Gisteravond zat ik letterlijk op mijn tandvlees. Buiten het vele klimwerk heb ik echt niet veel op papier gezet. Waar de benen vol van zijn, loopt de pen van over zeker… (of zoiets…)

Rocamadour is speciaal. Letterlijk geplakt tegen een rotswand, met onder zich een diepe kloof. De ‘Cité’ (oude stad) is maar één straat breed, die je van boven naar beneden wandelt en omgekeerd. Erg toeristisch ook.

‘Le Sanctuaire’ van de zusters van Maria bevindt zich nog een stuk boven de stad. Je kan er met een ‘ascenseur’ naartoe maar ook met een 123 treden tellende trap. In de Middeleeuwen zouden de pelgrims deze trap op hun knieën naar boven zijn geklommen (op een pancarde staan de namen van enkele toenmalige bisschoppen en koningen).  Via deze trappen kom ik in de ‘Cité’ terecht, op zoek naar een  tof restaurantje.

De ‘Gïte’ waar ik slaap wordt beheerd door een Christelijke Stichting Lou Cantoe en wordt dagelijks ge-exploiteerd door enkele (gepensioneerde?)  zusters van Maria. Hun doel is om pelgrims op weg naar Compostella een eenvoudig onderdak te geven. Aan de pelgrim wordt een vrijwillige bijdrage gevraagd voor een overnachting. In het huis zijn 8 kleine kamers die allemaal bezet zijn met stappers (ik ben de enge fietser). Het is er best gezellig.

Ik heb er goed geslapen. Omstreeks 6 uur in de morgen (het is nog pikkedonker) hoor ik de eerste rugzakkers zich klaarmaken voor vertrek. Tegen 7 uur, als mijn wekker gaat, zijn alle kamers al leeg en zijn de zusters al ijverig bezig met het reinigen ervan. Inpakken en vertrekken is dus de boodschap.

Na een forse aanzet (4 x 2 km omhoog aan 7 % en telkens respectievelijk omlaag) rij ik vanaf Labastide (na een koffie met een croissant) het dal van de Lot in en volg dat voor ca 40 km stroomafwaarts. Wat een heerlijk gevoel. Dit is nog eens een fietsmoment op zijn best. Dat best nog een paar dagen mag blijven duren (je mag eens dromen…)

Cahors is een leuke Zuid-Franse stad waar het tof is om rond te kuieren. Smalle Middeleeuwse straten, gezellige pleintjes met terrasjes met steeds aanwezige platanen… Ik ben duidelijk in Zuid-Frankrijk. Je zou er zowaar een vakantiegevoel bij krijgen..

Morgen fiets ik naar Lectoure.

17-09-2014 om 19:13 geschreven door Evi

Dag papa,

we hebben enkele dagen niets meer gelezen, maar ik heb er vertrouwen in (en dankzij de telefoontjes van mama) dat alles goed gaat. Als je aan Jules vraagt waar opa is, antwoordt hij heel wijs 'composteja'. Hij zal de reikwijdte er niet van kunnen inschatten. Goed bezig vader en veel succes! 

Lars

15-09-2014 om 14:00 geschreven door Lars Helsen

Ik hoop dat een glaasje CAHORS u gesmaakt heeft (ik ben daar niet zo een fan van.....) en volhouden hé...... uw verslagen zijn fantastisch, dus zal evenement op zich dat ook wel zijn

14-09-2014 om 11:46 geschreven door Marie Paule

Geweldig Jos wat jij allemaal presteert! Ik kom elke avond op jou blogje lezen. Nog veel courage gewenst met je verdere tocht. Nu weet ik van wie Klara dat sportieve heeft en ook die doorzettingskracht.

groetjes Isabelle(vriendin van Klara)

12-09-2014 om 23:11 geschreven door Isabelle

Komaan Jos, Na elke helling komt een afdaling. Respect!

grt

Kevin 

12-09-2014 om 23:10 geschreven door Kevin Grégoir

12-09-2014 om 22:34 geschreven door Bert