De leerlingen van het eerste jaar hebben gisteren hun project van toerisme afgerond.
Eerst hebben zij zelf een boekje gemaakt over de toeristische bezienswaardigheden in Tongeren en gisteren hebben ze dan de leerlingen van de 3e graad van de Mijlpaal rondgeleid in Tongeren. Ze gaven o.a. uitleg over de Moerenpoort, Ambiorix, het stadhuis, ... en zorgden daarna telkens voor een quiz, een spelletje, ...
Ook dit jaar gaan we jullie via deze blog weer op de hoogte houden van de gebeurtenissen in onze methodeklassen.
Momenteel zijn we in de eerste graad druk in de weer met het uitwerken van verschillende projecten.
Onze leerlingen van het eerste jaar gaan binnenkort een toeristische rondleiding geven in Tongeren en zijn hiervoor al enkele weken druk aan de slag. Ze zoeken informatie, schrijven teksten, zoeken passende foto's, zorgen voor een creatieve en originele opdracht, ... Dit gebeurt uiteraard in verschillende lessen, want dit is een vakoverschrijdend project voor de vakken Nederlands, geschiedenis, aardrijkskunde en wiskunde.
Onze tweedejaars werken rond het zelfgekozen project "Sport". Ze werken in groepjes en ook individueel iets uit over een interessante sport. Binnenkort kunnen de ouders van deze leerlingen dan ook weer eens een kijkje komen nemen wanneer ze dit gaan presenteren. Als afsluiting van dit project gaan we natuurlijk ook een beetje sporten.
In drie en vier werken we rond media: kranten, tv, internet, ... De leerlingen hebben al een bezoekje gebracht aan TVL en het is de bedoeling is om binnen enkele weken een heuse schoolkrant in elkaar te steken.
We zitten dus weer niet stil! Hebben jullie vragen, opmerkingen, ... aarzel dan niet om ons te contacteren!!!
Bezoek ook regelmatig deze blog, want er zullen ook dit jaar weer regelmatig teksten, nieuwtjes, foto's, ... enz. verschijnen.
De leerlingen van 2 methode hebben 'samen' een verhaal geschreven. Het onderwerp werd met een kleine enquête beslist en de winnaar werd het begrip nachtmerrie. In stukjes en beetjes werden de inleiding (3 leerlingen), het midden (4 leerlingen) en het slot (3 leerlingen) geschreven. Elke les werden de verschillende versies onder de loep genomen, zodat een heleboel leerplandoelstellingen bereikt werden: verhaalstructuur, verhaalinhoud/-lijn, taalbeschouwing (directe rede, spelling (-t regel, meervoud, apostrof,...), ... In een democratische setting werd een inleiding verkozen en die diende dan als basis voor het midden. Dan volgde een verkiezing voor het midden en daarna was uiteindelijk het slot aan de beurt. Hieronder kunnen jullie het eindresultaat van het verhaal lezen. Geniet ervan!
NACHTMERRIE
Het is koud, zo koud dat ik niet in slaap kan vallen. Dat
is nog niet alles, ik moet steeds terug denken aan de griezelige beelden die ik
op tv heb gezien. Er was maar een woord voor: afschuwelijk. Ik hoor de trap
kraken, hou mijn adem in. Er is maar een verklaring voor:er komt iemand naar mijn kamer. Ik hoor nagels
over mijn deur krassen. Dat geluid doet me rillen en doet me maar aan een ding
denken en dat is: dit is misschien mijn laatste adem. Miiaaauw! Oef, het was de
kat, ik doe mijn ogen dicht en val in slaap.
Ik stap uit mijn bed en ga naar beneden, mijn mama is aan
te koken. Mama? Wat ben je aan het koken? Ze draait zich om en kijkt me
ellendig aan. Knoopogen! Dat kan toch niet. Ze vraagt of ik aan tafel kom
zitten. Ik word gelokt door de overheerlijke geur van kip. Pa zet een stoel
voor me klaar, en vraagt of ik ga zitten. Krak! Ik zak door mijn stoel en val
in een diepe zwarte tunnel.
De tunnel was diep en het leek alsof er nooit een einde
aan kwam. Ik zag al mijn nachtmerries en angsten in het rond vliegen .. en een
stukje van de kip was ook rond mij aan het dwarrelen. De tunnel kwam uit op een
woonkamer die verrassend veel op onze woonkamer leek. Maar deze was gewoon
blijer Ik liep in het rond en hoorde de planken onder mij kraken. Bij elke
stap die ik zette, had ik het gevoel dat er iets mis was.
Plots verscheen er een kast uit het niets. Ik liep naar
de kast en ik kwam langzaamaan dichterbij met mijn hand. Ik zweette, en zweette
me kapot. Mijn hart ging tekeer alsof er een tornado was losgeslagen in mijn
borstkas. Ik opende de kast en .. kleren overal kleren. Er waren niet alleen
veel kleren, maar ze leken ook ontzettend veel op MIJN kleren. Ik was in een parallel
universum gekomen, en ik vertrouwde het zaakje nog altijd niet. Ik liep door de
deur en kwam in een lange gang terecht. Ik ging af op mijn intuïtie en ging
naar rechts. Ik voelde aan elke deur, maar ze waren allemaal gesloten.
Helemaal op het einde van de gang zag ik een open deur
die op een kier stond. Er flikkerde een lamp waardoor ik op de muur voor mij
een schaduw zag die stil stond. Ik liep naar die muur en keek de schaduw aan.
Uit het niets gingen er twee ogen open die op de muur verschenen. De schaduw
was nu een monster geworden. Ik liep stilletjes achteruit terwijl de schaduw
zich uit de muur rukte en mijn naam riep: Jacob. Met een geniepige stem liep
de geest op mij af en ik rende voor mijn leven! Ik rende en rende en liep door
de laatste deur aan de andere kant van de gang. Ik sloot de deur en hoorde
krassen aan de andere kant van de muur terwijl de geest zei: Ik vind je wel
Ik kwam aan in een nog donkere gang en liep heel rustig maar oplettend door de
gang.
Ik hoorde minivoetstapjes heel snel op mij aflopen en zag
een kleine schaduw op de muur verschijnen. Ineens voelde ik een serieuze klap
op mijn voorhoofd en ik viel bewusteloos op de grond.
Toen ik weer bij bewustzijn kwam, zag ik een lange ,
slanke man die mij aankeek terwijl hij een hamer vasthield. Ik probeerde aan
mijn hoofd te voelen maar mijn handen waren vastgebonden aan de stoel, waarop
ik zat. Ik begon in paniek te geraken... Wie is deze man? Wat doet hij hier?
Waarom heeft hij mij vastgebonden? Dat waren een paar van de vragen die door
mijn hoofdschoten. Toen begon de man te
spreken: Mijn naam is Hephaistos, je
kent mij waarschijnlijk niet, want ik ben een figuur uit de Griekse
mythologie. Ik vroeg: Waar zijn we? We zijn waar je denkt dat we
zijnwant dit gebeurt namelijk in jouw
verbeelding. Dus dit is allemaal niet echt?, vroeg ik. Is het omdat het in
jouw hoofd gebeurt ook niet echt, denk je?. Deze conversatie gaf me al genoeg
denkmateriaal om mijn hoofd over te breken. Dit is dus een droom? vroeg ik.
Jacob, je bent momenteel in een coma, het wezen dat achter jou aan kwam, wil
jou in deze wereld houden zodat je sterft.
Ineens brak in een hoek van de kamer een stuk van het
plafond af. Het huis waarin wij ons bevonden, begon te daveren. De man begon
mij los te maken en schreeuwde: Jouw hersenen beginnen uit te vallen, Jacob,
maak dat je weg komt!!. En jij dan?! schreeuwde ik. Maar hij was helaas al
verdwenen. Ik trok de deur open en begon instinctief naar de linkerkant van de
gang te hollen, bang dat het wezen dat uit de muur kwam, mij zou volgen.
Eenmaal in de kamer, waar mijn kleerkast stond, hoorde ik een hels geschreeuw.
Nee riep ik. Wanhopig keek ik naar de muur, de muur waaruit ik gekomen was.
De gang was nergens te bespeuren Toen, ineens stond het beest dat uit de muur
kwam achter mij, ik voelde zijn aanwezigheid, en draaide mij om. Hij leek
verdomd veel op de Smeagol van In de Ban van de Ring. Als mijn laatste
wanhoopsdaad rende ik recht op de muur af waar de gang hoorde te zitten. BAM.
Ik word in een schok wakker. Mijn moeder, vader en broer
staan om me heen. Mijn moeder omhelst me. Mama. Jacob jongen. In een
fractie van een seconde lijkt het alsof twee gele ogen mij vanuit de muur
aanstaren
Een aantal weken geleden hebben de leerlingen van 2 methode een eigen 'wiki' geschreven over een aantal interessante onderwerpen. Enkele voorbeelden van onderwerpen die aan bod kwamen: - Wat is de functie van nagels? - Welke overtredingen bestaan er bij basketbal? - Waarom geeuwt men? - Hoe komt het dat men een kramp krijgt? ... We hebben allemaal (inclusief de leerkracht ;-)) een heleboel bijgeleerd.
De klassen van het eerste jaar moesten hun lievelingsgedicht kiezen en hier een vrije tekst over schrijven. Ze mochten daarna elkaars teksten beoordelen. De leerlingen van 1 Latijn-Methode kozen de tekst van Fleur Vandersmissen als mooiste tekst omdat ze de tekst heel ontroerend vonden. Zij schreef niet alleen de tekst, maar ook het gedicht! In 1 Moderne-Methode kreeg Merel Bortels de meeste streepjes achter naar naam. Ze vond het gedicht op internet en schreef er zelf een tekstje bij. Beide teksten vinden jullie hier terug. Veel leesplezier!
Zo mooi Jouw bruine ogen, zo mooi ... Jouw volle lippen, zo mooi ... Jouw goedhartige karakter, zo mooi ... Lieve oma, jij was zo mooi ...
Mijn gedicht doet mij denken aan mijn oma. Mijn oma is overleden aan een ziekte. Ze zei altijd dat ik zo mooi was. Daarom dat ik dit schreef. Wij lagen samen in de zetel tv te kijken. Ze streelde de onderkant van mijn arm waardoor ik in slaap viel. Dat deed ze altijd. De deurbel maakte me wakker. Nadat het bezoek weer weg was, zei ze: "Jij bent echt zo mooi."
Fleur Vandersmissen, 1 Latijn-Methode
Springen
Langzaam loop ik naar de rand. Meters diep zie ik de afgrond. Voel mijn angst om te springen. Wil me omdraaien, maar ik kan het niet. En ik wil het niet. Sluit mijn ogen, haal diep adem. En ik spring!
Dit gedicht doet mij denken aan Inias. De jongen die zelfmoord heeft gepleegd. Hij heeft zelfmoord gepleegd omdat hij gepest werd. Hij moest iedere maand zijn zakgeld aan hen afgeven. Via Facebook werd hij ook gepest. Inias kon er niet meer tegen, hij ging 's morgens vroeg naar een brug boven de E40 en sprong ervan af. Als ik dit hoor, word ik boos en verdrietig, omdat er mensen zelfmoord plegen als ze gepest worden. Wat ik ook niet begrijp is waarom ze iemand pesten, dat is toch voor niets nodig!
Onze jaarlijkse projectweek komt er weer aan! Van maandag 25 maart tot en met vrijdag 29 maart vinden er weer allerlei activiteiten plaats:
- de eerste graad gaat op bosklassen in Xhoris. Je kan hun belevenissen volgend op www.bosklassen2013.weebly.com; - de tweede graad vertrekt voor 5 dagen naar Berlijn; - onze leerlingen van het vijfde jaar gaan zich voorbereiden op hun latere studies door een dagje naar Leuven te gaan, hogescholen te bezoeken, ... - de zesdejaars brengen 10 dagen door in Italië en bezoeken heel wat interessante steden (Pisa, Rome, Firenze, Venetië, ...)
De thuisblijvers hebben de keuze tussen twee verschillende projecten:
- een projectweek met uitstappen, sport, circustechnieken, ... - deelnemen aan het podiumproject.
We wensen alle leerlingen een leuke, leerrijke week toe!!!
Onze tweedejaars hebben vorige op donderdag 7 maart een bezoek gebracht aan de redactie van "Het Belang van Limburg". Op de website zie je enkele foto's van hun bezoek:
Toen ik hier aankwam op 3 september 2012, vond ik het heel eng. Dit was allemaal nieuw voor mij. Ik kende hier maar een paar meisjes en dat waren meisjes van mijn oude school.
De eerste schooldag was ik heel zenuwachtig. Ik kende geen enkele leerkracht. De eerste dagen hadden we nog geen les. Wij maakten kennis met de leraren en de klasgenootjes.
Nu zit ik in de klas 1 Moderne Methode. Ik heb gekozen voor methode omdat ik van kleins af aan (dus als kleuter) al in methode zit. En ik heb gekozen voor moderne omdat ik geen Latijn wou doen want dat leek me helemaal niet leuk.
Na een paar dagen kende ik de hele klas en was ik er bevriend mee. We hadden heel toffe en lieve leerkrachten.
In de grote vakantie was ik erg bang dat ik de weg in de school niet ging vinden en dat ik hier niemand ging kennen enz. Maar na een week of twee wist ik de weg en waar welke klas lag. Door hier rond te lopen, kwam dat vanzelf.
Het leuke aan methode is dat we projecten doen, samen in groepjes werken, alleen werken en dat de leerkrachten alles goed uitleggen. Als je iets niet begrijpt, dan moet je dat gewoon tegen de leerkracht zeggen en die legt dat dan opnieuw uit. Desnoods tien keer. Ze blijven het uitleggen tot je het begrijpt.
Eerst was ik aan het twijfelen of ik naar een andere school zou gaan, maar nu weet ik het antwoord: ik blijf op deze school!
Onze methodeleerlingen hebben de laatste maanden aan heel wat wedstrijden deelgenomen. Hier volgen de resultaten.
Gedichtenwedstrijd KA Tongeren.
Onze school heeft in het teken van de gedichtendag een poëziewedstrijd georganiseerd rond het thema "Muziek". Caro Jans heeft met haar gedicht de prijs van het eerste jaar gewonnen. Ook James Jaenen viel in de prijzen met zijn gedicht. Proficiat, Caro en James!!!
Milieuprijs stad Tongeren
De stad Tongeren was op zoek naar een slogan om jongeren meer met de fiets naar school te laten gaan. Wij hebben heel wat slogans ingestuurd, maar de eerste plaats was voor onze collega's van het KTA. We hebben echter niet getreurd want we hebben enkele mooie prijzen in ontvangst mogen nemen.
Juniorjournalist
Juniorjournalist ging dit jaar de culinaire toer op. De leerlingen van de eerste graad mochten een fictionele tekst schrijven die te maken had met koken.
Maar liefst drie methodeleerlingen zijn geselecteerd voor de lokale voorronde. Op 16 maart komen ze te weten of ze ook daadwerkelijk in de prijzen vallen. Toch verdienen Ine en Hanne Meers en Frauke Stox al een dikke proficiat!!! Wij duimen voor jullie!!! (De resultaten verschijnen na 16 maart ook op de blog!)
Once upon a time a hedgehog , Fleur, was really sad
cause her boyfriend dumped her. She was crying all the time. She knew she
could be happy again if there was someone of her friends who wanted to give her
a hug. But nobody wanted to hug a hedgehog of course. When she found out that
was the reason nobody wanted to give her a hug, she wasnt crying about her
ex-boyfriend every night but because she
wouldnt ever get a hug with those stupid spines .
One day she had an idea, she could hug herself but she hurt herself by doing
that. Fleur couldnt handle so much sadness so she became depressed. Luckily
for Fleur God saw her.
The next day she woke up without those really painful spines. She was so happy.
She went to the garden to boast. Everyone thought she was on drugs and that her
health was so bad that her spines fell off. So still nobody wanted to hug her.
Fleur told them it was because of God but nobody believed her. That night the
poor hedgehog killed herself and she married God. So she lived happily ever
after in heaven.
Isa Claeys - 3 Hum-Met
My bizarre beast
Once upon a time Ashley the bee was tired of being so ugly and hated.
She had the most awful color yellow and black you can imagine and every time
she came too close to humans they started screaming and running.
Ashley often saw other bees get killed by a human. She was tired of it! She
wanted to be admired by the humans not be ran away from. She also wanted to
have a more quiet life. Ashley flew every day to make honey and it was really tiring. She started
dreaming of being transformed into a wonderful beast with beautiful colors,
that would also be able to fly.
The next morning when she woke up she was surrounded by the most beautiful
flowers in the world and when she flew past a mirror she saw what a wonderful
butterfly she was transformed in. It became the best day of her life. She went
to the humans and she saw them taking pictures of her, admiring her. She
was so happy and she even had the
brightest colors and the most beautiful pattern of wings ever seen. From that
day on she was no longer known as
Ashley the bee but as Ashley the beautiful butterfly.
Meer dan 12 jaar geleden was mijn mama zwanger van mij en mijn zus Ine. Om de spanning erin te houden wilden mijn ouders ons geslacht niet verklappen aan de familie. Op een dag ging mijn mama samen met haar tante Odette winkelen. Om mijn groottante te misleiden stapte ze richting de jongenskleren. Vanaf dat moment was Odette ervan overtuigd dat het 2 jongens waren. Het ging zelfs zo ver dat ze twee koosnaampjes voor de baby's verzon, namelijk Jefke en Louiske. Na de bevalling kon mijn groottante haar ogen niet geloven; dat wij twee meisjes waren. Omdat wij 5 weken te vroeg waren geboren, moesten wij op de afdeling premature verblijven. Wat bleek daar ... onze buurjongens bleken een tweeling te zijn genaamd Jefke en Louiske.
Ongeloofwaardig maar toch 100 % waar!
Hanne Meers 1 Latijn-Methode
"Posso"
Ik was zo'n twee jaar geleden met mijn moeder en mijn zusje Helene in een klein restaurantje. het restaurantje had uitzicht op het Italiaanse meer Lago di Bolsena.
Toen de ober de zoveelste gang kwam ophalen, zei mijn moeder in het Italiaans het woord "posso" dat zo veel betekent als "mag ik". Mijn moeder antwoordde heel gewoontjes en nonchalant "posso". De ober keek haar niet-begrijpend aan en herhaalde nog eens "posso". Mama herhaalde heel vrolijk "posso" en zo ging het dan nog een stuk of drie keer verder tot mijn moeder het eindelijk begreep.
Op de markt
Ik was in datzelfde jaar met mijn zus, een vriendin Lotta en haar broertje Vincent losgelaten op de markt. Natuurlijk gingen we naar binnen bij het speelgoedwinkeltje op het marktplein, daar zag ik zo'n glibberige nepslang. De staart zag er echt uit maar het hoofd niet. De slang kostte 5. Lotta en ik twijfelden maar we kochten de slang uiteindelijk toch.
Thuis legde ik de slang in de badkamer met het hoofd achter een pak wc-papier zodat de staart duidelijk te zien was als je naar de wc ging. Toen ging ik naar bed en wachtte af tot de volgend morgen.
Toen ik sliep, moest mijn moeder naar de wc. Ze ging net zitten. Toen ze de slang zag, stond ze meteen op en liep naar mijn vader en vroeg wat ze nu moesten doen. Mijn moeder ging uit alle voorzorg op de bank staan en mijn vader pakte een bezem en ging in de badkuip staan, met de punt van de bezemsteel duwde hij voorzichtig tegen de slang. Pas na een tijdje merkte hij dat de slang van rubber was. Mijn moeder legde de slag demonstratief op tafel met een vork erdoor en een deksel van een pan op het hoofd. De volgende morgen kwam de moeder van Lotta en Vincent naar beneden en dacht ook dat het een echte slang was die door mijn ouders vermoord was.
Die morgen vertelde mijn moeder hoe het de nacht daarvoor allemaal gelopen was. In het begin was ze boos omdat ze zich enorm verschrokken had. Maar daarna kon ze er wel om lachen!
Op 9 oktober ging de hele eerste graad naar de film "Intouchables" kijken in De Velinx.
De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal dat gaat over een jongeman, genaamd Driss, die zijn laatste stempel voor zijn werkloosheidsuitkering gaat halen bij de Franse, rijke, gehandicapte Philippe. Als Philippe Driss ziet, wil hij hem aannemen maar Driss wil dat eerst niet. Wanneer hij van zijn tante niet meer thuis mag blijven, besluit hij het baantje als persoonlijke verzorger van Philippe toch maar aan te nemen. Philippe en Driss kunnen wonderwel goed met elkaar opschieten waardoor er een bijzondere band ontstaat. Driss zet Philippe zijn wereld op zijn kop: van het strikte leven van Philippe maakt hij een losbandig leven. Ook als hij te weten komt dat Philippe al maanden met zijn pennenvriendin Eleanor schrijft en als blijkt dat haar telefoonnummer bij één van de brieven zit, belt hij haar meteen op. Maar na een paar telefoontjes wil Eleanor meer: ze wil een foto. Driss overtuigt Philippe om een foto op te sturen en een afspraak te maken. Maar als ze niet komt opdagen, zakt de moed in Philippe zijn schoenen. Hij en Driss zetten zich er overheen als echte vrienden en gaan gewoon verder met hun leven tot plotseling het broertje van Driss aan de deur staat. Hij vertelt Driss dat hij drugs heeft gedeald maar ermee wou stoppen. Ze hebben hem toen een pak slaag gegeven. Driss verlaat Philippe om zijn broertje te gaan helpen. Na een lange tijd en vele nieuwe verzorgers later, kom Driss terug maar niet meer voor lang. Hij moest nog één ding regelen ...
Ik vond het een mooie film over liefde en vriendschap. Ik was ontroerd!
Op een zonnige dinsdag namiddag gingen wij (de leerlingen van 2 Meth.) een bezoek brengen aan een imker. Dit deden we voor het vak W.W. (wetenschappelijk werk). We wandelden via het natuurreservaat 'De Kevie' tot we in de Oude Blaarstraat kwamen, daar woonde de imker. Toen we de imkerij binnenkwamen stelde de man zich voor en gaf meteen uitleg over zijn beroep. We wisten al veel over 'bijen' uit de lessen W.W. , maar de imker vertelde ons nog veel interresante dingen die we nog niet wisten.
Nadien gingen we een kijkje nemen in de winkel van de imker. Hier kon je zien welke producten hij allemaal verkocht. Hij gaf ons nog wat uitleg en deelde honingsnoepjes uit aan iedereen. Dit smaakte heerlijk, sommigen kregen er maar niet genoeg van... (hé Ferre! ). De imker trok zijn imkerpak aan waarna we weer naar buiten gingen om een kaste bijen te bekijken. We stonden op 2 meter afstand te kijken en konden de bijen heel goed zien. Nadien mochten we 4 verschillende soorten honing proeven (acaciahoning, woudhoning, zonnebloemhoning en de vierde soort ben ik vergeten ). De honing was zeer lekker!
We mochten in de imker zijn atelier nog ieder een kaars rollen van honingwas. Deze mochten we mee naar huis nemen. Als afsluiter konden we honing of andere producten kopen en kreeg meneer Wolters heel veel honingsnoepjes mee. Die deelde hij onderweg aan ons uit. We moesten ons haasten om op tijd terug te zijn op school, daarom wandelden wij (Claudia, Lorre en ik) redelijk snel. Meneer Wolters kon maar niet begrijpen hoe 'zo kleine beentjes' zo snel konden wandelen. Maar toch, het kan!!! Uiteindelijk kwamen we aan op school en mochten we naar huis. Het was een zeer leuke uitstap!
--- geschreven door Tessa Swennen en Astrid Proesmans ---
Maastricht heeft veel oude monumenten die een interessante geschiedenis hebben. We hadden veel geluk met het weer, wat natuurlijk altijd leuk is. Sommige leerlingen kochten een stuk taart, een wafel of een souvenir. Fijn om Maastricht eens te hebben gezien!
Allereerst in de voormiddag bezochten we het Natuurhistorisch museum. Dat was enorm leuk en interessant. We kregen een filmpje te zien, waardoor alles veel duidelijker werd tijdens het museumbezoek. De leerkrachten (Mevr. Adams en Mr. Wolters) hadden ons een bundel met vraagjes gegeven die we konden oplossen door de antwoorden in het museum te zoeken. Het indrukwekkendste was de mosasaurus. Het dier was enorm groot, had ogen zo groot als een hoofd en een bek zoals een krokodil. Toen we onze opdrachten gemaakt hadden mochten we ons lunchpakket in een gezellige eetkamer in het museum gaan opeten... Heerlijk! Vooraleer we vertrokken mochten we nog snel even gaan 'neuzen' in het souvenirwinkeltje van het museum. Daar kochten enkele leerlingen leuke souvenirs (vuurstenen) om mee naar huis te nemen. In de namiddag begonnen we met de stadswandeling. We hebben hier erg veel monumenten gezien. De eerste bezienswaardigheid was de Bisschopsmolen, waar een aardige bakker ons een stukje cake liet proeven die hij net gemaakt had. Al snel volgde de andere bezienswaardigheden: de Helpoort, de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek, de Sint-Servaesbrug, het Mosae Forum, de Grote markt met het stadshuis, het Dinghuis, de Dominicanenkerk, het Perroen op het Vrijthof, de Sint-Servaesbasiliek, de Sint-Janskerk en als laatste het Spaans Gouvernement. Bij elke bezienswaardigheid hielden telkens 2 leerlingen een korte spreekbeurt over het onderwerp.
Op het einde van de dag was iedereen moe maar voldaan! Met de leuke foto's die de leerkracht had gemaakt was het een uitstap om nooit te vergeten! Het was een erg leuke ervaring!
Enkele stukjes uit de verslagen van de leerlingen over het project 'Kameleon goes Maastricht'
-Het project was heel leuk. Ik heb er veel van bijgeleerd. Een spreekbeurt in de stad houden vond ik erg leuk om te doen. (Louise Koenen)
-Ik vond het heel erg fijn en verheug me al op het volgende project. (Eva Mol)
-Een zeer leerrijke uitstap. (Eva Robin)
-Ik vond het een heel geslaagde uitstap en dit zou zeker herhaald mogen worden! (Mirte Brouwers)
-Het was zeer leuk dat er geïnteresseerde voorbijgangers ook naar ons kwamen luisteren tijdens onze spreekbeurt. Ik wil die dag graag nog een keer beleven. (Ine Meers)
-Ik vond het erg leuk om samen te werken met de andere leerlingen. Ik vond het een heel leuk project en hoop dat er nog veel projecten zullen volgen. (Kelly Vrijens)
-Iedereen was blij met het resultaat. Jammer genoeg was het weer tijd om naar huis te gaan. Maar dit keer met een smile op ons gezicht en een hoop verhalen om thuis aan onze familie te vertellen. (Hanne Meers)
Het nieuwe schooljaar is weer gestart en dus is het de hoogste tijd om jullie op de hoogte te brengen van de ontwikkelingen in onze methodeklassen. In het vierde jaar zijn er vier leerlingen en in het derde jaar negen. In de eerste graad is het aantal aanzienlijk groter: onze tweedejaars zijn met 11 en in ons eerste jaar zitten maar liefst 24 leerlingen!
Onze eerste groepje "Kameleons" is inmiddels doorgestroomd naar het vijfde jaar waar zij nu in het reguliere onderwijs zitten. We hebben voor deze aanpak gekozen omdat de leerlingen in de derde graad te maken krijgen met "Onderzoekscompetenties". Dit is vergelijkbaar met de projecten die zij jarenlang gedaan hebben in de methodeklassen. Bovendien denken wij dat het ook een voordeel is voor hen om kennis te maken met de aanpak in het reguliere onderwijs, omdat er in hogescholen en universiteiten nog steeds onderwezen wordt op een traditionelere manier.
Onze eerstejaars steken ondertussen al de handen uit de mouwen voor het project "Kameleon goes Maastricht". Dit is een vakoverschrijdend project voor de vakken Nederlands, aardrijkskunde, geschiedenis, W.W. De leerlingen hebben de opdracht gekregen om een toeristische brochure te ontwerpen over de stad Maastricht en moeten elkaar ook door de stad gidsen. De foto's van deze uitstap zijn binnenkort te zien op de blog.
Indien jullie vragen hebben of meer willen weten, kunnen jullie altijd contact opnemen via kameleontongeren@gmail.com.
Als ik jou was, was jij mij, want je staat altijd aan mijn zij. We zijn vrienden voor altijd, anders heb ik spijt. Al zijn we later oud, we blijven even stout. En samen zijn we één en daar kan jij niet overheen.
8 mei is de eerste graad van het Koninklijk Atheneum Tongeren naar de film "Simple Simon" gaan kijken in de Velinx.
Samenvatting:
Simon is een jongen met Asperger. Dit is een soort autisme. Hij leeft en woont bij zijn ouders, maar zijn mama jaagt zich op aan het zeer asociale en onveranderlijke leventje van haar zoon. Sam is de broer van Simon. Hij heeft een liefje, genaamd Frida. Simon en zijn broer zijn niet te scheiden van elkaar. Daarom beslist Sam, Simon bij hem in huis te nemen. Sam kan omgaan met het asociale en onveranderlijke leven, Frida helaas niet waardoor ze Sam dumpt omdat Simon niet zonder Sam kan. Maar nu is het leven van Simon veranderd! Simon beslist daarom een nieuw lief te zoeken, wat helaas niet lukt. Sam begint zich ook op te jagen en Simon moet de problemen dus oplossen.
Beoordeling:
De film was in het Zweeds. Dat maakte de film apart. het onderwerp was simpelweg een raar leven van enkele mensen samen. Als je de film hebt gezien, weet je natuurlijk niet echt wat autisme is want dat is nog maar één soort autisme en er zijn er nog veel meer.
Ik vond de film heel leuk. Hij was ook heel boeiend omdat je soms eens een woordje van het Zweeds kon afleiden uit het Nederlands.
We weten eindelijk wie in de prijzen gevallen is bij de regionale ronde van Junior Journalist.
).
