7de dag Villemorien - Arthonnay - Joux-la-Ville (22km. + 59km.)
Na de afrekening in het hotel in Bar s/ Seine, zijn we vertrokken naar Villemorien waar ik gisteren gestopt ben. Vandaar over Arelles, Avirey-Lingey, Bagneux-la-Fosse, Beauvoir-sur--Sarce en Channes naar Arthonnay. In ieder dorp zaten nog enkele champagneboeren. Hun wijngaarden lagen wel erg ver van de dorpjes af, meestal op de de hogere hellingen. Lager lagen er velden met graangewassen, koolzaad en hier en daar ook erwten. Je kon zien dat het bijna de grens van de champagnestreek was met die van de Bourgogne. Het was tamelijk fris weer met nu en dan wat motregen. De ganse voormiddag had ik, hoop en al, maar een 15-tal auto's tegengekomen (op 4uur tijd). In Arthonnay hebben we gepicknikt en heb ik een afspraak gemaakt om te logeren in Arcy-sur-Cure (hôtel-restaurant des Grottes). Dit hotel stond ook op mijn lijst die ik in de Cathedraal van Reims had gekregen. Om 13u.45 ben ik dan op mijn fiets opgesprongen voor een tocht naar Joux-la-Ville via Villon, Rugny, St.-Martin-sur-Armançon, de stad Tonerre, Yrouerre (ja, wel degelijk goedgeschreven), St-Vertu en Nitry. Om kwart na 2 kreeg ik al een flinke bui te verwerken in de omgeving van Rugny, wat later, om precies te zijn, om 14u.35' kreeg ik een nog wat ergere regenbui over me heen. In Tonerre kon ik op het 1ste zicht de goede richting niet vinden. Op dat ogenblik kwam Louisa daar ook toe met de auto en nam de weg aan het rondpunt naar rechts, hetgeen ik verwonderlijk vond omdat op mijn kaart duidelijk aagduid stond dat naar links moest afgedraaid worden. Ik ben naar links afgedraaid over het kanaal gereden en de 2 takken van de Armançon en belandde in het stadscentrum. Daar heb ik dan gekeken op een stadskaart en gezien dat ik "Toutes directions" diende te nemen via de Boulevard Georges Pompidou. Zo kwam ik op een groot rondpunt, waar wegen in 4 verschillende richtingen gingen. Geen enkele aanduiding kon mij wijzer maken, tot ik besloot de richting te nemen naar de autostrade A6 -E15-E60. Eerst was er weer een zware klim om uit de vallei van de Armançon te geraken (ongeveer 2 km.). Nog een km. verder kwamen de aanduidingen waarop ik al lang zat te wachten nl. Yrouerre linksaf op 7 km. Eindelijk op de goede weg! In de omgeving van Nitry, waar de autostrade van Parijs naar Lyon loopt en waar er ook een op- en afrit is, was de lucht donker geworden en ik diende nog bijna 6 km. te rijden tot Joux-la-Ville. Ik dacht, ze gaan me seffens opnieuw een bad geven. En inderdaad na een 2-tal km. begon het met hevige rukwinden en striemende hagelslag die overging in felle regen. Op korte tijd was ik echt verzopen van al dat geweld. Gelukkig zag ik bij het binnen rijden van Joux-la-Ville de auto staan, ben onmiddellijk van de fiets gesprongen en heb een paar minuten tegen een huisgevel gaan staan tot het ergste voorbij was. Daarna wat droge kleren aangetrokken en naar het hotel gereden in Arcy-sur-Cure. Morgen gaat de tocht van Joux-la-Ville naar Vézelay, het beginpunt voor velen die naar Compostela trekken.
6de dag Outines - Brienne-le-Château - Villemorien (26 km. + 44 km.)
Vandaag was geen zonnige dag. In de voormiddag was er lichte motregen en in de namiddag was het bewolkt met matige wind. Deze morgen konden we ontbijten vanaf 8u. We waren de eerste aanwezig in het huis van de uitbaatster. Enkele minuten later was de dame uit Givet ook daar. Er lagen croissants, broodjes en stukken baguettes op ons te wachten. Als belegsel was er confituur en kaas. Als we al aan't eten waren kwam er ook nog een jonge vrouw met zoontje eten. Ze waren voor het week-end in de omgeving. De eindafrekening bedroeg 68 eur. (2 x 22 voor de overnachting en ontbijt + 2 x 12 voor het avondmaal). Het was al half tien toen we konden vertrekken. Het eerst volgend dorp (Bailly-le-Franc) lag op 4 km. Daarna moest ik richting Lentilles. Maar in Bailly stond alleen Chavanges aangeduid op 7 km. Aangezien dat de goede richting was volgde ik de D56 die naar daar liep. In het begin liep de weg door een bos, zo'n 4km., later bijna op het einde van de bos kon ik naar links het bos in (GR-route), althans zo had ik het aangeduid op mijn dagkaart en ik zou zo kunnen Lentilles bereiken. Na 1 km boog de weg naar rechts en was er een vrouw meiklokjes aan 't plukken. Ik vroeg haar of ik langs mijn gevolgde weg Lentilles kon bereiken. Ze zei dat de bosweg naar Puellemontier liep en dat ik moest terugkeren naar de grote weg om in Lentilles te geraken; ze wist dit omdat haar schoonvader er woonde. Ik dan maar terug naar de D56 richting Chavanges. Na ongeveer een km. liep er links een weg in, maar die heb ik niet meer durven nemen. Voor Chavanges passeerde ik een overweg en na het dorp opnieuw. Ik zag dat er naast de spoorweg een veldweg liep en vermits de spoorweg recht naar Brienne-le-Château liep, dacht ik: dat is de kortste weg. In Chavanges had ik gezien dat het tot Brienne-le-Câteau nog 14,5 km. was en vermits ik er al zeker 13 gelopen had, lag het voor de hand dat als ik misschien een km. of 2 kon uitsparen, ik dit ook zou doen. De eerste 2 km. gingen heel vlot. Aan de volgende overweg was het pad echter weg, maar kon ik wel een veldweg nemen die parallel liep met het spoor. Aan de volgende overweg liep er een asfaltweg (de weg die op mijn kaart stond). Toen die wegdraaide heb ik weer de spoorweg uitgekozen. Soms moest ik op de rails zelf stappen . Ik had al lang gezien dat die spoorweg bijna nooit meer gebruikt werd, zodat het geen kwaad kon er gebruik van te maken. Na iets meer dan 12 km.en rond 14u.05' bereikte ik dan Brienne-le-Château en Louisa was deze keer gemakkelijk te vinden.Toen we bij onze auto stonden kwam er een man meiklokjes aanbieden aan Louisa. Hij zei dat ze er niets voor hoefde te betalen. Het waren zijn laatste. Volgens Louisa waren er de hele morgen 2 jongens meiklokjes aan't verkopen geweest. Dat schijnt hier in Frankrijk iets speciaals te zijn op de 1ste meidag. Iets na Brienne-le-Château hebben we dan gepicknikt. Daarna heb ik me bezig gehouden om een logement voor de avond vast te leggen, maar dat ging van geen kanten; sommige waren volzet, andere hadden al enkele jaren geen gîte meer en dan waren er nog een paar telefoonnummers niet juist. Het was al kwart voor 4 als ik aan mijn fietstocht kon beginnen. Gelukkig was die vandaag maar 42. Iets voor 6 stond ik dan ook in Villemorien. Vandaar zijn we dan naar Bar-sur-Seine gereden. Het beoogde hotel: Hôtel du Commerce was echter toe. Een jonge man die zag dat we een hotel aan't zoeken waren, legde ons uit waar we er één konden vinden. Het werd het hotel La Cadole. We hebben er deze avond lekker gegeten. Morgen trekken we terug naar Villemorien om onze tocht verder te zetten.
Vandaag was het weer minder goed, wel geen regen maar toch stevige wind en nu en dan betrokken. Om te wandelen was het dan wel weer goed, terwijl het voor het fietsen minder goed was, omdat steeds moest opgebokst worden tegen een tamelijk sterke wind die uit het zuid-westen blies. Van morgen vertrokken in Condé-sur-Marne om 8u.45'. Steeds op het jaagpad gegaan van het kanaal (Aisne - Champagne), zo'n 18 km. tot juist voorbij Châlons-en-Champagne. Vandaar was het nog 6 km tot Sarry. In Sarry toegekomen rond 13 u.00' maar geen Louisa te bekennen. Dan maar gegsm'd. Nu bleek dat ze langs de verkeerde kant Sarry was binnengereden en op een heel andere plaats geparkeerd stond dan voorzien. We zijn daar bij een bakker binnen gesprongen om een baguette te kopen, zodat we genoeg te eten hadden. Tegen 14 u.werd de tocht dan verder gezet per fiets. Voor het grootste gedeelte ging de tocht. lichtjes omhoog door het Marnedal. De wind speelde een grote rol, zodat op bepaalde momenten op de wat langere hellingen maar 12 à 14 km/u. kon gehaald worden. Bij aankomst in Outines om 17 u. 05' had ik 54 km. op mijn fietscomputer staan. Weer was het zoeken naar Louisa. Deze keer was ze niet in Outines, maar in Drosnay. Na een paar keer over en weer gebeld te hebben, was rond half zes toch alles in kannen en kruiken en konden we een slaapverblijf gaan zoeken. In Outines zijn er verschillende. We hebben er één uitgekozen op het pleintje naast de kerk (een gïte rurale). Op mijn vraag aan de uitbaatster of ze ook voor avondeten kon zorgen, zei ze dat er nog een Compostelganger was, en dat die vrouw ook gevraagd had naar eten. Ze zou tegen half acht een grote schotel salade maken. Ondertussen waren we het kerkje eens gaan bezichtigen. Het is van de 18de eeuw en van binnen helemaal in hout. De zijmuren zijn gemaakt uit vakwerk. Er bestaat hier een "Route touristique des églises". Deze tocht gaat naar de kerken die ook zijn opgebouwd uit "pans de bois". Om half acht zijn we dan gaan eten en het heeft ons gesmaakt: een grote kom salade, met rijst, radijsjes, uitjes, paprika,stukken perziken, gerookte zalm, gekookte eieren, olijven en stukken tomaten, stond op tafel. Dan stond er nog een kom met bruin brood, kaas, appelen, appelsienen, 3 cake's en nogwat smeerkaas. De andere pelgrim zat ook aan tafel. Het was een dame uit Givet. Ze was al 20 dagen onderweg en had gepland dat ze 3 maanden en half zou nodig hebben om Santiago te bereiken.Morgen kunnen we voor het ontbijt terecht in het huis van de uitbaatser. Deze avond gaan we voor de 1ste keer onze slaapzakken gebruiken wat we beiden nog nooit gedaan hebben. De gastvrouw vroeg wel of ze bedden niet moest voorzien van lakens en dekens, maar ik zei dat we ook slaapzakken bij hadden en ze de moeite niet moest doen om de bedden op te maken.
Vandaag hebben we onze Nederlander Jos Evers verlaten in Grandchamp (Wasigny). We moesten 80 eur. neertellen voor het avondmaal, de overnachting en het ontbijt. Hij kon geen geld teruggeven als we hem 100 eur. aanboden. Hij zei wel dat het op te lossen was, door die 100 eur. te gaan laten wisselen bij de bakker in Wasigny. Hij zou voorrijden tot daar en het geld zelf gaan laten wisselen. Zo was dat probleem van de baan. Het weer viel vandaag ook weer mee: de hele dag zonneschijn, maar het was minder winderig dan gisteren. Voor de eerste keer ben ik ook mijn weg verloren geraakt. Na, in Avançon te zijn vertrokken, kwam ik aan in Boult-sur-Suippe. Daar liep het fout bij het binnenkomen van het dorp had ik de weg links moeten nemen, en na een honderdtal meter had ikdan rechts moeten afslaan, ipv rechtdoor te gaan. Maar geen enkele aanduiding naar Fresne was er te vinden. Ik merkte dat ik verkeerd zat toen ik al meer dan 1 km. verder was en op een aardeweg midden in de velden was beland. Er stond nog wel een hoeve, waar bloemen en planten konden gekocht worden. Daar ging ik vragen of die aardeweg eventueel ook naar Fresne liep, want ik was er van overtuigd dat de richting juist was. Helaas was er niemand te vinden op die hoeve, zodat ik maar besloot de aardeweg te volgen doorheen de uitgestrekte velden met graangewassen en bieten. Ik dacht de aardeweg moet toch eens uitmonden op een gewone weg. En inderdaad, na enkele kms. zag ik in de verte een dorpje. Daar aangekomen bleek dat dorp St.-Etienne-sur-Suippe te zijn. Een dorp dat ook op de rivier de Suippe ligt, maar dan 4,5 km. verder, in noorwestelijke richting van Boult-sur-Suippe. Vandaar moest ik dan naar Bourgogne gaan en zo verder naar Fresne-lès-Reims, hetgeen maakte dat ik een omweg heb gedaan van maar liefst 7km. In de namiddag zijn we dan naar de Cathedraal van Reims gereden. Daar worden de bedevaartgangers van Compostela ontvangen, krijgen ze een stempel in hun boekje en krijgen adressen mee voor overnachtingsmogelijkheden tussen Reims en Vézelay. Van in Reims ben ik daarna per fiets vertrokken naar Condé-sur-Marne zo'n 25km. verderop. Het was al 18u.00' toen ik daar aankwam, na bijna altijd tussen de wijngaarden te hebben gefietst over op- en afgaande kronkelende wegen. In Condé-sur-Marne, hadden we al dadelijk een een hotel beet waar we konden eten, overnachten en ontbijten voor 100 eur. alles inbegrepen. Zonder het te weten had Louisa de auto geparkeerd op de parking van dat hotel voorkomend op lijst die we in Reims hadden gekregen. Morgen gaat de voettocht naar Sarry, een dorpje even voorbij Châlons-en-Champagne; de fietstocht gaat van daar naar Outines.
3de dag Rocroi - l'Echelle - Avancon (18 km. + 49 km.)
Deze morgen hebben we lekker ontbeten bij Mvr. Dumonceau en haar echtgenoot. Ze heeft ons ook nog een thermos koffie meegegeven en warm water om onderweg thee te kunnen maken. De eindafrekening bedroeg 80 euro. Ik heb gestapt van Rocroi tot l'Echelle, zo'n 18 km. verder, door uitgestrekte bossen, eerst klimmend en dan lang dalend. In l'Echelle kwam ik om 20 voor twaalf reeds toe na 2 u. 35' stappen. Iets na 12u. hebben we er gepicknickt en ben ik er om 13u. de fiets opgesprongen voor een tocht van 49 km. tot Avancon. Vandaag waren de hellingen veel minder zwaar dan gisteren toen ik enkele zware kuitenbijters te verduren kreeg. Er was er toen 1 bij van meer dan 5 km. lang en een tamelijk hoog stijgingspercentage (het eerste gedeelte van Fumay naar Rocroi). Vandaag waren er maar enkele hellingen van ongeveer 2km. tegen een vrij laag stijgingspercentage. De rest ging wel steeds golvend op en neer door uitgestrekte landbouwgebieden. Van Avancon zijn we per wagen terug gereden tot in Wasigny (Grandchamp) waar een Nederlander aan pelgrims onderdak verschaft. Ik had gisteren op aanraden van Mevr. Dumonceau een reservatie gedaan. We beschikken hier over een gebouw dat alleen bestaat uit 1 kamer van onder (salon) en 1 van boven (slaapkamer). Om te eten, een douche te nemen of naar de WC te gaan moeten een 20-tal meter verder zijn in de boerderij. Al bij al valt het mee. De Nederlander, afkomstig van Tilburg, woont hier al een 15-tal jaren. Hij heeft hier schapen lopen, heeft duiven, een dertig-tal kippen, 8 poezen en een hond. Om aan de kost te komen doet hij renovatie van woningen in de omgeving. Deze avond heeft hij een lekker maaltijd bereid. Morgen gaat hij er ook voor zorgen dat we een lunchpakket hebben. Hij is ook wat filosofisch aangelegd, kweekt groenten op biologische wijze en houdt er een alternatieve levenswijze op na.
WEPION-Dinant-ROCROI 2de dag van tocht naar Santiago
Gisteren is alles in het honderd gelopen. 2 maal is de volledige tekst van mijn verslag in rook opgegaan. Het mobiele internetcontcct liet het afweten. Het signaal van proximus zou te zwak zijn geweest. Ik ga in enkele hoofdlijnen herhalen wat ik gisteren te vertellen had. We hadden in Erpent overnacht bij mensen die van 1971 tot 1994 in Congo hadden verbleven. De eindafrekening voor ons verblijf bedroeg slechts 16 euro (dus voor het avondmaal, het verblijf en het ontbijt tesamen). Ik heb mijn tocht dan verder gezet vanaf WEPION tot Dinant al stappend (24 km.) en vanaf Dinant tot Rocroi al fietsend. In Dinant kwam ik aan om 12u. 27 na 3u. 47' en in Rocroi om 17u. 15'' na 3u. 10' en 58 km fietsen. We hebben er onderdak gevonden bij Mvr. Dumonceau die er een gîte uitbaat. Van Wépion tot Dinant heb ik steeds de oever van de Maas gevolgd op het jaagpad dat eveneens de Ravel2 is. Het was een aangename wandeling met prachtige zichten op de steile oevers die doorgaans bebost waren. Toch waren er ook mooie rotsformaties te zien. In de namiddag ging de route van Dinant over Onhaye naar Hastière en verder over Heer s/Meuse, waar ik Frankrijk binnen kwam, naar Givet, Ham s/Meuse, Aubrives, Vireux-Molhain, Montigny s/Meuse, Fumay om zo Rocroi te bereiken. Tot Fumay bleef ik steeds in de buurt van de Maas die zich kronkelend door het landschap wringt. Het was een bosrijk landschap.
Deze morgen om half zeven opgestaan, maar al wakker van 20 na 5, want Louisa was onrustig en maakte haar zorgen over het avontuur dat we gingen ondernemen. Ik had gepland van om half 8 te vertrekken, maar zoals te verwachten liep het wat uit en begon de tocht om 20 voor 8. Ik heb er een goed tempo op nagehouden van iets meer als 6Km per uur, zodanig dat ik om 12u.41 aan de Carrefour in Tienen stond, waar mijn vrouwtje mij reeds opwachtte met de auto. We hebben er iets na twaalf gepicknikt en daarna gewacht op mijn broer André die beloofd had met mij tot in Wépion te rijden. Hij kwam opdagen rond 10 na één. Tegen 20 na één zijn we dan vertrokken richting Hoegaarden waar we de Ravel2 konden nemen. Ondertussen was Louisa met de auto richting Wépion vertrokken. Het laatste stuk van de Ravel2 was haast onberijdbaar. Ongeveer 3 Km ruige kiezel. Ik heb daar ook een man aangesproken die met de bulldozer egalisatiewerkzaamheden aan 't verrichten was naast die kiezelweg. Hij zei me dat de aannemer failliet was gegaan, maar dat zijn firma de werken had overgenomen. Tegen einde juni zou de Ravel2 opnieuw in orde moeten zijn. Na Namen doorkruist te hebben kwamen we langs de goede kant van de Maas en moesten we alleen de Maas nog volgen tot Wépion waar we van in de verte de grijze Mondeo al zagen staan langs de rechtse kant van de weg tegenover een klein pleintje met een monument gelegen naast de Maas. We hadden rond de 51 km op de kilometriek staan en het was 10 na 4. Op een bank op het pleintje was Louisa een boek aan 't lezen. André is tegen half 5 huiswaarts gereden en had dan nog een 70-tal kms. voor de kiezen. We hadden een paar adressen om te logeren. Op het goed valle uit zijn we naar Erpent gereden (een dorpje dat bij Namen behoort) en in de Rue des Rosiers nr. 7 hebben we een logement gevonden bij 2 wat oudere mensen,waarvan de vrouw al één keer naar Santiago was geweest. Zij vangt pelgrims op, geeft hun onderdak, een maaltijd, slaapgelegenheid en ontbijt voor 8 per persoon. We hadden echter niet op voorhand verwittigd, zodat ze wat in verlegenheid was en feitelijk niets had kunnen voorbereiden om ons te ontvangen zoals ze dat graag zou hebben willen doen. Morgen gaan we hier vertrekken tegen 8u. om in Wépion onze tocht verder te zetten rond half negen. Het gaat dan te voet tot Dinant en vandaar per fiets tot Rocroi (Frankrijk).
Jules weg naar Santiago
