Slecht voorgevoel die dag. die nacht niet zo bijster veel geslapen en ook al enkele dagen verkouden. Daarbovenop komt nog dat hoewel een thuiswedstrijd, Bredene eigenlijk helemaal niet mijn ding is ! Vooral omwille van de vele en hoge golfbrekers en het gebrek aan durf en kunde om ze snel te nemen.
Het begon al de dag voordien, één verkenningsrondje gereden, heel veel wind. tijdens m'n rondje zag ik nog enkele mtbers verkennen en was ik ook getuige van een zware val na een zweefvlucht over een golfbreker. eerste slachtoffer van de combinatie wind/snelheid/golfbreker was al gevallen. Worden die golfbrekers elk jaar hoger, of word ik elk jaar een grotere angsthaas :-D ? wat me ook opviel in de verkenningsronde waren de hoge opgewaaide zandhopen op de dijk, die vooral in de startlus een probleem zouden vormen door de hoge snelheid wind mee.
Wedstrijd zelf ontspannen naar de start, want als er één ding positief is aan de wedstrijd in bredene is het toch wel de startprocedure, vooral voor degenen die normaal gezien achteraan moeten staan omdat ze geen geld willen geven aan een licentie, zoals ikzelf. Startschot, en geven ! twas redelijk gemakkelijk om mee te gaan naar de kop. had ik gewillen kon ik zelfs eventjes aan kop van de wedstrijd rijden, uiteraard ben ik daar veel te bescheiden voor :-). eventjes voor keerpunt volledig naar links gereden, tegen de logica in, en ook tegen het gedacht van het merendeel van het peleton in, maar ik had gemerkt dat het daar nog redelijk vlot reed en aan de andere kant ging het wel opstopping zijn. Bijna tot boven kunnen rijden. Toen volle wind mee langs de gevaarlijke zandhopen op de dijk richting strand. mooie zandstrook ter hoogte van de twins, spektakel voor de kijkers, heb ik zeker niets op tegen. dan volle wind mee op het strand, ik nam de golfbrekers aan 35 per uur, uit schrik, iedereen stak me voorbij, uiteraard. aan post 6 naar boven, even later sloeg het noodlot toe, een loshangend politie lint fladderd over het parkoers, iedereen passeert er vlot, bij mij besluit het lint om aan mn rem te blijven hangen, ik met lint en al men weg verderzettend en terwijl lint losrukkend. trek ik wel niet men eigen rem kapot !?! iets verder duin op, geen probleem, duin af kwam ik een rem tekort en ging rechtuit de struiken in. daar stond ik dan omgeven van takken rechtopstaand geparkeerd:-D. enkele achterliggers hadden nog adem genoeg om te lachen :-). uit de struiken gekropen en rem proberen herstellen. lukte niet meteen en toen maar stilgelegd.
even later lukte het dan wel maar had toen al de wedstrijd verlaten. was ik 100% geweest die dag zou ik wel verder gedaan hebben, maar de combinatie van de pech, beetje ziek en de omstandigheden zorgden ervoor dat de moraal iets minder was dan eigenlijk zou moeten ! jammer
