we verlieten ondertussen de Alpen waar het ons opviel dat er veel dode eucalytusbomen waren vanwege de droogte maar waar er tussenin toch ook heel veel nieuw leven aan het ontluiken is. Mooi om te zien hoe de natuur zich herstelt. De Alpen op zich zijn mooi maar in de zomerperiode zijn er weinig toeristen te bespeuren . Wat goed voor ons is.Hier zijn vooral skioorden waar je in de winter op de koppen kunt lopen. Toch vonden we de Alpen mooi op zijn zomers. We reden verder via de bergen weg naar de kust . Na ongeveer 4 uur rijden kwamen we aan in Wilson National park. Dit is het Zuidelijkste punt van het vaste land. Wat een schiereiland is en waar het hoogtepunt de Mount Oberon voor ons was. Die we op eigen tempo beklommen ,ongeveer 3 km ,wel in stijgende lijn, waardoor onze kuiten stevig getraind worden. Aangekomen op de top was het uitzicht zo prachtig en had je een magnifiek zicht op kleine eilandjes en baaien. Het water was er zo helder en blauw ,net als in de reisboekjes. De terugweg naar beneden ging natuurlijk veel sneller . Er waren enkele mooie baaitjes waar Jasmijn haar voeten onderdompelde (niet verder) want het voelde ijskoud aan. Brrrrr Er waren maar enkelingen in het water. Het water is er steeds koud vanwege de stroming van het water van Antartica. Na al dat moois reden we verder richting Philip Island waar we voor het eerst de koala tjes konden bewonderden . Ze zijn zo schattig en li ef dat je ze zou willen knuffelen,echter pas op voor hun lange nagels. De koala slaapt 20 uur per dag en bevindt zich meestal erg hoog in de eucaplytus bomen. Hij slaapt niet omdat hij lui is maar omdat hij enkel eucaplyptusblaadjes eet en dus spaarzaam met zijn energie omgaat. Wat zou Australie geweest zijn zonder koala s te zien? We zagen er enkele eten en kruipen in de bomen. Sommige zaten op zo n dun takje dat je het niet begrijpt hoe ze zo kunnen slapen . We namen de overzet boot van Sorrento naar Queenscliff. om zo de aanvang van de Great Ocean Road (350 km lang ) te beginnen. Deze streek is gelegen zuid-West onder Melbourne (Victoria Staat) . Deze kustweg is een pareltje qua natuurschoon, met zijn vele bochten, hellingen en vele stopplaatsen met lookouts. Zeker een must om te ervaren. Het heeft 13 jaar om deze bijzondere weg aan te leggen. De kuststrook is zandsteen en verderop is het kalksteen waardoor je een verschillend structuur qua vormen krijgt. Deze weg bracht ons tot aan de 12 apostelen,(niet Meester Jezus en zijn gezellen) maar reusachtige rotsformatie s in verschillende vormen . Deze zijn gecreerd door de Tasmaanse zee (150 miljoen jaar erosie ). Spectaculair vooral met die woeste zee en krachtige frisse wind ( goed ingeduffeld ). Na al dat moois genoten we van een zak frieten met verse sla en mayonaise. Temidden van bedelende meeuwen die door Daniel beloond werden met de restjes frieten. Een vechtend spektakel. We vinden Austalie een mooi en prachtig land met een aangenaam klimaat en we zijn zo dankbaar dat we in vreugde van moeder aarde zo mogen genieten.
Een warme Austalische knuffel om jullie te verwarmen in jullie winterse periode
Joepie hier zijn we dan weer. Vanuit Canberra ,dat een universiteitsstad is en ook the capitol of New South Wales, heeft buiten zijn historische gebouwen en kantoren niet zoveel te bieden. Wij vonden vooral het meer in het centrum mooi. Je kunt er rond wandelen, varen maar wij deden het per fiets. Fietsen die je daar kunt huren en waarmee we een ritje van 17 km deden. Langs de wateren, door de Zoo, onder tunnels en over bruggetjes. Het was er allemaal. Daarom was het ook zo leuk om te ervaren. Via Canberra reden we door naar Cooma en zo naar Jindabyne (mooi meer en gekleurde parkieten ),wat een skiioord is en waar we 5 nachten verbleven. waar we mooie wandelingen maakten in het nat. Park van Kosciuszko . Zo was de dag voor Kerst slecht weer, mistig en kil en we wilden een uitstapje maken naar de top van de Kosciuszko. Eerst en vooral vragen we steeds aan onze innerlijke bron of het goed aanvoelde want het was zo mistig .Daniel vroeg aan zijn Hoger Zelf en het voelde goed aan. Maar toch dacht zijn persoonlijkheid er anders over omdat het zo mistig was. Maar het vertrouwen en het gevoel dat mijn Hoger Zelf me gaf was zo duidelijk dat we op stap gingen . Eens aangekomen in Tredbo namen we de skilift in de mist en hoe hoger we gingen hoe alles meer opklaarde. Zo werd het duidelijk wat mijn bron me duidelijk wilde maken dat het zomers en helder weer boven ons was.Dus niet twijfelen maar vertrouwen want het werd een zomerse heldere dag. We deden de wandeling van 13 km top aan de top van de Mount Kosciuszko die ligt op 2228 m . Een mooi uitzicht hadden we daar met nog wat sneeuw. We hebben daar de Merkaba meditatie gedaan en een kraai kwam achteraf een verhaal aan ons vertellen. Niet te geloven maar waar. Heel speciaal was dit wel. Moe maar dankbaar genoten we van onze terugtocht. Kerstdag hebben we gevierd met een lekkere maaltijd in een skimotel Aalberg waar we verbleven. We hadden een aangenaam gesprek met onze tafelgenoten. Daniel s zijn mandala s kwamen ter sprake en werden bewonderd. Het innerlijke in de mens kwam aanbod en boeiende gesprekken zorgden ervoor dat de feestzaal leeg was terwijl onze tafel nog verder bleef napraten. Er was zoveel interesse over ons pad. We stellen allebei vast dat alle mensen overal ter wereld gelukkig willen zijn en nood hebben aan een goed gesprek. Nu zijn we terug al een week op een andere bestemming in Bright, temidden van de Australische Alpen. waar we ook oudejaarsavond zullen vieren. Het was er heel druk vanwege Nieuwjaarsperiode en zodus was er geen accomodatie vrij (ofwel te duur ofwel voelde het niet goed aan) Dus uitendelijk via onze innerlijke bron werden we geleid naar een rustig motelletje, volop in het groen met afzonderlijke paviljoentjes en terrasjes. met heel veel vogeltjes. WE kregen een luxe suite voor de prijs van een gewone accomodatie en een nacht voor niets omdat we 7 dagen verbleven. Een nieuwjaarsgeschenk. We deden er dagelijks yoga en Tai Chi en genoten van het gezellig dorpje Bright en mooie omgeving. Alles is hier zo ruim qua natuur dat je het gevoel hebt dat er hier geen hoogseizoen is alhoewel we er temidden in zitten. Op oudejaarsavond hebben we ons zelf getrakteerd op een meeneem Chinees. Dit in zomerse kledij op een terrasje .Toch wel heel speciaal hoor. Tegen middernacht hebben we TV aangestoken om het vuurwerk in Sydney te bewonderen en de sfeer errond. We besloten het jaar af met enorme dankbaarheid voor zoveel mooi en krachtige ervaringen die we in 2009 liefdevol verder zullen zetten. Dat steeds meer zielen de weg van liefde en licht mogen bewandelen.
Op 8dec vertrokken we uit Sydney met een zwarte Huyunda die we enkele straten verder konden afhalen,dit karretje hebben we voor 46d gehuurd en zullen we in de luchthaven van Melbourne terug afgeven.We rijden westwaarts uit Sydney richting de Blue Mountains gekend voor zijn 3sisters geen australische meiden maar 3grote steenformaties losstaand van de wanden, ( die te bereiken zijn via skyrail,tramrail,cableway en walkway) ,hoe meer het avond wordt hoe meer je het blauwe effect op de bergen ziet ) We doorkruisen deze mooie bergstreek en gaan zuidwaarts richting Shoalhaven dit is een kuststreek onder Sydney met mooie baaien, bossen en een golvend landschap. Vele vogels,pelikanen ,verschillende soorten meeuwen en andere voor ons ongekende vogelsoorten. Waar het water zo helder en mooi is maar wel vrij koud was. Het is er warm maar een forse stormwind waaide ons regelmatig bijna omver. We zagen terug dolijntjes en enkele surfers. Na terug dieper de kuststreek verkend te hebben geraakten we in Nowra waar we verschillene accomodatie,s aandeden maar geen enkele voelde goed aan tot we aan een informatiecentrum aan een voorbijganger vroegen waar het goed verblijven was en op zijn aanraden kwamen we in een motelletje aan waar een Boedhabeeldje ons begroette. We verbleven er 5 nachten ,we genoten volop van de streek. We stellen vast dat het hier veel frisser is dan Sydney wat de morgen en avond betreft maar overdag is het toch nog 25 graden . Dus s, nachts wat dichter bij elkaar kruipen en knuffelen. We bezochten het Morton National Park,waar de kookaburra ,s ons verwelkomde, we zagen terug kangoeroe.s en reuzegrote leguanen. Een pauw was zo fier dat hij ons een ballet gaf met zijn wondermooie pluimen. Zijn collega wou niet onderdoen en zo zag je hoe ze de vrouwtjes imponeerden. Vele parken zijn niet aangelegd met asfalt en zo probeert Daniel alle putten te vermijden wat gewoon niet mogelijk is waardoor ons lichaam geschud wordt maar dankzij onze yogaoefeningen blijven we nogal in evenwicht en toch hou ik soms mijn hart vast . Wat we ondertussen ook vast hebben vastgesteld dat de grootwarenhuizen hier 24/7 open zijn. We sliepen ondertussen ook in Nelligen,een dorpje met 200 inwoners waar het vrij rustig was. Het was een bed en breakfast die 100 jaar geleden een postkantoor was. Nog volledig ingericht in Engelse 19 de eeuwse stijl..Maar we genoten er volop van. De gsm werkte niet want er was er geen ontvangst in gans die buurt. Computers waren er ook niet.
We wensen jullie een zalige en warme kerst toe met vrienden en familie. En een goed begin voor 2009 , moge al jullie dromen en wensen zich vervullen. We zijn blij en dankbaar onze ervaringen met jullie te mogen delen . We weten dat we altijd met alles en iedereen verbonden zijn in licht en liefde.
maandag 1 december, kwamen we na een vlucht van Cairns aan in Sydney ( 16.000 km van Belgie ) Onze klok dienden we 1 uur door te draaaien dus is het verschil nu 10 uur ipv 9 uur met jullie . Sydney is een mooie stad met reuzegrote gebouwen en een mooie architectuur. Ons motel ligt in het centrum en alles is op een loopafstand. Alhoewel s, avonds zijn we doodmoe want voor je het weet hebt je een aantal km in je kuiten. We genoten ondertussen van Darling Harbour, Concertgebouw, museum, palace, s gardens en botanische tuinen (waar de vleermuizen eventjes over ons vlogen) We wandelden via China Town, militaire haven en jachthavens. Wat ons opviel is dat het getal 888 nadrukkelijk aanwezig was hier in Sydney . Wat het getal van Aartsengel Michael,Faiht is . Wat ook niet weg te denken is was onze Belgische chocolade van Guilyan en de vele lekkere cappucino,s en chocomelks en de doodgewone Mac Donalds soft ice met chocolade. Maar na al dat lekkers wordt er veel afgelopen( in het mooie Hyde park waar de kaketoe,s je vergezellen) hiermee bedoelen we joggers, en dus wij ook . We bezochten Sydney Towerrs ,132 meter hoogte. Het hoogste gebouw van Sydney waar je een fantastisch panorama hebt over de stad en omgeving. Tussen de buildings staan er nog oude gebouwen in Engelse stijl,wat ook zijn charme heeft. Waaronder de Queen Victoris buiding met zijn 5 verdiepingen, om te shoppen,shoppen en shoppen .Met zijn oude vloeren, brandglazen,oude lift en reuzegrote klokken , oude architectuur. Ze hebben ook de disipline om in een rij te staan om de bus te nemen ,wat ook typisch engels is. Voorts merken we ,door de winkelstraten te wandelen dat Kerstmis nadert. Voor een keer niet in dikke trui rond de kerstbomen slenteren maar in topje en short, wel een heel speciaal gevoel hoor. Als je ooit de gelegenheid hebt is Sydney zeker wel een aanrader. De stad voelt heel veilig aan, er is veel ruimte ,groen.Maar ja wat wil je met 888 rond je heen. Er zijn hier heel veel Aziaten met hun lekkere en gezonde keuken . De scholen hebben hier grote vakantie vanaf 12 december tot en met eind januari. Dus de drukke zomerperiode komt eraan. Vandaag op onze voorlaatste dag in deze stad staat nog een cruise op het programma. Zo kunnen we via het water Sydney bewonderen. Gisteren was het 23 graden ,nu is het wel weer 28 graden. Dus wat puffen en genieten.
via een skyrail van ongeveer 1u 1/2 met het hoogste punt van een pilaar van 85 m ,kwamen we aan in Kuranda. Het zicht dat we hadden via de skyrai was schitterend. Het was via twee tussenstations . Kuranda waar veel aboriginals hun invloed hebben met heel wat schilderijen,didgeridoe,s ... Het enige wat ons opviel dat ze zelf niet hun produkten verkochten. Na wat rustig rondgewandeld te hebben ,we hadden tijd .om de trein terug te nemen naar Clear water station,wat een rit van ongeveer 1u 1/2 was. De trein en spoorwegnet werd gebouwd in 1870 . Het was een dieseltrein en reed zo snel dat we onze hoofden buiten konden steken met andere woorden zo traag. Moe maar voldaan en zo dankbaar dat we dit mochten ervaren . De dag nadien hebben we Cairns verkend en hebben ook onze eerste parkeerboete van 20 australische dollar gekregen. Tussenin een dag niets doen wat ook een must is . Na goed gerust te hebben stond het verkennen van de great barrier reef op het programmma. Met een leuke boot en een gezellige crew die ons de ganse dag goed begeleide. We kwamen aan aan onze eerste stopplaats ,de outer reef. Na wat uitleg over snorkelinstructies kregen we ons materiaal wat een bril,snorkel en zwemvliezen was en ook een thermisch dun zwempak die ervoor zorgde dat Jasmijn lekker warm had. Alhoewel het water wel 28 graden had. Zo konden we dit prachtig stukje natuur verkennen. Zoveel mooie vissen, koralen, zeeschildpadden . Nadien kregen we ook een lekkere maaltijd aangeboden om zo door te varen naar onze tweede stopplaats. Wat een kleinezandeilandje is temidden van de reefs. Daar werden via een boot (met glazen bodem) gedropt zodanig we ook terug konden snorkelen en die omgeving ook verkenden. Maandag dienen we ons wagentje terug in en vliegen we naarSydney. Een tropische warme groet van ons beiden,
hopelijk hebben we nu meer geluk want onze tekst was volledig getypt en toevoegen ging niet dus ok we beginnen opnieuw,
hier zijn we met wat meer nieuws met hoe het met ons gaat. en het gaat goed met ons. De ervaring met de loggerhead schildpadden was schitterend, We konden samen in groep zien ,bij valavond, hoe ze haar voorbereiding,( put maken in het zand) om haar eitjes te leggen. Ongeveer 120 a 150 eieren,waaarna ze met haar zwemvliezen de put weer dichtmaakte. We genoten ondertussen van de volle maan en de branding van de zee. Na een goede nachtrust ,de volgende dag klaar om te vertrekken richting Cairns. Waar we ondertussen prachtige natuurparken bewandelden, leuke weggetjes, heel mooie zichten. Heel verzorgd. Via een zandweggetje ( net als Parijs Dakar) maar dan kleiner en alleen, kwamen we terecht in HiddenValley wat een ecologisch verblijf heeft echt in de outback, we sliepen daar terug als de enige gasten ,genoten s nachts van het geluid van de wildlife, echt spannend en als gratis geschenk heel veel regen en storm. We nemen regelmatig wat tijd en rust voor onszelf ,mandala tekenen en lezen en mediteren. We merken dat we in een minder drukke periode zitten en dat komt ons goed uit. Via een lange rit kwamen we aan in een natuurpark waar de Wallaman waterval zich bevindt ,de hoogste van Australie, 305 meter, adembenemend via een wandelweggetje van 2 km kwamen aan de voet van de waterval. Whaaaaaaaaaaaaw, de rotsen en de kloof en het bruisend water, zo mooi was het. We waren er terug alleen en konden ons goed met de natuur verbinden.Op de terugweg naar boven begon het te donderen,bliksemen en te regenen. Wat ook zijn charme had. We zijn moeder aarde dankbaar want ze is zo mooi om te bewonderen. Ze heeft zoveel facetten die ze ons aanbiedt om van te genieten. Er is voor ieder wel wat . De dag nadien ,zonder bordaanwijzers maar gewoon op ons gevoel kwamen we aan andere watervallen die uitkwamen in een meer waar we gezwommen hebben. Heerlijk ,terug alles voor ons alleen. meer hoeft dat niet te zijn he. Nadien was onze huid zo zacht , een kuurcenter gratis in de natuur. Nadien terug Noordwaarts richting Cairns ( Oostkust van Australie) en nu aangekomen in Atherton thv Cairns maar in de outback. Het is hier snik, jawel snikheet en we verblijven nu 3 nachten in een ensuite cabin op een kamping en koken ons eigen potteke, En de engeltjes zorgen goed dat we altijd goed terechtkomen.
warme knuffel en tot later,
Daniel en Jasmijn
ps, we hebben een site gekregen van onze 3 daagse tocht op frasereiland waar je eventueel de foto ,s kan bekijken, met of zonder ons want wij geraken er niet op. Ons fototoestelletje laat het ondertussen af weten en er is hier maar 1 technieker in geheel Queensland, in Brisbaine ,waar we vandaan komen, Site.www.trailblazertour.com.au
een paar dagen geleden vertrokken we naar Fraser eiland. waar we werden opgepikt aan het busstation van Noosa Head .Het was een jeep bus 4 maal 4 trekking achteraf werd duidelijk waarom. Na de oversteek en een rit van 4 uur kwamen we aan op Fraser eiland wat eeen Zandeiland is zelfs de binnenwegen naar de meren en parken , wat het heel speciaal maakt en een belevenis op zich is. We waren met plus minus 20 personen . De kamping zijn goed afgesloten ,aan de ingang met electrische ondergrond om zo de dingo,s ,wat wilde honden zijn, buiten de parken te houden. Voorts is de natuur heel mooi en de zeeen heel krachtig reuze hoge duinen.. Grote krachtige bomen ,nog nooit gezien. De kamping is waar veel backpackers( De rondtrtekkende rugzaktoeristen ) verblijven. We zijn heel blij om dit te ervaren en raden het iedereen aan die naar Australie reizen. Ook niet meer dan drie dagen wat voldoende is als je dooreengeschud wordt als een coctail. We voelden ons geholpen en geleid door de engeltjes dat alles vlot verliep. Na een mooie terugrit langs de kust en de overtocht naar het vaste land om zo langs een natuurpark te belanden waar we drie dagen geleden vertrokken. Het wagentje waar ze goed voor gezorgd hadden stond ons op te wachten. Zo reden we richting Gymie ,waar we 1 nacht verbleven en zo richting Bundaberg . Hier hebben we met hulp van hierboven terug een jusite plek gekregen . Het is een kampinghuisje waar we drie nachten gaan verblijven en heeft nummmer 13. Geen toeval. In Bundaberg zullen we vanavond de reuzeschildpadden gaan opzoeken die nu hun eiren in het zand leggen.
aangekomen in Brisbaine aan de luchthaven waar de controle vrij streng was maar waar we toch goed doorgekomen zijn. Eerst en vooral geld gaan wisselen en we stelden vast dat het leven hier even duur is dan in Belgie. Via trein ,bus aangekomen in hotel Garden City waar we 1 nacht verbleven om uit te rusten., hebben we samen besloten om een wagentje te huren en zo van Bisbaine naar Cairns te rijden wat ongeveer 3000 km is. Waar we ongeveer 1 maand te tijd voor hebben. Ons wagentje is een Hyunda Gets met rode kleur. Het grote verschil is dat ze hier links rijden , wat een hele ervaring op zich is. Via een wegenkaart onze uitweg vinden van Brisbaine city ( Veel te druk ) de natuur in .Onze eerste autosnelweg was nr 13 wat geen toeval is ( Maria Magdalena code ) tot we in Canungra aankwamen, wat een gezellig dorpje is temidden van de natuur. We voelden zo de rust en de kracht van de natuur. Een gevoel van thuiskomen. We vonden een kleine en gezellig motelletje ,waar we 3 nachten verbleven om de streek te verkennen. We zijn ook zo naar de Gold coast gereden. Het woord zegt het zelf een gouden kust.Zo,n prachtig strand, warm zand, hoge goven waar ze surfden en waar in de verte onweer dreigde. Als spelende kinderen met onze blote voetjes in de Pacific Oocean. Ondertussen zijn we drie dagen verder en hebben we al Lake Valley doorkruist. Volop Walibi,s (kleine soort kangoeroe,s ) in de natuur gezien en overdag grote vleermuizen, slapend in de bomen zien hangen. Die we bij valavond zagen overvliegen naar de bossen om vruchten te eten. Wild life is er volop aanwezig en de parken zijn indrukwekkend. Zoveel soorten vogels, nog nooit gezien die ons zelf op de tafel waar we pick nickten, ons kwamen begroeten.(vogels zijn Goddelijke boodschappers). Het subtropisch regenwoud heeft zoveel soorten grote krachtige bomen, Nog nooit gezien wel geknuffeld. 1 reuzegrote holle vijgeboom in gestaan . Via wandelbrug hoog boven het woud , en trapladders ( Jasmijn was wat bang , het was een uitdaging ) die ons 30 m boven de grond bracht in een boom, waar we een heel mooi panoramisch zicht hadden. Een kangoeroe kan met 1 pootstoot een vos en ook een mens doodmeppen indien je hem zou bedreigen. Ondertussen zijn we beland in Eumundi waaar we verblijven in een Engels koloniaal motelletje , echt zoals in de films zeg. De mensen zijn hier vriendelijk en behulpzaam en vinden het fantastisch dat we zo ver komen om van hun land te genieten. Volgende dagen op ons programma, Fraser eiland en de whalewatching. Hopelijk zien we er nog want dit is het einde van het seizoen om walvissen te zien. Ze vertrekken naar Antartica.
Bandung is een tussenstad om twee nachten te verblijven maar meer niet. Het enige mooie zijn de vulkanen. De hoofdvulkaan slapende ( zogezegd want de zwavel komt er ook nog uit ) Terwijl de babyvulkanen nog actief zijn en dagelijks gemeten worden door het instituut. Op die laatste vulkaan zijn we op geweest waar de grond onder je voeten warm aanvoelt en het borrelende water van 8o a 100 graden goed voelbaar was. De zwaveldampen waren vrij zwaar en deden Daniel kokhalzen. Voorts hebben we door het tropisch regenwoud gewandeld met leuke paadjes ( als je die zo kunt noemen) En dan terug met 3 lokale busjes (echt een avontuur omdat ze geen Engels spreken en de prijs steeds verdubbeld als ze een toerist zien) Dit is dikwijls heel vermoeiend.en zo de verkeerde weg gewandeld hebben in Bandung. We waren blij met al die ervaringen . Met een toeristenbusje richting Jakarta ( hoofdstad van Java ) wat we niet verkend hebben wegens tijdsgebrek voor onze volgende vlucht naar Singapore. Waar we nu aangekomen zijn en klaar richting Brisbaine in Australie. Voorts stellen Jasmijn en Daniel het heeeel goed.. groetjes en tot later
ondertussen bezochten we twee tempels met de lokale busssen. Echt een avontuur op zich. De moeite waard om eens ter ervaren.Borobudur is een Boeddistiche tempel. Echt indrukwekkend en een mooie krachtige energie.met een mooi verzorgd park errond. Hoe meer we naar de top gingen hoe meer zwart met witte stippen vlinders ons vergezelden. We genoten van dit spel waar mens en dier kunnen genieten van elkaars aanwezigheid. Het zijn dikwijls die kleine dingen in het leven die het mooi en kostbaar maken. Prabambanan is een hindoeistische tempel , nog volop restauratie na een aardbeving in 2006 en voelde erg zwaar aan. OOk de tuin errond was helemaal niet verzorgd. Het verschil in energie tussen het Boeddisme en Hindoeisme was duidelijk voelbaar. De bevolking in Yogyakarta heeft het zwaar te verduren (staat van overleven ) . Het heeft ons geraakt hoe deze mensen nog op straat leven. Er was een foodfestival en muziek op treden in het park. We waren zowat de enige westerlingen (het seizoen is hier voorbij en het regenseizoen begint) dus volop bekijk en de regionale tv maakte van ons gebuik om ons te filmen en ons te intervieuwen over onze ervaring in Indonsesie. Het was een concert met tradionele instrumenten (zoals gongs ,klankschalen, enz) wat best heel aangenaam was. Hier hebben we ook contact gemaakt met de lokale bevolking en een koppel kwam bij ons zitten.We geraakten aan de praat en van dit praatje kwam de uitnodiging van dit koppel om op bezoek bij hen te komen. Dit deden we enkele dagen later na ons bezoek bij de sultanpaleis. De sultan heeft 2000mensen die voor hem werken . Sinds gisteren met de treinrit van 8 u aangekomen in Bandung . Dit is een universitaire stad. waar de Engelse taal ver te zoeken is waardoor het moeilijk is om onze weg te vinden in zo n grote stad.Gelukkig helpt onze begeleiding ons ( engelen en gidsen) op het juiste pad.Voor ons is de natuur belangrijk met vulkanen waarvan 1 die nog actief is. Die we morgen gaan verkennen en begroeten. Sorry, het lukt ons niet om de foto,s erop te krijgen. We proberen het later nog eens maar kunnen niets beloven,
na 6 dagen Lovina is het tijd geworden om door te reizen naar buureiland Java. Met de bus ( 3 u ) naar de ferry en zo de overtocht ( 1u 1/2 )van Bali naar Java . Rustig overvarend kijkend naar de sterren en het melkwegstelsel meren we aan in Java. Wat ons onderweg is bijgebeleven is dat deze mensen zo,n mooie natuur gewoon weg niet respecteren door zomaar hun blikjes vanuit de bus opstraat te gooien, sigaretten en plastiekzakken inde zee te droppen en langsde weg overal vuilnisbelten van afval. Gewoon weg jammer dat we geen woordje Indonesisch praten of we zouden hen de vraag stellen of ze het ook graag zouden hebben dat wij hun troep in hun tuin zouden gooien . En ja het is onbewustzijn maar het verwonderd onsdus niet dat moeder aarde zich hier boos gemaakt heeft door tsunami,s en aardbevingen doen plaats te hebben en gelijk heeft ze. Ze is zo mooi ze straalt en wilt ze ook respect van de zielen die hier aanwezig zijn. Eens in Java aangekomen begon de bustocht van ongeveer 11 u richting Yogakarta. Onderweg hebben we wat kunnen slapen een Ja we hebben beter geslapen dan in ons resoorbed in Ubud, behalve dat de airco zo koud stond dat we nog een trui erbij aantrokken. Eens in Yogakarta aangekomen voelden we direct de drukte van de stad. En dat het hier overwegend Moslim is dan tov Bali waar er vooral Hindoeisme heerst. Aangekomen in eindterminus kregen we hulp van een vriendelijke Indonesier die goed Engels kon. Joepie we worden verstaan. Hij bracht ons naar een taxi met meter en deze bracht ons veilig naar onze guesthouse Prambanan. Waar we nu 2nachten verblijven en waar we voor het eerst een douche met warm water hebben zaaaaaaaaaaaaaaalig, de ijsberen worden verwend. Nu het regenseizoen begint ,buitje, hebben wede tijd genomen om onze blog aan te vullen en zijn we klaar om een bezoekje te brengen aan het paleis van de sultan. Voor morgen staan er twee energetische tempels op het programma . Borobudur is de grootste Boedistische tempel ter wereld > Prabamanan met zijn vele stupa ( klokken van vorm) We kijken er naar uit en verslag volgt,
we zijn aangekomen in Bali en we hebben besloten om dit land te verkennen ipv door te vliegen naar Australie. We hebben een visum voor 30 dagen en van de luchthaven van Denpasar zijn we via toerismebureau naar het diepste en zuidelijkste punt van Bali geland . Ulluwatu aan de Indische oceaan We hebben zalig gezwommen ,het water was heel warm . Ook surfers gezien met hun waterkunstjes. Schitterend hoe ze op die plank kunnen staan Een leuke wandeling gemaakt en geluierd en genoten van de natuur. Uiteindelijk zijn we er drie nachten gebleven en voelden dat het tijd was om andere oorden van Bali te ontdekken. Dus vertrokken we richting Ubud via busstation Batabulan waar de bussen aankomen en vertrekken Daar zochten we een bus of bemo om naar Ubud te gaan dit geleek gemakkelijker op papier dan in realiteit. Na vele vragen werd het ons nog niet duidelijk van wat en hoe. Toen Patrick naar ons toe kwam. Hij kwam heel rustig over en liet zijn boek van vorige toeristen die hij ontvangde in zijn guesthouse Praety zien. Het voelde goed aan en we besloten om met hem mee te gaan. Zo werd het voor ons duidelijk dat we steeds bij de juiste mensen aankomen als we maar vertrouwen, We reserveerden 2 nachten in Ubud. Het was een miniparadijsje De kamers waren heel eenvoudig maar mooi ingericht. Zijde beschilderde lakens en gordijnen . Twee kamers waren minipagodes, tempeljes qua bouwstijl rond een binnenkoer met een afzonderlijke terrasje. s Morgens kregen we heerlijk en overvloedig ontbijt in piramidevorm en een dikke lekkere pannekoek met veel kokos. We dienden wel te wennen aan het tropisch klimaat. Nadien hebben we een brommer gehuurd voor 2 dagen waarmee het zalig rijden was in dit tropisch weer Langs miniweggetjes en schitterende rijstvelden. Heeeeeeeeel steil, veel haarspelbochten .Gewoon leuk,tof ,plezant en genieten Onderweg veel lachende en zwaaiende kinderen in hun schooluniformpjes maar ook veel armoede. We voelen ons rijk en dankbaar dit te mogen ervaren. Via Ubud naar het Noorden van Bali namelijk Lovinda Beach waar we nu al twee nachten verblijven . Goed bed in vergelijking met de losse resorenbed in Ubud waar Daniel een veergevecht leverde. Hier lavastrand en hotel met zwembad ( waaaaaaaaaaaaaaaaarm water in zwembad ,koude douches in de kamers. Dus echt genieten van alles.
eindelijk horen jullie van ons. Met ons gaat alles goed. Na een moeilijke start ,waaronder we uitgeweken zijn naar Frankfurt London ipv Frankfurt Delhi door de weersomstandigheden is geheel onze vluchtroute in het water gevallen Daarbovenop was onze bagage misgelopen en zijn we zonder bagage van London naar delhi vertrokken Eveneens in Delhi aangekomen dus zonder bagage waren we zo vermoeid dat we wilden uitrusten in ons hotel tot we hoorden dat ons hotel doorverhuurd was door dat we te laat waren door de omleidingen van onze vluchten Meer dan stress en vermoeidheid Wat nu ( Oplossing zelf chauffeur en hotel zoeken maar in India is het niet eenvoudig. ) De mentaliteit van de bevolking is energierovend ,klampen je aan en geen gevoel van vrijheid waardoor er spanningen tot boosheid naar hen toe werd geuit. Gezien onze chauffeur ons hotel niet vond , want toen wisten we niet dat het doorverhuurd was ,ze hadden dit niet aan de telefoon in de luchthaven gezegd, belanden we in een officieel toerisme bureau waar we een hotel aangeboden kregen. De prijs vonden we te hoog maar alles was volgens hen volzet dus geen andere keuze We hebben het gewoon aangenomen uit vermoeidheid om uit te rusten De man uit het toerismebureau ging bellen voor onze bagage naar Britisch airways maar we hadden het snel in de gaten dat we het zelf moesten doen ( bedrog van toerismebureau met hotel. Na de eerste nacht samen beslist India te verlaten vanwege zijn negatieve en oneerlijke mentaliteit Gelukkig hadden we dezelfde mening dat we niet onrechtvaardig behandeld wilden worden. Onze bagage hebben we de volgende dag na zelf bellen toch bekomen en doorgevlogen naar Bangkok.Na een lange nachtvlucht doodmoe aangekomen in Bangkok kwamen we tot de vaststelling dat ons hotel (door Connections telefonsch geregeld) niet geboekt was. Doodmoe hebben we toch er gebleven en geslapen. De volgende dag Bagkok bezocht en er volop van genoten De tempels zijn prachtig en zeer krachtig en energetish, goed opgeladen. Ook gewandeld in een mooi park waar er vooral Taise mensen waren. De dag nadien na een moeilijke nacht kwamen er bij mij ( Jasmijn ) zulke angsten naar boven dat ik Thailand wilde verlaten. Ondertussen zitten we in Bali en hebben gezwommen in de Indische oceaan . Het eiland valt energetisch goed mee. Tot zover ons eerste verslag van onze reis.
 "Smile"){kind=icon}
