14dag - 09 mei 2010 - Tocht van Aixe-sur-Vienne naar Châlus / Châlus naar Sarliac-sur-l'Isle (24 km. + 50 km.)
Vandaag geen petit-déjeuner in 't hotel . We zijn daar rond 8 u. vertrokken, hebben de sleutel op de deur gelaten en onze bagage ingeladen. Er was niemand van het hotel te zien. De hotelier had zeker gespeeld, want we hadden 's avonds al betaald voor de overnachting. De deuren van het restaurant en van de bar waren allemaal met zware kettingen vastgemaakt. In de omgeving van het hotel vonden we een bakker waar we een brood en een baguette kochten. De beenhouwers waren allemaal nog gesloten. We hebben dan boterhammen gegeten met hetgeen ons nog restte aan belegsel. Na ons eetmaal ben ik vertrokken voor de voettocht naar Châlus. De weersomstandigheden zaten weeral niet mee. Er viel weer wat motregen en het was fris. Overal langs de wegkanten kropen bruine slakken van ongeveer 6 à 7 cm. lang met daartussen vele jonge slakjes. Het landschap was nog wel golvend, maar niet meer zoals de voorbije dagen. Ook veel minder bossen, maar meer weiden waar schapen graasden. Ook vele kleine vijvertjes waren er te zien langs de kanten van de wegen. Rond 20' na 12 was ik bij de auto. We hebben ons gasvuurtje aangestoken en warm water gemaakt voor onze koffie bij het eten. Tegen 20' na één, ben ik dan mijn fiets opgesprongen voor een tocht van Châlus over Firbeix, La Coquille, Thiviers en Sorges naar Sarliac-sur-l'Isle. Het regende nu eens stiller, dan weer wat harder en soms was er geen regen. Ik zat volop in de Périgord, bekend voor zijn truffels, maar ook voor zijn zwarte noten en foi grasse. In de dorpen die ik doorreed werden die producten aangeprezen op grote borden en werd er ook verwezen naar personen en firma's waar ze konden gekocht worden. De wegen waren gemakkelijker te berijden dan de voorgaande dagen, daar de hellingen niet meer zo bruusk omhoog gingen, maar geleidelijk aan stegen. Vandaar dat ik mijn 50 km. zo vlot aflegde vandaag, want ik stond al om 20' voor 4 u. in Sarliac bij mijn vrouwtje. Ik had 's middags al een viertal telefoons gepleegd om te kijken waar we konden overnachten. Maar vermits het zondag is kreeg ik weinig respons, vandaar dat ik ook het Ibis hotel in Périgueux belde. Daar was er nog plaats. We zijn daar naartoe getrokken en hebben er deze avond ook gegeten. We hadden gekozen voor het menu "Le Gourmande". Dat heeft ons bijzonder goed bevallen. Deze avond is het plots zonnig geworden! Morgen nog een petit-déjeuner in het hotel en dan kunnen we weeral een 70-tal km. verder trekken tot Monfaucon.
Het weer zit nog altijd niet mee. Deze morgen heeft het weer de hele morgen geregend. Niet hard, maar je werd er wel goed nat van. Tevens was het ook nog koud. Maar kom, na wat we meegemaakt hebben was het niet meer zo erg voor mij. Van Bénévent-l' Abbaye naar Marsac, dan naar Arrènes en zo verder tot St. Goussaud (een van de hoogste punten: 657 m.); verder ging het naar Châtelus-le-Mararcheix en zo tot in Les Billanges. Deze weg is niet dezelfde als die ik uitgestippeld had. Het was echter een mooie weg. Grote stukken ervan ben ik op het St-Jacobspad kunnen gaan, vooral de afdaling door het woud vanaf St. Goussaud tot in Châtelus-le-Marcheix, toch zo'n 6 km. lang was indrukwekkend. Louisa stond mij op te wachten in Les Billanges en niet in La Besse. Dit kwam omdat de gps alleen La Besse kent in de Dordogne. De streek die ik in de voormiddag doorliep deed me een beetje aan de Ardennen denken, misschien nog iets mooier en grootser. Alleen maar bossen op de imposante heuvels en in de diepe dalen, kabbelende beekjes en hier en daar toch ook een wei met runderen (ros-bruine koeien met hun kalfjes en telkens een tweetal stieren). In de namiddag heb ik dan gefietst van Les Billanges naar Aixe-sur-Vienne. Dat liep niet van een leie dakje.In het 1ste dorp dat ik tegen kwam zat ik al mis. Ik had Saint-Laurent-les-Eglises niet mogen binnen rijden, maar 1 km. er voor naar links moeten draaien om zo in Le Châtenet-Dognon te geraken. In dat dorp heb ik weer een verkeerde richting genomen nl. die naar Saint-Léonard-de-Noblat, een middeleeuws stadje dat men al vanop 5 à 6 km. ziet liggen. Het is moeilijk als je in een klein dorp bent om de goede richting in te slaan, want de wegwijzers duiden gehuchten aan die niet terug te vinden zijn op mijn kaarten en de nrs van de wegen ontbreken doorgaans ook. Zo ben ik van St-Léonard-de-Noblat terug naar Royères moeten rijden om op de goede weg terug uit te komen. De wegen gingen steeds bergop en bergaf tot in Limoges. Daar lag een mooi fietspad langs de ring en de aanduiding naar Aixe-sur-Vienne stond keurig aangegeven tot op zeker moment gele plakkaten aangaven dat er déviation was voor Aixe-sur-Vienne en Périgueux. Ik heb die aanduidingen gevolgd maar moest vaststellen, nadat ik al een half uur rond Limoges aan't rijden was, dat ik uiteindelijk op een soort autosnelweg was beland (E603). Daar die weg noorderlijker lag dan de richting die ik moest nemen ben ik onder die weg doorgereden en meer westerlijker gaan fietsen in de hoop dat ik daar een dorpje tegenkwam dat op mijn kaart stond en ik me zo kon heroriënteren. Daar ik in gehuchten verzeild was geraakt, heb ik dan een auto doen stoppen. De dame zegde dat ik terug tot bijna in Limoges diende te rijden en op het eerste rondpunt zou er een aanduiding staan naar Aixe-sur-Vienne, wat ook bleek. Vandaar diende ik nog 6 km. te rijden tot Aixe-sur-Vienne. In het centrum heb ik Louisa opgebeld met de boodschap dat ze naar het centrum moest komen (één lange straat van ongeveer 2km. lang) en dat ze me daar wel zou zien staan, wat ook zo bleek na enkele minuten. Op mijn fietsteller had ik meer dan 66 km. staan,waar dat maar een goeie 50 had mogen zijn. Het was kwart voor 6 en we moesten nog herberging zoeken. Op het eerste telefoonnummer kon ik niemand bereiken, zodat we besloten maar onmiddellijk naar hotel "La Dilligence" af te zakken. Op het eerste zicht bleek dat gesloten te zijn, wat eigenlijk ook was. De uitbater had ons echter zien stoppen en zei dat we enkel konden overnachten want het was de 8ste mei (feestdag). We zijn dan maar ergens anders gaan eten in restaurant-auberge "Les 2 Ponts" aan de brug over de Vienne. Het petit-dejeuner morgenvroeg zullen we ook ergens anders moeten gaan nemen.
Vandaag was het weer beter dan gisteren en eergisteren; het was wel nog fris; de zon scheen regelmatig, maar na de middag was er alleen nog bewolking, waaruit rond vier uur wat druppeltjes vielen. Deze morgen hebben we ontbeten bij de homo's. De Brit ging zelf de sleutel van de kerk vragen opdat we stempels zouden kunnen zetten in onze carnetjes. Hij ging zelfs mee naar de bakker om te zeggen dat we Vlamingen waren die bij hem gelogeerd hadden. Zelf was hij die dag al twee keer bij die bakker geweest om baguetten en croissants te kopen. Nadat Pascal mijn fiets uit zijn garage had gehaald, konden we afscheid nemen van beiden. We reden opnieuw naar Gargilesse vanwaar ik mijn voettocht zou beginnen. Iets voor 9u. ben ik daar vertrokken voor een tocht van 21 km. De tocht zou tot 25' na 12 duren. Het traject liep enigzins anders dan ik had uitgestippeld. Ik ging over Cuzion, Fressine, Chambon (daar is een meer, ontstaan door de afdamming van de Creuse; er is daar een plage en een jachthaven met heelwat scheepjes) en via Vitrat kwam ik in Crozant, een ietwat groter dorp waar de Sédelle in de Creuse stroomt. In Crozant ben ik bij een beenhouwer binnengesprongen om wat broodbelegsel te halen. Rond kwart voor 2, ben ik aan mijn fietstocht begonnen. Hier had ik een volledig nieuw traject in de gauwte gemaakt omdat de gps van de auto Louisa over andere wegen wees. Nu ging het over Dun-le-Palistel en Le Grand Bourg naar Bénévent-l'Abbaye. Op dit traject ben ik 4 zware hellingen tegengekomen: één was 1.500 m. lang, de volgende 1.800 m. was de zwaarste qua stijgingspercentage, dan was er nog één van ongeveer 1km. en de laatste was weer een serieuse klepper van rond de 1.700 m. In Bénévent aangekomen kon ik Louisa niet direct vinden. Na het hele stadje te hebben doorkruist, belde ik haar op, maar men zegde het nummer is niet bereikbaar. Daarna heb ik nog twee maal geprobeerd. De telefoonstem bleef maar zeggen dat het nummer niet bereikbaar was. Uiteindelijk, na mijn kaart opnieuw grondig te hebben geraadpleegd en advies te hebben ingewonnen van een passante, bleef er maar één invalsweg over waar Louisa misschien kon te vinden zijn. En inderdaad, ze stond daar voor de plakkaat van het stadje op de D912 A1. Ondertussen was ik wel drie kwartier aan 't zoeken geweest. Maar eind goed, al goed! Van landbouw was er vandaag nog weinig te bespeuren. Er kwamen meer bossen, beboste hellingen en weiden met grote kudden runderen voor. De natuur was op zijn mooist in de diepe uitgesneden dalen waar de Creuse doorstroomt. In Bénévent-l'Abbaye zijn we op zoek gegaan naar overnachting. Eerst was ik in de pharmacie de sleutel gaan vragen - zoals in het pelgrimsboekje stond -. De apothekeres zei me echter om naar een zekere mvr. Godson te gaan. Daar belde ik een drietal keren aan, maar er kwam niemand opendoen. Ik probeerde of de deur open was en dat was het geval. Ik ging binnen en zag overal rommel liggen van pelgrims. Alle lokalen en kamers liep ik af en ik kon niemand vinden. In een lokaal stond er een wasmachine aan; in een zitkamer speelde de TV en toch was er niemand! Ik ben daarna Louisa er gaan bijhalen om dat ongelooflijk spektakel ook te komen bewonderen. Volgens onze waarnemingen zou er nog één lokaal vrij geweest zijn, waar een dubbel bed en een kinderbed stond. We besloten dan maar een andere lokatie op te zoeken om te overnachten. Deze vonden we in hotel "Le Cédre". Hier kon ik ook mijn fiets stallen en kreeg ik de toegangscode voor het internet. Om 8u. is het avondmaal voorzien. Morgen zal de voettocht gaan van Bénévent-l'Abbaye naar La Besse en de fietstocht van La Besse naar Aixe-sur-Vienne.
11de dag - 06/05/2010 Fosse-Nouvelle - Vicq-Exemplet - Gargilesse (23 km. + 52 km.)
Deze morgen zag het weer er uit zoals het gisterenavond geëindigd was: dus regen en nog eens regen. De temperatuur bedroeg zo'n 4 à 5 graden. Na het petit-dejeuner bij Foyer des jeunes travailleurs, kon ik mijn fiets uit de garage halen en hem op de fietsenrek van de auto plaatsen op 2de stelling want ik had gisteren ergens mijn sleutels van mijn fietsenrek verloren.We zijn dan terug naar Fosse-Nouvelle gereden om vandaar onze tocht te hernemen. En zoals gisteren onder gietende regen. De hele voormiddag weer regen en opspringend water door het vervoer op de tamelijke grote weg die ik vandaag volgde (D951). Het bleef regenen tot Maissonais (een 5-tal km. voorbij Le Châtelet). Toen kwamen er openingen in het wolkendek. Als ik na iets meer dan 23 km aankwam in Vicq-Exemplet was ik al een beetje opgedroogd. We hebben daar onze lunch genomen en om 13u.30' ben ik vandaar per fiets vertrokken richting La Châtre. Het landschap was vandaag gekenmerkt door lichte glooiïngen, veel weiden met vleesrunderen en hier en daar toch nog wat graangewassen. Verder waren er ook nog de bossen en hier en daar meertjes. Na La Châtre kwam ik verderop in Cluis terecht waar ik een half uurtje halt hield om te kijken of we daar 's avonds ergens konden overnachten. Er waren daar 4 mogelijkheden: de refugio van de Sint-Jacobsvrienden, een Nederlander met een Chambre d'hôtes genaamd: La Cigogne de la Haie, een Chambre d'hôtes bij mevr. Duris en een gastenkamer bij Pascal Mira, genaamd: Chez Nous. Ik was eerst gaan kijken in de pelgrimsrefuge en aangezien er op de deur een bericht hing dat de sleutel ergens kon afgehaald worden en men meer uitleg kon verschaffen in de kruidenierswinkel, gelegen voor de kerk, ben ik daar naar toe getrokken. De vriendelijke uitbater zei me:, gaat maar terug want het is open. En inderdaad, de deur was open en ik trof er een Duitser aan, een wat oudere man met wat langer grijs haar en dito baard. Hij zei me dat de beheerder een 50-tal meter verder woonde en ik mij daar moest gaan aanmelden, wat ik dan ook deed. De deur werd echter niet geopend. Ik ben dan maar terug naar de kruidenier gegaan. Deze had beloofd om contact op te nemen met de beheerder indien ik niet binnen geraakte in de refuge. Ook zijn telefoontje bleef onbeantwoord. Vandaar dat ik hem zei dat ik na een uurtje zou terug keren en dat dan misschien de beheerder bereikbaar zou zijn. Ik ben dan vertrokken en heb onderweg even stil gestaan bij de Nederlander: die vroeg 50 euro per persoon voor overnachting met ontbijt. Gezien die dure prijs heb ik mijn tocht verder gezet naar Gargilesse waar ik rond 5 u.00' aankwam bij de auto. We zijn dan terug gereden naar Cluis, heb mij aangemeld bij de beheerder (was nu wel thuis) die me zei: gaat al maar naar de refuge, ik zal seffens komen. De refuge was inmiddels reeds bezet door de Duitser en een koppel uit Hoei. Er was nog alleen plaats onder in de keuken, waar we dan op een divan konden slapen. Na overleg met mijn vrouwtje besloten we een ander logement op te zoeken en zo belandden we bij Pascal Mira, waar een oudere heer kwam open doen. Deze man sprak met een engelse tongval en heette ons van harte welkom. Hij bleek een Brit te zijn die samen met zijn vriend-artiest, Pascal, gastenkamers verhuurd en ook maaltijden serveert. Hijzelf, verbonden aan een internationale school, gaf Engelse les via het interenet. Hij had vanavond om half acht nog een videoconferentie met zijn school in Californië. We hebben bij dit koppel dan onze intrek genomen.Ze hadden het huis gekocht in 2005 en woonden vroeger in Bordeaux. Tegen 20u.00' konden we eten. Ook gaf de Brit mij een interenetcode waardoor ik kon gebruik maken van het internet. Morgen gaat de tocht van Gargilesse naar Crozant en vandaar per fiets verder tot Bénévent l'Abbaye.
Vandaag 05 mei was de zwaarste dag tot nu toe. Niet inzake fysiek, maar inzake de ellende veroorzaakt door het rotweer. Het plan van vandaag is daardoor maar gedeeltelijk ten uitvoer gebracht. Het was rotslecht weer, nauwelijks 5 graden warm en geen weer om er een hond door te jagen. Het was reeds aan het regenen van gisterenavond. Het bleef de hele nacht regenen en ook vandaag viel het water bij bakken uit de hemel. Nu rond 20u.00' is het nog steeds aan't regenen, maar niet zo hard meer als van ochtend en deze namiddag. De voettocht heb ik nog volledig gedaan, maar na 20km. als ik in Véreaux toekwam was ik helemaal verzopen. Ik was door en door nat. Gelukkig had ik mijn bergschoenen aan, zodat mijn voeten toch nog wat droog gebleven waren. In betere omstandigheden had ik ook wat kunnen genieten van de streek waar ik doortrok. Eerst was er een riviertje waar ik langs liep. Na een 2-tal km. mondde dat uit in de Allier, een zeer brede rivier, die zelf juist voor Nevers uitmondt in de Loire. Daarna liep ik tot in Aprémont langs de oevers van de Allier. Van in Aprémont tot Grossouvre stapte ik door het woud gedurende een 7-tal km. In al die tijd zijn er me wel geteld 3 auto's gepasseerd. Dus van drukte zoals bij ons is er in de verste verte geen sprake. Men waant zich alleen op de wereld. In Véreaux heb ik droge kleren aangetrokken en ben ik samen met Louisa in het plaatselijke café-restaurant iets gaan drinken. Er stonden daar een 6-tal werklui van de groendienst aan de toog. Ze hadden hun regenjassen op de stoelen hangen om wat te drogen. Na gegeten te hebben, besloten we met de auto verder te rijden tot Fosse-Nouvelle, waar ik in normale omstandigheden per fiets had moeten toekomen. Maar ja, ik vind het een geval van heirkracht. Vanuit Fosse-Nouvelle, waar ik morgen zeker mijn voettocht ga verder zetten, zijn we naar de dichtsbijzijnde stad nl. Saint-Amand-Montrond gereden om slaapgelegenheid te vinden. Zo zijn we aanbeland bij Foyer des Jeunes Travailleurs, waar we van een avondmaal genoten, kunnen slapen en morgen kunnen ontbijten
Na de goede ontvangst bij de Belgen, Robert en Lucie in Corvol d'Embernard, zijn we per wagen opnieuw vertrokken naar Varzy. Eerst wat inkopen gedaan in de plaatselijke superette, dan diesel getankt en tenslotte naar het vertrekpunt van onze volgende voettocht gereden. Deze ging vandaag over Chateauneuf-Val-de-Bargis naar Nannay of ongeveer 20 km. verder. Het was ijzig koud en er gierde een noord-westenwind. Men waande zich ergens in de maand januari of februari. Ik denk dat het niet meer was dan 7 à 8 graden. Eerst ging de tocht door een bos (ongeveer 10 km.), daarna werd het landschap terug golvend met weiden, bossen op de hoogten en graangewassen in de lagere gebieden. De aarde ziet er in deze regio rood uit, wat heel verschillend is met die van de Champagnestreek die wit is omdat ze kalkhoudend is. Van in Chateauneuf-Val-de-Bargis was het nog een viertal km. tot in Nannay. Even buiten Nannay, in een bosrijke omgeving hebben we onze boterhammen opgegeten. Daarna rond half 2 heb ik dan de fietstocht aangevat. Deze ging vandaag over La Charité-sur-Loire, een mooi stadje waar Compostelagangers rondliepen, naar Gimouille. In La Charité-sur-Loire moest ik over de 2 uitgestrekte armen van de Loire. Over diezelfde Loire moest ik nogmaaals om in Gimouille te geraken. Van in La Charité-sur-Loire tot in Gimouille bleef de Loire aan mijn linkerzijde liggen. In Gimouille kwam ik om 15u.55' toe na 49 km. gereden te hebben. We zijn dan naar het hotel "La Grenouille" gereden, gelegen in de gemeente Cuffy, waar ik al gepasseerd was met mijn fiets. Morgen trek ik van hieruit verder.
Deze morgen vertrokken onder druilende mistregen. Onze eindafrekening in 't Hotel bedroeg 130,00 eur. Rond acht bij het buiten gaan vroeg ik de eindafrekening. Het apparaat weigerde elke dienst. Dan heb ik de mevrouw gezegd dat ik na een 20-tal minuten zou terugkomen. Ondertussen kon ik alle bagage naar de auto doen. Inderdaad, na een twintig-tal minuten ging het apparaat perfect. De voettocht ging over Précy-le-Sec, Voutenay-sur-Cure, Sermzelles en Asquins naar Vézelay, het beroemde pelgrimsoord van waaruit heelwat pelgrims hun tocht beginnen. De hele voormiddag bleef het een miezerige bedoening. Door het vele verkeer op de N6 en de D951 werden mijn loopschoenen en benen beregend en besmeurd. Op een viertal km. voor Vézelay was de basiliek al te ontwaren.Tegen een decor van grijs-zwarte wolken verhief de basliek zich hoog op een groene heuvel. In Vézelay kwam ik aan om 11u. 55 na een tocht van 22 km. die ik begonnen was om 9u.30'. Ik heb toen onmiddellijk droge kleren aangetrokken waarna we gepicknikt hebben. Zodoende konden we de basiliek "Ste. Madeleine" gaan bezichtigen. Deze basiliek had ook grote belangstelling vanwege een hoop Japanners onder begeleiding van een gids.Na het bezoek zagen we tegenover onze auto een klooster staan waaruit nonnekes kwamen die geheel blootvoets in hun sandalen rondliepen. Tegen half 3 ben ik begonnen aan mijn fietstocht. Ondertussen was het ijzig koud geworden en had het opgehouden met regenen. Weer waren er talloze zware beklimmingen, maar ook enkele zeer lange afdalingen op mijn parcours dat liep van Vézelay naar Chamoux,La Maison-Dieu, Metz-le-Comte, Tannay(stadje), Cuncy-lès-Varzy tot Varzy. Ik had exact 44,876 km. op de teller staan. Van Varzy zijn we dan naar Corvol-d'Embernard gereden om te overnachten bij Belgen. Dat adres hadden we gevonden in het boek: "logeren bij Belgen in Frankrijk". Het was bij Robert en Lucie Collet, die in 2001 een gesloten kasteelhoeve met binnenhof gekocht hebben. De boerderij werd volledig gerenoveerd en er werden 5 chambres d'hôtes ingericht. Er is ook een verwarmd zwembad op de binnenplaats. In de schuren werd er een kunstgalerij ingericht waar hedendaagse kunst van kunstenaars uit de regio wordt ten toongesteld waaronder ook Nederlandse en Belgische kunstenaars die daar woonachtig zijn. Robert had voor een lekker maaltijd gezorgd met aspergeroomsoep, kwartels, appelen gevuld met kaneel en confituur, verschillende soorten kazen, crème-brulée en nog een stevige koffie voor mij en een lindenthee voor Louisa. Een rood wijntje van Sancerre was de aangewezen drank bij het eten. Na het eetmaal heeft Lucie ons nog de kunstgalerij laten zien.
7de dag Villemorien - Arthonnay - Joux-la-Ville (22km. + 59km.)
Na de afrekening in het hotel in Bar s/ Seine, zijn we vertrokken naar Villemorien waar ik gisteren gestopt ben. Vandaar over Arelles, Avirey-Lingey, Bagneux-la-Fosse, Beauvoir-sur--Sarce en Channes naar Arthonnay. In ieder dorp zaten nog enkele champagneboeren. Hun wijngaarden lagen wel erg ver van de dorpjes af, meestal op de de hogere hellingen. Lager lagen er velden met graangewassen, koolzaad en hier en daar ook erwten. Je kon zien dat het bijna de grens van de champagnestreek was met die van de Bourgogne. Het was tamelijk fris weer met nu en dan wat motregen. De ganse voormiddag had ik, hoop en al, maar een 15-tal auto's tegengekomen (op 4uur tijd). In Arthonnay hebben we gepicknikt en heb ik een afspraak gemaakt om te logeren in Arcy-sur-Cure (hôtel-restaurant des Grottes). Dit hotel stond ook op mijn lijst die ik in de Cathedraal van Reims had gekregen. Om 13u.45 ben ik dan op mijn fiets opgesprongen voor een tocht naar Joux-la-Ville via Villon, Rugny, St.-Martin-sur-Armançon, de stad Tonerre, Yrouerre (ja, wel degelijk goedgeschreven), St-Vertu en Nitry. Om kwart na 2 kreeg ik al een flinke bui te verwerken in de omgeving van Rugny, wat later, om precies te zijn, om 14u.35' kreeg ik een nog wat ergere regenbui over me heen. In Tonerre kon ik op het 1ste zicht de goede richting niet vinden. Op dat ogenblik kwam Louisa daar ook toe met de auto en nam de weg aan het rondpunt naar rechts, hetgeen ik verwonderlijk vond omdat op mijn kaart duidelijk aagduid stond dat naar links moest afgedraaid worden. Ik ben naar links afgedraaid over het kanaal gereden en de 2 takken van de Armançon en belandde in het stadscentrum. Daar heb ik dan gekeken op een stadskaart en gezien dat ik "Toutes directions" diende te nemen via de Boulevard Georges Pompidou. Zo kwam ik op een groot rondpunt, waar wegen in 4 verschillende richtingen gingen. Geen enkele aanduiding kon mij wijzer maken, tot ik besloot de richting te nemen naar de autostrade A6 -E15-E60. Eerst was er weer een zware klim om uit de vallei van de Armançon te geraken (ongeveer 2 km.). Nog een km. verder kwamen de aanduidingen waarop ik al lang zat te wachten nl. Yrouerre linksaf op 7 km. Eindelijk op de goede weg! In de omgeving van Nitry, waar de autostrade van Parijs naar Lyon loopt en waar er ook een op- en afrit is, was de lucht donker geworden en ik diende nog bijna 6 km. te rijden tot Joux-la-Ville. Ik dacht, ze gaan me seffens opnieuw een bad geven. En inderdaad na een 2-tal km. begon het met hevige rukwinden en striemende hagelslag die overging in felle regen. Op korte tijd was ik echt verzopen van al dat geweld. Gelukkig zag ik bij het binnen rijden van Joux-la-Ville de auto staan, ben onmiddellijk van de fiets gesprongen en heb een paar minuten tegen een huisgevel gaan staan tot het ergste voorbij was. Daarna wat droge kleren aangetrokken en naar het hotel gereden in Arcy-sur-Cure. Morgen gaat de tocht van Joux-la-Ville naar Vézelay, het beginpunt voor velen die naar Compostela trekken.
6de dag Outines - Brienne-le-Château - Villemorien (26 km. + 44 km.)
Vandaag was geen zonnige dag. In de voormiddag was er lichte motregen en in de namiddag was het bewolkt met matige wind. Deze morgen konden we ontbijten vanaf 8u. We waren de eerste aanwezig in het huis van de uitbaatster. Enkele minuten later was de dame uit Givet ook daar. Er lagen croissants, broodjes en stukken baguettes op ons te wachten. Als belegsel was er confituur en kaas. Als we al aan't eten waren kwam er ook nog een jonge vrouw met zoontje eten. Ze waren voor het week-end in de omgeving. De eindafrekening bedroeg 68 eur. (2 x 22 voor de overnachting en ontbijt + 2 x 12 voor het avondmaal). Het was al half tien toen we konden vertrekken. Het eerst volgend dorp (Bailly-le-Franc) lag op 4 km. Daarna moest ik richting Lentilles. Maar in Bailly stond alleen Chavanges aangeduid op 7 km. Aangezien dat de goede richting was volgde ik de D56 die naar daar liep. In het begin liep de weg door een bos, zo'n 4km., later bijna op het einde van de bos kon ik naar links het bos in (GR-route), althans zo had ik het aangeduid op mijn dagkaart en ik zou zo kunnen Lentilles bereiken. Na 1 km boog de weg naar rechts en was er een vrouw meiklokjes aan 't plukken. Ik vroeg haar of ik langs mijn gevolgde weg Lentilles kon bereiken. Ze zei dat de bosweg naar Puellemontier liep en dat ik moest terugkeren naar de grote weg om in Lentilles te geraken; ze wist dit omdat haar schoonvader er woonde. Ik dan maar terug naar de D56 richting Chavanges. Na ongeveer een km. liep er links een weg in, maar die heb ik niet meer durven nemen. Voor Chavanges passeerde ik een overweg en na het dorp opnieuw. Ik zag dat er naast de spoorweg een veldweg liep en vermits de spoorweg recht naar Brienne-le-Château liep, dacht ik: dat is de kortste weg. In Chavanges had ik gezien dat het tot Brienne-le-Câteau nog 14,5 km. was en vermits ik er al zeker 13 gelopen had, lag het voor de hand dat als ik misschien een km. of 2 kon uitsparen, ik dit ook zou doen. De eerste 2 km. gingen heel vlot. Aan de volgende overweg was het pad echter weg, maar kon ik wel een veldweg nemen die parallel liep met het spoor. Aan de volgende overweg liep er een asfaltweg (de weg die op mijn kaart stond). Toen die wegdraaide heb ik weer de spoorweg uitgekozen. Soms moest ik op de rails zelf stappen . Ik had al lang gezien dat die spoorweg bijna nooit meer gebruikt werd, zodat het geen kwaad kon er gebruik van te maken. Na iets meer dan 12 km.en rond 14u.05' bereikte ik dan Brienne-le-Château en Louisa was deze keer gemakkelijk te vinden.Toen we bij onze auto stonden kwam er een man meiklokjes aanbieden aan Louisa. Hij zei dat ze er niets voor hoefde te betalen. Het waren zijn laatste. Volgens Louisa waren er de hele morgen 2 jongens meiklokjes aan't verkopen geweest. Dat schijnt hier in Frankrijk iets speciaals te zijn op de 1ste meidag. Iets na Brienne-le-Château hebben we dan gepicknikt. Daarna heb ik me bezig gehouden om een logement voor de avond vast te leggen, maar dat ging van geen kanten; sommige waren volzet, andere hadden al enkele jaren geen gîte meer en dan waren er nog een paar telefoonnummers niet juist. Het was al kwart voor 4 als ik aan mijn fietstocht kon beginnen. Gelukkig was die vandaag maar 42. Iets voor 6 stond ik dan ook in Villemorien. Vandaar zijn we dan naar Bar-sur-Seine gereden. Het beoogde hotel: Hôtel du Commerce was echter toe. Een jonge man die zag dat we een hotel aan't zoeken waren, legde ons uit waar we er één konden vinden. Het werd het hotel La Cadole. We hebben er deze avond lekker gegeten. Morgen trekken we terug naar Villemorien om onze tocht verder te zetten.
Vandaag was het weer minder goed, wel geen regen maar toch stevige wind en nu en dan betrokken. Om te wandelen was het dan wel weer goed, terwijl het voor het fietsen minder goed was, omdat steeds moest opgebokst worden tegen een tamelijk sterke wind die uit het zuid-westen blies. Van morgen vertrokken in Condé-sur-Marne om 8u.45'. Steeds op het jaagpad gegaan van het kanaal (Aisne - Champagne), zo'n 18 km. tot juist voorbij Châlons-en-Champagne. Vandaar was het nog 6 km tot Sarry. In Sarry toegekomen rond 13 u.00' maar geen Louisa te bekennen. Dan maar gegsm'd. Nu bleek dat ze langs de verkeerde kant Sarry was binnengereden en op een heel andere plaats geparkeerd stond dan voorzien. We zijn daar bij een bakker binnen gesprongen om een baguette te kopen, zodat we genoeg te eten hadden. Tegen 14 u.werd de tocht dan verder gezet per fiets. Voor het grootste gedeelte ging de tocht. lichtjes omhoog door het Marnedal. De wind speelde een grote rol, zodat op bepaalde momenten op de wat langere hellingen maar 12 à 14 km/u. kon gehaald worden. Bij aankomst in Outines om 17 u. 05' had ik 54 km. op mijn fietscomputer staan. Weer was het zoeken naar Louisa. Deze keer was ze niet in Outines, maar in Drosnay. Na een paar keer over en weer gebeld te hebben, was rond half zes toch alles in kannen en kruiken en konden we een slaapverblijf gaan zoeken. In Outines zijn er verschillende. We hebben er één uitgekozen op het pleintje naast de kerk (een gïte rurale). Op mijn vraag aan de uitbaatster of ze ook voor avondeten kon zorgen, zei ze dat er nog een Compostelganger was, en dat die vrouw ook gevraagd had naar eten. Ze zou tegen half acht een grote schotel salade maken. Ondertussen waren we het kerkje eens gaan bezichtigen. Het is van de 18de eeuw en van binnen helemaal in hout. De zijmuren zijn gemaakt uit vakwerk. Er bestaat hier een "Route touristique des églises". Deze tocht gaat naar de kerken die ook zijn opgebouwd uit "pans de bois". Om half acht zijn we dan gaan eten en het heeft ons gesmaakt: een grote kom salade, met rijst, radijsjes, uitjes, paprika,stukken perziken, gerookte zalm, gekookte eieren, olijven en stukken tomaten, stond op tafel. Dan stond er nog een kom met bruin brood, kaas, appelen, appelsienen, 3 cake's en nogwat smeerkaas. De andere pelgrim zat ook aan tafel. Het was een dame uit Givet. Ze was al 20 dagen onderweg en had gepland dat ze 3 maanden en half zou nodig hebben om Santiago te bereiken.Morgen kunnen we voor het ontbijt terecht in het huis van de uitbaatser. Deze avond gaan we voor de 1ste keer onze slaapzakken gebruiken wat we beiden nog nooit gedaan hebben. De gastvrouw vroeg wel of ze bedden niet moest voorzien van lakens en dekens, maar ik zei dat we ook slaapzakken bij hadden en ze de moeite niet moest doen om de bedden op te maken.
Vandaag hebben we onze Nederlander Jos Evers verlaten in Grandchamp (Wasigny). We moesten 80 eur. neertellen voor het avondmaal, de overnachting en het ontbijt. Hij kon geen geld teruggeven als we hem 100 eur. aanboden. Hij zei wel dat het op te lossen was, door die 100 eur. te gaan laten wisselen bij de bakker in Wasigny. Hij zou voorrijden tot daar en het geld zelf gaan laten wisselen. Zo was dat probleem van de baan. Het weer viel vandaag ook weer mee: de hele dag zonneschijn, maar het was minder winderig dan gisteren. Voor de eerste keer ben ik ook mijn weg verloren geraakt. Na, in Avançon te zijn vertrokken, kwam ik aan in Boult-sur-Suippe. Daar liep het fout bij het binnenkomen van het dorp had ik de weg links moeten nemen, en na een honderdtal meter had ikdan rechts moeten afslaan, ipv rechtdoor te gaan. Maar geen enkele aanduiding naar Fresne was er te vinden. Ik merkte dat ik verkeerd zat toen ik al meer dan 1 km. verder was en op een aardeweg midden in de velden was beland. Er stond nog wel een hoeve, waar bloemen en planten konden gekocht worden. Daar ging ik vragen of die aardeweg eventueel ook naar Fresne liep, want ik was er van overtuigd dat de richting juist was. Helaas was er niemand te vinden op die hoeve, zodat ik maar besloot de aardeweg te volgen doorheen de uitgestrekte velden met graangewassen en bieten. Ik dacht de aardeweg moet toch eens uitmonden op een gewone weg. En inderdaad, na enkele kms. zag ik in de verte een dorpje. Daar aangekomen bleek dat dorp St.-Etienne-sur-Suippe te zijn. Een dorp dat ook op de rivier de Suippe ligt, maar dan 4,5 km. verder, in noorwestelijke richting van Boult-sur-Suippe. Vandaar moest ik dan naar Bourgogne gaan en zo verder naar Fresne-lès-Reims, hetgeen maakte dat ik een omweg heb gedaan van maar liefst 7km. In de namiddag zijn we dan naar de Cathedraal van Reims gereden. Daar worden de bedevaartgangers van Compostela ontvangen, krijgen ze een stempel in hun boekje en krijgen adressen mee voor overnachtingsmogelijkheden tussen Reims en Vézelay. Van in Reims ben ik daarna per fiets vertrokken naar Condé-sur-Marne zo'n 25km. verderop. Het was al 18u.00' toen ik daar aankwam, na bijna altijd tussen de wijngaarden te hebben gefietst over op- en afgaande kronkelende wegen. In Condé-sur-Marne, hadden we al dadelijk een een hotel beet waar we konden eten, overnachten en ontbijten voor 100 eur. alles inbegrepen. Zonder het te weten had Louisa de auto geparkeerd op de parking van dat hotel voorkomend op lijst die we in Reims hadden gekregen. Morgen gaat de voettocht naar Sarry, een dorpje even voorbij Châlons-en-Champagne; de fietstocht gaat van daar naar Outines.
3de dag Rocroi - l'Echelle - Avancon (18 km. + 49 km.)
Deze morgen hebben we lekker ontbeten bij Mvr. Dumonceau en haar echtgenoot. Ze heeft ons ook nog een thermos koffie meegegeven en warm water om onderweg thee te kunnen maken. De eindafrekening bedroeg 80 euro. Ik heb gestapt van Rocroi tot l'Echelle, zo'n 18 km. verder, door uitgestrekte bossen, eerst klimmend en dan lang dalend. In l'Echelle kwam ik om 20 voor twaalf reeds toe na 2 u. 35' stappen. Iets na 12u. hebben we er gepicknickt en ben ik er om 13u. de fiets opgesprongen voor een tocht van 49 km. tot Avancon. Vandaag waren de hellingen veel minder zwaar dan gisteren toen ik enkele zware kuitenbijters te verduren kreeg. Er was er toen 1 bij van meer dan 5 km. lang en een tamelijk hoog stijgingspercentage (het eerste gedeelte van Fumay naar Rocroi). Vandaag waren er maar enkele hellingen van ongeveer 2km. tegen een vrij laag stijgingspercentage. De rest ging wel steeds golvend op en neer door uitgestrekte landbouwgebieden. Van Avancon zijn we per wagen terug gereden tot in Wasigny (Grandchamp) waar een Nederlander aan pelgrims onderdak verschaft. Ik had gisteren op aanraden van Mevr. Dumonceau een reservatie gedaan. We beschikken hier over een gebouw dat alleen bestaat uit 1 kamer van onder (salon) en 1 van boven (slaapkamer). Om te eten, een douche te nemen of naar de WC te gaan moeten een 20-tal meter verder zijn in de boerderij. Al bij al valt het mee. De Nederlander, afkomstig van Tilburg, woont hier al een 15-tal jaren. Hij heeft hier schapen lopen, heeft duiven, een dertig-tal kippen, 8 poezen en een hond. Om aan de kost te komen doet hij renovatie van woningen in de omgeving. Deze avond heeft hij een lekker maaltijd bereid. Morgen gaat hij er ook voor zorgen dat we een lunchpakket hebben. Hij is ook wat filosofisch aangelegd, kweekt groenten op biologische wijze en houdt er een alternatieve levenswijze op na.
WEPION-Dinant-ROCROI 2de dag van tocht naar Santiago
Gisteren is alles in het honderd gelopen. 2 maal is de volledige tekst van mijn verslag in rook opgegaan. Het mobiele internetcontcct liet het afweten. Het signaal van proximus zou te zwak zijn geweest. Ik ga in enkele hoofdlijnen herhalen wat ik gisteren te vertellen had. We hadden in Erpent overnacht bij mensen die van 1971 tot 1994 in Congo hadden verbleven. De eindafrekening voor ons verblijf bedroeg slechts 16 euro (dus voor het avondmaal, het verblijf en het ontbijt tesamen). Ik heb mijn tocht dan verder gezet vanaf WEPION tot Dinant al stappend (24 km.) en vanaf Dinant tot Rocroi al fietsend. In Dinant kwam ik aan om 12u. 27 na 3u. 47' en in Rocroi om 17u. 15'' na 3u. 10' en 58 km fietsen. We hebben er onderdak gevonden bij Mvr. Dumonceau die er een gîte uitbaat. Van Wépion tot Dinant heb ik steeds de oever van de Maas gevolgd op het jaagpad dat eveneens de Ravel2 is. Het was een aangename wandeling met prachtige zichten op de steile oevers die doorgaans bebost waren. Toch waren er ook mooie rotsformaties te zien. In de namiddag ging de route van Dinant over Onhaye naar Hastière en verder over Heer s/Meuse, waar ik Frankrijk binnen kwam, naar Givet, Ham s/Meuse, Aubrives, Vireux-Molhain, Montigny s/Meuse, Fumay om zo Rocroi te bereiken. Tot Fumay bleef ik steeds in de buurt van de Maas die zich kronkelend door het landschap wringt. Het was een bosrijk landschap.
Deze morgen om half zeven opgestaan, maar al wakker van 20 na 5, want Louisa was onrustig en maakte haar zorgen over het avontuur dat we gingen ondernemen. Ik had gepland van om half 8 te vertrekken, maar zoals te verwachten liep het wat uit en begon de tocht om 20 voor 8. Ik heb er een goed tempo op nagehouden van iets meer als 6Km per uur, zodanig dat ik om 12u.41 aan de Carrefour in Tienen stond, waar mijn vrouwtje mij reeds opwachtte met de auto. We hebben er iets na twaalf gepicknikt en daarna gewacht op mijn broer André die beloofd had met mij tot in Wépion te rijden. Hij kwam opdagen rond 10 na één. Tegen 20 na één zijn we dan vertrokken richting Hoegaarden waar we de Ravel2 konden nemen. Ondertussen was Louisa met de auto richting Wépion vertrokken. Het laatste stuk van de Ravel2 was haast onberijdbaar. Ongeveer 3 Km ruige kiezel. Ik heb daar ook een man aangesproken die met de bulldozer egalisatiewerkzaamheden aan 't verrichten was naast die kiezelweg. Hij zei me dat de aannemer failliet was gegaan, maar dat zijn firma de werken had overgenomen. Tegen einde juni zou de Ravel2 opnieuw in orde moeten zijn. Na Namen doorkruist te hebben kwamen we langs de goede kant van de Maas en moesten we alleen de Maas nog volgen tot Wépion waar we van in de verte de grijze Mondeo al zagen staan langs de rechtse kant van de weg tegenover een klein pleintje met een monument gelegen naast de Maas. We hadden rond de 51 km op de kilometriek staan en het was 10 na 4. Op een bank op het pleintje was Louisa een boek aan 't lezen. André is tegen half 5 huiswaarts gereden en had dan nog een 70-tal kms. voor de kiezen. We hadden een paar adressen om te logeren. Op het goed valle uit zijn we naar Erpent gereden (een dorpje dat bij Namen behoort) en in de Rue des Rosiers nr. 7 hebben we een logement gevonden bij 2 wat oudere mensen,waarvan de vrouw al één keer naar Santiago was geweest. Zij vangt pelgrims op, geeft hun onderdak, een maaltijd, slaapgelegenheid en ontbijt voor 8 per persoon. We hadden echter niet op voorhand verwittigd, zodat ze wat in verlegenheid was en feitelijk niets had kunnen voorbereiden om ons te ontvangen zoals ze dat graag zou hebben willen doen. Morgen gaan we hier vertrekken tegen 8u. om in Wépion onze tocht verder te zetten rond half negen. Het gaat dan te voet tot Dinant en vandaar per fiets tot Rocroi (Frankrijk).
Jules weg naar Santiago
