Ons verhaal Na het lange wachten, hopelijk toch een broertje en/of zusje voor grote broer Jonas
02-03-2009
Geen nieuws van 't front
Hallo iedereen,
Het is weer even geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen.
Wel bij deze ben ik er terug. Momenteel is het nog doodse stilte op zwanger worden vlak. Op zich niet erg, maar ik wou al dat ik er terug aan kon beginnen. Nu wachten tot ik terug ongesteld word, zodat ik terug medicijnen kan nemen.
Ik ben momenteel wel een vat vol emoties. Bij veel zou ik bijna beginnen wenen, amai, niet te doen! Vooral als ik iets op tv zie, kleine kindjes, zieke kindjes, enz ...
Ah ja, ik heb Robin kunnen overtuigen van de city-trip. Nog enkele weekjes en we trekken naar Lissabon, zalig. Ik kijk er al naar uit. Wie tips heeft ivm bezoeken, restaurants, enz ... altijd welkom!
Nu nog even uitzieken, ik heb nl buikgriep. Gisteren was het al goed begonnen. Eerst wou ik deze morgen gaan werken, maar ik merkte al snel dat dit niet ging lukken (ik zou zelfs niet zonder een genante scène op de brouwerij geraakt zijn - ik zal jullie de details besparen).
Dus, ik wens mezelf nog enkele dagen geduld en dan kunnen we er op allerlei fronten weer in vliegen.
Ja, 't is even geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen hé.
Hier zitten we nog steeds in de rust-cyclus. Het kan raar klinken, maar het doet deugd. Het doet deugd om me terug beter te voelen, om eens aan iets anders te kunnen denken, enz ...
Vandaag kreeg ik nog eens de vraag van een collega, en "denk je nog niet aan een 2de?", wat moet je doen in zo'n geval, rond de pot draaien of eerlijk zijn. Ik ben voor de laatste optie, dus even mijn verhaal gedaan. Het deed deugd. Bijna iedereen in onze omgeving weet het nu, het heeft zijn voor- en zijn nadelen natuurlijk.
Ik ben toe aan vakantie (city-trip), nu mijn ventje nog overtuigen.
De 3de ronde met hormonen was ook geen succes. Zaterdag zijn ze doorgekomen, dus weer even hoop gehad voor niks. Dwz dat ik overtijd ben gegaan, misschien een vroege miskraam, wie zal het zeggen.
We gaan er een maandje mee stoppen, mijn lichaam terug op zijn plooi laten komen. Ik dacht een gewone afspraak te maken bij de gyné voor binnenkort, maar 26/03 is het vroegste, dus zal ik waarschijnlijk 2 cyclussen overslagen. Ik wil van hem eens horen waar het probleem zou kunnen liggen en/of Robin getest kan worden.
Ik mag me niet laten gaan, maar soms is het moeilijk. Als ik er weer eens even door zit, probeer ik dubbel zo hard van Jonas "ons wonder" te genieten.
Op het werk is er ook een conflict, dus daar zit ik ook even mee. Pfff, 2009 is alvast niet goed gestart. Hopelijk gaat hij veel beter eindigen (met dikke buik of pril babygeluk!).
Hopelijk mag ik binnenkort nog eens oefenen met babykes vasthouden, 2 vriendinnen moeten nl binnenkort bevallen.
Ondertussen ben ik nog altijd niet ongesteld. Daarom dacht ik deze middag, ik ga maar eens een testje wagen. Jammer genoeg met het teleurstellende resultaat NEGATIEF. Ik had het ergens wel verwacht, maar als er geen signalen zijn van ongesteld zijn, begin je toch terug te hopen hé.
Nadat ik gisteren dat heel licht roosverlies gehad heb, weer niks meer te bespeuren. Ik word er gek van. Tegen beter weten in begin ik weer positief te denken, maar ja, kan ik beter niet doen hé.
Toch wil ik jullie vragen toch nog even voor ons te duimen. Merciekes hé!!
Zoals de titel waarschijnlijk al doet vermoeden, ziet het er hier weer niet goed uit. Net roosverlies gehad en dat is meestal geen goed teken.
Ik heb ze helemaal niet voelen aankomen, dus 't is onverwachts
Ik weet het allemaal niet meer, die medicatie terug nemen, zie ik niet meer zitten, te veel bijwerkingen van. En als we de natuur zijn gang laten gaan, lukt het ook niet. Kan iemand me raad geven?
Momenteel nog geen goed of slecht nieuws. Nog even afwachten. Voor de zekerheid hebben we al een test in huis gehaald, maar we zullen nog zien wanneer we 'm doen.
Vandaag veel last gehad van mijn darmen en ik ben heel moe (maar ja, heb dan ook heel slecht geslapen vanacht).
Hier is het nog enkele daagjes afwachten. Nog geen ongi-symptomen of zwangerschapssymptomen, dus het kan nog alle richtingen uit. We gaan ervan uit dat het niets wordt, gewoon voor de teleurstelling achteraf. Ondertussen zijn we er toch weer meer dan een half jaar mee bezig, dus hopelijk is de natuur ons goed gezind deze keer. Misschien moeten we eens naar Scherpenheuvel gaan? Dan brand ik de dikste kaars die ik er vind hoor.
Eerder deze week kon ik niet tegen de geur van vis, maar dit is misschien meer psychologisch.
Pff, ik ben precies altijd moe. Vooral rond 15u 's middags krijg ik mijn klopje en 's avonds om 21u zou ik al willen gaan slapen. Zou dit een teken zijn? Ik hoop het zo. En mijn borsten, tja, die staan dikwijls gespannen, maar met dit kwaaltje kan het alle kanten uit hé.
Waarom duren de wachtweken altijd zo lang??? Was het maar al volgende week woensdag.
Vandaag terug op controle geweest. Deze keer bij dr Pelckmans. Het viel heel goed mee.
Er zit een follikel klaar van bijna 23mm, dus is vrij groot. Baarmoederslijm was heel dik dus dat is ook goed nieuws. Ons huiswerk hebben we weer meegekregen. Mocht het deze cyclus toch niet lukken, mogen we nog 3x proberen. Lukt het dan nog niet, gaan we een stapje verder moeten gaan, maar daar denken we nog niet aan.
Ik hoop dat mijn gevoel klopt en dit ONZE cyclus wordt. Dus vanavond gaan we zeker op tijd naar ons bedje
Vandaag op controle bij de gyné, voor de eerste keer alleen. Gelukkig was het vrij snel aan mij. Er zitten 2 follikels, maar ze zijn vrij klein nl 12mm, dus blijkbaar doet de Clomid zijn werk niet zo goed. Maandag terug op controle in de hoop dat ze dan rond de 20mm zitten (allebei). Ik hoop echt dat het de laatste ronde is hoor, want ik ben het slecht voelen zo beu. Ik vond het wel teleurstellend eigenlijk zo'n kleine follikels, daar moet ik dan op emotioneel en fysisch vlak zo voor afzien. Maar ja, eens het resultaat er is, zal ik dat allemaal wel vergeten.
Tja, eigenlijk niks te melden hé, buiten het feit dat ik heel heel veel last heb van de Clomid, het wordt precies elke cyclus erger, hopelijk is dit de laatste.
Het nieuwe jaar is hier niet goed begonnen zenne: niet zwanger, verwarming stuk, slecht koud weer, auto start regelmatig niet, enz ... Pff, ik droom over fijnere tijden.
Met Jonas is alles in orde. Die gaat sinds 05/01 naar school en het gaat elke dag wat beter. Hij lijkt me gelukkig. Voorlopig gaat die nog maar halve dagen, maar zodra hij er klaar voor is, gaan we hele dagen proberen. Hij zit bij lieve juf Vanessa, zegt hij.
Mijn nieuwe afspraak bij de gyné voor follikelmeting is gemaakt, nl op 15/01. Hopelijk brengt deze cyclus ons meer geluk, ik ben eraan toe.
Nu donderdag ga ik op babybezoek, ik hoop dat ik de emoties de baas kan. Ik gun de mama van Bruni het hoor, heel erg zelfs (dit heeft zijn redenen), maar toch, soms doet het wel pijn als ik een zwangere vrouw of klein boeleke zie
Morgen begin ik terug clomid te nemen, hopelijk zijn de bijwerkingen deze keer minder.
Gisteren al wat roosverlies gehad en daarstraks ook, dus het ziet er weer niet goed uit Waarom kan het nu nooit eens positief nieuws zijn, ik ben er zo aan toe?
Ik zie het weer even niet meer zitten, er kan weinig mij opbeuren. Het leven is niet eerlijk!!
Voor iedereen een GELUKKIG NIEUWJAAR, met vooral een goede gezondheid en dat jullie dromen mogen uitkomen.
Onze wens kennen jullie ondertussen al, hopelijk was dit de laatste Oudejaarsavond onder ons 3. Vanaf dit jaar hopelijk met (minstens) 4.
Voorlopig ziet het er hier goed uit, al mag ik dit misschien niet hardop vertellen. Normaal heb ik op dag 12 na mijn eisprong al wat roos of bruinverlies maar dit is nu niet het geval. Mijn borsten zijn ook heel gespannen en heb veel wit/doorschijnend slijmverlies. Nu ik durf niet te hard te hopen, maar ja, ne mens moet toch positief blijven hé. Het zou alvast een mooi begin van het jaar zijn, maar ja, die hoop kan snel ombuigen in teleurstelling natuurlijk.
Duimen jullie nog verder voor ons? Bedankt alvast.
Hier is niks te melden eigenlijk over het zwanger worden. Dat is eigenlijk het frustrerende aan de 2 wachtweken hé. Je kan er niks meer aan veranderen, je kan enkel maar hopen dat het gelukt is hé. We hebben deze keer 2 kansen, dus ik hoop dat het positief is. En of er nu eentje of 2 bevrucht zijn dat maakt voor ons niet uit. We zullen elk kindje even graag zien.
Nog een weekje wachten en we weten meer, hopelijk!
Over het zwanger worden valt momenteel niet veel te melden.
Sinds zondag ben ik ziek, nl buikgriep. Dus ik hoop dat mijn eisprong vroeger geweest is, want sindsdien staat mijn hoofd niet naar huiswerk maken. Hopelijk heeft dit ook geen effect op een mogelijke zwangerschap, want ik vind het ondertussen weer lang duren "het zwanger" worden.
Wat het ook niet makkelijk maakt, is de zwangere buiken en kleine wonders onder vrienden. Maar ik ben blij voor ieder die dit momenteel ook meemaakt. Mijn tijd komt nog wel zeker, hopelijk!
Had ik maar een bol buikje tijdens de feestdagen
Allée, genoeg depri stof, ik ga me languit in de zetel settelen, lekker gezellig en knus.
Fijne feestdagen iedereen en tot 1 van de volgende dagen.
Gisteren was het dag 15 in mijn cyclus. Om 7u45 gingen wij op controle bij de gyné, alles zag er prima uit, follikels groot genoeg. Inderdaad er zitten 2 follikels ipv 1. Hij had er eentje niet gezien. Tiens, zou hij niet wakker geweest zijn de maandag? Ze waren beiden groot genoeg, dus mochten springen, vandaar dat ik gisteren dan ook Pregnyl gekregen heb. En ja, we hebben weer ons huiswerk mee gekregen hé
Ik ben blij dat het weekend is. Heb last van al de hormonen die ik moet nemen. Hopelijk is het deze ronde raak, zodat ik me terug beter kan voelen (of ja, misschien word ik dan wel misselijk enzo, wie weet, maar dat is dan een goei reden).
Deze morgen op controle geweest. Onze gyné had in de fille gestaan, dus onze afspraak ging door om 8u30 ipv 7u45, gelukkig moesten we niet gaan werken.
Er zit 1 follikel klaar van ongeveer 15mm. Deze is momenteel nog te klein, dus donderdag terug op controle en dan waarschijnlijk de pregnyl-spuit krijgen. Ons huiswerk hebben we alvast meegekregen
