Op 9 oktober ging de hele eerste graad naar de film "Intouchables" kijken in De Velinx.
De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal dat gaat over een jongeman, genaamd Driss, die zijn laatste stempel voor zijn werkloosheidsuitkering gaat halen bij de Franse, rijke, gehandicapte Philippe. Als Philippe Driss ziet, wil hij hem aannemen maar Driss wil dat eerst niet. Wanneer hij van zijn tante niet meer thuis mag blijven, besluit hij het baantje als persoonlijke verzorger van Philippe toch maar aan te nemen. Philippe en Driss kunnen wonderwel goed met elkaar opschieten waardoor er een bijzondere band ontstaat. Driss zet Philippe zijn wereld op zijn kop: van het strikte leven van Philippe maakt hij een losbandig leven. Ook als hij te weten komt dat Philippe al maanden met zijn pennenvriendin Eleanor schrijft en als blijkt dat haar telefoonnummer bij één van de brieven zit, belt hij haar meteen op. Maar na een paar telefoontjes wil Eleanor meer: ze wil een foto. Driss overtuigt Philippe om een foto op te sturen en een afspraak te maken. Maar als ze niet komt opdagen, zakt de moed in Philippe zijn schoenen. Hij en Driss zetten zich er overheen als echte vrienden en gaan gewoon verder met hun leven tot plotseling het broertje van Driss aan de deur staat. Hij vertelt Driss dat hij drugs heeft gedeald maar ermee wou stoppen. Ze hebben hem toen een pak slaag gegeven. Driss verlaat Philippe om zijn broertje te gaan helpen. Na een lange tijd en vele nieuwe verzorgers later, kom Driss terug maar niet meer voor lang. Hij moest nog één ding regelen ...
Ik vond het een mooie film over liefde en vriendschap. Ik was ontroerd!
