.
Het pad naar de ruine. Achteromkijkend in de verte ziet men het mooie stadje Bonnieux.
Roussillon zou een onbeduidend rustig Provencaals dorpje zijn mocht de bodem daar niet verschillen van andere plaatsen. De ondergrond is hier oker/oranje/rood gekleurd, de huizen hebben praktisch allemaal deze kleuren en dat trekt meteen hordes toeristen aan waardoor de lokale middenstand zich meteen geroepen voelt allerhande prularia aan de man te brengen. Ook wij konden er niet aan weerstaan om een bezoekje te brengen maar de gekleurde potjes, hoeden, zonnewijzers enzovoort lieten we links.
Veel, heel veel sprinkhanen en krekels te horen maar enkel sprinkhanen kunnen fotograferen (waar zitten die krekels overdag?) De meesten hebben mooie blauwe of rode vleugels maar die kleuren zie je alleen als ze vliegen. Van die op de eerste foto is het me onduidelijk of hij nu zijn achterste poten is kwijtgespeeld of niet?
Bij de vakantievilla hoorde ook een prive zwembad waar we duchtig gebruik van maakten. Maar eerst inspectie van het water want tijdens de avond/nacht tuimelen er heel wat bezoekers in het zwemwater. Zo vonden we vele spinnen, wespen, nachtvlinders en een muisje verdronken terug. Het slangetje van 20 à 22cm lang waarvan ik tot nu toe de soort nog niet heb kunnen terugvinden, kon gelukkig wel zwemmen en hebben we met het schepnet uit het water gevist en in de begroeing teruggezet.
Update: het betreft hier de adderringslang (Natrix maura) die jaagt in het water op o.a. vissen en kikkers. Gezien de lengte betreft het een juveniel exemplaar.
Meneer of mevrouw bidsprinkhaan (Mantis religiosa Mantidae) zat ons op te wachten op de vakantiebestemming. Eigenlijk hing het beest tegen de buitenmuur en dienen de foto's een kwartslag gedraaid te worden maar nu ogen ze mooier. Deze is ongeveer 6cm groot.
Wist u dat de bidsprinkhaan verwant is aan de kakkerlak? En dat het vrouwtje tijdens het paren het mannetje opeet beginnende bij de kop? 't Is eens wat anders he
Vanmiddag de kaap van 30000 kliks met de 20D overschreden, dat maakt op 2,5 jaar gemiddeld 1000 foto's per maand Het vliegje is vastgelegd op de 30004e klik
De abdij van Sénanque wou ik absoluut bezoeken, zowat ieder boek of artikel over de Provence tonen wel een foto van deze eeuwenoude (1148) Cisterciënserabdij. De abdij is prachtig en ligt in een mooie verlaten omgeving.
De volgende foto's tonen aan dat licht, tijdstip en materiaal een groot verschil uitmaken om een goede foto te bekomen. Ik ben van deze foto's totaal niet tevreden , ik verklaar me nader.
Licht: in de vroege namiddag is het zonlicht fel, dus sterke contrasten. Heb in nabewerking het contrast sterk moeten terugschroeven evenals het gele wat moeten temperen. In de ochtend of late namiddag is het licht mooier en zachter, de kleuren getrouwer.
Tijd van het jaar: u hebt waarschijnlijk al eens foto's gezien van deze abdij, badend in de purperen lavendel. Zoals reeds eerder gemeld werd de lavendel zopas overal gesnoeid, geen purperen zee meer te bespeuren. Wat de foto's wat saaier maakt.
Materiaal: foto's zijn zonder filter genomen. Zelfs een polarisatiefilter had er kunnen voor zorgen dat de lucht dieper blauw werd weergegeven. Ik had nogthans het filter bij me maar domweg niet gebruikt.
Ik zal nog eens moeten teruggaan zeker? (heel graag zelfs )
Om van de blauw/purperen lavendelvelden te genieten waren we wat te laat, de meeste lavendel was al gesnoeid. Lavendel wordt best meteen geknipt als hij is uitgebloeid.
Startklaar, dat was de titel van de blog van 24 augustus ll. en die had voor ons nog een betekenis want diezelfde nacht vertrokken we richting zuiden voor een weekje Provence. Gedurende het jaar hadden we niet echt een vakantiebestemming vastgelegd maar het onstandvastige weer en voornamelijk de slechte voorspellingen voor de tweede week van augustus resulteerden in een zoektocht naar een vakantieadres, hetgeen we op het laatste nippertje nog vonden. Enkele van de meer dan 1000 foto's die de voorbije week werden geschoten zullen hun weg naar dit blogje wel vinden. U bent gewaarschuwd
Een eerste foto is meteen een panorama van het Lac Sainte-Croix, een 14km lang meer dat in 1975 werd aangelegd. Na het doorlopen van de beroemde kloof mondt de Verdon, een zijrivier van de Durance, in dit meer uit daar waar de brug zich bevindt. Klik hier voor een grotere panorama foto (geduld want ImageShack kan al eens traag zijn).
.
Een pluimpje en wat regen is voldoende.
Vruchten van ??? meidoorn misschien 
Vanmiddag de kaap van 30000 kliks met de 20D overschreden, dat maakt op 2,5 jaar gemiddeld 1000 foto's per maand 
Om van de blauw/purperen lavendelvelden te genieten waren we wat te laat, de meeste lavendel was al gesnoeid. 
Startklaar, dat was de titel van de blog van 24 augustus ll. en die had voor ons nog een betekenis want diezelfde nacht vertrokken we richting zuiden voor een weekje Provence. 
