Ondanks de pogingen die ik doe om van alles het positieve te zien, gaat het emotioneel niet goed met me. Ik ben precies nog maar enkel denken aan onze pogingen voor een 2de spruit. Vermits deze ronde ook weer weinig slaagkans heeft, ga ik al van het ergste uit. Ik weet dat als het deze ronde niet lukt, we pas binnen 2 maanden ofzo voor de eerste keer ivf kunnen ondergaan, de klok tikt verder;
Het is precies of we kunnen niet verder met ons leven. Niks plannen, niks vastleggen. We kunnen enkel maar dromen dat onze droom voor een 2de spruit uitkomt. Natuurlijk genieten we dubbel en dik van onze Jonas, maar is toch een gemis en ja, daar heeft een mens veel voor over. Ik denk dat ik vandaag/vannacht nog enkele traantjes ga laten snik snik
Vorige week woensdag ontdekte ik al snel dat ik niet ging toekomen met de Utrogestan-pilletjes die ik nog had liggen. Deze pilletjes maken een dikker baarmoederslijm aan (is beter voor de innesteling). Vandaag dan maar even naar dr Pelckmans gebeld. Ik kon vanaf deze namiddag een voorschrift gaan ophalen. Wat leuk dat ze zo met ons in zit en met alles wil helpen. Ik mocht het briefje even in haar kantoor gaan ophalen. Jonas was er bij. Ik zei zo van "het is hiervoor dat we het doen hé". Toen vroeg ik ineens naar Robin zijn staal van vorige week. De aantallen en beweeglijkheid zijn goed, de goeie vormen nog steeds maar "2%". Ze zei als je aan 100% gyné's zou vragen of het hiermee zou lukken, dat ik vele verschillende antwoorden zou krijgen. Ze zei dat het zeker kan, dat ze dit al veel meegemaakt heeft. Ik geloof haar wel, dus wij moeten er zeker in geloven hé , al gaat dit de ene dag al wat makkelijker dan de andere dag. Ik vroeg ook even naar de pil, maar dit zullen we volgende week bekijken. Mocht ik niet zwanger zijn, moet ik eerst bloed laten trekken en dan een maandje de pil nemen om verder te kunnen gaan met IVF. Maar allée, hopelijk is dit allemaal niet meer nodig.
snik snik
, al gaat dit de ene dag al wat makkelijker dan de andere dag.
