Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
Mijn mama kwam gisteren na haar werk even langs en ik vroeg haar of ze Tijltje misschien een nachtje wou meenemen (mama werkt niet op donderdag) zodat Jimmy en ik eens konden gaan uiteten. Finn was al bij David en Bianca, dus een ideaal momentje eigenlijk. Tijl en oma gingen omiddellijk akkoord en een half uur later was ik practisch kinderloos (had er nog enkele in de opvang). Jimmy ging ondertussen mijn nieuwe bril afhalen en tegen 18u vertrokken we hier om naar de Pizzahut te rijden. Niet direct een "klasserestaurant", maar ik vind hun pizza's de beste, dus lieten we het ons smaken hoor! Als afsluitertje een chocomousse en daarna naar de Circle voor een filmpje om de avond gezellig verder te zetten. Ons oog viel op "Hitcher", een typische lifterthriller met wel een onverwacht einde. Een leuke, maar overdreven film, maar het was plezant en dat is wat telt. Deze morgen rustig wakker geworden: Jimmy heeft morgenpost, Finn bij nonkel David en Tijl bij oma... ik weet niet wat mij overkomt. NIemand die vraagt "mama, mag ik pap", "mama, kom je langs mij zitten", "mama aai je over mijn rugje", "mama, sjoot", "mama, pakke", ... hihi!
De laatste avonden kan je ons vooral aan de tv terugvinden. Wij hebben de rest van de dvd-s van Lost gekocht en zijn nu weer totaal verkocht aan deze serie. 3 afleveringen achter elkaar bekijken is geen uitzondering!
Yippie! Eindelijk, na 5 jaar met dezelfde bril heb ik eergisteren een nieuw exemplaar besteld bij Trioptic. De laatste jaren heb ik hem niet zo veel gedragen omdat door de hormonen (bijna 4 jaar aan een stuk zwanger geweest en/of borstvoeding gegeven) mijn ogen constant wisselden van sterkte. Het ene moment zag ik heel slecht en het andere moment had ik zelfs geen bril nodig. Nu had de oogarts mij aangeraden om 6 maanden te wachten nadat ik gestopt was met de borstvoeding en dat was nu ongeveer (heb 18 mnd gevoed). Mijn montuur was helemaal versleten (kindjes hadden het al verschillende keren eens vastgehad) en ik ben dus toe aan een nieuwe. Ik heb een mooi, hip exemplaar uitgekozen en straks of morgen krijg ik telefoon om hem te gaan afhalen. Minder leuke aan de zaak was het prijskaartje, maar ja, je koopt ook niet wekelijks een nieuwe bril he. Zodra ik hem heb zal ik er eens een foto van nemen! Trouwens mijn fototoestel nog steeds niet hersteld!
Seffens komt Bianca, de echtgenote van Finn haar peter, Finn halen om een nachtje te gaan logeren. Vorige donderdag zijn mijn 2 kapoenen er mogen gaan spelen en vandaag gaat Finn dus nog eens terug. Tijl is nog wat te klein om daar te gaan logeren, te klein eigenlijk niet, gewoon te moeilijk op slaapgebied. Hij is nog maar enkel bij mijn ouders blijven slapen en daar lukt het doorslapen goed, maar elders wil ik de mensen (en de 3 andere kindjes) niet om 5u het bed uitjagen... Finn schiet goed op met Chiara (wordt in dec 5) en met Luca (10 weken jonger dan Finn) dus ideale speelkameraadjes. Ik ga mijn kleine meid zeker missen, want is de 2e keer al op nog geen week tijd dat ze de nacht elders zal doorbrengen, maar ik weet dat ze zich prima zal vermaken en er alleszins morgen meer tijd aan haar gegeven kan worden dan ik kan doen met een drukke donderdag in de opvang.
De laatste nachten belandt Tijl weer vaak in ons bed, hij heeft ook af en toe wat koorts en huilt wat sneller. Het is voor ieders nachtrust beter als wij hem dan bij ons nemen, want anders zit uiteindelijk 4 man beneden terwijl we nu lekker kunnen doorslapen. Hoewel dat "lekker" niet echt de juiste betekenis is. Tijl wil in mijn armen liggen en dat moet op net die manier gebeuren dat hij mijn beide armen om zich heen heeft en zijn beetje nog over mij kan slaan (zo is hij zeker dat mama niet kan ontsnappen). Och ja, moet bekennen dat ik het eigenlijk ook wel leuk vind (voor even en af en toe).
Jimmy moest naar de kapper (zeker voor hij naar Slowakije vertrekt) en ons Finnemie ging mee. Nu had ze mooie lange haren, maar ze heeft dik en veel haar en als je een hoge staart maakt doet het na verloop van tijd wel wat pijn aan haar hoofdje, dus tijd voor een nieuw coupeke. Omdat wij altijd zo'n ingeving op het laatste moment krijgen, gaan we meestal naar de Visa-Versa hier wat verder, want afspraken maken zijn niet zo aan mij besteed. 1.5u later kwamen mijn 2 schatjes terug en beiden een mooi fris zomerkopje (nu de zon nog). Ik moet wel even aan Finn haar korte haartjes wennen, maar dat zal niet lang duren hoor en het groeit weer aan.
Tijl had voor zijn verjaardag heel wat kleding gekregen en dit is één setje ervan; een sportief pakje van tante Linsy en nonkel Mauro met bijhorende sportieve schoentjes van tante Silvy en nonkel Jorg! Ziet hij er niet super uit?
Gisteren werden we om 18u bij mijn zus verwacht om te steengrillen. Ik had voor de kindjes hun pyjama's ingepakt zodat wij die konden aantrekken alvorens we naar huis zouden vertrekken, maar Finn associeerde die pyjama dus met blijven slapen en dat vroeg ze dan ook onmiddellijk aan haar tante K en die zei ja. Dus ons Finn lieten we om 20u bij mijn zus achter en wij gingen met zijn drietje naar huis. Het was de eerste keer dat ze daar bleef slapen en dat ging prima, hoewel het aan de (voor karen) vroege kant was dat ze naar beneden wou (5u30). Tijl sliep dan vandaag lekker lang; hij werd pas "echt" wakker (lag al bij mij van 's nachts) rond 7u30. Dus een voormiddagje voor Tijl en mij, want Jimmy is nog werken!
Heel vlug even gestopt bij een kinderkledingwinkel die totale uitverkoop houdt wegens stopzetting van de zaak. Ik ben er de afgelopen maanden vaak eens gepasseerd, want er zijn al maanden afprijzingen, maar nu zak ik verschillende rekken buiten staan met merkkleding aan 3, 5, 10 euro... Dus stoppen we maar even he! Ik kom buiten met een kousenbroek (roze), hoedje (namaakpels), broek met bijhorend vestje voor Finn en voor Eline kocht ik dezelfde broek met bijhorend bloesje. Amper 15 euro kwijt, terwijl het setje normaal op 84 euro per stuk kwam. Ik heb dus zeker een goed koopje gedaan! Niet veel later gingen we de kleertjes naar Eline brengen en ook zij was enthousiast hoor. Daarna nog even langs mijn ouders gepasseerd waar ook mijn bonne en bon op bezoek waren en toen was het tijd om naar huis te gaan.
Leven zonder pampers, thuisopvoeding en borstvoeding tot je 12de... Voor tienduizenden Amerikaanse en Britse gezinnen is het alledaagse kost. De zogenaamde attachment parents' hebben geen boodschap aan alles wat in hun ogen moderne opvoeding' is en varen een heel eigen koers. "Ik ben elke minuut van de dag, 24 uur op 24 bij mijn kinderen," zegt Karen. "Ik wil hen voortdurend kunnen aanraken en oppakken, en zodra ze honger hebben, wil ik hen borstvoeding kunnen geven. Ik geef het eerlijk toe, ik heb totaal geen sociaal leven, maar dat is echt het laatste van mijn zorgen. Ik leef voor mijn kinderen."
Attachment parents' baseren hun opvoedingsregels op de filosofie van de Britse psycholoog John Bowlby. Bowlby verloor al op 4-jarige leeftijd zijn vader. Zijn moeder bracht hem onder bij nanny's en internaten en hield zich welgeteld één uur per dag met haar kind bezig, uit schrik dat ze hem zou verwennen. Bowlby zelf slaagde er nooit in om het trauma van zijn jeugd en zijn opvoeding te verwerken en maakte van de opvoeding van kinderen zijn levenswerk. De basis van zijn filosofie is dan ook dat ouders letterlijk 24 uur op 24 met hun kinderen moeten bezig zijn.
Eén keer per week is het verzamelen geblazen voor Krista en haar vriendinnen. Stuk voor stuk attachment parents, en dus wordt er geen gezellige koffieklets gehouden, maar kijken ze steevast met zijn allen naar geboortevideo's. Alle vrouwen zijn thuis bevallen, zonder verdoving, zonder gynaecoloog. Want dat is taboe voor de dames. "Elke medische tussenkomst kan schadelijk zijn voor het kind," zegt Krista. "Kijk naar de dieren, zij bevallen toch ook zonder dokter."
Ook pampers' zijn uit den boze bij de attachment parents. Bij Liz & Gary lijkt de woonkamer heel af en toe op een slecht onderhouden hondenhok, want de kinderen doen er hun behoefte als het hen uitkomt. "Eén van de hoekstenen van de attachment parents-filosofie is de zogenaamde eliminatie-communicatie'. Zeer concreet: ouders moeten leren herkennen als hun kinderen hun behoefte moeten doen. Als de kinderen onverhoopt het hoekje van de kamer uitkiezen, is dat dus de schuld van de ouders. Suzanne beweert zelfs dat haar baby van 10 dagen oud haar nu al duidelijk maakt wanneer hij zijn behoefte moet doen. "Dan maakt hij van die kleine, zoemende geluidjes. En dan weet ik dat het tijd is om hem zijn behoefte te laten doen."
Ook discipline is volgens de attachment parents een vies woord. "Als mijn kinderen stout zijn, zijn ze stout," zegt Eleanor. "En dan? Eén van de grootste misvattingen is dat kinderen respect moeten hebben voor hun ouders. Respect krijg je niet als ouder, dat moet je verdienen. Als mijn zoon mij wil slaan, dan mag hij mij slaan. Dan zal ik achteraf proberen te begrijpen waarom hij dat heeft gedaan. Als ik de volgende keer niet meer dezelfde fout maak, zal hij me niet meer slaan."
Nu vond ik deze omschrijving wat overdreven; je zag nergens iemand die een kind nog borstvoeding gaf op de leeftijd van 12 jaar (de oudste was 5 jaar), de persoon die commentaar gaf overdreef ook enorm in de woordkeuze, de voorstelling in de omschrijving van hierboven is ook sterk erover en uit de context gerukt... MAAR natuurlijk moet dit programma kijkers lokken om de kijkcijfers op te drijven en dan doen ze dan zo. Mensen denken een reportage te zien te krijgen waarin de kinderen aan het roer staan, hun ouders af en toe een een mep verkopen, de ouders de slaafjes zijn, een kind van 12 jaar borstvoeding zien krijgen, kindjes erop los plassen in huis, ... Het was heus niet zo; de ouders deden ongelooflijk hun best om de kinderen te begrijpen en er constant voor hun kinderen te zijn. Niet dat ik volledig achter hun manier van opvoeden sta, maar ze worden afgeschilderd als freaks terwijl ze gewoon de beste bedoelingen hebben. Ik heb ook 18 mnd borstvoeding gegeven, Tijl bracht ook meer tijd in de draagdoek dan in de koets door, hij sliep ook bij ons tot zijn eerste levensjaar (nu terug sinds kort, maar in eigen bedje). Bij Finn is dit allemaal niet gebeurd, maar toen was ik ook niet zo op de hoogte van draagdoeken enz. Finn had ook niet zo'n behoefte aan dat lichamelijke contact als Tijl. Tijl heeft dat nu nog; hij wil constant aangeraakt worden of mij aanraken, gewoon handje geven, schootje zitten, knuffelen.
Gewoon een sensatiereportage, maar toch kijken we he!
Het is een gezellige ochtend; de kindjes waren pas om 6u30 wakker (en ik dus ook), nog even samen bij mama in bed papje gedronken en wat tv gekeken, even naar papa en oma gebeld vanuit het bed en daarna opgestaan. Een boterhammetje en een petit-gervaiske gegeten en nu zijn ze allebei mooi in de veranda aan het spelen met de Little People en ik, ik heb het afwasmachine geledigd en gevuld en nu even een tasje koffie en ondertussen even bloggen. Zalig, zo'n rustige (voor hoe lang het duurt?) morgen! Namiddag denk ik eraan om even met Finn (of met het hele gezinnetje, afhankelijk van het humeur van Tijl) naar Hasselt te gaan. Ik moet nog wat spullen voor Jimmy kopen voor als hij naar Slowakije gaat, ook even langs ECI passeren en misschien gewoon wat rondneuzen... Gisterenavond had Tijl wat koorts (38.6), heb hem een suppo gestoken en deze morgen was het beter, maar hij heeft wel van "de koorts" geprofiteerd om lekker in mama's armpjes te slapen. (of misschien profiteerde mama wel).
niet dat het zo erg was, maar mijn ruiten waren toch wel supervuil! De grote oorzaak hiervan was het afspuiten van ons dak, dat in ons verlof gebeurde, maar ook het aanhoudende slechte weer en het was ook héél lang geleden dat ik sommige ruiten nog gepoetst had (zeker boven buitekant). Jimmy heeft de living en veranda 2 weken geleden nog voor zijn rekening genomen, maar ondertussen was het toch weer dringend nodig. Normaal doe ik er enkele dagen of zelfs weken over om volledig rond te geraken (met de kindjes lukt het niet echt om alles in 1 keer te doen) en nu was de klus op 1.5uur geklaard!
slaapkamers: 2 grote
badkamer: 1 lange smalle
hall: 2 lange smalle
living: 3 gewone ramen, 2 schuiframen naar veranda
veranda: 7 grote ramen + bovenaan nog 2 driehoekvensters
keuken: 1 raam
opvang: 3 ramen
Ik denk dat ik dan alles gehad heb en natuurlijk alles langs beide zijden! Ik was meer dan trevreden hoor en alles straalt, wat een propere ruit toch niet kan doen he. Soms denk ik wel; "waarom kan ik dat niet zelf", maar ik besef snel dat het lekker makkelijk is. Een beetje een luxemeid?
Het gebeurt regelmatig dat ik al (!!!) het speelgoed eens op een hoop kieper en het sorteer en vandaag was het hét moment hiervoor! Een dagje vrij, Jimmy werken en een heleboel rommel... Enkele uren later ziet het er mooi opgeruimd en netjes uit, maar hoe lang het zo zal zijn... Hoop dat Jimmy er nog wat van merkt als hij rond 15u thuis komt. De veranda (little people) moet nog gedaan worden, maar nu even een breakje. De opvang is al volledig gedaan en het resultaat mag er wezen! Het poortje naar daar zit momenteel op slot zodat ik zeker weet dat dat morgen nog opgeruimd zal zijn alvorens de kindjes arriveren!
Inderdaad; ik ben nieuwsgierig naar wie hier allemaal meeleest op mijn blogje! Uit de statistieken kan ik duidelijk afleiden dat het zich niet beperkt tot België en ik weet van een x-aantal personen dat zij meelezen, maar er zijn er een heleboel waar ik het niet van weet... Dus wie zich geroepen voelt om zich bekend te maken, mag mij altijd een mailtje sturen kirsten.reemers@telenet.be of reageren via de blog zelf! Nu ben ik pas nieuwsgierig naar wie zich bekend zal maken...
Inderdaad, gisteren, nadat alle opvangkindjes naar huis waren, werden wij bij mjin zus verwacht om haar verjaardag te vieren. Jimmy had Finn en Tijl al in bad gedaan (ik had nog een opvangkindje) en hun de kleedjes aangetrokken die klaarlagen en dan mocht ik nog vlug Finn haar haartjes doen. Neen, vlechten en staartjes maken is niet echt aan Jimmy besteed, in de rest is hij heel bedreven, maar dat kappertje spelen is niets voor hem. Maar ik vind het des te leuker en Finn ook hoor; Rond 18u30 waren we in Zonhoven en het enige wat mijn kindjes interesseerde was... het eten! Tja, niets aan te doen. Eerst beiden een lekkere sandwich naar binnen gespeeld en dan was het tijd voor het "lang zal ze leven" en natuurlijk de taart! Finn koos een stukje bananentaart mét slagroom en Tijl zijn voorkeur ging naar de ananas-pudding. Finn heeft nog een sandwich opgegeten en Tijl nog een stukje petit-beurrekoek. Ondertussen was het al 20u gepasseerd en dus tijd om de flesjes boven te halen, die ze gretig opdronken en daarna in de auto richting Alken. Beiden vielen in slaap en thuisgekomen was het gewoon oppakken en in bedje leggen. Nu de kindjes al enkele dagen hun middagdutje overslaan, slapen ze supersnel in 's avonds!
Gisterenavond heeft Jimmy de zitzakschommel opgehangen, maar het is toch maar wat geks, ik denk niet dat je er goed in kan zitten/hangen/liggen, maar soit, we zien wel. Tijl was wat bang erin, maar Finn vond het wel leuk, enkel het erin en eruit klauteren is toch niet zo aan mijn "superlenige" meid besteed.
Gisterenmorgen had Tijl héél lang geslapen (8u) zodat ik dacht hem rond 13u in zijn bedje te leggen, maar toen arriveerden de eerste gasten al, dus een middagdutje werd (succesvol) overgeslaan. Rond 15u was iedereen er en mocht papa met de taart komen; natuurlijk onder begeleiding van ons "lang zal hij leven" en de rest van de middag hebben de kinderen mooi gespeeld, en de rest babbelde er op los. Cadeautjes ook à volonté: heel veel mooie kleertjes, iets van Little People, een hangschommel, een pop, pluche beertjes, rugzak van Cars, schoentjes van Puma, tentje en nog eens 2 tentjes met tunnel, centjes, een mooie badjas, ... kortom te veel moois om op te noemen! Bedankt iedereen voor de leuke cadeautjes en jullie aanwezigheid uiteraard!
Vandaag was het dan Tijl zijn verjaardag! Hoewel we het eigenlijk gisteren gevierd hadden, leek het ook of hij gisteren al jarig was, maar we hebben nog wel wat gevierd hoor. De opvang was versierd met ballonnen, er stond om 16u cake op het menu (voor de groteren) dat bij het fruit gegeten werd, er werd gezongen enz. De 2e dag op rij al dat hij geen middagdutje wil doen, zal bij de leeftijd horen zeker. Oma is ook nog op bezoek geweest en verder hebben we het gewoon lekker rustig gehouden.
Jimmy moest naar de kapper (zeker voor hij naar Slowakije vertrekt) en ons Finnemie ging mee. Nu had ze mooie lange haren, maar ze heeft dik en veel haar en als je een hoge staart maakt doet het na verloop van tijd wel wat pijn aan haar hoofdje, dus tijd voor een nieuw coupeke. Omdat wij altijd zo'n ingeving op het laatste moment krijgen, gaan we meestal naar de Visa-Versa hier wat verder, want afspraken maken zijn niet zo aan mij besteed. 1.5u later kwamen mijn 2 schatjes terug en beiden een mooi fris zomerkopje (nu de zon nog). Ik moet wel even aan Finn haar korte haartjes wennen, maar dat zal niet lang duren hoor en het groeit weer aan. 
Gisteren werden we om 18u bij mijn zus verwacht om te steengrillen. Ik had voor de kindjes hun pyjama's ingepakt zodat wij die konden aantrekken alvorens we naar huis zouden vertrekken, maar Finn associeerde die pyjama dus met blijven slapen en dat vroeg ze dan ook onmiddellijk aan haar tante K en die zei ja. Dus ons Finn lieten we om 20u bij mijn zus achter en wij gingen met zijn drietje naar huis. Het was de eerste keer dat ze daar bleef slapen en dat ging prima, hoewel het aan de (voor karen) vroege kant was dat ze naar beneden wou (5u30). Tijl sliep dan vandaag lekker lang; hij werd pas "echt" wakker (lag al bij mij van 's nachts) rond 7u30. 
Het gebeurt regelmatig dat ik al (!!!) het speelgoed eens op een hoop kieper en het sorteer en vandaag was het hét moment hiervoor! Een dagje vrij, Jimmy werken en een heleboel rommel... Enkele uren later ziet het er mooi opgeruimd en netjes uit, maar hoe lang het zo zal zijn... Hoop dat Jimmy er nog wat van merkt als hij rond 15u thuis komt. De veranda (little people) moet nog gedaan worden, maar nu even een breakje. De opvang is al volledig gedaan en het resultaat mag er wezen! Het poortje naar daar zit momenteel op slot zodat ik zeker weet dat dat morgen nog opgeruimd zal zijn alvorens de kindjes arriveren!
Inderdaad, gisteren, nadat alle opvangkindjes naar huis waren, werden wij bij mjin zus verwacht om haar verjaardag te vieren. Jimmy had Finn en Tijl al in bad gedaan (ik had nog een opvangkindje) en hun de kleedjes aangetrokken die klaarlagen en dan mocht ik nog vlug Finn haar haartjes doen. Neen, vlechten en staartjes maken is niet echt aan Jimmy besteed, in de rest is hij heel bedreven, maar dat kappertje spelen is niets voor hem. Maar ik vind het des te leuker en Finn ook hoor;
Gisterenavond heeft Jimmy de zitzakschommel opgehangen, maar het is toch maar wat geks, ik denk niet dat je er goed in kan zitten/hangen/liggen, maar soit, we zien wel. Tijl was wat bang erin, maar Finn vond het wel leuk, enkel het erin en eruit klauteren is toch niet zo aan mijn "superlenige" meid besteed.
Vandaag was het dan Tijl zijn verjaardag! Hoewel we het eigenlijk gisteren gevierd hadden, leek het ook of hij gisteren al jarig was, maar we hebben nog wel wat gevierd hoor. De opvang was versierd met ballonnen, er stond om 16u cake op het menu (voor de groteren) dat bij het fruit gegeten werd, er werd gezongen enz. De 2e dag op rij al dat hij geen middagdutje wil doen, zal bij de leeftijd horen zeker. Oma is ook nog op bezoek geweest en verder hebben we het gewoon lekker rustig gehouden.
