We
zijn vanmorgen om 6.30 uur opgestaan en om 8u brengen 2 minibusjes ons naar Co
van Kessel want wij gaan fietsen in Bangkok. Dwars door China Town, nou dat hebben we geweten!
Al
in de 14e eeuw zetten Chinese handelaren voet op Thaise bodem. Ze droegen zo
sterk bij aan de bloei van de economie van Ayutthaya destijds de hoofdstad
van Thailand - dat ze de enige buitenlanders waren die toegelaten werden binnen
de stadsmuren. En omdat er tot het begin van de 19e eeuw weinig Chinese vrouwen
mee emigreerden naar Thailand, waren huwelijken tussen Thais en Chinezen heel
gewoon. Zo komt het dat bijna elke Thai wel wat Chinees bloed door zijn of haar
aderen heeft stromen, ook koning Bhumibol. Dus
waar kunnen wij onze verkenningstocht van Bangkok beter verderzetten dan in
Chinatown? Een klamme warmte overvalt ons als wij op de fiets stappen bij Co
Van Kessel (een Nederlanders die de Thai leerde fietsen!). Linten met Thaise
vlaggetjes en helderrode lampionnen zijn over de straat gespannen. De meeste
huizen en winkels tellen slechts een of twee verdiepingen waar aircos, een
wirwar van elektriciteitsdraden en luidsprekers tegenaan zijn geplakt. Veel
draait hier om eten en dat wordt meteen duidelijk. Al onze zintuigen worden aan
het werk gezet. De lucht is doordrongen met geuren van vers bereid voedsel. De
stoep staat volgebouwd met eetstalletjes en kraampjes met groenten en fruit,
zoals durians, granaatappels en netjes in kleine torentjes opgestapelde appels,
mandarijnen en honderden dingen waarvan we zelfs de naam niet kennen. Voor een
winkel staat een tafel waarop pekingeenden liggen uitgestald. En is dat een
varkenshoofd dat ernaast ligt ? In enorme, doorzichtige plastic zakken blijken
vissenmagen te zitten. We proberen ze maar niet uit. Met onze fiets trachten
wij de handwerkers die voor hun ateliertje zitten, te ontwijken en soms moeten
wij plots uitwijken voor een stootkar. De temperatuur loopt op naar 33°. Wat
een wereld hier in de straatjes die zo smal zijn dat wij er met onze fiets maar
net doorheen komen. Na een boeiend uurtje slalommen, halverwege de tocht
verlaten wij Chinatown en steken de Chao Phraya rivier over. Met een magistraal
uitzicht op de skyline van de stad achter ons fietsen we Thonburi in, dat ooit
de hoofdstad van Thailand was (Thonburi was de derde hoofdstad van Thailand, historisch
gezien). Dit deel van de stad is veel rustiger. Er is veel meer groen en de
mensen zijn er gemoedelijker, vriendelijker. Wij fietsen door woonwijken, zo af
en toe begroet door glimlachende bewoners. Ogen tekort! We trekken onze schoenen nog eens uit maar nu voor een kolossale
en glorieuze zittende, gouden Boeddha, die meer dan 15m hoog en 12m breed is en
die ons toelacht. Weer wordt overal wierrook gebrand, orakelstokjes geschud en
bloemetjes of goudschilfertjes geofferd in de Wat Kalayanamit tempel. Hij is
gelegen aan de oever van de Chao Phraya-rivier op de Thonburi kant. Aan de
voorzijde is er een klokkentoren die de grootste klok in Thailand herbergt. Wij
waren de enige farang daar (Farang is het Thaise woord voor buitenlander)
De
Thai spreken heel slecht Engels en ook nog eens binnensmonds, je kan net zo
goed Limburgs met hen spreken; dat verstaan ze ook niet. De Thai die van zich
zelf denkt dat hij het Engels wel onder de knie heeft, zoals ons Thaise
fietsmeisjes, spreken dan ook met een soort Amerikaans accent om de boel wat
vrolijker en interessanter te maken. Enkele voorbeelden van de uitspraak:
Aaasase=
massage
Joe
si tsaj? = spreek jij Thais?
Wellie
hoet= very good
lestelee=Yesterday
Eveliedee=Everyday
Als
onze reisleider zijn doel bereikt, moeten wij elke dag een woordje Thais leren
dus binnen 3 weken kunnen zij met ons lachen! Eerlijk is eerlijk. Ik zal jullie
dan ook een paar woordje doorgeven als ik erin slaag om ze tot s avonds te
onthouden. Gelukkig hebben we onze 4 fietsende begeleiders bij om ons door het
doolhof van kleine, nauwe straatjes, kriskras door drukke marktstraatjes met
pruttelende wokpannen, dampende barbecues en bomvolle straatrestaurantjes te
loodsen. Binnen de kortste keren is er wel iemand de weg kwijt, wat helemaal
niet zo erg is de gele gidsen pikken ons weer op. Om 12u leveren wij de
fietsen in en eten we naast de dropplaats.
In
de namiddag zijn wij een paar uurtjes vrij en wandelen we naar een schopping mall
niet ver van ons hotel; niet dat we iets nodig hebben, maar we liggen te ver
van iets anders verwijderd.
Om
18u stappen we met 8 in een minibus dat ons naar Asiatique brengt; een luxe
winkelcentrum aan de rand van de rivier. Het doet ons een beetje denken aan
Victoria & Alfred Waterfront in Kaapstad. Hier eten we vlug een pizza want
onze ogen beginnen al scheef te trekken van al die rijst. We slenteren langs
restaurantjes en winkeltjes naar een Moulin Rouge-achtige zaal voor de Calypso
Cabaret show. De show is ook een en al van glamour, muziek, dans en kostuums
maar alle 'vrouwelijke' artiesten zijn travestiet. Thailand staat bekend om
zijn ladyboys; ze zijn getalenteerd en kunnen het publiek uitstekend
entertainen. Na de kleurrijke show kan Jean wat onwennig met de bloedmooie
vrouwen op de foto. Een nachtelijke rit brengt ons terug naar t hotel. Wij
hadden graag nog iets meer gezien van het nachtleven van Bangkok maar onze gids
is ondanks zijn jonge leeftijd zeer strikt. Wij brengen onze laatste nacht door
in het Montien riverside hotel.
Accommodatie: HOTEL Montien Riverside 372 Rama 3 Road 10120 Bangkhlo
Om 6u30 gaat er een
vervelende bel om ons te wekken en na een vlug maar uitgebreid buffetontbijt pikt
de bus ons op om 8u. Onze eerste stop is bij de bloemen- en groentemarkt, Pak Khlong Talat, wat 'de markt aan de
monding van het kanaal' betekent en die behoort tot de grootste van Thailand.
Wij lopen rond en bekijken de grote bloemenkransen, bloemstukken, bossen rozen,
letterlijk zakken vol allerhande soorten kleinere bloemen . Kortom een heel
arsenaal aan bloemen en aanverwante artikelen en dat allemaal tegen prijzen
waar je van gaat watertanden. Aan de overzijde van de straat zien wij, als we
daar een van de zijstraten induiken, een gigantische groentemarkt. Hoewel de
markt veelvuldig voorkomt in de toeristische stadsgidsen zien wij er maar
weinig toeristen.
Wie voor het eerst
naar Thailand gaat en een paar dagen in Bangkok verblijft, ontkomt er niet aan:
een bezoekje aan het Grand Palace aan de
oevers van de Chao Phraya-rivier. Dit gebied wordt gezien als het oude
historische centrum van Bangkok. Het ommuurde complex is ongeveer 2,5 km2
en bestaat uit meerdere gebouwen zoals het grote paleis en het tempelcomplex. Zelfs buiten de
paleismuren is het eerste aanzicht al spectaculair. Achter een perfect
gemillimeterd grasveld en witte muren met rood geplaveide daken, doemen drie
enorme, goudgekleurde torens op. Dat belooft veel goeds
Wij banen ons een weg
langs de chaotische mensenmassa met gekleurde parasolletjes en klikkende
fototoestellen en krijgen van onze gids een toegangsbewijs (500 baht). Thai
mogen gratis binnen! Door het toegangspoortje komen wij midden in een
schitterende binnentuin met gouden Boeddhabeelden en perfect gekapte bonsaibomen.
Op de achtergrond zien wij de fonkeling en kleurenpracht van de heiligste
tempel van Thailand: Wat Phra Kaew of Wat Phra Kaeo. Hoewel er meer dan 100
gebouwen zijn, eist Wat Phra Kaew bijna alle aandacht op. Eigenlijk valt met
geen pen te omschrijven hoe mooi de omgeving is. We weten gewoon niet waar
kijken: de gouden tempels, stenen beelden van goden en prachtig versierde
torens .... Honderden pelgrims lopen voorbij om wierook en lotusbloemen te
offeren. Lachende Chinezen komen vlak voor onze camera staan en bewijzen terug
dat zij het Gele Gevaar zijn.
Alleen al de
buitenkant van Wat Phra Kaew is sprookjesachtig mooi. De muren zijn versierd
met een patroon van glimmende edelstenen en mozaïektegeltjes beschilderd met
mooie bloemen. De pilaren zijn afgezet met goud en bedekt met kleine
spiegeltjes die het zonlicht weerkaatsen. Aan de rand van het plafond hangen
bellen die zacht klingelen door de wind. Bronzen leeuwen bewaken de
verschillende ingangen maar de bont gekleurde mythologische figuren die aan de
zijmuren staan en de Kon-ventjes rond de stoepa zijn schitterend. (zie fotos).
Rondom de tempel zijn meerdere paviljoenen gebouwd.
Wij moeten onze
schoenen uittrekken en stappen dan de sprookjesachtige tempel Wat Phra Kaew binnen: over de drempel en niet erop! De
wanden zijn volledig bedekt met enorme, gouden muurschilderingen die het leven
van de Boeddha uitbeelden. Het rode plafond wordt onderbroken door grote balken
met goudkleurige patronen. Voor de enorme, houten troon, die bedekt is met
goud, zitten tientallen biddende mensen. Bovenop de troon staat het beeld waar
het allemaal om draait: de Smaragdgroene Boeddha. Hoewel alles rondom Wat Phra
Kaew groots is, is het Boeddhabeeld zelf maar 66cm hoog. Maar dat maakt het
niet minder indrukwekkend. Zijn naam Smaragdgroene Boeddha is erg misleidend,
aangezien het beeld is uitgehouwen uit een blok jade. Leuk om te weten: drie
keer per jaar krijgt het beeld een ander jasje dat alleen de koning van
Thailand aan mag trekken. De enorme gouden Phra
Si Rattana Chedi op het terrein, bevat relikwieën van Boeddha. Deze heilige
Chedi zou ook een stuk van het borstbeen van Boeddha herbergen. Het complex is de
nummer één toeristenattractie van Bangkok en na vandaag begrijpen wij waarom.
Hierna doen wij nog
iets wat absoluut de moeite waard is, een
boottocht op de Klongs de kanalen van Bangkok.
Wij varen met een
grotere boot maar op de rivier zien wij veel langwerpige met bloemensnoeren
versierde longtailboats die bestuurd worden met een soort roeispaan waar de motor-as
met schroefblad aan vast zit, die zeker een meter of 3 achter de boot uitsteekt.
Door de spaan te bewegen, verandert de schroef van positie en dus de boot van
richting. Die bootjes hebben dan ook geen simpel motortje, maar wij zien er met
een heuse vrachtwagenmotor! Je kan je het lawaai al voorstellen en er worden
hoge snelheden mee gehaald. Maar de Thai zijn ook hoffelijk zodat er even af
wordt geremd als er een tegenligger nadert. De natte broek moeten wij erbij
nemen. Vele Tai leven langs de rivier en de woonboten zijn vrijwel zonder
uitzondering van hout. Veel zijn de laatste twintig jaar vervangen door
woningen op palen langs het water. Wat verveloos zien ze er erg schilderachtig
uit. Onze gids vertelt, dat het fantastisch wonen is langs de kanalen. Er is
tegenwoordig elektriciteit, stromend water en overal zie je schotelantennes en
kleine tempeltjes met voedsel om de goden gunstig te stemmen. Bij een tempel is
het water en de daarin zwemmende vissen heilig en mag er niet gevist worden. We
krijgen broden, die we in het water gooien om de enorme vissen naar het
wateroppervlak te krijgen. Meervallen van een halve meter!
Hij is overal. Op het
vliegveld, in winkels en zelfs metershoog op de gevels van gebouwen. Koning Bhumibol glimlacht ons in Bangkok van
alle kanten toe. De 88-jarige vorst van Thailand is niet alleen de langst
zittende monarch ter wereld, maar in de Thaise hoofdstad lijkt hij ook nog eens
de meest geliefde.
Om 18u vertrekken we
naar het Bayoke sky hotel, het
hoogste gebouw in Bangkok. Via 2 liften komen wij aan op de 78ste
verdieping waar wij een uitgebreid buffelt krijgen met krab, langoustines,
vlees, vis, groenten, sausen, in alle mogelijke kleuren, smaken en
combinaties. Het enige wat echt tegenvalt, is de koffie. Daarna trekken wij
naar de 84ste verdieping op 308 m hoogte waar we, vanop een
ronddraaiend platform, Bangkok aan onze voeten zien doorschuiven. Ik steek even
mijn hoogtevrees in mijn broekzak en geniet van het schitterende
lichtjesparadijs. In het hotel aangekomen drink ik nog een Irish koffie en Jean
een Mai Thai terwijl een paar van ons gezelschap een dansje wagen. Om 12u lonkt
ons bed.
Na onze aankomst in Bangkok
om 14u15 moeten we eerst een uur aanschuiven om ons visum te krijgen, maar het
voordeel daarna is dat onze bagage naast de band op ons staat te wachten. In de
aankomsthal haal ik vlug het eerste Thais geld uit de muur, maar wel met de
visakaart want de pinkaarten werken weer niet! Dus telefoontje naar Jan en hij
mag naar de banken bellen om de kaarten weer open te zetten. Ik heb het
nochtans nagekeken via internet maar de banken hebben ons weeeeer liggen! Wij
worden door onze Thaise gids Radja opgewacht en de bus brengt ons naar het Montien
Riverside hotel waar we de eerste drie nachten doorbrengen. We slapen op de 25ste
verdieping met een prachtig zicht op Bangkok en de Chao Phraya rivier.
Bangkok, oftewel de
Stad der Engelen, zoals de Thaise bevolking haar hoofdstad ook wel noemt ligt
letterlijk aan onze voeten. De stad is rijk aan historische en culturele
bezienswaardigheden en hier ontmoeten moderne, westerse invloeden en oosterse
mystiek elkaar. Wolkenkrabbers en tempels bepalen het fascinerende uitzicht van
deze bruisende, drukke en stinkende metropool.
Bangkok is niet de
eerste hoofdstad van Thailand. Vroeger heette het land Siam en had het een waas
van geheimzinnigheid en ontoegankelijkheid om zich heen. Het land is nooit door
enig Westerse mogendheid bezet. Hoewel de grootte van het land sterk varieerde
door de eeuwen heen, is het vrijwel voortdurend een zelfstandig koninkrijk
gebleven. Delen van Birma, Laos, Cambodja en China hebben er korte tijd deel
van uitgemaakt. Bangkok is een jonge hoofdstad gelegen vlak bij de zee ver
buiten invloed van de onvriendelijke buren.
Om 19u vertrekken we met
de hele groep (26 man) naar een lokaal restaurant. Ons hotel blijkt aan de rand
van de moderne stad te liggen en eens buiten het terrein valt onmiddellijk de
stank van afval, urine, uitlaatgassen en allerlei eten op. Dit is weer even
wennen en niet nadenken over wat er onder je voetzolen gebeurt. Ons restaurant ligt
deels boven de rivier en wij krijgen een mix van 2 vissoorten, scampis,
gefrituurde kip, groenten en rijst voorgeschoteld. Het is weer even wennen het
eten is lekker maar ook niet om wauw tegen te zeggen behalve de Mai Thai en de
Long Beach cocktail vooraf. Voor wij naar onze kamer gaan, maken we nog een
wandeling in de prachtige tuin van het hotel. Rond 11u kruipen we onder de wol
om wat slaap in te halen want morgen worden we al om 6u30 gewekt.
1e dag - donderdag 22 januari 2015 - Amsterdam-Bangkok
1e dag - donderdag
22 januari 2015 - Amsterdam-Bangkok
Rond 15u
sluiten wij onze poort en brengen nog een bezoekje aan oma alvorens naar
Schiphol te vertrekken. De files rond Brussel, Antwerpen en Rotterdam vallen
heel goed mee en zo zijn wij ruim op tijd om rustig in te checken en nog iets
bij Mc Donalds te gaan eten. Kartonnen voedsel: bah! Onze vlucht vertrekt met
15 min. vertraging en onverwacht krijgen wij dan toch al onze eerste keer rijst
voorgeschoteld. Daarna trachten wij wat te slapen en dat lukt nog ook wonder
boven wonder.
