Day 39 -
donderdag 12 augustus 2010Tanzania - Dar es Salaam
Na het ontbijt wordt
alles ingepakt en naar de receptie gebracht waar we om 10u opgepikt worden door
ons busje. In sneltreinvaart gaat het in de richting van Stone Town waar we om
12u30 de boot naar Dar es Salaam
moeten nemen. Er wordt eerst nog gestopt bij een bank want sommigen moeten nog
geld hebben. Om 11u 45 worden aan de haven gedropt. De nodige papieren invullen
en de uitreisstempel van Zanzibar halen en dan wachten tot we aan boord mogen
gaan. Ik merk dat we niet met ons oud bootje van vorige keer gaan, maar met een
nieuwe catamaran. Deze is veel breder, nieuwer en uitgerust met airco. Ik denk
aan de voorspelling van het duikcentrum en neem iets tegen zeeziekte ook al
staat er maar een beetje wind. Ben ik blij dat ik dat gedaan heb!! Zeker 85% is
zeeziek geworden. Ik heb een sterke maag voor zo iets, maar dit moest toch echt
geen half uur langer geduurd hebben of ik had ook een zwart kotszakje moeten
gebruiken. Jean weet weer van niets en zit rustig naar buiten te kijken terwijl
iedereen rond hem over kop gaat en ik mijn hoofd in mijn pull steek om de
kotsende mensen niet te zien en zingen, zingen, dan hoor ik ze niet!!! Ik zit
dan nog juist onder een blazer van de airco. Ik vraag aan Jean op een bepaald
ogenblik of ik nog geen ijspegels aan mijn neus heb hangen.
Als we uitstappen,
staat Cassidy ons op te wachten met het nieuws dat Bernard onze chauffeur onder
een wagen gesukkeld is en naar het ziekenhuis gebracht werd met een gebroken
arm en een paar gebroken ribben. We nemen de overzet (5 min in een enorme
mensenmassa) en komen terug bij onze truck, Freddy, terecht, maar wel met een
nieuwe bestuurder. Daar is Nomad, de reisorganisatie, blijkbaar heel straf in,
want als er iets gebeurt, staat er onmiddellijk iemand anders klaar. We rijden van
Daar es Salaam terug naar ons huisje op palen in Kipepeo. Guan, de Spanjaard, wil een upgrade naar een kamer doen,
maar hij heeft weer geen geluk. Naar gewoonte zaagt hij weer bij iedereen die
ook maar even wil luisteren.
s Avonds komt Bernard
nog even langs met zijn arm in het gips en wij gaan met een enveloppe rond voor
een tip. We nemen afscheid en we kijken uit naar een rustige nacht, want de
ramadam is vandaag begonnen dus kan er niet gefeest worden en zullen we niet
heel de nacht naar de muziek van de verschillende bars op het strand moeten
luisteren. We vragen extra dekens, hangen onmiddellijk de handdoeken voor de
tochtgaten en slapen deze keer heerlijk. Het Zanzibar-avontuur is achter de rug
en het zal een wondermooie herinnering blijven. Als we nu op tv een
reclamefilmpje zien met parelwitte stranden zullen we terugdenken aan de
baaitjes van Zanzibar.
Meals: Breakfast,
Dinner
Accommodation: Two per
Room: Kipepeo Camp
www.kipepeocamp.com
Facilities:
Water not drinkable, En-suites, hot showers, bar.