Ons verhaal Na het lange wachten, hopelijk toch een broertje en/of zusje voor grote broer Jonas
10-05-2009
Moederdag
Hello,
Hier ben ik nog eens.
Vandaag is het Moederdag. Het is fijn om mama van Jonas te zijn. Maar had de natuur meegewild had ik vandaag al mama kunnen zijn van 2 (b)engeltjes en dat doet toch pijn hoor. Ik probeer er niet aan te denken en volledig te genieten van onze Jonas, maar toch, soms kan ik het echt niet laten
Mocht ik nu (al) zwanger zijn, dat zou de pijn toch al iets verzachten, maar dat ook niet hé, ...domme toch.
Voor de rest is het afwachten op mijn regels, dus dat deze maar snel komen dan kunnen we er weer voor gaan.
Vandaag ben ik de hormonen gaan halen in Bonheiden. Amai, dat lijkt veel, moet dat allemaal in mijn lijf gespoten worden?! Nu aftellen naar de eerste cyclusdag en we kunnen eraan beginnen. Dus we hebben weer veel moed, 't zal nodig zijn, regelmatig op controle gaan enzo, nu het net heel druk is op't werk!
Ik heb het akkoord van de adviserend geneesheer in de bus ontvangen. Eindelijk!! Eén van de dagen naar het ziekenhuis gaan om de medicijnen te halen, spannend allemaal! Dus laat de maandstonden maar komen, zodat we met nieuwe moed terug kunnen starten.
Blijkbaar was mijn aanvraag toch nog niet goedgekeurd, het dossier was lopende. Maar nu zie ik echt met mijn eigen ogen bij besluit "akkoord" staan. Ik mag 6 pogingen ondernemen met Menopur tussen de periode 26/03/09 en 20/07/2021 (maar in 2021 zie ik me geen kids meer kopen hoor). Ik ben echt content, als de papieren nu maar snel in de bus vallen, dan kan ik ze gaan halen.
Spannend allemaal! Dat ik nu maar snel ongesteld word, dan kunnen we er voor onze vakantie nog aan beginnen.
Mijn avond kan niet meer stuk. Ik zie net op mijn online-dossier van het ziekenfonds, dat mijn aanvraag Menopur goedgekeurd is. M.a.w., we kunnen er de volgende cyclus aan beginnen. Al gaan we proberen dat het niet meer nodig is hé Nu de papieren nog in de bus krijgen en ik kan de medicijntjes gaan halen.
Fijn weekend allemaal!
Met grote broer gaan we zondag naar Plopsaland. We wilden dit eigenlijk vandaag doen, maar met zo'n weer zagen we het niet echt zitten.
Eigenlijk durf ik dit berichtje niet posten (heeft tot op heden ongeluk gebracht), maar ik doe het toch maar. Mijn laatste cycli waren 28 & 31 dagen. Nu zit ik op dag 33 en momenteel nog niet ongi, m.a.w. ben ik overtijd. Maar ja, gezien het verleden kan ik er niet altijd staat opmaken. Dus ik ga er nog steeds vanuit dat ik niet zwanger ben, maar je weet maar nooit hé Testen durf ik niet gewoon omdat ik de zoveelste teleurstelling niet aankan. Mijn borsten zijn precies wel gegroeid, maar ja, was zegt dat. Ik ben ook moe, maar dat steek ik op voorjaarsmoeheid
We wachten nog enkele daagjes af en zien dan wel verder. Stel je voor dat het zonder medicatie gelukt zou zijn, ik zou het dan haast niet geloven. Nu hoe langer het duurt voor ik ongesteld word, hoe meer kans ik heb dat ik met de nieuwe medicatie kan starten want tot hiertoe heb ik nog geen goedkeuring gehad, dus dat wil zeggen, niet mogen starten. Allemaal ingewikkeld, en dan zeggen ze, ge moogt er niet mee bezig zijn, maar in dit geval kan dat natuurlijk niet.
M'n borsten staan weer heel gespannen. Nu de kans dat het gelukt is, is sowieso bijna 0,0, maar ja, je weet maar nooit hé. Ik ga al uit van het ergste, dus bijna ongesteld.
Vandaag had ik effe weer een enorme klap. Iemand in de naaste omgeving (ik kan niet zeggen van waar ik ze ken) is zwanger. Ze wist dat we ook al lang aan het proberen waren (net als zij). Ik wist dat ze overtijd was, maar de testen bleken negatief. Na een bloedtest is ze te weten gekomen dat het toch zover is bij haar. Ze durfde het mij alleen niet te vertellen, ze wou wachten tot ik ook goed nieuws had. Heel lief van haar, maar ze kon natuurlijk niet blijven zwijgen nadat ik er weer eens achter vroeg . Ik wens haar alvast een heel fijne zwangerschap en een gezond kind toe. Ik hoop toch dat we nog enkele maanden samen zwanger kunnen zijn, da zou heel leuk zijn.
Allée, ga nog wat genieten van het mooie weer, dat kan deugd doen.
Het aanvraagformulier is op de post. Het had geen zin om het persoonlijk te brengen, want het antwoord (lees: goedkeuring) komt toch per post. Wanneer dat is, weet ik niet, maar de volgende cyclus de medicijnen nemen zal toch niet meer lukken. Maar geen nood, nog even geduld en we kunnen er weer voor gaan, hopelijk met veel geluk.
Binnenkort ga ik jullie weer eens moeten lastigvallen en vragen om te duimen.
Hopelijk ben ik zwanger tegen ons groot verlof in juni.
Eindelijk vandaag de papieren voor de ziekenkas in mijn bus gekregen. Nu nog te weten komen wat de snelste manier is om een goedkeuring van de adviserend geneesheer te krijgen. Ik verwacht een berichtje van het ziekenfonds. Ik vrees wel dat het allemaal te lang gaat duren, zodat het nog niet voor de volgende cyclus zal zijn. Maar ja, we kunnen enkel maar ons best doen en hopen hé.
Pff, ik heb het moeilijk vandaag. Het lijkt me precies of heel de wereld is zwanger en wij niet. Waarom lukt het ons toch weer niet? Aan wat hebben wij dit verdiend? Heb ik het vroeger al ni moeilijk genoeg gehad? De papieren van de gyné zijn er ook nog steeds niet, ik weet het allemaal even niet meer. Ik voel me moe, ijl en wat depri. 't Wordt tijd dat buiten het zonnetje terug schijnt, dat kan me toch een beetje oppeppen.
Aan iedereen, sorry voor dit depri berichtje, maar het is me even allemaal teveel. De ene dag is de andere dag niet zeker.
Deze namiddag dus naar de gyné geweest. Normaal gezien moet je eerst 6 cycli doen met Clomid en als het dan niet gelukt is, mag je pas andere medicatie proberen. Maar omdat ik er zoveel last van heb, gaat hij papieren opmaken waarmee ik naar de ziekteverzekering kan gaan en als zij er dan mee akkoord gaan, kan ik met Menopur (inspuitingen) beginnen. Het is maar als je het zelf moet betalen, is het ontzettend duur. Hij begreep me wel dat als ik me zo slecht voel door de Clomid ik er niet mee verder wil gaan. Oef, wat een opluchting. Nu moet hij eerst wel de papieren nog opmaken en deze worden opgestuurd (ten vroegste eind volgende week). Maar, da's niks, we zijn nu toch net een nieuwe cyclus begonnen en wie weet, is het allemaal ni meer nodig. Hij zei dat hiermee de kans op een zwangerschap verdubbelt, maar de kans op een meerlingenzwangerschap loopt ook wel op tot 18 à 20%. Maar dit is voor ons zeker geen punt om hiermee door te gaan. Het was er heel druk op de afdeling, allemaal dikke buiken, dat was wel even slikken Robin heeft ook zijn instructies gekregen, dit wil dus zeggen, staaltje inleveren. We gaan het nog doen voor we er enkele dagen op uit trekken, dus dinsdag is het zover. Dit was ook wel een voorwaarde om met Menopur te kunnen starten, maar dit wilden we sowieso al laten doen.
Vandaag op babybezoek geweest, net na ons bezoek aan de gyné. Dus kon ik er weer even tegen, en heb ik gelukkig geen traantjes gelaten.
Dat is het voordeel als vriendinnen naar dezelfde gyné gaan. Vermits mijn vriendin ondertussen al bevallen is (trouwens een dikke proficiat langs deze weg nog eens) , mag ik haar afspraak die ze morgen normaal had overnemen. Da's goei nieuws, nu is het bij mijn eigen gyné, en anders was het maandag enkel voor follikelmeting bij iemand anders. 'k Ben eens curieus wat 'm gaat zeggen, we gaan vragen wat de evt andere stappen (of medicijnen zijn) en of Robin nu getest kan worden. Spannend dus!
Nadat ik donderdag ongesteld was geworden, verloor ik donderdag nog wat bloed. Sinds zaterdag niks meer, enkel vandaag terug een beetje. Gezien het feit dat ik nu niet weet wat dag 1 is, hebben we besloten geen Clomid te nemen. Onze afspraak voor follikelmeting laat ik wel gewoon doorgaan. Ik wil weten hoe groot ze zijn zonder medicijnen en wie weet als het meevalt, ik dan gewoon de pregnyl kan krijgen. Hopelijk krijgen we nu geen preek van de gyné, want een afspraak maken zonder medicatie te nemen, weet niet of ze dan gaan appreciëren. Vorige cyclus spontaan na 4 weken ongesteld, die wie weet, werkt het wel hé. Dus we gaan sowieso er terug invliegen (als ge begrijpt wat ik bedoel)
Ik ben goedgezind vandaag. Ik dacht dat ik het nooit ging zeggen, maar vandaag ben ik ongesteld geworden en ik ben er HEEL HAPPY mee. We kunnen aan ronde 4 met clomid en pregnyl beginnen. Mijn cyclus is dus maar een goeie 4 weken lang geweest, dus dat is heel goed nieuws. Vroeger had ik steeds cycli van +/- 40, 50 of 60 dagen. Dus snel een afspraak maken bij het ziekenhuis morgen voor de follikelmeting. Hopelijk kan ik bij de eerste controle (op 16/03 hoop ik) direct de Pregnyl hebben, want 2 dagen later vertrokken naar Lissabon. Dus als het deze cyclus lukt, zullen we zeker weten waar hij/zij gemaakt is
Nog een fijne avond. Duimen jullie deze cyclus weer mee?
Het is weer even geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen.
Wel bij deze ben ik er terug. Momenteel is het nog doodse stilte op zwanger worden vlak. Op zich niet erg, maar ik wou al dat ik er terug aan kon beginnen. Nu wachten tot ik terug ongesteld word, zodat ik terug medicijnen kan nemen.
Ik ben momenteel wel een vat vol emoties. Bij veel zou ik bijna beginnen wenen, amai, niet te doen! Vooral als ik iets op tv zie, kleine kindjes, zieke kindjes, enz ...
Ah ja, ik heb Robin kunnen overtuigen van de city-trip. Nog enkele weekjes en we trekken naar Lissabon, zalig. Ik kijk er al naar uit. Wie tips heeft ivm bezoeken, restaurants, enz ... altijd welkom!
Nu nog even uitzieken, ik heb nl buikgriep. Gisteren was het al goed begonnen. Eerst wou ik deze morgen gaan werken, maar ik merkte al snel dat dit niet ging lukken (ik zou zelfs niet zonder een genante scène op de brouwerij geraakt zijn - ik zal jullie de details besparen).
Dus, ik wens mezelf nog enkele dagen geduld en dan kunnen we er op allerlei fronten weer in vliegen.
Ja, 't is even geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen hé.
Hier zitten we nog steeds in de rust-cyclus. Het kan raar klinken, maar het doet deugd. Het doet deugd om me terug beter te voelen, om eens aan iets anders te kunnen denken, enz ...
Vandaag kreeg ik nog eens de vraag van een collega, en "denk je nog niet aan een 2de?", wat moet je doen in zo'n geval, rond de pot draaien of eerlijk zijn. Ik ben voor de laatste optie, dus even mijn verhaal gedaan. Het deed deugd. Bijna iedereen in onze omgeving weet het nu, het heeft zijn voor- en zijn nadelen natuurlijk.
Ik ben toe aan vakantie (city-trip), nu mijn ventje nog overtuigen.
De 3de ronde met hormonen was ook geen succes. Zaterdag zijn ze doorgekomen, dus weer even hoop gehad voor niks. Dwz dat ik overtijd ben gegaan, misschien een vroege miskraam, wie zal het zeggen.
We gaan er een maandje mee stoppen, mijn lichaam terug op zijn plooi laten komen. Ik dacht een gewone afspraak te maken bij de gyné voor binnenkort, maar 26/03 is het vroegste, dus zal ik waarschijnlijk 2 cyclussen overslagen. Ik wil van hem eens horen waar het probleem zou kunnen liggen en/of Robin getest kan worden.
Ik mag me niet laten gaan, maar soms is het moeilijk. Als ik er weer eens even door zit, probeer ik dubbel zo hard van Jonas "ons wonder" te genieten.
Op het werk is er ook een conflict, dus daar zit ik ook even mee. Pfff, 2009 is alvast niet goed gestart. Hopelijk gaat hij veel beter eindigen (met dikke buik of pril babygeluk!).
Hopelijk mag ik binnenkort nog eens oefenen met babykes vasthouden, 2 vriendinnen moeten nl binnenkort bevallen.
Ondertussen ben ik nog altijd niet ongesteld. Daarom dacht ik deze middag, ik ga maar eens een testje wagen. Jammer genoeg met het teleurstellende resultaat NEGATIEF. Ik had het ergens wel verwacht, maar als er geen signalen zijn van ongesteld zijn, begin je toch terug te hopen hé.
Nu de papieren nog in de bus krijgen en ik kan de medicijntjes gaan halen.
