Day 35 - zondag 8 augustus 2010Tanzania Dar es salaam
Ontbijt om 5u en we hebben terug een lange dag in de truck voor de boeg.
Het rijden is hier levensgevaarlijk. De vrachtwagens rijden hier als maniakken op baantjes waar je nauwelijks met twee naast elkaar kan rijden. De wrakken van gekantelde vrachtwagens zie je in de hellingen en langs de straat. We vorderen traag en rijden door Boabab Valley. Overal waar je kijkt, zie je ze staan: machtig mooie bomen in allerlei groottes en vormen. Er lijkt wel geen eind aan te komen en na een drietal uren komen we terug in de bewoonde wereld. Langs de straat lopen nog altijd veel mensen en heel Tanzania lijkt wel op een markt. Overal zie je stalletjes met alle mogelijke koopwaar en dan bedoel ik ook letterlijk alles; van zetels tot doodskisten, kleding, gekookte kip, maïs, fruit en noten, noten en nog eens noten. Wat ook opvalt, zijn de moskeeën, de mannen in witte gewaden en de gesluierde vrouwen. Tanzania bestaat overwegend uit moslims. Na de lunch rijden we door Mikumi National Park. We hoeven geen ingang te betalen omdat het voor ons een doorgangsroute is, maar we mogen dan ook nergens langs de baan stoppen als we wild zien. Omringd door de Uluguru Mountains in het noorden en de Rubeho Mountains in het zuidoosten liggen de groene vlaktes Mikumi National Park. In Mikumi leven olifanten, giraffen, buffels, zebras, elanden, wildebeesten en leeuwen. De hoofdweg die wij nemen, dwars door het park, verdeelt het in een noordelijk en zuidelijk deel. Na nog eens 4 uur rijden komen we in de buurt van Dar es Salaam. Dar es Salaam (دار السلام, letterlijk: Huis van Vrede), vroeger Mzizima, ligt in het oosten van Tanzania. Het is de grootste stad en de belangrijkste haven van het land, met circa 2,5 miljoen inwoners. Het was vroeger de hoofdstad en is nog steeds het economische centrum van Tanzania. De stad ligt aan de Indische Oceaan en hier wordt de export van koffie, katoen, sisal, en huiden afgehandeld. Verder worden er levensmiddelen, textiel, cement en geneesmiddelen voor de lokale markt geproduceerd. Een ware heksenketel. Iedereen lijkt hier op straat te leven en te lopen tussen de hopen afval, alle vrachtwagens toeteren en trachten elkaar van de baan te rijden. Een mensenzee, een stinkende mesthoop Rond 15u nemen we de ferry naar de overzijde van het havenkanaal, rondrijden zou minstens 2 uur duren. Na de korte overzet (5 min) is het nog vijftien minuten rijden. De tenten worden op het strand opgezet en wij krijgen een duplexhuisje met een terras en een immensbed, maar we liggen een heel eind van de groep af. Na het eten is er nog een briefing, want morgen vertrekken we naar Zanziabar. Vlug naar huis want Jean moet onze rugzakken nog pakken met de nodige kleren voor drie dagen, want meer bagage mogen we niet meenemen. Ik neem iets tegen de hoofdpijn en de keelpijn en ben aan t hoesten. Ik hoop dat het vlug voorbij gaat!!
Meals: Breakfast, Lunch, Dinner
Accommodation: Two per Room: Kipepeo Camp www.kipepeocamp.com
Facilities: Water not drinkable, En-suites, hot showers, bar.
Day 34 zaterdag 7 augustus 2010 Tanzania Iringa
s Morgens vroeg uit de veren, ontbijten, fotootje van de zonsopgang boven het meer en we starten voor twee lange dagen in de truck. In t voorbijrijden kijken we nog een laatste keer naar de vrouwen die de was doen in het meer en de mannen die hun netten uitwerpen. Wondermooi. We zouden het al moeten gewoon zijn, maar toch staan we nog verbaasd te kijken als de kinderen ons roepend en wuivend nalopen. Volwassen vrouwen kijken ons vriendelijk aan vanonder de takken of emmers water die ze op hun hoofd dragen. s Middags lunch aan de kant van de baan met lekkere mangos nadat we de grens met Tanzania overgestoken zijn. Hier is er, als dat nog kan, nog meer armoede en de mensen zijn ook niet meer zo vriendelijk. Als we willen fotograferen, roepen ze ons kwaad toe. Ik vind dit volkje al niet meer zo mooi als de Malawiërs. Tijdens een van onze bushstops neemt Cassidy mij even terzijde om te zeggen dat ze voor een verrassing voor Jean zijn verjaardag gaan zorgen.
We verlaten de Grote Slenk en we komen stilaan tussen de bergen. Het land is hier vruchtbaarder en overal zie je theeplantages en bananenbomen. We rijden door tot na zonsondergang en komen dan aan in Iringa waar we in nieuw gebouwde stallen slapen. Het zijn mooie kamers onder een rieten dak. De kamers zijn de enige plaats op het kamp waar elektriciteit is. Na onze wasbeurt hebben we afgesproken in het restaurant om bij kaarslicht te eten. We krijgen een groentensoepje en daarna rijst met een stoofpotje. Als we thuiskomen, zal ik de eerste maand zeker geen eenpansgerechten klaar maken! Als dessert wordt er een chocoladecake gebracht met kaarsjes op, die Jean mag uitblazen. Morgen wordt hij 63, maar Cassidy wou het vandaag al vieren omdat het inDar es Salaam te moeilijk zou zijn en sommige mensen de groep verlaten. Na onze drank betaald te hebben in de bar (alles bij kaarslicht) aan een zwartje dat echt NIET kan tellen, kruipen we moe onder ons muskietennet, maar het is een heerlijk bed.
Meals: Breakfast, Lunch, Dinner
Accommodation: Two per Stable: Kisolanza Farm www.kisolanza.com
Facilities: Water not drinkable, shared ablutions, hot showers, bar, restaurant.
Day 32/33 - donderdag 5 - vrijdag
6 augustus 2010Central Lake Malawi
Na een laat ontbijt om 8u3O trekken we nog even naar
het water want om 11u moet onze kamer ontruimd zijn en na het middageten worden
we weer in een mini-busje gepropt. Als het mogelijk is, is dit geval nog
kleiner dan het vorige en nu moeten we nog wat tenten meenemen. Dit wordt een
echte martelgang. Halfweg in Mzuzu zou Freddy ons oppikken, maar die heeft
NATUURLIJKAFRIKAANSE vertraging. Als we
hier blijven wachten, zijn we veel te laat nog op de baan en dat is hier echt
geen lachertje dus terug dat godverdomde ding in... Jean verhuist naar een stoel
waar zijn rug niet meer in twee gebroken wordt, maar ik behoud mijn
opklapstoeltje dat rechts zeker 10cm hoger zit dan links. Terug afzien. Ik kan
mij alleen rechthouden door met mijn linkerelleboog tegen de stoel naast mij te
duwen. Jean moet met zijn benen wijd gespreid zitten want de klapstoel van de
rij ervoor zakt door naar achter. Als we dit overleven kunnen we nog veel
hebben. Moe en pijnlijk komen we om 19u aan nadat onze chauffeur als een maniak
over de pikdonkere baantjes geraasd heeft. Ons hutje lijkt niet veel soeps en
na het avondeten van 21u30, kip met rijst en wat groentenmengeling, kruipen we
onder wol. Eerst wordt er gejuicht als Freddy de kampeergrond oprijdt. Hebben
we die truck gemist!!! Hij is veel minder comfortabel dan Janis die ons van
Kaapstad naar Victoria Falls bracht maar nu lijkt het wel een luxekar na drie
ritten in zon aftands busje. Bernard krijgt een knuffel.
We voelen elke spier in ons lijf en we liggen dan nog
op een oude springveren matras. Het wordt hier s nachts ook bitter kou.
s Morgens gewekt door de vogeltjes en door de
werkmannen die hiernaast een huisje aan t bouwen zijn. Ons hutje valt in t
daglicht nog mee. We zien door de plankenvloer, de gekkos kruipen over de muur
en op een bepaald ogenblik springt er een kikker op mijn been en dat in onze
kamer. We zien hier wel geen spinnen of ander ongedierte: gelukkig maar. Na het
ontbijt trekken we allemaal naar het strand waar we ons verspreiden. Jean en ik
gaan kijken bij de vissers en de dames die onze was doen in het meer en dan alles
te drogen leggen op de steentjes van het strand. We zitten in een grote baai
die weer bestaat uit kleinere baaitjes en alles is omboord door bergen die
begroeid zijn met een tropisch woud. Het is hier weer adembenemend mooi. In t
Engels zou ik zeggen Amazing. We wandelen een paar uurtjes en zijn om 12u3O
terug voor een lekker slaatje met avocados. We trekken even naar een lokaal
marktje voor de poorten en laten 6 sleutelhangers maken (niet voor Jan en Elke)
want die hebben er zelf al eentje. Na de middag steekt de wind weer op en na
een uurtje houden we het voor gezien op het strand, douchen en gaan aan de bar
hangen. De uitbaters blijken Nederlanders te zijn en ze zijn bereid tot een
aangename babbel waarbij ze hun plannen uitleggen om uit te breiden. Ik geraak eindelijk terug op schema met de blog
en wens mijn broertje nu een gelukkige verjaardag want ik weet niet of ik zal
kunnen smsen. Op internet geraak ik hier, maar telefoneren is niet mogelijk.
Begrijpen wie het begrijpen kan!!! Het hout van de braai is rood gloeiend dus
gaan we nu eten en daarna waarschijnlijk nog wat napraten en dan terug ons bed
in. Ik heb wel een extra deken gevraagd, want vorige nacht was het hier koud en
nu weet ons velleke wat van de zon en de wind dus ..
Meals: Breakfast, Lunch, Dinner
Accommodation: Two per Room: Chitimba www.chitimba.com
Facilities: Water not drinkable, shared ablutions,
bar, restaurant and beach.
Day 31
woensdag 4 augustus 2010Central Lake Malawi
We worden om 6u gewekt in Kanda
Beach door de golven van het meer. Ja, enorme golven en dat op een
ingesloten meer. Er staat dan ook een heel sterke wind en de lucht ziet er maar
somber uit. Dit was bedoeld als een rustige dag aan het strand.Het Malawimeer is het meest zuidelijk gelegen meer in de grote slenk, die
loopt van het Jordaandal via de Dode Zee en Rode Zee tot in oostelijk Centraal
Afrika. Het meer werd ontdekt door de befaamde Schotse ondekkingsreiziger en missionaris David Livingstone en stond oorspronkelijk
bekend als het Nyasameer, Nyassameer of het Niassameer.
Het woord 'nyasa'is een veelgebruikt
woord voor "meer" in de talen rondom het meer.Het meer maakt onderdeel uit van de lijst van
het werelderfgoed van de UNESCO.Het Malawimeer is het
derde meer van Afrika met een oppervlakte van ca 30.000km2. Het is ca 580 km
lang, 90 km breed en meer dan 700 m diep.
Om 8u30 ontbijten we en gaan dan eindelijk eens op
internet om de blog van de voorbije dagen te plaatsen, we kunnen smsjes sturen
en telefoneren eens naar oma. Dat was al een hele tijd geleden. Als Afrika ooit
zijn achterstand op de andere continenten wil goed maken, zullen ze nog hard
aan hun communicatiesystemen moeten werken. Na de lunch is de hemel opgeklaard
en we gaan zwemmen in het meer. Het lijkt meer op de Indische Oceaan dan op een
meer. Hele hoge golven en zeer sterke stroming. Jean besluit om niet te gaan
duiken en ik ben er maar wat blij om. We liggen wat op het strand en om 16u
maken we ons klaar want er wordt voor onze huisjes een feestje georganiseerd
waarvoor we ons moeten verkleden. Jean gaat als travestiet en ik als Hawaïaanse
beauty!!! (De fotos hieronder zijn niet voor publicatie!). Guan, de Spanjaard,
is in zijn nopjes want de sangria die hij klaarmaakte, vloeit rijkelijk.
Andreas, de Italiaan, bereidt penne met een tomatensapje en ook dat gaat er
vlot in. Na het eten wordt er van de cake met Malawiaans goud geproefd en ook
dat gaat er vlot in. Om 22u ligt iedereen te apengapen en wij trekken ons mooi
terug in ons hutje op het strand. Nu nog afwachten of Freddy, onze truck, er
morgen geraakt. We moeten normaal vroeg vertrekken om 350km meer naar het
Noorden te geraken maar we hebben besloten om tot de middag te wachten op
nieuws van Bernard, onze achtergebleven chauffeur.
Meals:
Breakfast, Lunch, Dinner
Accommodation:
Two per Room: Kande Beach www.kandebeach.com
Facilities:
Water not drinkable, shared ablutions, bar, craft market, restaurant and beach.
Day 30 dinsdag 3 augustus
2010Central Lake Malawi
Vandaag is
het vertrek al gepland om 6u30 omdat we het stukje hel terug door moeten en
Bernard rond de middag in Kande Beach wil zijn. Maar als we opstaan en Jean de
gordijnen optrekt om wat licht te hebben (er is enkel elektriciteit van 17u tot
ongeveer 23u), is het aan het regenen. Na het ontbijt vertrekken we in de hoop
dat we niet gaan vast rijden, maar al 500 meter na ons vertrek is het al zover; Freddy zit vast. Iedereen
moet er uit en helpen duwen om de truck los te krijgen, maar niets helpt, hij
zakt alleen wat dieper in de modder. De 4x4 van de lodge wordt er dan maar
bijgehaald om Freddy mee uit de greppel te trekken. Telkens hij wat uit de gracht
loskomt, glijdt hij er weer in en telkens zakt hij wat dieper in de modder. De
eigenaar van de lodge belt rond om een tractor te laten komen maar, die kan ten
vroegste de volgende dag komen. Ondertussen zijn alle vrouwen, Dirk en Jean
terug naar de lodge gegaan en slechts een 6-tal dapperen trachten ons vervoer
weer op de baan te krijgen. Alle pogingen mislukken en er wordt beslist om een
busje voor 22 man en een pick up te huren om ons via een smallere maar beter
berijdbare baan weg te brengen. Om 14 u komt ons nieuw vervoer eraan en
ondertussen hebben wij alle bagage, de tenten en het hoognodig kookgeriefnaar een kruispunt gedragen waar de pick up het
kan komen opladen. De rugzakken, het drinken en eten moeten mee terug gedragen
worden naar de lodge waar de taxibus op ons wacht. Dit is ECHT Afrikaans:een aftands
vehikel waar iedereen juist in kan en waar alle beenruimte door onze handbagage
wordt ingenomen: dat belooft om zo een 5-tal uren te moeten rijden. Onderweg
wordt er in Mzuzu gestopt om eten te kopen en wij kunnen vlug nog wat water
inslaan. Na de aankopen gaan de sardines terug in hun doosje tot we rond 20u in
Kande Beach aankomen. Iedereen kruipt geradbraakt uit het busje, de bagage en
tenten worden afgeladen. Jean en ik worden naar ons huisje aan het stand
gebracht en ook hier ontbreekt alle komfort, 2 bedden met muskietennetten en
een lamp en daarmee is de kous af. Geen stopcontact, geen wc en geen douche:
die zaken moeten gemeenschappelijk gebruikt worden. Een lichtpuntje is dat we
mogen gaan eten in het restaurant van de camping, maar heel speciaal is dit ook
niet; rijst en een stoofpotje.
Moe en door
elkaar geschud kruipen we rond 22 u in ons bed.
Meals: Breakfast, Lunch, Dinner
Accommodation: Two per Room: Kande Beach
www.kandebeach.com
Facilities: Water not drinkable, shared ablutions,
bar, craft market, restaurant and beach.
Day 29 - maandag 2 augustus 2010Malawi -LuwawaForest
Om 8u3O lekker Engels ontbijt in de eetkamer van de
lodge i.p.v. naast de truck. Het is hier aardig koud en het regent pijpenstelen.Luwawa
Forest ligt in de Viphya Mountains ongeveer 1200 m boven de zeespiegel. Het is
een van de grootste aangelegde wouden van Oost-Afrika: vooral naaldbomen en
lokale bomen.De houtindustrie is hier
druk doende met de ontginning. We zien alleen nergens geen nieuw aangeplante
boompjes?!?
Alle plannen van iedereen vallen in duigen door de
regen en we besluiten allemaal geduldig te wachten tot dit weertje overtrekt.
De meesten lezen een boekje spelen Monopoly of domino of schrijven wat in hun
dagboek. s Middags sla, tomaten, geraspte kaas en een schelleke worst met
brood en dit voor de zoveelste keer. Na de middag klaart het op en wordt er
gewandeld en gevist (zonder succes). Wij trekken ook eens naar het meer en
genieten van het prachtige uitzicht. We hebben het etensuur verkeerd verstaan
en Cassidy komt ons halen omdat hij dacht dat er wat mis was. Ze hadden al een
bordje met rijst en een stoofpotje van vlees en worteltjes naast het vuur
klaargezet. Er wordt nog wat nagepraat aan het open kampvuur en we trekken
vroeg onder de wol. Het is hier nu ijskoud. Ik sta s nachts op om een pull aan
te trekken boven mijn pyjama en dat met twee dekens en een sprei. Waar is die
Afrikaanse zon en warmte?
Meals: Breakfast, Lunch, Dinner
Accommodation: Two per Room: LuwawaForest
www.luwawaforestlodge.com
Facilities: Water not drinkable, shared ablutions,
bar, restaurant.