Na een week wandelen heb ik vandaag voor het eerst mijn voeten gevoeld. Niet de kussentjes, die achteraan mijn hielen verschenen zijn, maar vooral alle spiertjes in de voeten. Misschien best eens een voetmassage aanvragen.
Vandaag Navarra verlaten en de wijnstreek La Rioja binnengestapt en direct in de hoofdstad Logroño.
165 km achter de rug, nog een kleine vier vijfde.
Een plaats tegengekomen, waar de pelgrims een steentje neerleggen om hun innigste beweegredenen voor het afleggen van de camino. Toch wel goed dat we niet ieders motivering kennen, elk heeft zijn eigen verhaal. En ik had er ook eentje mee van thuis.
Vandaag een wolkenloze dag en nu begrijp ik waarom de terrassen in Spanje in de schaduw staan en bij ons in de zon.
Gisteren een record aantal nationaliteiten gebroken in onze Vlaamse albergue: 23 verschillende, waaronder iemand uit Mauritius.
Zopas aangekomen in een albergue, uitgebaat door hef Vlaams genootschap. Een verademing , want ze hebben een kamertje voor 4 personen, apart voor de Vlamingen. Indien ik alleen zou zijn, een luxe voor mij alleen. Pech, Nicole uit Gent is toegekomen met haar Australische vriendin Joan. Benieuwd of er nog een vierde bijkomt.
Het dagelijks stappen tellen is weer achter de rug, weliswaar voor het eerst een zeer lange grintweg rechtdoor, maar wel door een vallei waar je als autobestuurder niet kunt passeren. En heb ook mijn schaduw gevolgd (zie foto 😃).
En vanmorgen de wijnbron van Irache tegengekomen. Daar leggen ze speciaal voor de pelgrims een vers vaatje wijn aan en kun je de drinkfles vullen met dit edele vocht in plaats van water. Jammer dat die bron aan het begin van mijn route lag.
En iedere dag de geel geschilderde pijlen en de gele sintjacobsschelpen naar Santiago volgen. Waarom geel ? Blijkbaar had het Spaans ministerie van Wegen en Verkeer destijds massa's liter gele verf gekocht voor de belijning van de wegen, maar Europa besliste dat de belijning wit moest zijn en ze hebben dan maar de verf weggegeven voor de bewegwijzering naar Compostella.
En terloops na mijn devote moment en de pelgrimszegen van gisterenavond, heb ik besloten om vandaag de heilige Miguel te vereren.
Gisteren nog een zwembad.
Ben nu in Estella beland. In een Albergue van de parochie. En het is er gratis, ttz. ze verwachten wel dat ik om 19u naar de mis ga, en dat we zelf ons avondmaal meehebben of koken en delen met de kamergenoten. Morgen zorgen ze ook voor het ontbijt. En we moeten niet, maar het is gebruikelijk dat we een 'donativo' geven. We zien wel, de dag is nog lang.
Vandaag een weg afgelegd waar de middeleeuwse pelgrimssfeer nog te proeven viel. Bruggetjes uit de middeleeuwen overgestoken,zelfs een brug uit de romeinse tijd met dito heirbaan. In een gemeente zou het klachten regenen over de staat van de weg.
Het is tot op heden ideaal wandelweer, maar de voorbije dagen moet het hier enorm geonweerd hebben te zien aan de erosie van het land, de omvergewaaide bomen, de camino soms onder een 20 cm dikke modderbrij. In de bar, waar ik mijn bocadillo opgegeten heb, kon je de sporen nog zien.
Vandaag ook meer en meer stappers gezien, die hun voeten aan het verzorgen waren of die voortsloften in hun sandalen.
Hoe verder je op weg bent, hoe meer je naar kleine zaken als ontbijt of de cerveza begint te verlangen.
Morgen naar Los Arcos, waar Vlaamse vrijwilligers een albergue uitbaten (ook Johan B en zijn vrouw uit Staden deden dit al jaren). Zouden we daar ook een Duvel kunnen drinken ?
Maar goed eerst gaan winkelen voor ons gezamenlijk avondmaal. Ik denk dat ik voor de wijn ga zorgen....
Aangekomen om 13u30 in een private albergue iets buiten het centrum van Puente la Reina, gekend om zijn prachtige middeleeuwse brug. Eerst de dagelijkse zaken gedaan (bed opgezocht, douche genomen, geschoren en de was gedaan). We vervallen in routine.
Gisteren de toerist uitgehangen in Pamplona, genoten op een terrasje van mijn paëlla en 1(of meer) glaasjes vino tinto.
Vroeg in bed en vanmorgen om 6u30 reeds op pad in de donkere straten vsn Pamplona (als stadje zeker een aanrader). Op naar de sierra del Perdon met zijn honderden windmolens.
En op de top het zeer mooie pelgrimsmonument: op de foto zie je eerst een ezel, voor alle duidelijkheid ik sta erachter.
Nog altijd vragen waarom ik de camino doe ? Ze geven hier in Obanos een voorstelling van het misterie van Obanos. Heb je hem ?
Vandaag op de weg voor het eerst Westvlaams gehoord. Hilde js met haar moeder Agnes van 75 uit Kortrijk gestart aan de camino vanuit Pamplona, een droom van de moeder. Trouwens ze zijn nu ook reeds aangekomen in dezelfde albergue.
Ook vandaag een Zwitser en een Canadese ontmoet op de weg en 4 Koreaantjes, die ik al iedere dag zie. Zij zijn zoals de Amerikanen geïnspireerd door de film The Way om de camino af fe wandelen.
Vanmorgen om 6.45 u al op stap naar Pamplona. ' s nachts slaap je hier maar weinig in zo'n slaapzaal. Het is meer waken totdat het gesnurk (van anderen 😊 ) begint, of honden midden in de nacht beginnen te blaffen, of iemand, die belangrijk genoeg is om 's nachts opgebeld te worden op zijn GSM . En op klokslag 6 u te starten met inpakken.
Hola, buenos dias, buen camino: iedereen is supervriendelijk. Tot je in een stad komt, dan kijkt iedereen voorr zich uit en er is niemand, die je ziet zeulen met je rugzak.
Vanmorgen reeds om 11u30 aangekomen in pamplona, de stad van de stierenstraatlopen. Het heeft wel iets. Ikzelf slaap in een vroegere Jezuietenkerk Jesus y Maria. De toiletten, douches en de bedden M/V zijn wel niet gescheiden. Zou dat vroeger ook zo geweest zijn ?
Gisterenavond prima gegeten, ook deze morgen prima ontbijt on the road. Jammer genoeg niet veel kunnen verbroederen. Twee catalanen, die ook nog spaans kenden en T. Vermaelen van Barca, een frans koppel uit Saint-Etienne en een Noors koppel uit Oslo.
Om 14u30 aangekomen in Larrasoina. Toch wel lang de laatste kilometers. In het boekje beloven ze een lange afdaling, maar er is hier niets plat. Telkens als je een dorp nadert wisten die vroegere pelgrims nog een klim te versieren. Vanavond kan ik in een albergue van de gemeente slapen. Alhoewel ik vroeg was, was het gemeentehuis al volzet (je kan hier naar het gemeentehuis komen om te slapen 😞), en blijkbaar is iedereen rap om dat te doen. Ik mag in een bijgebouw slapen. Misschien een ideetje voor het gemeentehuis in Staden, wel in de toekomst he.
Vanmorgen om 6 uur ging het licht aan in onze slaapzaal en om 7 uur was ik al vertrokken om na een 2 km te genieten van een heerlijke croissant me een americano. Toch beter dan het oude brood in de albergues. En dan op stap in de regen,die gelukkig gisterenavond en vannacht met bakken uit de hemel viel. Tegen de middag toch wat opgeklaard.
Gisteren aan tafel mijn menu pelegrino gegeten samen met een Hongaarse (die voor haar veertigste verjaardag de camino doet) en een australische jongen, die op stap is met zijn moeder. Deze zomer was de jongen ook in Orebic en Korcula om te surfen. Toevallig waren wij daar ook. Toeval ?
Mijn kamergenoot de australian heeft 6.5 kg bij in zijn rugzak. Ik zit aan 13 kg zonder water (1.5 liter) brood. Gisteren snikheet in onze kamer en veel gesnurk (niet dat van mij). Onze vrienden uit LA begonnen reeds om 5 uur in te pakken. Dus ook maar ontbeten om 6.30 en om 7.15 begonnen aan de tocht, de zwaarste ?, :de oversteek van de Pyreneeën. Mooi weer, maar wel erg veel wind op de toppen.magnifieke vergezichten, zware beklimmingen,van 200 meter tot een hoogte van 1430 meter. Lange afdaling naar de abdij van Roncevalles. Zeer mooie moderne slaapzalen, ik slaap op de bovenste verdieping. Er is mogelijkheid tot spirituele verrijking, maar ik zal dat aan mij laten voorbijgaan. Heb de bar gevonden van het hotel hier dichtbij en ik moet mijn natte was nog binnenhalen.
Ik heb genoten van de dag en dat is één van de redenen, waarom ik het doe.
Gisterenmorgen afscheid genomen van vrouwtje en kinderen. Ze hebben me uitgezwaaid in Lille. Om 9.30 stipt vertrokken. Ook nog veel steunbetuigingen gekregen van familie en vrienden. Blij dat de tgv-reis achter de rug is. Is wel rap , maar toch een besloten gevoel. In Bayonne de bus genomen naar St Jean pied de port. (treinapoor is blijkbaar in herstelling). Bijna twee uur later werden met een bus vol nieuwe pelgrims gedropt in StJean. In de bus zat in naast een Auatraliër, toevallig ook de man met wie ik het stapelbed deelde( ik sliep onderaan, he), met nog een koppel uit Los Angeles was onze kamer compleet. 's avonds mijn eerste pelgrimsmenu aan 12 euro. NB de dagschotels in 't spoor zijn stukken beter.
Het begint nu te donderen en regenen en mijn was hangt buiten...., dat is nu maandag om 17 uur.