Een zondag in Toscane. Pistoia slaapt nog als we de stad uit rijden. Enkel de wielertoeristen zijn op post. Met zijn tientallen crossen ze ons voorbij. Wij malen ons tempo met de glimlach. Boven staan ze ons aan te moedigen maar wij moeten door, zij gaan de berg weer af. Enkele druppels houden ons koel maar na 50 km en een picknick komt er een Toscaans onweer waar we 2 uur voor moeten schuilen. Donder, bliksem en regen met bakken. We rijden uiteindelijk toch verder o.a. door de geboortestad van Boccacio. (DECAMERONE)
De laatste lange klim van 13 km gaat naar San Geminiano. Vol toeristen maar doordat het zondagavond is komt de stad weer tot zichzelf en kunnen wij genieten van een prima b&b donna nobile en een aanrader Echoes met een baas die superfan is van Belgische bieren! Gelukkig ook van Italiaanse wijn... hier een Carmignano van 2009 geproefd... en geledigd!
Goed geslapen in centrum van de stad Pistoia. Trein genomen naar Firenze. In een half uurtje ter plaatse in het centrum. Het was een hele opgave om zoveel moois samen te vatten in één dag maar het is ons gelukt. We komen terug voor meer detail. Zie foto's. Morgen op van Pistoia naar San Geminiano. O ja, bijna vergeten te vermelden. Het is stralend weer.
Gisteren landelijk ontbijt in Antigua Canonica met zicht op de bergen. Nog nooit zo stil geslapen. De weg op, langzaam klimmen en dagschoteltje in Poretta. Verder klimmen door fantastisch mooie kloof. Na 20 km dalen zien we grootstad Pistoia en Firenze. Prachtige b&b maar o wee, is reeds bezet per vergissing van de eigenaars. Dus appartement ter vervanging in midden van de stad. We gaan op ontdekking. Jong en zeer levendig. Morgen niet fietsen maar Firenze bezoeken met de trein.
Vertrokken met een heerlijk zonnetje en ook zo aangekomen. Wat een luxe. Eerst 20 km plat gefietst tot Vignola om dan te beginnen aan de klim. Als je de Splugenpas overwonnen hebt valt dit Apennijnen euvel mee.
Halfweg ons buikje gevuld in restaurant op hoogste punt van pittoresk dorpje onderweg. Resto la lanterne. Zalig, alles zelf gekweekt en bereid.
Dan verder geklommen om uit te rusten bij een Gelateria en te genieten van een echte Italiaanse... Man, zo lekker, groot en goedkoop.
Ware het niet dat we nu weer 200 meter hebben gedaald om in een prachtige b&b te verblijven, een oud kasteel, in the middle of nowwhere. Morgen gaan we verder met de klim tot Pistoia.
Moet er nog zand zijn?
Ps Effe uitgerekend. Op het gemakske verder en binnen 9 dagen in Roma.
Mantova mag dan menig schrijver inspiratie gegeven hebben, regenachtig zoals wij het verlaten kan het niet zo bekoren ook al was de avondwandeling mooi. Wij hebben een doel en dat is voor vandaag Modena! Bekend van balsamico, ham, coppa, zampone maar ook voor de autofreaks, Maseratie, Ferrari en Tomasi. De weg is lang. Te grijs voor Italië. En we rijden wel wat verkeerd want onze Benjaminse is niet altijd even duidelijk. Geen nood, voorraad bij een plaatselijk bakkertje, (voor familie, Beernaert Vladslo) met mortadella, coppa en foccacia en we kunnen die 105 makkelijk aan. Het is trouwens plat en vaak wind achter. We rijden door een aardbevingsgebied dat heel triest en desolaat aanvoelt. De dijken lijken langs de Po e.d. lijken anders goed op Nederlandse polders. De voorstad van Modena is ook niet fantastisch maar nadat we ons verfrist hebben en de stad ingaan staan we werkelijk verbaasd te kijken naar zoveel levendigheid en finesse. De stad bruist. We kiezen een trendy bar en wat blijkt... naast excellente wijnen Belgische bieren waaronder... jawel, Westvleteren! Fantastisch om in het mekka van Italiaanse smaken een stukje thuis te vinden. Bar Ristretto in Modena. Onthouden voor de fijnproevers. Morgen de bergen in. En zon in Zocca!
Hier nog wat moois van onze lieve buren Joost en Emma.
Mooie dag. Rustig en plat gefietst. Niet te warm en beter, droger weer dan voorspeld. Mantova is niet zo gekend maar toch één van mooiste steden op ons pad. Nog een super verrassing erbij. Via booking.com een soort van supermodern stijlvol appartement gekozen aan de helft van de prijs. Blijkt een luxueuze suite te zijn in een middeleeuws, centraal gelegen gebouw. Daarom wordt de blog vandaag nogal kort gehouden. We gaan even vreemd. Hasta La Vista...
Dag 22 Surplace in Desenzano aan het Gardameer 0 km
Wat heerlijk om de toerist uit te hangen zoals al die andere mooie mensen die hier flaneren langs de boulevard. Even shoppen, aperitiefje drinken, hapje eten, siësta houden, cappuccino drinken, gelatootje likken, passegiata doen, aperitiefje drinken... je zou er moe van worden. We spreken af met de Nederlandse fietsers, Cora en Peter. Spijtig genoeg met wat donkere wolken boven ons. Geen nood we eten gezellig samen in ons hotel en hebben een super leuke avond. Zij moeten nog een eindje terug fietsen en we moeten afscheid nemen want zij blijven nog een dag, wij gaan morgen door naar... Mantova.
Rust roest maar hier aan het Gardameer is roest een verdomd mooie kleur. Rosso!