Wat meer km gefietst vandaag om verschillende redenen. Minder verkeer. Zo snel mogelijk bij onze natuurlijke biotoop water. En natuurlijk de vlucht voor het slechte weer.
We wisten niet meer wat het was om droog te fietsen. Doorheen zeer mooie natuurreservaten gefietst. Weinig verkeer gezien. Toch is 110 km wat veel als je nu en dan moet klimmen.
Toch was de aankomst bij de lago di Garda zalig. We zitten in een super mooi hotelletje niet ver van het water. Hebben zo genoten van de pulpo, calamares , mosseltjes, olijven, soorten pastas. Om maar te zwijgen van de drank... Zeer verleidelijk om morgen congé aan te vragen en de godganse dag niets te doen. Alleen wat flaneren en genieten...
Wat zeg je van zo een dag aan het mooiste meer van Italië in een dof grijs donker weer waar iedere Italiaan en ook wij bijzonder triest van worden. Het begon al grijs en nat met de overzet van Varenna naar Bellagio maar verdomme, het bleef de Godganse dag gieten. Wij van de oren tot de tenen in het sop! Weggetjes en rivieren die overstromen. Auto's die met een razende vaart langs je scheren. Tja, we hadden ons Italië enigszins anders voorgesteld. Na veel miserie en omweg komen we toch nog een beetje droog aan in bergamo. De stad blijft droog. We nemen de fiets zonder bagage om de oude stad hoog op de heuvel te bezoeken en zien dan pas hoe prachtig ze is. Nog een local restaurantje met geen enkele toerist en met hele bendes Italiaanse genieters doet ons deze zoveelste regendag vergeten. Een Spumante kan veel goed maken en een pasta vongole nog meer!
Lang geleden dat we geëmotioneerd waren door de schoonheid van de omgeving. Met de zachte zon en een koel briesje in de rug gleden we deze morgen langs de groene vlakte tussen 2 bergketens door. Een hemel op aarde. Net als een beloning voor de getrotseerde buien en het snertweer van de voorbije week. Eerst het Mezzolameer gevolgd, dat ons later leidde naar het Comomeer. Vanavond genoten zoals echte toeristen van een terrasje met zicht op het water. O sole mio ...
Stressy ontwaken, want een pas oversteken blijft altijd spannend. Na wat inkopen en ons krachtontbijt van melk en muesli om 9 u stipt de weg op. Het begint al goed met 10 % stijging. Het zweet breekt meteen los. Dan is er het wonder der natuur. De Malakloof. Er opent zich voor vele km de Zwitsere schoonheid maar het blijft afzien, 34 km lang. We rijden aan 4 max 5 omhoog. Soms rusten en kracht opdoen. Een Nederlands koppel rijdt ongeveer zoals wij. Na tientallen haarspeldbochten is het daar. Italië! Ze staan ons op te wachten. Om 15u20 rijden we met zweet en tranen maar zonder bloed de top op. 2119 m hoog! La vita e bella!
We dalen langs een zo mogelijk nog mooiere postkaart naar beneden. De zon toont zich nog schuchter maar zeker... De ciao en buona sera vliegen langs de dorpjes voorbij. Een eerste cappuccino (3 voor 2 stuks) en dan is daar Chiavenna. Wat een dag... wat een reis! Nu alle dagen zon. Buona notte. We did it!
Dit is wat je noemt een topdag. Je staat om 7u30 op doet je topje aan (jo zijn marcelleke) gaat ontbijten, spreekt met een koppel Hollanders die vorig jaar de Rome-reis deden, neemt goede raad aan, pakt snel in en vertrekt met een lichte zon en een flinke picknick. Dan rijd je mooi vlak door Liechtenstein zonder veel geld langs de weg te vinden of te zien. Enkel de nummerplaten zijn anders. We volgen de Rhein en kunnen de zon heel goed appreciëren na al die donkere dagen. We bezoeken Chur en zien voor het eerst Zwitserland in de zon en de alpen in alle schoonheid. We trappen lekker door, even fout, dan weer juist en komen, echt waar in ons topje aan in een top b&b Thusis. 97 km... zon! Een topdag en morgen Splugenpas. Van 700 m naar 2115 m . En dan La Vita e Bella Bergaf...
We waren 4 km ver maar hebben wijselijk beslist de koude regen te mijden en op de trein te stappen voor 40 km. Daarna toch weer nat gestart maar droog aangekomen. Morgen zou het beter moeten zijn...
Nog leuk Vlaams koppel ontmoet onderweg. Zie foto.
Normaal zijn de Alpen al zeer dichtbij. Daar kunnen wij helaas weinig van merken vanwege de lage wolken.
Nog 1 dag ziemlich vlach fahren en dan de Splugenpas... De alpen over...
Vanmorgen droog vertrokken en eindelijk een beetje Zwitserland uit de boekjes gezien. Verzorgde huisjes en niet zoveel fabrieken als gisteren voorbijgereden. Tot kort in de namiddag leek het A perfect day, maar al snel werden we weer getrakteerd op een staaltje Zwitsers nat. Echt een 3 uur lange douche . Na het schuilen moet je dan toch weer op weg om dan veel te laat de laatste kamer in het laatst beschikbare hotel te nemen aan een super hoge prijs , maar ... we klagen niet. In bijlage 2 foto's van de geïmproviseerde droogkuisdienst.
1. De haardroger van dienst die trouw elke avond gericht zijn werk doet met natte schoenen.
2. De föhn op de natte was gericht die in de kast hangt... de droogkast.
Nog een leuke noot om te eindigen. Frie blijft immer positief.
Wat meer km gefietst vandaag om verschillende redenen. Minder verkeer. Zo snel mogelijk bij onze natuurlijke biotoop water. En natuurlijk de vlucht voor het slechte weer.
Wat zeg je van zo een dag aan het mooiste meer van Italië in een dof grijs donker weer waar iedere Italiaan en ook wij bijzonder triest van worden. Het begon al grijs en nat met de overzet van Varenna naar Bellagio maar verdomme, het bleef de Godganse dag gieten. Wij van de oren tot de tenen in het sop! Weggetjes en rivieren die overstromen. Auto's die met een razende vaart langs je scheren. Tja, we hadden ons Italië enigszins anders voorgesteld. Na veel miserie en omweg komen we toch nog een beetje droog aan in bergamo. De stad blijft droog. We nemen de fiets zonder bagage om de oude stad hoog op de heuvel te bezoeken en zien dan pas hoe prachtig ze is. Nog een local restaurantje met geen enkele toerist en met hele bendes Italiaanse genieters doet ons deze zoveelste regendag vergeten. Een Spumante kan veel goed maken en een pasta vongole nog meer! 
Una Giornata Particulare!
Dit is wat je noemt een topdag. Je staat om 7u30 op doet je topje aan (jo zijn marcelleke) gaat ontbijten, spreekt met een koppel Hollanders die vorig jaar de Rome-reis deden, neemt goede raad aan, pakt snel in en vertrekt met een lichte zon en een flinke picknick. Dan rijd je mooi vlak door Liechtenstein zonder veel geld langs de weg te vinden of te zien. Enkel de nummerplaten zijn anders. We volgen de Rhein en kunnen de zon heel goed appreciëren na al die donkere dagen. We bezoeken Chur en zien voor het eerst Zwitserland in de zon en de alpen in alle schoonheid. We trappen lekker door, even fout, dan weer juist en komen, echt waar in ons topje aan in een top b&b Thusis. 97 km... zon! Een topdag en morgen Splugenpas. Van 700 m naar 2115 m . En dan La Vita e Bella Bergaf...
Het menu van vandaag:
Moet er nog water zijn?
