Eindelijk nog eens een mountainbikerace. Het was bijna een jaar geleden. Afgelopen najaar gepast voor de races wegens onvoldoende tijd om te trainen met een verhuis, een tweede baby en een erg druk seizoen in het MEC. Maar sinds eind december de draad toch terug wat opgepikt, en vooral veel extensieve duurtrainingen afgerond- niet zelden in de regen. Vandaag was het dus zover : koers ! Mooi weer bovendien, weinig wind en frisjes, maar warm genoeg om in korte broek te rijden. Maar goed, de duo-raid, met medekameel Pete, die jaar na jaar sterker blijkt te worden en een schitterend 2011 tegader fietste. In principe zou mijn rol zich dus beperken tot aanklampen want met een kleine maand goeie training staat mijn conditie nog niet op punt. Na een goeie opwarming bleek plots dat het 11.50 uur was en wij bevonden ons nog aan post 6. Al direct op de grote plateau en beetje moeten vlammen om tijdig aan de start te komen. Nog de nodige stress met een rugzak ( bedankt Lien en Evert om ons uit de rats te helpen) en een chip en we konden ons bij het wachtende peloton voegen. Beetje chaos want ineens uit het niets was daar de start, een valse start veroorzaakt helemaal aan de andere kant van waar wij stonden. De start was dus min of meer mislukt want rechts van ons voltrok zich dus al een lang lint met renners die we niet meer zouden terugzien. Bovendien had ik al direct het gevoel te ontploffen. Want ondanks een zeer slechte start kon ik amper opschuiven, en ook bij Pete wilde het niet echt vlotten. Na 2 km bij het opdraaien van de dijk bevonden we ons zeker niet in de eerste helft van het 175 duo's tellende peloton. Eens op de dijk echter een totaal andere situatie. Zo slecht het gevoel was op het strand, zo goed was het nu ineens op de dijk. Ik stoomde menig coureur voorbij op het grote mes, kwam snel bij Pete ( die ik had moeten lossen in de loopstrook naar de dijk) en nam gezwind over. Maar het ging net iets te snel voor hem, dus na de eerste passage aan de Twins wachtte ik hem even op, en samen rolden we het ene na het andere duo op. Al snel bleek echter dat op de zware stukken, de zachtzand stroken dus, Pete een stuk beter was dan ik, en ook vlotter liep. Na de eerste passage aan post 6 was het dus even naar adem happen, maar in de duinen kon ik goed recupereren. Een scenario dat zich de rest van de race ging herhalen, na elke zware strook moest ik enkele tientallen meter goedmaken. Het eerste stuk terug op de dijk dan kon ik een heel stevig tempo ontwikkelen en draaiden we vlotjes rond, de teller steeds tussen de 38 en de 40, een mooie snelheid met een lichte rugwind maar wel op zachte banden. We sloten aan bij een mooie pelotonnetje, maar helaas koos Pete het verkeerde spoor, en na die bepaalde strook aan de halve maan was ik wel mee met het peloton, maar Pete hing op een kleine 100 meter. Een onbegonnen zaak tegen wind dus ik liet me uitzakken. In het pelotonnetje dat daarop gevormd werd maakten we wel het mooie weer, al had ik alle moeite om bij Pete te blijven op de zwaardere stukken. Een halve ronde later dan was het aan Pete om mij op te wachten, toen ik te onstuimig van post 3 naar beneden kwam gereden, een slecht diep spoor insukkelede en over mijn stuur werd gekatapulteerd, gelukkig zonder veel erg. In de duinen en op de dijk ging het terug zeer goed en hard. De derde en laatste rond was al daar, en ik zal stilaan door mijn beste krachten heen. Vooral in de loopstroken kreeg ik het zwaar, ook omdat Pete iedereen naar huis liep en ik natuurlijk niet kon achterblijven. Bij de laatste passage aan de halve maan maakte Pete opnieuw een foutje, en ik was weg met een ander duo, dat er stevig de pees oplegde. Ik besloot om bij hen te blijven, het was maar 2 km meer en Pete had een pelotonnetje mee. Me laten uitzakken was een risico, want in de loopstroken zat ik er echt wel door, en de finish lag na een lange zware loopstrook. Maar Pete klemde de tanden opeen, en had aan 4 golfbrekers genoeg om het gat te dichten. Straffe stoot en opniew een andere situatie. Op 200 meter van de laatste loopstrook dacht ik ' aanvallen is de beste verdediging ' en ik sprong weg uit ons groepje om met een voorsprong de zware zandstrook te kunnen aanvatten. Ik nam 20 meter en slaagde in mijn opzet. Pete pakte nog maar eens uit en reed heel ver in het mulle zand, nam de kop over en zo konden we op de valreep nog 2 duo's achter ons houden. We finishten uiteindelijk op een voor ons uitstekende 34e plek, en konden terugblikken op een - de start even buiten beschouwing gelaten - geslaagde race. We waren elkaar waard, wat mij betreft tegen de verwachtingen in, en ik ben blij met waar ik nu al sta. Tegen Blankenberge, binnen twee weken, hoop ik echter nog iets beter te zijn, en ik zal nog even moeten werken aan de explosiviteit. We zijn weer vertrokken ! Hartelijk dank nogmaals aan de supporters, en het waren er heel wat ! Thanks Evert, Lien, Bieke, Stephanie, Anne, Daisy, Steve, Eddy, Patrick, Ignace, Jan, Marc, Eddy, Vera, Joseph, en alle anderen en natuurlijk ook bikekompaan van het eerste uur Pete !
Breek mijn bek niet open, S.G. ! Ik dacht eigenlijk dat onze F.G. dat van dat dansen als een grapje bedoeld had. Tot ik begin deze week van hem een mailtje kreeg met zijn ontwerp voor een nieuwe kamelentruitje. Je begrijpt dat ik op zijn vraag om dit ontwerp in de volgende vergadering mee te verdedigen, negatief heb moeten antwoorden. Toch moet ik bekennen dat ik de laatste dagen slecht slaap. Ik maakte me zorgen dat Pete misschien toch op de een of andere manier een meerderheid zou vinden voor zijn voorstel. Soms schoot ik midden in de nacht, badend in het zweet, wakker... het beeld van mezelf in de nieuwe kamelentenue nog brandend op mijn netvlies.
Ik moet zeggen dat het voor mij een hele geruststelling is te lezen dat jij je ook zorgen maakt. Met twee kunnen we het tij misschien nog keren !
Het was de aandachtige lezer uiteraard ook opgevallen, al bleef het er pijnlijk stil rond . Onlangs blikte onze President-Fondateur terug op het voorbije jaar. Er volgde een overzicht van het aantal gelopen, gezwommen en gefietste uren. Mooie cijfers, zonder twijfel, en veelbelovend voor de nakende kamelenconfrontaties. Maar wat lazen we nog meer, en sloeg jullie ongetwijfeld ook met verstomming?
88 uur andere (wandelreis, spinning, dansen, ...)
Inderdaad jongens en meisjes u leest het goed. Dansen. Ik dacht aanvankelijk nog dat het om een soort vreemde lapsus ging, althans dat wilde ik toch geloven. Maar het viel me de laatste tijd echt wel op, dat valt niet te ontkennen, dat de voormalige dijktegelwinnaar met wel erg lichte tred door het leven ging, zijn duiktechniek net iets eleganter ( ik vermijd het woord verwijfder ) was dan vroeger. Dansen dus. Een dansende kameel. Waar moet dat heen, vroeg ik me af, ongetwijfeld met vele anderen. Maar goed, ik verdrong het zo'n beetje, per slot van rekening maakt iedereen weleens een foute keuze, en wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Bovendien werd ik er eigenlijk niet echt veel mee geconfronteerd, al moet ik toegeven dat ik nogal selectief was ik wat ik al dan niet onder ogen wilde zien.
Negeren lukt nu echter niet meer. Wanneer iemand spontaan de videoclips van Ian Thomas begint te checken, of laat ons zeggen, onderzoeken van naadje tot draadje ( want hoe kun je anders in godsnaam opmerken dat deze of gene kameel door het beeld flitst ) , is mij toch wel een brug te ver - temeer omdat zijn functie er bij uitstek één is waarnaar je je toch zou moeten gedragen.
Ik voel me dan ook genoodzaakt om een motie van wantrouwen te laten plaatsvinden, of een motie van vertrouwen, het maakt me niet uit. Voorbarige conclusies of consequenties wil ik nog niet op de agenda plaatsen, maar dat er een duidelijk, niet mis te interperteren signaal dient te worden gegeven, dat lijkt me klaar als een klontje...
Opspraakmakend nieuws in het anders zo rustige Oudenaarde.Mario De Clercq werd vandaag in krantenwinkel Bij schele Tuur gespot in het bijzijn van F.D., beter gekend als De dikken van Ename(rechts op de foto) en R.L., beter gekend als De slachter van Horebeke(links op de foto).Deze laatstgenoemden zijn geen onbekenden voor het parket.
De verdachte bijeenkomst deed stof opwaaien tot in het commissariaat van Oudenaarde want daar zou men zelfs een onderzoek zijn gestart. Bij navraag blijkt hoofdinspecteur Vandepoel echter karig met zijn commentaar.Toch geeft hij te kennen dat de cel misdaad van Oudenaarde de zaak ernstig neemt en inderdaad een dossier geopend heeft.Mario De Clercq zelf is eveneens kort van stof : Ik ken die gasten van in de mountainbike-club.Jaarlijks organiseren wij in kleine kring een bbq en dan verkiezen we de beste kassei-bonker van het jaar.Gewoon vrienden dus, je moet daar verder niets achter zoeken.
Een buurtbewoner is gelukkig wel wat spraakzamer, al staat hij er (uit vrees voor represailles) op anoniem te blijven : R.L. heeft hier in de streek toch wel een reputatie opgebouwd : gewapende overvallen, heling, aanzetten tot prostitutie, noem maar op.Den dikken is niet zon zware jongen ja dat klinkt wat onnozel maar je weet wat ik bedoel maar hij heeft 6 maanden gezeten omdat hij tijdens een mountainbike wedstrijd een collega-deelnemer zwaar toetakelde nadat die Den dikken vroeg om over te nemen .
In De zuipschuur in Horebeke, het stamcafé van R.L., heeft men het duidelijk niet op journalisten begrepen en komen we bijgevolg niets bijkomend te weten.Als ge de vuile was wil buitenhangen, ben je hier aan het verkeerde adres., reageert cafébaas Frans furieus, F.D. en R.L. zijn opperbeste gasten ! Die mannen zijn gewoon kameraden die graag eens samen mountainbiken.Dit weekend starten ze bijvoorbeeld samen in de Duo Race in Bredene.Nadat hij zijn pruimtabak heeft uitgespogen gaat Frans verder : Beoordeel die gasten eens niet altijd op hun verleden.En Mario ? Ja, die zal hun nog wat goede raad gegeven hebben voor hun race van dit weekend zeker ?
Volgend artikel gevonden op de Belga-website.Het lijkt me dat we in het vervolg toch beter enige voorzichtigheid inbouwen in onze reacties want die De Clercq lijkt mij geen gewone.
Mario De Clercq is er niet mee opgezet dat zijn naam in de pers telkens opnieuw in een slecht daglicht komt.Het begon met die Canvas-reportage (De Clercq bedoelt De Flandriens Van Het Veld).Sindsdien word ik weer op straat uitgescholden.Toch is het vooral de recente negatieve publiciteit op de kamelenblog die bij de ex-kampioen in het verkeerde keelgat is geschoten : Dat is niet zo maar de eerste beste blog é, dat spel telt quasi 30 000 bezoekers maakt Super Mario zich boos.Die gasten denken niet na é, een declercqske doen ?!? waar halen ze het lef ? 3x wereldkampioen !!! maar daar wordt nooit iets over gezegd !
Vooral P.D. heeft het bij De Clercq verbrod.OK, ik ben (lees : in tegenstelling tot P.D.) nooit KvhN kunnen worden, maar in mijn tijd bestond dat simpelweg nog niet, meneer !,Maar dat geeft dat stukje pretentie niet het recht mij zomaar voor aap te zetten !Op de vraag of hij juridische stappen overweegt is Super Mario formeel Dat is zelfs nooit in mij opgekomen.Sinds het gerecht destijds mijn telefoon heeft afgetapt, heb ik sowieso niet al teveel vertrouwen meer in Vrouwe Justitia !.
Toen ik nog zelf koerste was het ook vaak iedereen tegen mij en toen loste ik ook altijd zelf mijn zaakjes op, gaat Declerq fijntje verder.Die P.D. heeft geluk dat ik volgende week zondag op het WK veldrijden moet zijn, of ik ging hem op de Duo-race eens vertellen wat ik van hem vind ! . Maar ik krijg hem nog wel, ik krijg hem nog wel !
Zij die dachten dat de gouden dijktegel dit jaar een duel ging worden tussen Pete en Rutger hebben blijkbaar voor hun beurt gesproken. Eerder deze week verwelkomden wij een nieuwe kameel en die heeft duidelijk huizenhoge ambities. Uit een reactie van de vader (onze jongste kameel kan zelf nog niet spreken) begrepen wij dat de duorace nog te vroeg komt. "We mikken eerder op Knokke. Hopelijk laat hij ook al in Blankenberge zien dat hij uit het goede hout gesneden is." De roddel dat het de ouders van onze nieuwste wielerkampioen om de poen te doen is, lacht N.G. in datzelfde interview laconiek weg "OK, als enigste in zijn leeftijdscategorie zal hij wel al de geldprijzen wegkapen, maar dat is bijzaak. Het belangrijkste doel blijft toch dat binnen 3 jaar de tegel voorgoed op mijn schouw pronkt. Maar nu zal ik je moeten laten want een kleine van die leeftijd alleen op de rollen laten trainen,...dat is niet verantwoord, dat begrijp je" en weg was hij .... wordt ongetwijfeld vervolgd.
Via deze weg wil ik de kandiatuur van de kleine Senne om zich aan te sluiten bij het selecte groepje van kamelen ondersteunen. Ik weet dat we daarvoor de minimum leeftijd wat moeten verlagen, maar wie maalt nu over deze kleine statutaire aanpassing ? De verwachting zullen misschien wat aan de hoge kant liggen maar heeft die vader-zoon-situatie Axel Merckx tegengehouden om Belgisch kampioen te worden of een Olympische medaille te veroveren ? Nee toch ? Ok, we spreken hier niet over de zoon van DE allereerste kameel maar we moeten toch eerlijk toegeven dat Eddy ook wat kon fietsen.
Het het kan uiteraard ook een voordeel blijken dat vader je kan bijstaan met raad en daad. En dat Nick een goede soigneur is voor zijn zoon heb ik al met eigen ogen kunnen vaststellen. Het verzorgen van de baby lukt hem moeiteloos (ik heb er een klein fotootje van toegevoegd). Maar wie had het anders verwacht ?
Via deze weg nog eens een DIKKE PROFICIAT aan Kelly en Nick !!!
2012 wordt een topjaar,,, toch voor de meeste kamelen.
Al lang niets meer gehoord van Jantani L. ? Mij was het ook opgevallen dat het op de blog erg stil is rond deze voormalige superatleet. Geen vooropgestelde targets meer, geen verslagen van heroïsche prestaties zoals we ooit gewend waren. Ik had dus al door dat de conditie van onze held niet meer is wat het geweest is ... maar ik moet toegeven dat ik toch wat schrok toen ik deze week van hem een vakantiefoto uit Tenerife ontving. Dat had ik eerlijk gezegd niet zien aankomen. De foto is onderaan toegevoegd. Ik hoop dat jullie hem wel meteen herkennen want ik heb toch even goed moeten kijken.
Hopelijk verzorgen de andere kamelen zich wat beter in 2012 en levert dit enkele mooie prestaties op... te beginnen met de duo-race.
P.S.:Voor wie het interesseert, mijn pronoploeg is klaar.
begin 2012 belooft een spannende strijd te worden voor de 'kameel' aangezien ik er niet in geslaagd ben een 'voorsprong' te nemen in de wedstrijden van het najaar begint het nu opnieuw tussen ru en ik die z'n comback maakt. maar vooraleer we de degens kruisen eerst nog eens broederlijk naast elkaar in de duo race
en binnen enkele weken kan de prono koorst opnieuw beginnen !
R.D. heeft weinig begrip voor de technische nieuwigheden waarmee E.H. uitpakt. "Dat is toch oneerlijke concurrentie, hoe moet ik daar nu tegen op ? Dat spel vliegt gewoon door de mulle zandstroken !", foetert hij. "Gelukkig is er in de Duo-race een wat speciaal reglement die voorschrijft dat - en dit in tegenstelling tot andere wedstrijd - de tijd op de finish pas gestopt wordt wanneer het achterste stukje van de fietst de eindmeet overschreden heeft. Dat lijkt mij toch een groot nadeel voor dit nieuwe vehikel die E.H. eigenhandig in elkaar gebokst heeft", verandert zijn stemming.
"Die E. toch", gaat hij voort, "Hij denkt weer de slimme uit te hangen maar iedereen die eens onder de mensen komt weet toch dat er een spreekwoord bestaat die zegt : Is 't erg warm tot oudejaar, verwacht in januari maar sneeuw op je trottoir ! . Ik wil zijn gezicht wel eens zien als hij daar aan de start van de Duo-race klaarstaat en hij vaststelt dat het strand zo hard bevroren is, dat je zelf met een koersfiets de wedstrijd kan aanvatten. Haha ! Daar zal hij mooi staan met een fiets die speciaal ontworpen is voor de mulle zandstroken en vol verbijstering naast zich kijken en zien dat mijn fiets beter aangepast is aan de omstandigheden ".
Slecht voorgevoel die dag. die nacht niet zo bijster veel geslapen en ook al enkele dagen verkouden. Daarbovenop komt nog dat hoewel een thuiswedstrijd, Bredene eigenlijk helemaal niet mijn ding is ! Vooral omwille van de vele en hoge golfbrekers en het gebrek aan durf en kunde om ze snel te nemen.
Het begon al de dag voordien, één verkenningsrondje gereden, heel veel wind. tijdens m'n rondje zag ik nog enkele mtbers verkennen en was ik ook getuige van een zware val na een zweefvlucht over een golfbreker. eerste slachtoffer van de combinatie wind/snelheid/golfbreker was al gevallen. Worden die golfbrekers elk jaar hoger, of word ik elk jaar een grotere angsthaas ? wat me ook opviel in de verkenningsronde waren de hoge opgewaaide zandhopen op de dijk, die vooral in de startlus een probleem zouden vormen door de hoge snelheid wind mee.
Wedstrijd zelf ontspannen naar de start, want als er één ding positief is aan de wedstrijd in bredene is het toch wel de startprocedure, vooral voor degenen die normaal gezien achteraan moeten staan omdat ze geen geld willen geven aan een licentie, zoals ikzelf. Startschot, en geven ! twas redelijk gemakkelijk om mee te gaan naar de kop. had ik gewillen kon ik zelfs eventjes aan kop van de wedstrijd rijden, uiteraard ben ik daar veel te bescheiden voor . eventjes voor keerpunt volledig naar links gereden, tegen de logica in, en ook tegen het gedacht van het merendeel van het peleton in, maar ik had gemerkt dat het daar nog redelijk vlot reed en aan de andere kant ging het wel opstopping zijn. Bijna tot boven kunnen rijden. Toen volle wind mee langs de gevaarlijke zandhopen op de dijk richting strand. mooie zandstrook ter hoogte van de twins, spektakel voor de kijkers, heb ik zeker niets op tegen. dan volle wind mee op het strand, ik nam de golfbrekers aan 35 per uur, uit schrik, iedereen stak me voorbij, uiteraard. aan post 6 naar boven, even later sloeg het noodlot toe, een loshangend politie lint fladderd over het parkoers, iedereen passeert er vlot, bij mij besluit het lint om aan mn rem te blijven hangen, ik met lint en al men weg verderzettend en terwijl lint losrukkend. trek ik wel niet men eigen rem kapot !?! iets verder duin op, geen probleem, duin af kwam ik een rem tekort en ging rechtuit de struiken in. daar stond ik dan omgeven van takken rechtopstaand geparkeerd . enkele achterliggers hadden nog adem genoeg om te lachen . uit de struiken gekropen en rem proberen herstellen. lukte niet meteen en toen maar stilgelegd.
even later lukte het dan wel maar had toen al de wedstrijd verlaten. was ik 100% geweest die dag zou ik wel verder gedaan hebben, maar de combinatie van de pech, beetje ziek en de omstandigheden zorgden ervoor dat de moraal iets minder was dan eigenlijk zou moeten ! jammer
En, what's it gonna be ? Hopelijk mooier weer dan vandaag in elk geval ! Ik probeer ergens langs de kant te staan, maar tzal nipt worden met mijn werk ...
Zondag de geplande monsterzandtraining afgewerkt op het parcours van de eddy ronquetti strandrace
redelijk guur weer, wind en wat miezerige regen. 'slechts' 4 rondjes afgewerkt. 83km in 4u3min gezien de wind en de vele loopstroken (16 stuks) waarvan 4 maal de extreem lastige duin oversteek. 8 loszandstroken waren te doen op de fiets (vosseslag naar beneden en wenduine naar beneden)
uitbater cafetaria gemeentelijk zwembad trekt aan de alarmbel
De uitbater van het gemeentelijk zwembad van Bredene zit in nauwe schoentjes. De eerste maanden liep het echter bijzonder vlot en liep hij dus op wolken. 'De laatste 2 a 3 weken echter stel ik een opmerkelijke vermindering van mijn omzet, en dus van mijn winst vast', klinkt het verontrust. Er wordt gefluisterd dat de nettowinst gehalveerd is in vergelijking met een maand terug. ' Een onhoudbare situatie', aldus de sympathieke barman die met de handen in het haar zit. 'Ik klap niet uit de biecht', klinkt het wanneer we naar een verklaring polsen. De goede verstaander moet echter niet lang nadenken en ziet meteen een oorzakelijk verband met een - gelukkig voor de uitbaters - tijdelijke blessure waardoor een rijzig atleet zich de laatste weken niet meer in het zwembad kon begeven. Iets wat overigens ook de ambiance niet ten goede komt, eens de kleinste uurtjes aangebroken zijn. 'We missen allemaal de grappige dansjes op tafel, de talloze kwinkslagen en de begeesterende avonturen vanop zijn fiets of sleetje, praat de barman toch nog zijn mond voorbij, althans ten opzichte van de insiders. ' Ik heb er echter goeie hoop op', aldus nog de uitbater van de geteisterde cafetaria,' dat het snel in orde komt, want zijn medisch bulletin klinkt hoopgevend. Ik hoor zelfs dat hij binnenkort zijn steunkousen aan de kant mag leggen.' Een terugkeer naar het Bredense zwembad lijkt dus in de maak. ' Als er later maar geen leverproblemen van komen', besluit de barman nog met een kwinkslag.
Rutger had aan een 3de plaats voor Gilbert genoeg om het najaar te winnen. Dus vanmorgen dacht ik nog dat hij de gedoodverfde favoriet was...maar gesprokkelde punten blijken zoals steeds belangrijker dan punten waarop je met "zekerheid" hoopt.
Anyway, Bram kaapt in zijn eerste seizoen al een overwinning mee. Een mooie prestatie. Er zijn er die daar na al die tijd nog steeds op wachten (al helpt het niet dat je denkt dat het najaar met dezelfde ploeg als de vuelta wordt gespeeld). Nick houdt volgens mij in het jaarklassement ook Pete af die (het moet gezegd) een mooie remonte heeft ingezet (want na het voorjaar en de giro leek nick reeds gevlogen) maar hij strandt op een bandlengte. Proficiat Nick !!!
?
.
