Eigenlijk durf ik dit berichtje niet posten (heeft tot op heden ongeluk gebracht), maar ik doe het toch maar. Mijn laatste cycli waren 28 & 31 dagen. Nu zit ik op dag 33 en momenteel nog niet ongi, m.a.w. ben ik overtijd. Maar ja, gezien het verleden kan ik er niet altijd staat opmaken. Dus ik ga er nog steeds vanuit dat ik niet zwanger ben, maar je weet maar nooit hé Testen durf ik niet gewoon omdat ik de zoveelste teleurstelling niet aankan. Mijn borsten zijn precies wel gegroeid, maar ja, was zegt dat. Ik ben ook moe, maar dat steek ik op voorjaarsmoeheid
We wachten nog enkele daagjes af en zien dan wel verder. Stel je voor dat het zonder medicatie gelukt zou zijn, ik zou het dan haast niet geloven. Nu hoe langer het duurt voor ik ongesteld word, hoe meer kans ik heb dat ik met de nieuwe medicatie kan starten want tot hiertoe heb ik nog geen goedkeuring gehad, dus dat wil zeggen, niet mogen starten. Allemaal ingewikkeld, en dan zeggen ze, ge moogt er niet mee bezig zijn, maar in dit geval kan dat natuurlijk niet.
M'n borsten staan weer heel gespannen. Nu de kans dat het gelukt is, is sowieso bijna 0,0, maar ja, je weet maar nooit hé. Ik ga al uit van het ergste, dus bijna ongesteld.
Vandaag had ik effe weer een enorme klap. Iemand in de naaste omgeving (ik kan niet zeggen van waar ik ze ken) is zwanger. Ze wist dat we ook al lang aan het proberen waren (net als zij). Ik wist dat ze overtijd was, maar de testen bleken negatief. Na een bloedtest is ze te weten gekomen dat het toch zover is bij haar. Ze durfde het mij alleen niet te vertellen, ze wou wachten tot ik ook goed nieuws had. Heel lief van haar, maar ze kon natuurlijk niet blijven zwijgen nadat ik er weer eens achter vroeg . Ik wens haar alvast een heel fijne zwangerschap en een gezond kind toe. Ik hoop toch dat we nog enkele maanden samen zwanger kunnen zijn, da zou heel leuk zijn.
Allée, ga nog wat genieten van het mooie weer, dat kan deugd doen.
Het aanvraagformulier is op de post. Het had geen zin om het persoonlijk te brengen, want het antwoord (lees: goedkeuring) komt toch per post. Wanneer dat is, weet ik niet, maar de volgende cyclus de medicijnen nemen zal toch niet meer lukken. Maar geen nood, nog even geduld en we kunnen er weer voor gaan, hopelijk met veel geluk.
Binnenkort ga ik jullie weer eens moeten lastigvallen en vragen om te duimen.
Hopelijk ben ik zwanger tegen ons groot verlof in juni.
Eindelijk vandaag de papieren voor de ziekenkas in mijn bus gekregen. Nu nog te weten komen wat de snelste manier is om een goedkeuring van de adviserend geneesheer te krijgen. Ik verwacht een berichtje van het ziekenfonds. Ik vrees wel dat het allemaal te lang gaat duren, zodat het nog niet voor de volgende cyclus zal zijn. Maar ja, we kunnen enkel maar ons best doen en hopen hé.
Pff, ik heb het moeilijk vandaag. Het lijkt me precies of heel de wereld is zwanger en wij niet. Waarom lukt het ons toch weer niet? Aan wat hebben wij dit verdiend? Heb ik het vroeger al ni moeilijk genoeg gehad? De papieren van de gyné zijn er ook nog steeds niet, ik weet het allemaal even niet meer. Ik voel me moe, ijl en wat depri. 't Wordt tijd dat buiten het zonnetje terug schijnt, dat kan me toch een beetje oppeppen.
Aan iedereen, sorry voor dit depri berichtje, maar het is me even allemaal teveel. De ene dag is de andere dag niet zeker.
Deze namiddag dus naar de gyné geweest. Normaal gezien moet je eerst 6 cycli doen met Clomid en als het dan niet gelukt is, mag je pas andere medicatie proberen. Maar omdat ik er zoveel last van heb, gaat hij papieren opmaken waarmee ik naar de ziekteverzekering kan gaan en als zij er dan mee akkoord gaan, kan ik met Menopur (inspuitingen) beginnen. Het is maar als je het zelf moet betalen, is het ontzettend duur. Hij begreep me wel dat als ik me zo slecht voel door de Clomid ik er niet mee verder wil gaan. Oef, wat een opluchting. Nu moet hij eerst wel de papieren nog opmaken en deze worden opgestuurd (ten vroegste eind volgende week). Maar, da's niks, we zijn nu toch net een nieuwe cyclus begonnen en wie weet, is het allemaal ni meer nodig. Hij zei dat hiermee de kans op een zwangerschap verdubbelt, maar de kans op een meerlingenzwangerschap loopt ook wel op tot 18 à 20%. Maar dit is voor ons zeker geen punt om hiermee door te gaan. Het was er heel druk op de afdeling, allemaal dikke buiken, dat was wel even slikken Robin heeft ook zijn instructies gekregen, dit wil dus zeggen, staaltje inleveren. We gaan het nog doen voor we er enkele dagen op uit trekken, dus dinsdag is het zover. Dit was ook wel een voorwaarde om met Menopur te kunnen starten, maar dit wilden we sowieso al laten doen.
Vandaag op babybezoek geweest, net na ons bezoek aan de gyné. Dus kon ik er weer even tegen, en heb ik gelukkig geen traantjes gelaten.
Dat is het voordeel als vriendinnen naar dezelfde gyné gaan. Vermits mijn vriendin ondertussen al bevallen is (trouwens een dikke proficiat langs deze weg nog eens) , mag ik haar afspraak die ze morgen normaal had overnemen. Da's goei nieuws, nu is het bij mijn eigen gyné, en anders was het maandag enkel voor follikelmeting bij iemand anders. 'k Ben eens curieus wat 'm gaat zeggen, we gaan vragen wat de evt andere stappen (of medicijnen zijn) en of Robin nu getest kan worden. Spannend dus!
Nadat ik donderdag ongesteld was geworden, verloor ik donderdag nog wat bloed. Sinds zaterdag niks meer, enkel vandaag terug een beetje. Gezien het feit dat ik nu niet weet wat dag 1 is, hebben we besloten geen Clomid te nemen. Onze afspraak voor follikelmeting laat ik wel gewoon doorgaan. Ik wil weten hoe groot ze zijn zonder medicijnen en wie weet als het meevalt, ik dan gewoon de pregnyl kan krijgen. Hopelijk krijgen we nu geen preek van de gyné, want een afspraak maken zonder medicatie te nemen, weet niet of ze dan gaan appreciëren. Vorige cyclus spontaan na 4 weken ongesteld, die wie weet, werkt het wel hé. Dus we gaan sowieso er terug invliegen (als ge begrijpt wat ik bedoel)
Ik ben goedgezind vandaag. Ik dacht dat ik het nooit ging zeggen, maar vandaag ben ik ongesteld geworden en ik ben er HEEL HAPPY mee. We kunnen aan ronde 4 met clomid en pregnyl beginnen. Mijn cyclus is dus maar een goeie 4 weken lang geweest, dus dat is heel goed nieuws. Vroeger had ik steeds cycli van +/- 40, 50 of 60 dagen. Dus snel een afspraak maken bij het ziekenhuis morgen voor de follikelmeting. Hopelijk kan ik bij de eerste controle (op 16/03 hoop ik) direct de Pregnyl hebben, want 2 dagen later vertrokken naar Lissabon. Dus als het deze cyclus lukt, zullen we zeker weten waar hij/zij gemaakt is
Nog een fijne avond. Duimen jullie deze cyclus weer mee?
Het is weer even geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen.
Wel bij deze ben ik er terug. Momenteel is het nog doodse stilte op zwanger worden vlak. Op zich niet erg, maar ik wou al dat ik er terug aan kon beginnen. Nu wachten tot ik terug ongesteld word, zodat ik terug medicijnen kan nemen.
Ik ben momenteel wel een vat vol emoties. Bij veel zou ik bijna beginnen wenen, amai, niet te doen! Vooral als ik iets op tv zie, kleine kindjes, zieke kindjes, enz ...
Ah ja, ik heb Robin kunnen overtuigen van de city-trip. Nog enkele weekjes en we trekken naar Lissabon, zalig. Ik kijk er al naar uit. Wie tips heeft ivm bezoeken, restaurants, enz ... altijd welkom!
Nu nog even uitzieken, ik heb nl buikgriep. Gisteren was het al goed begonnen. Eerst wou ik deze morgen gaan werken, maar ik merkte al snel dat dit niet ging lukken (ik zou zelfs niet zonder een genante scène op de brouwerij geraakt zijn - ik zal jullie de details besparen).
Dus, ik wens mezelf nog enkele dagen geduld en dan kunnen we er op allerlei fronten weer in vliegen.
Ja, 't is even geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen hé.
Hier zitten we nog steeds in de rust-cyclus. Het kan raar klinken, maar het doet deugd. Het doet deugd om me terug beter te voelen, om eens aan iets anders te kunnen denken, enz ...
Vandaag kreeg ik nog eens de vraag van een collega, en "denk je nog niet aan een 2de?", wat moet je doen in zo'n geval, rond de pot draaien of eerlijk zijn. Ik ben voor de laatste optie, dus even mijn verhaal gedaan. Het deed deugd. Bijna iedereen in onze omgeving weet het nu, het heeft zijn voor- en zijn nadelen natuurlijk.
Ik ben toe aan vakantie (city-trip), nu mijn ventje nog overtuigen.
De 3de ronde met hormonen was ook geen succes. Zaterdag zijn ze doorgekomen, dus weer even hoop gehad voor niks. Dwz dat ik overtijd ben gegaan, misschien een vroege miskraam, wie zal het zeggen.
We gaan er een maandje mee stoppen, mijn lichaam terug op zijn plooi laten komen. Ik dacht een gewone afspraak te maken bij de gyné voor binnenkort, maar 26/03 is het vroegste, dus zal ik waarschijnlijk 2 cyclussen overslagen. Ik wil van hem eens horen waar het probleem zou kunnen liggen en/of Robin getest kan worden.
Ik mag me niet laten gaan, maar soms is het moeilijk. Als ik er weer eens even door zit, probeer ik dubbel zo hard van Jonas "ons wonder" te genieten.
Op het werk is er ook een conflict, dus daar zit ik ook even mee. Pfff, 2009 is alvast niet goed gestart. Hopelijk gaat hij veel beter eindigen (met dikke buik of pril babygeluk!).
Hopelijk mag ik binnenkort nog eens oefenen met babykes vasthouden, 2 vriendinnen moeten nl binnenkort bevallen.
Ondertussen ben ik nog altijd niet ongesteld. Daarom dacht ik deze middag, ik ga maar eens een testje wagen. Jammer genoeg met het teleurstellende resultaat NEGATIEF. Ik had het ergens wel verwacht, maar als er geen signalen zijn van ongesteld zijn, begin je toch terug te hopen hé.
Nadat ik gisteren dat heel licht roosverlies gehad heb, weer niks meer te bespeuren. Ik word er gek van. Tegen beter weten in begin ik weer positief te denken, maar ja, kan ik beter niet doen hé.
Toch wil ik jullie vragen toch nog even voor ons te duimen. Merciekes hé!!
Zoals de titel waarschijnlijk al doet vermoeden, ziet het er hier weer niet goed uit. Net roosverlies gehad en dat is meestal geen goed teken.
Ik heb ze helemaal niet voelen aankomen, dus 't is onverwachts
Ik weet het allemaal niet meer, die medicatie terug nemen, zie ik niet meer zitten, te veel bijwerkingen van. En als we de natuur zijn gang laten gaan, lukt het ook niet. Kan iemand me raad geven?
Momenteel nog geen goed of slecht nieuws. Nog even afwachten. Voor de zekerheid hebben we al een test in huis gehaald, maar we zullen nog zien wanneer we 'm doen.
Vandaag veel last gehad van mijn darmen en ik ben heel moe (maar ja, heb dan ook heel slecht geslapen vanacht).
Hier is het nog enkele daagjes afwachten. Nog geen ongi-symptomen of zwangerschapssymptomen, dus het kan nog alle richtingen uit. We gaan ervan uit dat het niets wordt, gewoon voor de teleurstelling achteraf. Ondertussen zijn we er toch weer meer dan een half jaar mee bezig, dus hopelijk is de natuur ons goed gezind deze keer. Misschien moeten we eens naar Scherpenheuvel gaan? Dan brand ik de dikste kaars die ik er vind hoor.
Eerder deze week kon ik niet tegen de geur van vis, maar dit is misschien meer psychologisch.
Pff, ik ben precies altijd moe. Vooral rond 15u 's middags krijg ik mijn klopje en 's avonds om 21u zou ik al willen gaan slapen. Zou dit een teken zijn? Ik hoop het zo. En mijn borsten, tja, die staan dikwijls gespannen, maar met dit kwaaltje kan het alle kanten uit hé.
Waarom duren de wachtweken altijd zo lang??? Was het maar al volgende week woensdag.
