Ik ben Rudi, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kartix.
Ik ben een man en woon in Bonheiden (België) en mijn beroep is technisch bediende.
Ik ben geboren op 29/11/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. fotografie, electronica, indoorkarten, computers..
Materiaal
Canon 20D
Sigma 10-20mm f4-5.6 EX DC HSM
Canon EF24-105 f4 L IS USM
Sigma 18-50mm / f2.8
Canon EF50mm f1.8 II
Sigma 70-200mm f2.8 HSM APO
Sigma 180mm f3.5 EX IF APO HSM macro
Sigma 50-500mm f4-6.3 EX APO RF HSM DG
Canon MP-E65 f2.8 macro
Sigma 1.4x & 2x teleconverters
Sigma EF500DG ST
Manfrotto 055PRO
Manfrotto RC322 ballhead
Kartix fotoblog
In horam vivere betekent: leef van dag tot dag (letterlijk leef van uur tot uur) !
Dagelijks minstens 1 nieuwe foto. Uw commentaar of beoordelingen zijn altijd welkom.
29-10-2006
Nogmaals paddestoelen
Vanochtend nog eens wat paddenstoelen gaan fotograferen. Dit is er eentje uit een lange reeks. Niet met de macrolens maar met de Bigma op 500mm, ingeflitst met de cameraflitser.
Eén van de meest geliefde en lieflijke levendige tuinvogels is het pimpelmeesje. Ze zijn intelligent. Tests wezen uit dat ze kunnen leren om bij voedsel te komen dat verborgen zit. Ze broeden in bebost gebied,, in boomholtes, nissen en nestkastjes.
Vandaag kregen we officieus te horen dat onze job aan een dun draadje hangt wegens de zoveelste veranderingen. Dat was niet geheel onverwacht maar het mindere nieuws is dat mijn werkgever geen duidelijk plan heeft op korte termijn en kennelijk geen enkel idee heeft hoe het verder moet met het mogelijke overschot aan mensen. De situatie is te complex om eenvoudig uit te leggen. Maar ik begin me stilletjes aan in de uitverkoop te voelen
Aangrenzend aan het provinciaal domain Vrijbroekpark in Mechelen staat een hotelruïne, beter gekend als het spookhotel. Het staat er al meer dan 30 jaar te verkommeren. Men is er ooit aan begonnen, de werken werden stopgezet en nu mag men er niets meer aan doen wegens gesitueerd in parkgebied.
Het is er vrij verlaten en afgelegen. Door een plotse een ingeving ging ik er naar op zoek maar had niemand vooraf verwittigd en stond er dus alleen. Zodoende riskeerde ik het niet me in het gebouw te wagen, je weet maar nooit welke figuren zich daar schuil houden. Was kennelijk een wijs besluit want uit gesprekken achteraf met mensen die aan urbex (urban exploration) doen kan men zich echt aan alles verwachten. Dus nooit alleen en zeker iemand op de hoogte brengen van je plannen bij het bezoeken van verlaten gebouwen.
Heb onlangs het boek Opperlans gekocht. Leuk hoe met taal kan gespeeld worden. Misschien één van de volgende dagen meer daarover. Het woord herfstsfeer zou er best in kunnen staan, 6 medeklinkers na mekaar.
Wat moeten we ons hier bij voorstellen? Bart Somers bij het grof vuil gezet? Maakt hij schoon schip en werd alle rommel door hem opgekuist? Is het zijn eigen vergaard vuil? Of is het een grapje van zijn stadsgenoten? Lachend kijkt hij ons toe, hij vindt het niet erg.
Als ik veldweggetjes zie dan denk ik automatisch terug aan mijn jeugdjaren. Toen waren er hier in de buurt nog veel van die weggetjes en we maakten er dan ook dankbaar gebruik van om op onze fietsen de streek te verkennen. Dikwijls ontstonden de wegeltjes min of meer spontaan naast de huizen om via de velden naar verderop gelegen plaatsen of woningen te kunnen. In de huidige tijd is het eerder een uitzondering want iedereen bakent zijn eigendom af, kwestie van te genieten zonder pottekijkers. Wat maakt dat men nu een hele omweg moet maken om op een plaats te geraken die vroeger snel was te bereiken .
Nog eens een vlinderreeksje, een maand geleden gefotografeerd. In plaats van het 3:2 formaat dat de camera aflevert te gebruiken zijn de foto's gecropt naar 4:3 formaat.
Ieder jaar rond deze tijd zijn ze er weer, de paddestoelen. Hier in de buurt heb ik nog niet veel verscheidene soorten gezien integenstelling tot vorig jaar. Vandaag moeten we het met deze drie doen.
Deze namiddag in het Mechels Broek rondgelopen op zoek naar libellen, het aanbod is niet meer zo groot maar ze zijn er nog wel. Onderweg kwam ik vier mannen tegen waarvan 1 met videocamera en 1 met een microfoonhengel. Verderop zag ik een wagen staan met opschrift "VRT Nieuws" en "Ter Zake".
Later aan een kleine poel kwamen ze mee zoeken naar juffers en libellen. Na een los gesprek over het verschuiven der seizoenen, over libellen en libellenvondsten in deze omgeving vroeg één van die mensen of hij me voor de camera mocht interviewen. Ieder ander zou dadelijk ja zeggen maar onder druk ik ben niet zo'n spraakwaterval en heb dus beleefd bedankt . Heel misschien is er een opname van mezelf in fotoactie maar ik neem aan dat er interessantere zaken zijn om uit te zenden
Vandaag geen publiceerbare foto's gemaakt. Dan maar foto's van drie weken geleden.
Gisterochtend zag de dag er veelbelovend uit, men voorspelde goed weer en ik verheugde me, zoals steeds, op het schieten van wat natuurfoto's. Toch konden enkele voorvallen er voor zorgen dat de dag wat minder rustig verliep. Niets onrustwekkends of wereldschokkends maar toch even bang geschrokken. 's Ochtends in het weekend trek ik er meestal met de fiets op uit. Ik kwam paddestoelen tegen, zette mijn fiets op zijn steunpikkel en de fototas had ik los achterop de bagagedrager gelegd. Na een minuutje kantelde mijn fiets met als gevolg dat de tas met lenzen en ander fotomateriaal de grond op keilde. Gelukkig deed de tas wat ze veronderstelde te doen namelijk het materiaal beschermen. Wat verderop en een poos later had ik net lenzen en camera in de tas gedaan en maakte ik het statief vast aan de tas toen dat statief uit mijn handen gleed en door het onverwachte moment ook de tas een tweede keer op moeder aarde terechtkwam. Hoe dom kan je zijn? of was het vrijdag de dertiende in uitgesteld relais?
Maar dat was niet alles. Zaterdagavond had ik als voorbereiding voor de wandeling van zondagnamiddag (zie blog van gisteren) de bestemming in TomTom (draait op mijn PDA) gezet. Dus gistermiddag zet ik de PDA aan en ..... er gebeurt niets Blijkbaar had ik bij het opbergen van de PDA per ongeluk op de aan/uit knop geduwd en stond het toestel een hele nacht aan totdat de batterijen volledig leeg waren. En dat betekent dat alles maar dan ook alles uit de PDA is verdwenen, inclusief TomTom.
Maar ik heb een backup én alle installatie programma's, en alle lenzen én de camera doen het nog perfect dus echt klagen doe ik niet. Alleen werd weer mijn nonchalance afgestraft, ik hoop dat ik het ooit afleer
De foto's tonen de opkomende zon gisterochtend in het Mechels Broek.
Hebt u ook geprofiteerd van de laatste zonnige dagen voor het komende gure herfstweer? Wij alleszins wel. We zakten af naar Booischot en bewandelden het Molenbeekpad dat voor een groot deel de vallei van de Grote Nete volgt.
De rivier kronkelt er tussen de weiden en bossen en hooilanden. Hier zelfs in een bocht van 90°
We kwamen regelmatig wandelaars tegen en ook een ruiter te paard (zonder zadel).
Het begin- en eindpunt is de parking aan de Palieterhoeve.
Links voor meer informatie over dit gebied op Natuurpunt websites hier en hier
De meikever is alom gekend, de junikever (ben er dit jaar welgeteld 1 tegengekomen bij mij thuis nog wel) al iets minder. Van de julikever (Pholyphylla fullo) zoals deze had ik nog nooit gehoord. Een oktoberkever bestaat niet, daar ben ik vrijwel zeker van.
Vlinders, libellen, zweefvliegen en andere insekten vliegen nog steeds rond alsof het zomer is. Ik hou het ook graag nog even bij die gedachte , tegen beter weten in .
Dit is mijn bijdrage tot de oktober battle op het Belgium Digital forum. Louter voor de fun.
Werkwijze: copie van de foto gemaakt en op die kopie alles weggegomt behalve de onderarm. Daarna het fantablikje (dat eerder al werd vrijgemaakt van de achtergrond) naar deze foto gesleept, grootte aangepast om vervolgens enkele kopies van te maken. Die kopies geroteerd zodat het er wat rommeliger uitziet. Tot slot op het omgekeerde blikje met de Dodge tool wat reflectie nagebootst. Door met lagen te werken kan de geisoleerde onderarm prioriteit gegeven worden zodat de blikjes er achter verschuilen.
Oude, verwaarloosde wagens hebben van zichzelf iets fotogenieks. Het 2pk'tje kwam ik eerder toevallig tegen maar het was zeker geen onaangename verrassing. Dat ik tussen de netels moest plaats nemen had ik er graag voor over :D .