Und jetzt die nasse Geschichte von Bollie und Billy am Rhein.
Schade, schade, schade, zodanig veel regen om te vertrekken dat we niets gezien hebben van Basel. Met de ogen halfopen de regen, op zoek naar pijltjes die de Rheinlandroute moeten aanduiden. Na anderhalf uur mekkeren in de kou kwam zelfs de zon zich even tonen, maar van korte duur. Eigenlijk hadden we ons De Rijn idyllischer voorgesteld. Veel industrie en weinig echt mooie paden. Het wordt misschien beter. Toch een goed punt voor Zwitserland. Voor de eerste maal was de graskant niet bezaaid met plastieken flessen en lege blikken zoals in de rest van Europa. Zijn nu wel nog eens vreemd gegaan naar Duitsland voor ons hotel. Gewoon de Rijn oversteken en je betaalt de helft voor soms meer kwaliteit. De Zwitsers zijn duur!!!
We zijn aangekomen in de regen en zijn gaan eten in de regen. Nu eindigen met een positieve noot. Het was een super super lekkere Italiaan.
Yes. De eerste duizend km zitten er op. Heel wat minder moeten klimmen en mooie dorpjes gekruist. Toch soms veel weg van Eurodisney, die wijnhuisjes... De warmte bleef draaglijk en we genoten. Eerst door het dichte bos, daarna het Canal du Rhone met de Rijn als orgelpunt. Weer een 3 landenpunt . We merken dat de hotelprijzen omhoog vallen en kamers schaars worden. Nog een geluk dat we een mooi hotel met spa konden boeken. Daarbij komt nog dat we rendez vous hadden met supervriend en vriendin Ludo en Frieda. Lekker gepraat en gegeten in een local restaurantje. Hoe mooi kan vriendschap zijn. Morgen Bazelen we verder...
Wat is dit voor een weer, zei de boer , en hij ploegde voort...
Deze morgen vertrokken met een kleine kater, te wijten aan de lekkere Vacqueras van gisterenavond. Toch reeds 30 gr . Nooit gedacht dat het er 40 zouden worden. Grote voordeel was dat we wind tegen hadden. Anders zouden we geen 20 km ver geraakt zijn in die hitte. Achteraf gezien ook merkwaardig dat sreeds rond de 12e dag de zadelpijn verdwijnt.
Niettegenstaande dit alles hebben we heel mooie, gezellige en verzorgde stadjes gezien.
Uiteindelijk een Ibisje genomen in Colmar en de stad ingetrokken. De plaatselijke lekkernij geproefd. De tarte flambé. Eén keer is oké.
We wanen ons soms in Sud Tirol , Beieren, Bonn of Trier en toch blijven we maar Frans spreken. Strange ... Morgen la Suisse...
Deze morgen vroeg vertrokken en ja... weer eens de geneugten mogen ervaren om vlak te rijden. Langs de vaart vertrokken om daarna aan te sluiten met het kanaal dat de Marne met de Rijn verbindt. Een kanaal dat zelfs onder de heuvels en wouden doorloopt en bevaarbaar is. Daarna de oude spoorweg gevolgd tot in Molsheim. Nu zitten we echt in de Alzace. Vanavond super lekker gegeten en dan natuurlijk genoten van de lokale vriendelijke mensen. Zie fotoot. Nu 850 km gereden en binnen 2 dagen in Basel...
Jawaddedadde. Zo heet. 30 graden en praktisch geen wind maar wel gefietst. Al vroeg vertrokken en inkopen gedaan voor de hele dag. We waren immers verwittigd dat dit niet alleen één van de saaiste etappen zou worden maar ook door de bijna armste streek van Frankrijk. De huizen niet verzorgd , geen werk, geen winkels, laat weg een terras of café. Wat zijn we verwend. Nu in een basic hotelletje beland. Plaatselijke winkel bezocht en straks picknicken op bed. Meer moet dat niet zijn. Morgen wordt het beter. Op naar de Elzas !!!
Inderdaad. Vandaag bleef het paard op stal en wij in bed tot 9.30. Daarna ontbijt, terrasje, wandeling, terrasje, Italiaantje, dutje , ... , wandeling, terrasje, snackje en met wijntje (ode aan vriend Vincent) voor tv in bed afsluiten. Schandalig. Morgen beter.
Beste vrienden. Vandaag was het heerlijk warm en zonnig weer. Een waar genot om de fiets te beklimmen. Ware het niet dat we vanmorgen tot de constatering kwamen dat onze remblokken ver gesteld waren zodat we die eerst hebben laten vervangen. Safety first.
Wat was het heerlijk fietsen langs de Moezel, alwaar iedereen zich klaarstoomt om vanavond de Quatorze Juillet te vieren. Dit is ook de reden waarom we halt houden in Metz, een mooie stad met rijk verleden.
Net een spetterend vuurwerk meegemaakt. Mijn vriend Geert zou gezegd hebben dat het zonde was van dat schoon geld.
Frieda wat ziekjes aan de maag. Hopelijk morgen beter.
Und jetzt die nasse Geschichte von Bollie und Billy am Rhein.
Yes. De eerste duizend km zitten er op. Heel wat minder moeten klimmen en mooie dorpjes gekruist. Toch soms veel weg van Eurodisney, die wijnhuisjes... De warmte bleef draaglijk en we genoten. Eerst door het dichte bos, daarna het Canal du Rhone met de Rijn als orgelpunt. Weer een 3 landenpunt . We merken dat de hotelprijzen omhoog vallen en kamers schaars worden. Nog een geluk dat we een mooi hotel met spa konden boeken. Daarbij komt nog dat we rendez vous hadden met supervriend en vriendin Ludo en Frieda. Lekker gepraat en gegeten in een local restaurantje. Hoe mooi kan vriendschap zijn. Morgen Bazelen we verder...
Wat is dit voor een weer, zei de boer , en hij ploegde voort...
Wat een mooie dag...
Jawaddedadde. Zo heet. 30 graden en praktisch geen wind maar wel gefietst. Al vroeg vertrokken en inkopen gedaan voor de hele dag. We waren immers verwittigd dat dit niet alleen één van de saaiste etappen zou worden maar ook door de bijna armste streek van Frankrijk. De huizen niet verzorgd , geen werk, geen winkels, laat weg een terras of café. Wat zijn we verwend. Nu in een basic hotelletje beland. Plaatselijke winkel bezocht en straks picknicken op bed. Meer moet dat niet zijn. Morgen wordt het beter. Op naar de Elzas !!!
Inderdaad. Vandaag bleef het paard op stal en wij in bed tot 9.30. Daarna ontbijt, terrasje, wandeling, terrasje, Italiaantje, dutje , ... , wandeling, terrasje, snackje en met wijntje (ode aan vriend Vincent) voor tv in bed afsluiten. Schandalig. Morgen beter. 
EEN WONDER IS GESCHIED. DE ZOMER IS BEGONNEN.
