Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
07-07-2011
Een warme herstart
Dinsdag dus weer naar de piste vertrokken. Benieuwd wat het ging worden. Veel volk was er niet komen opdagen. We waren in totaal met vijf. De vakantieperiode zal er voor iets tussen zitten, denk ik. Het inlopen ging heel vlot. Ik voelde helemaal niets aan mijn been. Dat dus al reuze mee. Daarna zijn we naar de ingang van het park gegaan. Normaal stond er een 5000m op tijd op het programma. Maar met die warmte zou het op de piste, in volle zon, niet zo'n goed idee zijn. Onder de bomen zou het veel beter zijn om te lopen. Het parcours is echter iets minder lang, maar dat was niet erg voor mij. Ik moet weer helemaal stilletjes aan opbouwen. Na de start probeerde ik een rustig tempo aan te houden. Ik zou als laatste eindigen, wat normaal is op dit moment. Ik zorgde er wel voor dat de afstand tussen mij en de anderen niet snel vergrootte, wat voor een groot deel is gelukt. Ik voelde toch dat de conditie wat heeft geleden tijdens de blessure. Normaal kan ik heel goed tegen de warmte. Nu voelde ik al redelijk snel dat ik op mijn ademhaling moest letten, wilde ik dit tot een goed einde brengen. Versnellen zat er dus zeker niet in. De benen voelden eigenlijk goed aan tijdens het lopen. Geen enkel moment heb ik hinder ondervonden. Mijn eindtijd viel al bij al nog mee : 24'23" over 4700m. Daar was ik best tevreden mee voor deze eerste keer terug. En omdat er iemand een beetje verkeerd was gelopen, was ik niet de laatste. De volgende morgen ondervond ik een lichte stijfheid in de bovenbenen. Dat is binnen een paar dagen weer verdwenen. Toch voel ik dat de blessureplaats nog wat gevoelig blijft. Het is niet onoverkomelijk, maar toch zal ik moeten opletten dat het niet verergert. Normaal ga ik donderdag weer naar de kinesist, dus dat wordt dan wel aangepakt. Aangezien het dinsdag de enige loopgelegenheid was deze week, heeft dit weer tijd om te recupereren. Tijd om de oefeningen verder te doen. Volgende week kunnen we er dan weer rustig tegenaan.
Noezeman
Reacties op bericht (2)
12-07-2011
...
...hopelijk is de blessure nu eens volledig verleden tijd, maar door je kalme aanpak zal ze wel de tijd krijgen om te genezen.
12-07-2011 om 05:56
geschreven door Natalie
07-07-2011
Toch ...
.... opletten met het nog gevoelig zijn van blessureplek. Maar zoals je schrijft doe je het rustig aan (aléé voor mij zou da al zeer snel zijn).
