Wakker worden met de regende van hierboven, een symfonie die nooit werd opgeschreven maar die regelmatig beluisterd kan worden voor wie onder velux slaapt. Rustig blijven soezen en het kletteren wordt meer rock en roll tot het echt metallica klinkt. Om 9 u toch maar opstaan, bakkertje zoeken, koffie zetten en broodjes klaarmaken. Het blijft zachtjes miezeren, we vertrekken na
Bene , de hond van Lise , uit te laten en het huisje van dochterlief af te sluiten. Met dank voor de gastvrijheid.
En route. Vandaag singing in the rain van Gent tot Mechelen. Wat hebben we vandaag geleerd Rob, het kan echt een hele hele hele dag regenen. Is dat erg? Neen. Quote van de dag, na 76 km miezeren... dat is eigenlijk wel heel gezond voor je vel! We blijven positief, trouwens, wie ons Vlaamse land tussen Gent en Mechelen nog niet kent... fietsen maar. Wij dachten al heel wat gezien te hebben maar hier liggen stukjes natuur die echt mooi zijn, ook in de regen. Mechelen zelf is steeds weer een ontdekking. Deze keer een airb&b. Gezellig thuis bij dame Chris in een oud herenhuis in het centrum. Heerlijk. Op haar aanraden gezellig restaurantje op de vismarkt bezocht. Enfin, de regen zal ons niet klein krijgen. Morgen opnieuw 90 en die regende symfonie klinkt ons als Beethoven in de oren. Trouwens was die niet van Mechelen afkomstig of vergis ik mij? Kan best, want nu moeten we echt wel rusten voor de volgende trip. Morgen zingen we.... summertime, and the living is easy!
Wat een afscheid. Wat een picknick. Wat een ritje. Deze morgen lekker geslapen tot acht uur, de wekker laat ons weten dat we de kuiten moeten smeren en eindelijk ons nieuw avontuur mogen beginnen. De fietsen staan gepakt en gezakt geparkeerd in de garage en na een eitje of twee plus stevige koffie staan we in de startblokken. De vrienden en buren komen eraan. De limoncello smaakt en wij vertrekken met broer Willy naar de volgende afspraak voor de picknick. Tante Rita verzorgt een prima ontvangst en in de mooie tuin en een stevig zonnetje nemen we afscheid van broers en zussen.
Wind achter en geen druppel regen, meer moet dat niet zijn voor dag 1. Vriend rob kom een ritje meerijden van Hansbeke tot Mariakerke. Onze eerste 90 zitten erop en dat verdient een terasje. Dochter Lise zorgt voor een stevige spaghetti en ijsje. Als dat geen mooi begin is. Morgen weer op pad. Mechelen bezoeken. Ons landje is ook niet mis he. Ciao!
Wat doe je de laatste dagen voor de grote uittocht? De fietsen poetsen, enkele terrastegels herstellen, enkele kasten opruimen, telefoontjes met vrienden en vriendinnen plegen, druivensuiker inslaan, laatste wasjes laten draaien, housesitting regelen, haar kort laten knippen, supporteren voor de rode duivels, vlug even een trainingske heen en terug oostende, frietpot uitkuisen, financiën regelen, verzekering regelen, dochter en zoon bellen, trainingske odk ieper odk, oma bezoeken, optreden jens meepikken, verjaardag schoonzoon voorbereiden, kamer boeken voor eerste nachten en even blogje schrijven. En natuurlijk lijst checken en opnieuw checken en opnieuw. ????
En leren typen op dit kleinood zonder al te veel fouten.
De laatste dagen zijn vol. Vol van verwachting en spanning. Wat angst ook, zal het lukken, zonder ongelukken?Enfin, we gaan ervoor. Als de duivels het kunnen, dan wij ook. Nog enkele keren goed slapen, wat zwemmen, wat fietsen, wat afscheid nemen en dan... en route! Roma.... here we comma!!!
De laatste laatste loodjes wegen zwaar. Schoolwerk afhandelen. Feestjes bijwonen. Rabarberconfituur maken... en natuurlijk trainen. Enkele langere ritten en af en toe een kort tripje om de benen los te maken maar vooral de zitkussentjes te harden. De boekjes van Benjaminse zijn toegekomen. De route wordt regelmatig bestudeerd, becommentarieerd, gewikt, gewogen en uiteindelijk weggelegd met de zinsnede... we zien wel als we zover zijn. Hoever het zal zijn, hoe warm het zal zijn, hoe lastig het zal zijn... we zien wel. Het avontuur lonkt weer. We kopen de laatste spullen en maken ons mentaal klaar voor de grote tocht. Meer nieuws vanaf volgende week. Dan met met echte vakantiekriebels!
Wakker worden met de regende van hierboven, een symfonie die nooit werd opgeschreven maar die regelmatig beluisterd kan worden voor wie onder velux slaapt. Rustig blijven soezen en het kletteren wordt meer rock en roll tot het echt metallica klinkt. Om 9 u toch maar opstaan, bakkertje zoeken, koffie zetten en broodjes klaarmaken. Het blijft zachtjes miezeren, we vertrekken na
Wat een afscheid. Wat een picknick. Wat een ritje. Deze morgen lekker geslapen tot acht uur, de wekker laat ons weten dat we de kuiten moeten smeren en eindelijk ons nieuw avontuur mogen beginnen. De fietsen staan gepakt en gezakt geparkeerd in de garage en na een eitje of twee plus stevige koffie staan we in de startblokken. De vrienden en buren komen eraan. De limoncello smaakt en wij vertrekken met broer Willy naar de volgende afspraak voor de picknick. Tante Rita verzorgt een prima ontvangst en in de mooie tuin en een stevig zonnetje nemen we afscheid van broers en zussen.
Wat doe je de laatste dagen voor de grote uittocht? De fietsen poetsen, enkele terrastegels herstellen, enkele kasten opruimen, telefoontjes met vrienden en vriendinnen plegen, druivensuiker inslaan, laatste wasjes laten draaien, housesitting regelen, haar kort laten knippen, supporteren voor de rode duivels, vlug even een trainingske heen en terug oostende, frietpot uitkuisen, financiën regelen, verzekering regelen, dochter en zoon bellen, trainingske odk ieper odk, oma bezoeken, optreden jens meepikken, verjaardag schoonzoon voorbereiden, kamer boeken voor eerste nachten en even blogje schrijven. En natuurlijk lijst checken en opnieuw checken en opnieuw. ????
