we reden verder door heen de mooie Rockies naar Lake Louise . Eerst genoten we van de natuur tijdens een wandeling in de Johnston canyon met zijn indrukwekkende watervallen.Een eind verder zagen we de Caste Riffs een reuzegrote rotsformatie in kalksteen . Het smaragdgroene Lake Louise (1731 m hoog ) is het bekendste meer in de Rockie Mountains. Van november tot juni is het meer bevroren en in augustus is het water niet warmer dan 4 graden.Brrr rrrrrrrrrrr Schitterend is het meer gelegen aan de voet van de Mount Victoria 3459 m, de gletser van die mooie berg loopt bijna tot aan de meeroever .We deden een prachtige wandeling langs het meer tot aan de voet van 6 gletsers (2135 m ) .We werden stil in zo,n prachtige omgeving ,het krioelde van de Golden Mantle ground Squirel (eekhoorntjes ) en mooie vogels (Nutcrackers Darting ) die de broodkruimeltjes van de toeristen oppikten. We wandelden eveneens rond in het luxe- hotel ' Chateau lac Louise ' die gelegen is aan het meer . De volgende dag gingen we naar lake Moraine ,Via een wandeltocht van 2,5 km in het Grizzly gebied werd ons aanbevolen om de wandeling tenminste met 4 personen te doen, wettelijk verplicht vanwege axidenten met beren. Zo deden we de wandeling met een Duits koppel, Anja en Andre en werd onze Duitse spraakkunst nog eens op de proef gesteld. Op het einde van de wandeling konden we het smaragdgroene water van Consolation lake bewonderen , waar we gezellig picknickten onder ons vieren en de schoonheid van de natuur ins ons opnamen. Grizzly de beer was ook aan het picnicken maar ergens anders denken we. Wat zeker niet overgeslagen mag worden is het Yoho Nationaal park met zijn welgekende Takakkaw waterval (Magnifiek ) 254 m hoog, dit is 1 van de hoogste watervallen in Canada. Door de verstuiving van het water en breking van het zonnelicht was er een continue mooi regenboog. In Lake Louise en omstreken is alles heel duur en heel beperkt waardoor we 83 km verder accomodatie dienden te zoeken nml in Golden. Na 4 dagen zetten we onze tocht verder Noord-waarts en we reden door de Icefields parkway (230 km lang op 2000 m hoog ) is 1 van de hoogst gelegen highways in de wereld. Magnifiek niet te beschrijven, continue geltsers, meren , snelstromende rivieren .Dit landschap is 9 maanden bedekt met sneeuw.Colombia icefield was een hoogtepunt .Deze reuze grote gletser is in 120 jaar 60 procent van zijn ijsmassa verloren. We zagen volop wildlife, een zwarte beer, een ganse kudde Big Horns Sheep, Eland . Zo kwamen we aan in Jasper wat ook het eindstation van de Rockies is. Voor ons overroepen een gewoon provincie stadje maar wel peperduur. Betaalbare accomodatie,s zijn guesthouse,s die hun kelder omgebouwd hebben tot accomodatie. We reden Oost-waarts naar Hinton .We deden er een beverwandeling in het 'Wetland" ,geen bevers gezien .Het is een heel vochtig gebied gelegen aan het rand van het woud. We zetten verder onze tocht Noord-waarts verder naar Grand Prairie , 350 km verder ,zo zie je maar dat de afstanden hier enorm zijn om van dorp tot dorp te gaan. Op weg naar Grand prairie zien we het panorama veranderen van heuvelende naaldbossen naar een vlakker landbouwlandschap .Zomers is het hier gemiddeld 12 graden en in de winter gemiddeld - 12 graden. Ze hebben hier 116 vorst vrije nachten per jaar. Onderweg zien we verschillende olieboor platformen en dat merken we aan de benzine die hier goedkoper is. Op weg naar Edmonton (hoofdstad van de provincie Alberta ) ,wat 10 uur verschil is met Vlaanderen hebben ze hier 6 maanden vorst per jaar en ongeveer een gemiddelde van - 25 graden in de winter en met uitschieters van - 40 graden. Hierdoor hebben ze hier een ondergrondse stad met 800 winkels, ijsbaan, dolfinarium, zwembad kortom alles om de winter te overleven. Deze stad gaan we morgen bezoeken . Momenteel is het hier 9 graden en ze spreken over de eerste nachtvorst.
via Radium Hotspring reden we naar Banff Nationaal park, wat een oppervlakte heeft van 6641 vierkante km heeft,.met als hoogste berg de Mount Rundle . Hier merk je dat je door een heel mooi en krachtig gebergte rijdt. Je bevindt zich temidden van de Rockies. We stopten bij de Marble Canyon ,een mooie smalle en diepe kloof, 4000 j geleden door de rivier gevormd. Hier heeft het in 2003 40 dagen gebrand en dit was duidelijk te zien door de vele verbrande bomen, we merkten echter op dat de natuur zich volop aan het herstellen is. We hoorden ook in het nieuws dat in Britisch Colombia er verschillende bosbranden zijn, moeder aarde is zich aan het zuiveren. In Banff aangekomen was het vrij moeilijk om accomodatie te vinden vanwege het verlengd weekend in het hoogseizoen.Banff is heel toeristisch .We vroegen aan verschillende Canadezen welke feestdag ze nu ( 3 augustus )vierden echter niemand wist waarom ze die dag vrij hadden. We zochten in het dichts bijgelegen stadje (17 km verder ) naar accomodatie en vonden in Canmore een motelletje waar we 6 nachten verbleven. Daar hadden we mooi zicht op de bergketen "the three sisters '' We deden verschillende uitstapjes naar Banff. Waar we op 1 augustus lekker gaan eten zijn voor de verjaardag van Jasmijn . Het is hier uitzonderlijk warm We brachten een bezoekje aan Banff Spring Hotel, gebouwd in 1888 en wat heel populair is bij de Japanners omdat ze hier gefilmd hebben voor een soap. We reden naar Johnson lake waar het kleur van het water blauw,groen is ,dit komt door het gletser water die in het meer stroomt waardoor er kleine deeltjes daar de bodem zinken of in het water blijven. We namen ook de gondel (kabellift 4 personen) om de top vam de Mount Rundle te verkennen waar we een heel mooi panoramisch zicht hadden op Banff en omstreken. We lazen dat er over de Rockies er ongeveer 6000 Golden Arenden vliegen van Alaska naar New Mexico .
we vertrokken terug Zuid-waarts en verkenden de Kootenay Rockies. Via een gratis veerpont genoten we van een prachtige tochtje op 1 van de vele meren . We sliepen 2 nachten in New Denver in een klein smurfenhuisje ( rond houten huisje ), rond staat voor het vrouwelijke en dit gaf inderdaad een speciale energie. Binnen was het echter veel groter dan je zou vermoeden. We genoten van een prachtige bloementuin , jacouzie en rust temidden van de natuur. We hebben terug zelf kunnen koken en de vegetarische spagetti was heerlijk hmmmmmmm. New Denver is een klein gehuchtje gelegen aan een mooi meer. Deze accomodatie had een prijs gewonnen voor de fraaiste architectuur . Deze houten hutjes zijn zowel in de winter als in de zomer heel rendabel ,in de winter houden ze de warmte goed binnen en in de zomer blijft het goed koel. Op weg naar Kaslo , een klein dorpje vooral gekend voor zijn oude stoomboot die 60 jaar gevaren heeft op de Kootenay lake (1898 tot 1958) .We waanden ons in de tijd van de Titanic . Via de veerpont van Balcour naar Cradword ,vooral gekend voor zijn creatieve mensen zoals glasblazer, wever , edelsmid .. die je volop kon bewonderen tijdens hun activiteit. We namen dezelfde dag de veerboot terug naar Balcour en reden verder naar Nelson. Dit is een stadje die leuke bebloemde winkelstraten heeft en waar het gezellig wandelen was. We tracteerden ons op een lekkere capuccino en chocomelk . Als Engelen reizen is het altijd mooi weer en dit wordt voor ons duidelijk bevestigd. Bedankt weergoden. We zetten onze tocht verder tot we in Rossland aankomen , ligt tegen de USA grens.We hebben er een lekker ijsje gesmuld en reden verder via Trail en Kimberley ,wat allemaal ski oorden zijn. Kimberley is gekend voor zijn Tiroolse Alpenhuisjes en restaurants met schitzels, zuurkool ... We hebben een leuke babbel gedaan met een Zwitsers meisje die hier werkt voor 1 jaar . We reden verder Noord-waarts naar Colombia Valley die gekend is voor zijn mooie bergen en vele hotpools We verbleven 5 nachten in Radium Hot Springs . In Fairmont hot springs konden we nog in de natuurlijke hot pools baden. De waterval bezorgde ons een natuurlijke rugmassage en het mineraalrijk stromend water was lekker warm. Onze porien werden gezuiverd en gereinigd en onze haren voelden heel zacht aan en onze huid was als een babyvelletje.We dienden wel erg voorzichtig in en uit te stappen want de stenen waren erg glad. Gelukkig verkiezen de meeste toeristen het zwembad en zo is het heerlijk rustig vertoeven in de natuurlijke pools met een prachtig natuurlijk kader rondom. De nabijgelegen camping is druk bezet en we zien hier zoals in de USA reuzegrote caravan,s wij noemen ze bussen. s' Avonds barbecuen we en genieten we van onze maaltijd in de zon terwijl in de verte onweerswolken dreigen. Gelukkig hadden we voor het eten reeds basketbal gespeeld want na onze maaltijd was het rennen voor het onweer. Golfliefhebbers komen hier in Canada zeker tot hun recht met zoveel golfterreinen. Op een daguitstap naar Golden zagen we heel veel nesten op electriciteitspalen van roofvolgels . Zo zagen we wanneer we stopten om een foto te nemen dat de mama bij de kleintjes in het nest bleef en de papa krijsend rondcirkelde boven ons hoofd. Later op de avond zagen we in de straten van Radium, zo ook voorbij ons motel de Big horn Sheeps ,wat een grote ram is ,met een gestalte van een hert maar veel robuuster. Deze vertoeven dagelijks in de straten en eten vruchten en planten. Dit blijkt hier doodgewoon te zijn omdat dit ook hun terrrein is .De herten komen vooral als het donker wordt naar het dorp op zoek naar voedsel. Het is gewoon schitterend om al dit wild life te bewonderen . We zijn hiervoor heel dankbaar en genieten verder van ons mooi avontuur.
Engelknuffel en draag goed zorg voor elkaar , in liefde en licht ,
tijdens een intervieuw op Tv hoorden we hoe Barack Obama de bevolking toesprak over ziekteverzekeringen, medische kosten enz... We lazen echter zojuist een artikel van een Oostenrijkse journaliste Burgmeister hoe ze een aanklacht deed tov de regeringen en farmaceutische industrie. Daarin vernamen we dat Obama tijdens een bezoek aan Mexico samen met verschillende ambtenaren het volgende overkwam. De ambtenaren waren ingenet tegen varkenspest en Obama was daar van vrijgesteld. Later blijkt dat die ambtenaren die ingeent waren stierven aan varkenspest en Obama die niet ingeent was werd zelf niet besmet. Stof om over na te denken ;dat vaccinatie,s niet altijd zuiver zijn en dat we bewust dienen te worden wat er in feite gaande is. Lees de tekst en toets het aan je hart. Je kunt dit artikel lezen op www.ditrianum.org .Het artikel : ( journaliste klaagt WHO en VN aan voor Bioterrorisme en poging tot massamoord )
we vertrokken uit Wells ( gekend voor veel Grizzly,s) en reden Noord-waarts richting Prince George , ongeveer 1200 km van de grens van Alaska. Onderweg werden we verwend door wild life nml een fiere coyote (soort vos ) en verder op, jawel een bruine ,zwarte beer met een heel donkerbruine snoet . Ze lieten zich beiden gemoedwillig fotograferen en trokken terug de wildernis in. Whaaaaaw zo,n mooi geschenk om dit waar te nemen.Dieren zien in de vrije natuur is echt een uniekum. Onze lieve licht vrienden ,Jan en Angelique hebben voor ons opgezocht waarvoor een beer staat nml gehoor geven aan onze innerlijke stem, en ons leven een nieuw en natuurlijker ritme te geven. De beer is ook het symbool van het onderbewuste. Proberen geen dingen te doen op de wijze van anderen of in die tijd die ze eraan besteden. De beer brengt je aangeboren potentiele vermogens naar boven en als je deze niet naar buiten brengt volgens een nieuw eigen ritme zul je nooit van de honing van het leven proeven. Bedankt Angelique en Jan hiervoor. De natuur is hier wederom zo uitgestrekt en de lage bewolking tegen de bergwanden aan is een mooi schilderij op zich. Wat verderop zagen we een zwarte en bruine beer en we horen van de bevolking dat ze hier overal kunnen verschijnen ook in je achtertuin enz Ze zijn vooral op zoek naar bessen om zo hun buikje te vullen , ze eten zich echt overvol om voeding genoeg te hebben om hun winterslaap te kunnen overleven. Als je beren ziet maak je geluid omdat ze niet verrast willen worden . We bezochten enkele dagen de streek van Wells Gray provinciaal park met zijn vele indrukwekkende watervallen vooral de Helmnecken waterval is indrukwekkend . In deze streek leven er wel 30 soorten muggen en dus werden we ook overvloedig getracteerd op beten. Zowel de muggemelk of kledij hielpen gewoon niet. In Clearwater verbleven we 2 nachten in een Ben B ,gezellig en rustig aan Dutch Lake gelegen .De Canadese weduwe Clemence verwende ons met een lekker ontbijt nml met verloren brood met heerlijk Ahornsiroop van de streek. Clemence was een Quebecoise en ons Franse taal werd volop op de proef gesteld. Ze was echter verrast van Daniel zijn vlotte Franse taal. Jasmijn deed was ze kon maar het was een beetje Frans met haar op. Echter Clemence haar Nederlands was ....... We reden Zuidwaarts door de Nicola Vallei en de streek werd heuvelend en dor. We wandelden in Kamloops een stadje uit 1812 gelegen op het gebied van de Sushwap-Salish Indianen . In Quichena wipten we even een hotel van het jaar 1900 binnen. We konden de Engelse pub en de dining room bewonderen. .We reden verder langs Douglas meer met zijn vele ranchen en boerderijen. Verder naar het zuiden kwamen we aan in Osoyoos ( 3 minuutjes rijden van USA ) .Osoyoos is en kleine oase en het is ook de streek van de fruitteelt nml kersen en abrikozen die je ook zelf mag plukken. Ons lukte het niet want je diende ten minste een emmer te plukken en ons buikje verdroeg zo,n hoeveelheid niet. Het is hier een heel gematigd klimaat , in de zomer lekker warme en s,winters heel zacht en toch maar 1 uurtje rijden om te skien.We bleven hier 3 nachten in een mooi motelleke met terras en zicht op de bergen. s,morgens werden we tijdens ons ontbijt ieder keer verrast door het sierlijk vliegen van de Bald Eagle. De vogels zijn nml Goddelijke boodschappers. We trokken terug Noord-waarts via Okanagan vallei met zijn vele meren, wijnvelden en fruitteelt. We kwamen na een lange tocht aan in Revelstoke gelegen in de Monashee Mountains met zijn Nationaal park. De top van de Mount Revelstoke is 1938 m hoog. Ze hebben ook een Canyon dam ,175 m hoog waar de Colombia rivier opgestuwd wordt tot het Revelstoke meer. Mooi om te zien. We huurden een mountain bike en beklommen op ons tempo de heuvels om tenslotte een mooie waterval te bewonderen. We voelden ons net in de tour de France ,haha echter met geen pepmiddelen maar een mars en een twix , kan ook wonderen doen. Het was snikheet maar het bos gaf ons koelte en het bergpanorama was schitterend. Moe maar voldaan genoten we van een verfrissend bad en na een lekkere lasagne en gekruid kippetje kropen we onder de lakens. Na enkele weken stellen we vast dat de Canadese bevolking spontaner en opener zijn dan hun zuider buren. We kregen van Ann ,een Belgische die nu al 9 jaar in Canada woont ,die onze blog las en volgt spontaan reactie. Via onze mail leren we haar nu kennen en ze vindt het leuk om Vlamingen te volgen in haar thuisland . Zo leren we nieuwe mensen kennen waarmee we onze ervaringen kunnen uitwisselen.
van ons en de vele beren een dikke Canadeese knuffel die smaakt als honing, de nectar van het leven ,
na Vancouver eiland bezocht te hebben namen we de ferry terug naar Horseshoe Bay om de stad Vancouver te bezoeken.Deze is gelegen aan de westzijde van Canada. De streek is gekend voor zijn rustiger levensstijl tov het Oostelijk gedeelte van het land als Quebec . Downtown Vancouver is een oude stadskern, gelegen op een schiereiland waarbij de buitenwijken gelegen zijn tegen de fjordachtige kust. Vancouver stad heeft een verscheidenheid aan gebouwen, stoom uurwerk , Chinese tuin , mooie jachthaven, gele stranden en daarbij de mooie coast mountains zorgen voor een schilderachtig geheel. Na San Francisco en Sydney is Vancouver ook vaak genoemd voor de titel van mooiste stad en ook de meest culturele stad van de wereld . De stad heeft 2, 1 miljoen inwoners , en op 1 juli vieren ze hun nationale feestdag .Dus toen we er waren volop feest met straatactiviteiten, muziek ,entertainment en s,avonds vuurwerk. De dag nadien deden we het rustiger aan en bezochten we een van de mooiste stadsparken ter wereld nml Stanley park, met zijn 405 hectare groot begroeid regenwoud. Tijdens de Kerst periode is dit park met meer dan1 miljoen lampjes verlicht . In de buurt bezochten we het Capilano Suspension bridge. Een indrukwekkend zwevende hangbrug van 137 m lang en 70 meter boven de ravijn. We bezochten die en Daniel kon natuurlijk niet nalaten om eventjes extra te wiebelen waardoor Jasmijn wel enkele kreten liet. Na 3 dagen Vancouver verkend te hebben reden we Noord-waarts langs de fjordachtige kust van Howe Sound. Het weer wordt terug zomers warm. Bedankt weergoden. We kwamen aan in Whistler wat een gekend skioord is en waar in februari 2010 de olympische winter spelen gehouden wordt. Je kunt er volop sportactiviteiten doen, paardrijden, golven, raften ,mountainbiken en natuurlijk heel mooie wandelingen in het gebergte. Het stadje is volledig in chalet stijl en is heel gezellig en leuk om er te verblijven. Er wordt nog volop bijgebouwd voor de komende winter spelen. We reden Noord-waarts richting de Cariboo mountains waar het welgekende dorpje Barkerville gelegen is. Het ontstond in 1862 nadat Billy Barker in de william creek goud vond. Het is nu een museum met 125 historische gebouwen waaronder een barbershop, saloon, bakery ... Er lopen enkele mensen rond in hun oude klederdracht uit de tijd van Billy barker en voeren show,s op. Je kunt er ook een ritje maken op een oude postkoets. Het was in de oude tijd 1 van de grootste steden tesamen met Chicago en San Francisco. Deze streek is gekend voor zijn wildlife vooral beren nml Grizzly,s ,cougars (soort poema,s ) ook Lynxen en elanden. De afstanden zijn hier enorm. Wij verbleven 3 dagen in Wells een gehuchtje temidden van de wildernis. Hier deden we geen wandelingen alhoewel er enkele zijn maar dan te betreden op eigen verantwoordelijkheid. We genoten van de verlaten meren en uitgestrekte bossen met rust en stilte.
Na een korte en mooie vlucht van een uur kwamen we in Vancouver aan waar ons karretje stond op ons te wachten. In Canada woonden oorspronkelijk de Inuit Indianen , 2000 a 1000 jaar voor Christus. Ze maakten totempalen uit stenen, beenderen ... Ze werden verdreven en op 1 april 1999 (geen grap ) kregen zowat 18000 Inuit Indianen rechten op hun eigen rondgegebied van ongeveer 1,9 miljoen vierkante km. Wat de naam Nunavut ( wat ons land betekent) Canada is de grootste multi- culturele natie ter wereld en op de 35 miljoen inwoners zijn er 11 % Aziaten. We verbleven 1 nacht in Richmond die voornamelijk bewoond is door Aziaten. De volgende morgen namen we de ferry naar Vancouver eiland. Dit eiland is 450 km lang en ongeveer 250 km breed en bevat vooral regenwouden, ,stranden , enkele steden en vooral uitgestrekt onbewoonde bossen. met mooie bergen en vele meren. We genoten in Victoria van de Engelse stijl die je hier volop opsnuift nml de dubbeldekkerbussen, tea time en de vele huizen in Victoriaanse stijl. De Empresshotel ( 1905 )stamt uit de tijd van Queen Victoria en is imposant en bevat een mooie stijl vorme inkomsthall. ( De goedkoopste kamer was 250 euro voor 1 nacht ) Wel de prijs gevraagd maar er niet geslapen. We bezochten ook het parlementsgebouw ,precies een paleis die juist afgewerkt was voor de gouden troon jubileum van Queen Victoria. De stad Victoria was heel leuk om te verkennen en we genoten van onze drie dagen . De Harbour is gezellig en mooi met de oude gebouwen en vele jachtjes. Je kunt er ook riksja,s huren. We trokken verder Noord-waarts en staken het eiland over richting Ucluet en Tofino ( 93 km afgelegen van een eerste stadje ). Piepkleine dorpjes die leven van toerisme en visvangst. Zalm is hier enorm in aantal. De Baldeagle vergezelde onze tocht en de natuur was heel krachtig en ongerept. De afstanden zijn hier enorm . We reden door regen verder Noord-Waarts en sliepen in een klein stadje River cambell. Hier zagen we 2 reuze cruise schepen die naar Alaska vaarden visa de Johnsson Strait. Ons doel van dit eiland was het zien van de orka,s . In Telegraph Cove die gekend staat voor de Whale watching werden we op onze wenken bediend. Via een mooie boottocht in de Johnsons Strait werden we verwend met het zien van een groepje Orka,s die sinds enkele weken in deze strait komen. Ze waren met een zestal.Ze hadden ook een kleintje bij zich en men had al enkele dagen voordien vastgesteld dat een kleintje van vorig jaar nu er terug bij was. De kapitein vertelde dit heel opgetogen en vol passie doet hij al 13 jaar dit werk als geologisch onderzoeker . Hij vertelde ons ook dat je hier moet 5 jaar werken vooraleer je 1 week verlof krijgt. Verander je van job dan vallen die dagen weg en dien je opnieuw vakantiedagen te sparen. 10 jaar werken voor 2 weken en 15 jaar werken voor 3 weken en 20 jaar werken voor 1 maandje verlof. Wat voelen wij ons gezegend . De kapitein is een Canadees en werkt hier 4 maanden en dan gaat hij naar Arizona waar het warmer weer is en goedkoper om te leven. Je hebt volgens hem 2 hoofdgroepen Orka,s namelijk degene die enkel vissen eten en de andere die ook walvissen eten . Vandaar het woord Killer Whale.Tijdens de boottocht was het mooi zonnig maar ijskoude wind waaide tamelijk hard. Het water is in die omgeving 8 graden dus helemaal niet om eventjes te zwemmen. We genoten volop en we voelden ons gezegend met al die geschenken. We reden verder en we hadden al vastgesteld dat er heel veel drijfhout is op het water.. Namelijk 1 miljoen kubieke meter drijfhout stapelt zich langs de kust op. Men leeft hier vooral van de houtindustrie. Het toerisme is hier enkel van juni tot en met september. We wandelden ook door het voormalige houthakkersdorpje Chemainus die nu vooral gezellig kunst winkeltjes bevat en vele huizen zijn beschilderd met de taferelen van vroegere tijden. Tijdens onze terugtocht naar de ferry zagen we een zwarte bol in de graskant en we stopten een eindje verder. En wat zagen we oversteken ? Jawel een zwarte beer. Whaaaw , wat tof om dit te mogen aanschouwen. Alles is hier erg duur maar de natuur is prachtig. Na 1 week Vancouver eiland gaan we Vancouver stad verkend. Daar vertellen we lieve vrienden later over.
alvast bedankt dat we dit met jullie mogen delen en geniet maar van jullie zomerse vakantie .
Portland bekend als rozenstad. We verkenden deze stad met een dagpas op de Max (trein/tram) .. In het centrum zagen we hoe ze volop de voorbereidingen troffen voor de dag van het rozenfestival en zagen we hoe ze een bloementapijt opbouwden. In de Chinese wijk waar de Oosterse tuin een oase van rust en schoonheid is ,is de feng Shui volop aanwezig en we genoten in een theehuisje van lekkere thee geserveerd op Oosterse wijze. De bloemen en de waterlelie,s versierden de mooie tuin. Na 3 dagen Portland reden we naar de Oregon coast . Het was echt Belgisch weer nml mistig en koud en vochtig waardoor onze wandelingen beperkt waren . Het is een plek waar het bos dicht aan de zee grenst met een slingerende en dalende en stijgend ,bochtige route met heel veel mooie view points. Zo hadden we zicht op de zeeleeuwen en zeehonden. Via de highway 101 richting het Noorden kwamen we terecht in de staat Washington, de Evergreen State. We genoten van de mooie gele boeketten wilde brem en volop kleurige veldbloemen . De Olympic Nationaal Park aan de grens van Canada heeft een bergketen van 60 gletsers met de hoogste top van de olympic Mountain van 7969 feet. We hadden zo,n mooi panoramisch zicht dat we besloten ons neer te droppen en gewoon ons te verbinden met alles rond ons heen . Zalig om te voelen hoe je een bent met de natuur. De herten liepen in het wild aan ons voorbij en we genoten van hun schoonheid terwijl ze ons ook aanschouwden. In de Indiaanse cultuur staat het hert symbool voor de hartenergie. Een imposante berggeit kwam ons tijdens een bergwandeling grazend ons voorbij. We reden verder Noord-Oost naar de Cascade Mountains die ook aan Canada grenzen waar we magnifiek zicht hadden op de Mount Baker. De pieken waren nog volop bedekt met sneeuw en de vele rivieren traden buiten hun oevers vanwege het overvloedige smeltwater van de sneeuw. Amerikanen horen ons praten en vinden onze taal heel mooi en geboeid vragen ze vanwaar we komen. Als we Belgie zeggen weten er vele niet waar dit ligt. Maar dit zijn we ondertussen al gewoon. De Mount Rainier Nationaal park bevat de hoogste berg van de staat Washington met zijn 4392 meter . Het gebied is 872 vierkante km en bestaat uit 97 % wilderness. Edmond glacier is met zijn 11 vierkante km ,gelegen op de Oosthelling de grootste gletser van Amerika. Het was wat bewolkt maar we kregen toch eventjes de hoogste piek te zien. Indrukwekkend en krachtig en heel mooi gelegen tussen al die groene bossen.
Washington is een heel uitgestrekte wildernis staat met vele mooi watervallen ,maar eentje die er echt uitsteekt in pracht is de Palousa Falls. Gelegen in een canyon gebied en stroomt verder in de Snake river. De verre afstanden worden we ondertussen al gewoon. We reden terug Zuidwaarts tot Castle Rock waar we accomodatie voor 3 dagen vonden. Zo bezochten we in de omgeving de Mount St Helens Monument . Deze berg explodeerde voor het laatste in 1980 als gevolg van een aardbeving. Zo barste de top open en spoot 4 ,17 kubieke km steen de lucht in, wat een enorme lawine veroorzaakte. In een oogwenk was de berg 400 meter lager en werd ruim 600 vierkante km bos verwoest . Er was geen lava zoals de vulkanen in Hawai maar hete lucht die de omliggende meren zo opwarmde en die een hete modderstroom veroorzaakte. Het is wel mooi om te zien hoe de natuur zich steeds herstelt. Ditzelfde geldt ook voor ons dat we steeds de kracht hebben om onze wonden te herstellen en te genezen. Zo lieve vrienden ons Amerikaans avontuur zit er bijna op en dankbaar zijn we voor dit gans geschenk met ons hoogtepunt in de Mount Shasta waar we door Telos ,de lichtstad onder Shasta ,waar we ons gedragen voelde. Deze energie gaf ons het gevoel van thuis te komen met onze licht broers en zussen. We zitten momenteel in een enorme transformerende periode op moeder aarde en wij allen kunnen kiezen welke wereld we willen verder creeren, ene van angst of ene van liefde. Echter liefde en licht is de toverformule voor alles want we zijn immers Spirits in een menselijke verpakking om een menselijke ervaring te ervaren. Geniet maar van je verpakking en de reis hier op Moeder Aarde.
LAAT JE PRACHTIG LICHT VOORTDUREND SCHIJNEN.
warme Engelenknuffels en tot in Canada waar ons nieuw avontuur op 23 juni begint.
vanuit Mount Shasta zetten we onze tocht verder naar het Zuiden en de kust naar Redwood. Dit Nationaal State park gekend voor zijn reuzebomen en vooral zijn wild life.De wilde Elken (elanden ) , we zagen ook een wolf die eventjes de weg wou oversteken maar ons zag en het bos terug in rende .Hier worden we ook vergezeld van vele roofvogels tov Shasta. Zo was er ook een Seqouiaboom waar je met je auto kon door rijden. Zo verlieten we de Pacific Ocean terug landinwaarts waar we naar Crater Lake reden. Dit meer ligt op 592 m hoogte .Het is het diepste meer van het land en ontstond door een uitbarsting van de Mount Mazama .De natuur weerspiegelde zich in het meer , wondermooi . We konden niet verderop vanwege de sneeuw . Ondertussen bevinden we zich in de staat Oregon deze en Washington (staat) is nog maar sinds begin van de 19 de eeuw gekolonaliseerd. We merken dat deze staat goedkoper is dan californie qua accomodatie ,benzine ... We hadden al gehoord dat je in deze staat niet zelf mag tanken en dat de controle hierop streng was, Bij het laten tanken kwam Jasmijn eventjes aan de noozel van de benzinepomp en kreeg ze te horen dat je hiervoor een boete kunt krijgen tot 5000 dollar en de eigenaar van het tankstation tot 2500 dollar. Dat was eventjes schrikken. Waarom mag je hier niet zelf tanken ? Om de werkloosheid tegen te gaan. Momenteel is de werkloosheid nu het hoogste sinds 20 jaar. We reden door naar Salt creek Falls. Deze waren 20 Feet hoog , heel krachtig en indrukwekkend. De mooiste waterval die wij tot nu toe gezien hebben in de States. We overnachten in het dorpje Bend om de volgende dag doorheen het gebergte van de 3 Sisters te rijden. Dit zijn 3 bergen gelegen naast elkaar van meer dan 3000 m hoog. Mooi met volop besneeuwde toppen. We stopten ook in een cowboy stadje naar de bergen genoemd Sisters. Deze bevatte leuke gezellige winkeltjes en waar er jaarlijks een rodeo show gehouden wordt. We genoten van het warme weer op een gezellig terrasje om nadien onze tocht verder te zetten naar Smith Rock State Park.Het krioelt van de valken die hier hun nesten bouwen hoog op de rotsen. Het is vooral gekend voor zijn rotsbeklimmingen , tijdens onze wandeling waren er vele aan het klimmen . Bij avondzon is het een juweeltje voor fotografie. Zo was het om 20.30 nog 78 Fahrenheit (25 graden) en maakten van de gelegenheid gebruik om nog buiten te pick -nicken. Via de Scenic drive way reden we Oostwaarts doorheen het Ochoco en Malheure National Forest. Volop doorheen de mooie prairie genieten we van de vrijheid van de vele rennende paarden. Hier merken we dat de meeste paarden hier erg wantrouwig zijn en en niet vlug contact maken met ons. Zo komen we aan het uiterste van Oregon nml Hells Canyon Recreation Area gelegen in het Noord-Oostelijkste puntje van Oregon tegen de staat Idaho. Hells Canyon omvat 264000 hectare wildernes waar de rivier Snake doorstroomt. Het is de diepste uitgesleten kloof ter wereld . Hier hadden we geluk dat de pas al open was en zo genoten we van dit natuurschoon. Vele rivieren treden buiten hun oevers vanwege het vele smeltwater van de sneeuw. Daniel zag op de televisie een reportage over gevangenen die een eigen hond kregen tijdens hun verblijf in de gevangenis. Het gedrag en mentaliteit van deze mensen veranderde zo snel en positief dat zelfs nu 66 procent van de gevangenissen in Amerika toestaan dat de gevangen een hond heeft. Toch positief om te horen hoe het contact met dieren therapeutisch is. Daar twijfelden we al zeker niet aan. We reden verder naar het Wallowa Whitman National Foresest en kregen een mooi zicht op de Mountains van meer dan 3000m hoog .Ze vormen een granieten muur van 64 km lang. De dorpjes zijn hier in Oregon heel dun bezaaid. De highway bracht ons door de Colombia River Gorge en zagen we in de verte de Mount Hood van ongeveer 3800 m hoog. Majestieus ,alleenstaande besneeuwde berg zoals de Mount Shasta en voelde ook heel krachtig aan , net het broertje ervan . Hier kan je nu nog volop skieen ,zelfs het gehele jaar door. Deze streek is gekend voor zijn fruitteelt vooral kersen... Vandaag zetten we onze tocht verder naar Portland waar we een paar dagen zullen verblijven alvorens we onze laatste staat van de states te verkennen namelijk Washington.
Tot nu toe merken we dat deze reis ons totaal verandert op alle terreinen mentaal, fysiek, emotioneel en spiritueel . We hebben al heel veel mooie ervaringen en de verbinding met de natuur is krachtiger geworden. Zelfs tijdens onze moeilijke momenten , die er natuurlijk ook zijn , kunnen we er steeds positief uit leren en zien we dat het Goddelijk spel heel mooi en goed in elkaar zit.
na 5 dagen de stad San Francisco verkend te hebben reden we via de Golden Gate Bridge ( zat in de mist ) door naar Nappa Valley (56 km lang ), gekend voor zijn wijnstreek , waar je volop wijnvelden en grote wijnhuizen (250 ,sommige uit de 19 de eeuw ) hebt en de streekwijnen kunt proeven en kopen . Niets voor ons maar een wijnproever komt hier zeker aanbod . We merken dat het terug warmer en warmer wordt . We reden verder door een licht heuvelend gebergte waar ze volop kiwi,s en kersen ( lekker hoor )kweken. Wat we heel mooi vonden was de wilde klaprozen langs de bermen.De klaproos en de korenbloem zijn bloemen verbonden met Jupiter , Drakenenergie en spirituele groei ,Avalonkracht .
Het was laat in de avond en we vonden toch nog een leuk motelletje waar we s,avonds een partijtje basket hebben gespeeld. Neen, we zijn niet de L. A Lakers of de Chiago Bull,s maar we vonden het plezant. We hebben toch elk een 3 punter gescoord. . De dag nadien vertrokken we richting Lassen Vulcanic Nationaal Park . We dienden wel ongeveer 100 mile om te rijden omdat de Pas nog niet open was vanwege de sneeuwval . Deze vulkaanberg is 3187 m hoog en heeft tussen 1914 en 1917 30 uitbarstingen gehad.Hij heeft 40500 hectaren land verwoest. Hij is nog steeds actief ,dit ruik je aan de zwavelhoudende poelen met kolkend water . We wandelden op de berg tussen de sneeuwwanden ( de weg was een stuk vrijgemaakt voor wandelaars), gedurende de winter valt er wel tot 6 meter sneeuw en soms is de pas maar in juli open. We reden verder naar State Park Burney Falls waar we een Loop wandeling deden en de krachtige waterval bewonderden.
Nadien reden we verder naar de Mount Shasta. Toen we Shasta Trinity park binnenreden zagen we de wonder mooie sneeuwberg en hielden we stop om hem te begroeten , we verbonden met hem om zijn toestemming te vragen om zijn heiligdom te betreden. We reden door naar het stadje Shasta waar we een mooi en rustig motelletje gevonden hebben met zicht op de berg vanuit onze kamer. We verblijven er 7 dagen . We informeerden aan de Ranger station en hoorden dat de weg opwaarts nog niet helemaal vrij was vanwege de sneeuwval. We konden tot op een zekere hoogte de berg berijden en toen wandelden we verder in de sneeuw en zochten we een leuk plekje uit om een ritueel te doen (met onze kristallen en kracht voorwerpen ) en vooral onze dankbaarheid naar Moeder Aarde en de Mount Shasta voor zijn uitstraling en zijn kracht , waar we helemaal in opgenomen werden. We hebben het gevoel van gedragen te worden .Maar wat wil je een lichtstad onder ( Telos ,Lemurie )en boven je .
Dagelijks vullen we onze kruik met zuiver bronwater van de Sacramento River (waar het ijswater van de Mount Shasta instroomt ) , lekker fris ttz ijskoud ,rechtstreeks uit de vanuit de berg komend hmmmmmm. Het stadje bevat veel spirituele winkeltjes ,gezellig om in rond te lopen ,vele alternatieve praktijken , dus voelen we ons hier echt thuis. We zouden hier wel willen komen wonen dus dromen maar en ...... De mensen hier zijn hier veel vriendelijker tov de Amerikaanse mentaliteit die we al zoveel ervaarden. Wat wil je met zo.n krachtige energie van de berg.De Mount Shasta is ook de berg van Saint Germain , de violette transformerende vlam ,7de straal . We beklommen de Black Butte, een piramide vormige berg . De berg beklommen we spiraalsgewijze tot op de top waar we een mooi zicht hadden op de Mount Shasta en omstreken. Deze wandeling duurde heen en terug 5 uur. We genoten van deze steile maar mooie natuurwandeling. Zeker voor iedereen een aanrader als je in Californie komt .
van ons wege en de Mount Shasta en de lichtsteden een warme Engelenknuffel en zoen,
Jasmijn en Daniel (hij voelt zich steeds meer een Merlijn, een beetje een tovenaar ,hokus pokus pas ........)
BLIJF GLIMLACHEN WANT DIT DOET WONDEREN , WANT EEN GLIMLACH IS ALS EEN ZOEN VAN EEN ENGEL
na 5 dagen de stad San Francisco verkend te hebben reden we via de Golden Gate Bridge ( zat in de mist ) door naar Nappa Valley (56 km lang ), gekend voor zijn wijnstreek , waar je volop wijnvelden en grote wijnhuizen (250 ,sommige uit de 19 de eeuw ) hebt en de streekwijnen kunt proeven en kopen . Niets voor ons maar een wijnproever komt hier zeker aanbod . We merken dat het terug warmer en warmer wordt . We reden verder door een licht heuvelend gebergte waar ze volop kiwi,s en kersen ( lekker hoor )kweken. Wat we heel mooi vonden was de wilde klaprozen langs de bermen.De klaproos en de korenbloem zijn bloemen verbonden met Jupiter , Drakenenergie en spirituele groei ,Avalonkracht .
Het was laat in de avond en we vonden toch nog een leuk motelletje waar we s,avonds een partijtje basket hebben gespeeld. Neen, we zijn niet de L. A Lakers of de Chiago Bull,s maar we vonden het plezant. We hebben toch elk een 3 punter gescoord. . De dag nadien vertrokken we richting Lassen Vulcanic Nationaal Park . We dienden wel ongeveer 100 mile om te rijden omdat de Pas nog niet open was vanwege de sneeuwval . Deze vulkaanberg is 3187 m hoog en heeft tussen 1914 en 1917 30 uitbarstingen gehad.Hij heeft 40500 hectaren land verwoest. Hij is nog steeds actief ,dit ruik je aan de zwavelhoudende poelen met kolkend water . We wandelden op de berg tussen de sneeuwwanden ( de weg was een stuk vrijgemaakt voor wandelaars), gedurende de winter valt er wel tot 6 meter sneeuw en soms is de pas maar in juli open. We reden verder naar State Park Burney Falls waar we een Loop wandeling deden en de krachtige waterval bewonderden.
Nadien reden we verder naar de Mount Shasta. Toen we Shasta Trinity park binnenreden zagen we de wonder mooie sneeuwberg en hielden we stop om hem te begroeten , we verbonden met hem om zijn toestemming te vragen om zijn heiligdom te betreden. We reden door naar het stadje Shasta waar we een mooi en rustig motelletje gevonden hebben met zicht op de berg vanuit onze kamer. We verblijven er 7 dagen . We informeerden aan de Ranger station en hoorden dat de weg opwaarts nog niet helemaal vrij was vanwege de sneeuwval. We konden tot op een zekere hoogte de berg berijden en toen wandelden we verder in de sneeuw en zochten we een leuk plekje uit om een ritueel te doen (met onze kristallen en kracht voorwerpen ) en vooral onze dankbaarheid naar Moeder Aarde en de Mount Shasta voor zijn uitstraling en zijn kracht , waar we helemaal in opgenomen werden. We hebben het gevoel van gedragen te worden .Maar wat wil je een lichtstad onder ( Telos ,Lemurie )en boven je .
Dagelijks vullen we onze kruik met zuiver bronwater van de Sacramento River (waar het ijswater van de Mount Shasta instroomt ) , lekker fris ttz ijskoud ,rechtstreeks uit de vanuit de berg komend hmmmmmm. Het stadje bevat veel spirituele winkeltjes ,gezellig om in rond te lopen ,vele alternatieve praktijken , dus voelen we ons hier echt thuis. We zouden hier wel willen komen wonen dus dromen maar en ...... De mensen hier zijn hier veel vriendelijker tov de Amerikaanse mentaliteit die we al zoveel ervaarden. Wat wil je met zo.n krachtige energie van de berg.De Mount Shasta is ook de berg van Saint Germain , de violette transformerende vlam ,7de straal . We beklommen de Black Butte, een piramide vormige berg . De berg beklommen we spiraalsgewijze tot op de top waar we een mooi zicht hadden op de Mount Shasta en omstreken. Deze wandeling duurde heen en terug 5 uur. We genoten van deze steile maar mooie natuurwandeling. Zeker voor iedereen een aanrader als je in Californie komt .
van ons wege en de Mount Shasta en de lichtsteden een warme Engelenknuffel en zoen,
Jasmijn en Daniel (hij voelt zich steeds meer een Merlijn, een beetje een tovenaar ,hokus pokus pas ........)
BLIJF GLIMLACHEN WANT DIT DOET WONDEREN , WANT EEN GLIMLACH IS ALS EEN ZOEN VAN EEN ENGEL
na onze fietstocht hebben we s 'avonds genoten van een jacuzzi badje in open lucht . Heerlijk was dat , lekker ontspannen ,helemaal voor ons alleen. De volgende dag verkenden we Sacramento . We bezochten de binnenstad waar we een mooie wandeling deden in de botanisch tuin met zicht op de Capitole. We bezochten ook de kathedraal ,deze was heel mooi. Het oude stadsgedeelte bestond vooral uit oude houten huisjes, een oude museumschool en een oud station met oude locomotieven en volop snoepwinkeltjes met houten tonnen vol snoep. De dag nadien reden we richting Zuid San Fransisco waar we een motelletje voor 6 dagen gevonden hadden ,om zo deze heuvelende stad te verkennen. Het is na New York de dichts bevolkte stad met zo,n 750 duizend mensen op een oppervlakte van 122 vierkante km. Op de eerste dag deden we de 49 mile (79 km ) senic drive . Deze route loodst je door de stad met je wagen , langst de meest interessantste bezoek plaatsen en zijn mooie zichten, zodat je een betere kijk hebt op San Francisco. Voor ons was deze route heel mooi maar heel vermoeiend . Je dient steeds allert te zijn want bepaalde borden waren niet zichtbaar waardoor we een aantal keren onze weg zijn kwijt geraakt. We kwamen echter steeds tamelijk vlot terug op onze route. We merkten de mentaliteit van de Amerikanen op dat ze weinig geduld hadden met mensen die hun weg zoeken, of vragen .... Het is een aanrader om te doen maar zeker niet als je alleen rijd. De dag nadien stond een rustdag op het programma en dat is ook belangrijk omdat ons lichaam dat gewoon vraagt. De volgende dag verkenden we het centrum en kochten een drie-daagse pas . Deze was goed op al het openbaar vervoer waaronder de kabeltram . Dit is een must om te ervaren. Deze kabeltram werd voor het eerst gebruikt in 1873 nadat er eerst een ongeluk was gebeurd met paard en tram . De hellingen zijn hier niet steil maar volgens onze normen bijna loodrecht . Onze kuiten werden dus ook tussenin goed getraind. Via een ritje met de kabeltram van Market street naar de pier waar we de ferry namen naar Alcatraz. Alcatraz was in 1859 een leger fort, nadien een militaire gevangenis , en van 1934 tot 1963 deed het dienst als zwaar bewaakte federale gevangenis. In die tijd was het ook bewoond door vele gezinnen .We bezochten het en het voelde zwaar beladen aan door al de gebeurtenissen in het verleden.We denen er ook een meditatie.Zodat ook deze plek gezuiverd en gezegend mag worden. Nu is het een nationaal recreation area. Vele soorten watervogels voelen zich hier nu thuis en vele gekleurde bloemen stonden in bloei. De dag nadien ontmoeten we een landgenoot uit Waterloo. Hij verkocht Luikse wafels op de markt ( Amerikanen zijn er gek van ,hij verkoopt er ongeveer 260 per dag en laat zijn deeg van Belgie overkomen ) Hij woont al 26 jaar in Amerika. Hij trakteerde ons op een lekkere wafel hmmmmmmmmmmmm . Hij genoot van de franse conversatie met Daniel . We bezochten ook de mooi Kathedraal opgedragen aan Fransicus van Assisi . Deze voelde heel krachtig aan en we branden een kaarsje voor iedereen. We brachten onze wagen terug binnen waarmee we 2363 mile in 21 dagen deden. Nu hebben we terug een blauw Chevroleke die ons zal vergezellen tot in Portland (Oregon). Op onze laatste dag in deze mooie stad slenterden we door China Town met zijn leuke winkeltjes en vele restaurants. Toen er in 1860 goud werd gevonden werd deze streek overspoeld met 25000 Chinezen. Er staat ook een piramide toren die we niet konden bezoeken . Deze die we wel bezochten was de Bank of America . Met zijn 52 verdiepingen hoog. Daar hadden we een mooi panorama op de stad en omgeving.
zo lieve vrienden zo is het in het kort en het lang, smal en het breed hoe wij San Francisco ervaarden.
We begonnen dag met een stralende zonen we bezochtenYosemite Nationaal park , met zijn groene bossen, hoge granieten bergwanden en zijn vele prachtige watervallen. Jammer genoeg was bruintje de beer er terug niet. Het park is 3030 vierkante km groot en biedt met zijn enorme verscheidenheid ,in ieder seizoen een andere schoonheid. We deden er 1 van de mooiste wandelingen. Via een steil smal kronkelend pad kwamen we boven waar we zo,n mooi zicht hadden op de hele vallei. De wagens en bussen in het dal leken juist matchboxjes. We kwamen veel kleine eekhoorntjes en mooie blauw gekleurde vogels tegen. We deden er ook samen met onze mineralesteentjes een meditatie en bedankten Moeder Aarde voor haar schoonheid . Alle elementen waren aanwezig ,de bergen, rivieren, bomen , dieren die ons vergezelden werden gezuiverd en gezegend. Toen we het park buiten reden kwamen we een vos tegen. Hij of zij was zo elegant en fier en helemaal niet onder de indruk van de mensen die hem bewonderden. Ze zeggen wel het volgende over de vos " een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken " En bij het zien van deze vos was deze spreuk zo duidelijk. We reden verder en bezochten het gezellig mijnstadje Angel Camp, ook het kikkerstadje met zijn oude houten pittoreske huisjes en plezante winkeltjes was het leuk om in te wandelen . We zetten Noord-waarts onze tocht verder , waar het landschap zo mooi is met alles in volle bloei. Prachtige heuvels en we voelden ons net als in de Vlaamse Ardennen. Zo kwamen we terecht in de Sierra Nevada. Deze bergpas was nog gesloten maar we konden nog net rijden tot aan het Calaveras Big Tree State Park waar er ook reuze mammoetbomen stonden . We maakten van de gelegenheid gebruik om een Giant Trees goed te knuffelen en ons ermee te verbinden .We kregen de boodschap dat het veilig is op Moeder Aarde zelfs met alle heersende chaos . Daarna reden we Noord -Oostwaarts naar Lake Tahoe die verdeeld ligt tussen 2 staten , de helft in Californie en het andere stuk in Nevada. Het meer ligt ongeveer op 2200 m hoog en het water is zuiver en smaragdgroen. De bergtoppen waren nog bedekt met veel sneeuw , deze streek is ook een skioord. We hadden geluk dat de bergpas juist geopend was voor het verkeer zodanig we deze mooie streek met vele naaldbomen konden bewonderen. In Lake Tahoe maakten we van de gelegenheid gebruik om fietsen te huren en zo deze streek te verkenden. Ons innerlijk kind was blij om speels te mogen rond fietsen, op zo,n hoge hoogte met een koud briesje in een stralende zon. Het is een heel mooie streek ,zeker de moeite waard om te ontdekken en we blijven ons verwonderen over de schoonheid van Moeder Aarde. Via vrienden ,lichtwerkers Jan en Angelique kregen we het volgende boodschap door die we met jullie allen willen delen :
als je troebel water tot rust laat komen , als je je onrustige geest tot rust laat komen , zal je je pad ook duidelijk voor je zien.
lieve warme groetjes van ons beiden vanuit het zonnige zomerse Sacramento.
we vertrokken, jawel Los Angeles , stad van de Engelen. Meer dan 1200 vierkante km groot en 3,8 miljoen inwoners. Heel veel Mexicaanse invloed . We bezochten eerst Oud Pasadena , een Zuiderst tintje met zijn straten en oude gebouwen . Het nieuwe gedeelte is volop met rijkdom en botanische tuinen bezaaid. Daarna vonden we een motelletje in het Noordelijk gedeelte van L.A waar we voor 3 nachten verbleven . Op de eerste dag reden we naar het welgekende Beverly Hill,s. We deden een wandeling op het gekende Rodeo drive. Met zijn gekende dure boetieken en merkkledij en auto,s. De winkelstraat is zowat te vergelijken met de Champs Elyzee in Parijs.We merkten als we wandelden langs de luxueuse woningen dat de security overal aanwezig was.Deze uiterlijke rijkdom brengt blijkbaar bij deze mensen een onveilig gevoel teweeg. De tuinmannen en de poetsvrouwen waren vooral Zuiders personeel. We waren dankbaar om dit alles te ervaren en waar te nemen . We genoten van een cappucino en hete chocomelk ,zalig temidden van een botanisch binnentuintje. We reden door naar Santa Monica en vandaar via de kustweg reden we tot in Malibu ( film. Bay Watch). Met zijn mooi zacht klimaat en palmbomen ,uitgestrekte stranden en vele bloeiende bloemen is Californie een aangename staat om te verkennen. De dag nadien brachten we een bezoekje aan de Universal Studios en konden we aanschouwen hoe ze films maakten. , de decors, de geluiden, de effecten enz... Zeker eens de moeite als je in L A verblijft. Later op de avond reden we door naar Hollywood Boulevard . Met al zijn sterren en daartussen liepen wij ook. Voor het gekende Chinees Theater was er een bijeenkomst van Filmsterren voor de opening van de film Star Trek . We konden een glimpje van enkele filmsterren oppikken maar het zijn net als ons gewoon mensen hoor.. Alhoewel vele fans daar anders over dachten en uit de bol gingen bij het zien van hun idool. De volgende dag zetten we onze tocht verder naar het Noord-Oosten ,nml Death Valley, woestijn. We stonden vroeg op om het park te verkennen, vooral gekend vanwege zijn zoutmeren. We bezochten Badwater, deze bevindt zich 85 meter onder de zeespiegel .Dit is niet de laagste ter wereld , deze bevindt zich in de Dode Zee in Jordanie en is 414 m onder de zeespiegel gelegen. Badwater is wel 1 van de heetste plekken ter wereld. De luchttemperatuur kan oplopen tot 49 graden en aangezien de bodem temperatuur 50 % hoger ligt is het echt mogelijk om op de grond een ei te bakken. Hmmmmmmmmmmmmm. Jammer niet uitgeprobeerd , zal voor in de pan zijn. Het recordtemperatuur was hier 57 graden , ooit gemeten. Het landschap in dit park is zo mooi met zijn kleurenpalet van Okergeel,mosterdgeel naar olijfgroen, donkerbruin enz en alle soorten rotsformatie,s. Het valt moeilijk om het te beschrijven maar oooh zo prachtig. Zo doorkruisten we het hete Death Valley en reden we naar het Noorden waar Ubehebe krater gelegen is. Hij is 3000 jaar oude ,800m breed en 150 m diep. Er was een heel stevige wind en we hadden een gevoel dat het een soort tornado effect is vanwege de diepte van de krater., waardoor Jasmijn bijna aan vrije val kon doen. Ten oosten van de krater ligt ScottCastle, volledig in Moorse stijl. Mooi maar aan restauratie toe. De dag nadien reden we 200 km terug naar het Zuiden en terug naar het Noorden omdat vele passen nog gesloten waren (ijs ). We bezochten Seqouia Nationaal Park vooral bekend om zijn mammoetbomen of Giant trees .Ze zijn de grootste levende bomen , ze bevinden zich allen boven 2000 m, sommige wel 84 m hoogte, ze hebben een oppervlakkig wortelgestel tov hun grote maar wel heel diametraal. Ze groeien ongeveer 1 cm per 10 jaar. Je voelt je juist klein Duimpje als je er bij staat. De Sherman Trees is 3200 jaar oud, 31 cm omtrek aan de aarde en heeft de grootste houtvolume. Echt gigantisch, we deden er ook een meditatie en het was gewoon reuze krachtig. Nadien reden we Noord waarts richting Kings Canyon, wat een reuze diepe groene Canyons is met een snelstromende rivier. Hier floreren de bruine beren en dien je je voedsel te stockeren in stalen bakken ,als je wilt gaan wandelen of er wilt kamperen. Niets van voedsel mag in je wagen blijven want dan breken ze die gewoon open. Jammer genoeg kwamen we bruintje de beer niet tegen.
na goed geslapen en gemediteeerd te hebben waren we klaar om door te rijden naar de luchthaven van las Vegas waar we ook eerst ons wagentje dienden af te geven .Op 23 dagen reden we maar liefst 2100 miles. Zo zie je maar dat het hier grote afstanden zijn. Via 2 vluchten kwamen we aan in San Diego. Daar bevinden we ons heel dicht bij de Mexicaanse grens. Het is ook een stad waar de drukte van de mensen zichtbaar is en ons dus heel goed in ons centrum te bevinden. We voelen sinds we in Amerika zijn gekomen dat dit het land van de Anounaki,s is. De energie voelt zwaarder aan en we merken dat we vlugger vermoeid geraken vooral op energetisch vlak. Vele mensen zijn hier futloos, werken tegen hun zin ,overal overwegend fastfood ,gemakzuchtig . We hebben ons al voor we in Amerika waren heel veel krachtige mensen als Steve Rother ,Ronna Herman, Karen Bisschop ... allen Amerikanen zijn met belangrijke boodschappen naar Lichtwerkers toe over gans de wereld. Nu merken we dat dit nodig is om evenwicht te brengen tov de Anounaki,s. We hebben terug een leuk Nissanneke gevonden die ons vergezeld tot de 13 mei . De volgende dag bezochten we het centrum ,met zijn leuke architectuur in een groot winkelcentra ,waar we gezellig doorwandelden en de Mexicaanse sfeer opsnuifden. We genoten van een Mongolische maaltijd op een terrasje . Hun Harbor heeft een mooie promenade waar er ook cruiseschepen, pirateschepen aangemeerd liggen. Er is ook een Navy basis waar ook het vliegdekschip Midway ligt die sinds 2004 als museum dienst doet. Dit vliegdekschip was 47 jaar in gebruik en heeft dus vele oorlogen meegemaakt. Als laatste de golfoorlog in 1991. Dus we voelden dat we zeker deze boot dienden te doorkruisen als lichtwerkers om het licht te verspreiden . We voelden dat de energie er nog steeds erg beladen was . De violette vlam was er zeker nodig. Na 3 dagen San Diego reden we door naar het schiereiland Coronade .Daar ligt het gekende hotel Del Coronade waar ze de filmen , Some like it hot , en the Grunch speelden. We vroegen eens de prijs en we hoorden dat het tussen de 290 en 2000 dollar voor 1 nacht lag. We wandelden door de rijke inkomsthal en de buitentuin en we deden dat we gasten waren . Tijdens onze strandwandeling waren we ook ooggetuigen van een huwelijk op het strand. Blijkbaar wordt dit hier veel gedaan in Californie. We zetten onze rit verder doorheen heuvelend woestijnlandschap tot aan het gekende Palmsprings ,Indian Wells ( 1 keer per jaar een groot tennistornooi) en waar veel materieel rijke mensen wonen . We reden verder en kwamen wel duizend energiemolens draaiden op de krachtige wind tegen. Ondertussen bezochten we Joshua Tree Nationaal park gekend voor zijn speciale cactusachtige boom. We deden een wandeling naar de Skull Stone . Hier verbonden we ons met de stenen schedel en zo ook met alle kristallen schedels. We deden de Merkaba meditatie en genoten van de vele bloeiende cactussen in al hun vormen. Morgen vertrekken we richting Los Angeles .
In Page reden we langs een straat waar er elf kerkjes met verschillende geloven naast elkaar stonden. We deden een avondwandeling doorheen een Navajo wijk. Ze wonen meestal in stacaravan,s geklasseerd als sardientjes in een doos. Dus heel dicht op elkaar. We stelden vast dat de wagens aan de gebouwtje meer waarde had als hun woningen. Dit is begrijpelijk gezien ze in de verlaten woestijn wonen dienen ze een goede wagen te hebben vanwege de grote afstanden. Het zijn meestal 4 x 4 wagens. Via Page reden we naar de Grand Canyon. Voor iedereen wel gekend he en inderdaad het is een indrukwekkende reuze Canyon die vele kleuren bevaten en uitgesleten vormen door de Colorado River. In het Nationaal park zijn er verschillende motels aanwezig maar de prijzen zijn superhoog , ook al zijn we nu pas in de lente. We kwamen een Duitse man tegen die hier 2 jaar geleden ook was en zei dat de prijzen nu met een 1/4 verhoogd zijn en toen was het hoog seizoen. We vonden accomodatie buiten het park. De nachten zijn hier nog erg koud maar overdag wordt het een aardig lenteweertje. De volgende dag stonden we vroeg op en deden een mooie wandeling in de Grand Canyon. We deden de Bright Angel walk, 6 mile, heel steil naar beneden ,we daalden 644 m , 2 uur dalen en 3 uur continue stijgen. Puf,puf maar het was wel de moeite. 2 maal per dag is er een ezeltocht die deze wandeling ook doet maar dan volledig naar beneden Deze gingen ons voorbij toen we stegen. Jasmijn was wat verbrand door het briesje en de zon.aan haar armen. We kwamen onderweg een Japanse Sjamaan tegen die in de Canyon met zijn soort schelp een mooie klank blaasde en door zijn boventoongezang mensen aanraakte. We vroegen hem om uitleg en via zijn gebarentaal en meer uitleg van een Japanees meisje kregen we te horen dat hij de natuurelementen begroette . Hij richte zich vooral naar het stenenvolk . Na de wandeling reden we meteen door naar Flafstaff, wat een universiteitstad is in Arizona .We gingen op zoek naar de bibliotheek in de universiteit. Tussen de computers in voelden we ons ook studenten maar onze studie bevat meer zelfstudie , gericht op ons innerlijke. We deden een uitstapje in het oude gedeelte van de stad met zijn terrasjes en vele winkeltjes waar de Navajo,s hun drums, geweefde tapijtjes en gevlochten mandjes ....... tentoonstelden om te verkopen. Het is ook een stad gekend om zijn treinverkeer waar in 24 uur tijd 100 keer de goederentrein al luid toeterend passeert . We telden 109 wagons .,wel voortgetrokken door 3 locomotieven. Langs heen de historische route 66 , midden in de verlaten woestijn kwamen we veel bikers tegen , dit zijn het soort Hells Angels op hun choppers ( stoere mannen ),maar hier merkten we op dat hun helm dragen niet verplicht is. Nu zijn we in Bull head city en je snuift hier al terug de sfeer op van Las Vegas met de casino,s. Morgen vliegen we van Las Vegas naar San Diego en zo zit ons mooi avontuur van Indiaan en cowboy met zijn mooie Nationale parken erop. Het wordt hier met de dag warmer en warmer,tot 100 Farhenheit. Hopelijk genieten jullie bij het lezen van onze blog mee van ons avontuur en ook zo van Moeder Aarde in al haar schoonheid. We zijn zo dankbaar dit te mogen ervaren . . Tot in de Staat Californie. Saluuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuut,
we verbleven 2 dagen in Moab en we bezochten eerst Arches Nationaal Park. Dit park is gekend voor zijn natuurlijke rotsbogen door de erosie . Tijdens onze wandelingen hadden we eveneens zicht op de Sal mountains met besneeuwde bergtoppen van ongeveer 3600 m hoog. 1 maal per jaar is er in Moab een evenement van Jeeprally waardoor het vrij druk was als we er waren. Het dorpje wordt overspoeld door 5000 bezoekers met hun jeep met alle soorten kleuren en vormen. De volgende dag stond Canyonland (Nat Park ) op het programmma. Dit landschap is gevormd door de insnijding van de Green river en de Colorado rivier. Gewoon indrukwekkend. In ditzelfde Canyonland zagen we waar er miljoenen jaren geleden een meteoriet ingeslagen was. Het vormde een enorme krater met heel veel verschillende aardekleuren. Ondertussen reden we verder vergezeld met sneeuwbuien naar Mesa Verde waar we in de staat Colorado aankwamen. In Mesa Verde (groene Tafel ) bezochten we Cliff Palace dit onder begeleiding van een ranger.Hier leefden de Pueblo Indianen in huisjes gebouwd in overhangende cliffen. De ranger vertelde hoe een kiva gebouwd werd. Dit is een ronde cirkel in de grond waar ze een huisje van maken. In de winter kunnen ze zich daar goed warmhouden .De rituelen en besprekingen werden daar ook gevoerd. De ranger vroeg ons allen om met repect deze heilige plaats te betreden . Van Cortez reden we verder Zuidwaarts naar de welgekende 4 Corners . De enige plek in de USA waar 4 staten bijeenkomen nml Arizona, Utah, New Mexico en Colorado. Het is gelegen op de grond van de Navajo Indianen. Daar stonden er vele standjes van hen om hun zelfgemaakte produkten oa juweeltjes te kopen. Jasmijn kocht daar mooi zelfgemaakte Indiaanse oorbelletjes. Daar ontmoeten we voor de 2 de keer Kate en Les. Daar kwamen we door een glimlach naar elkaar aan de praat. Kate en Les wonen in Oregan ,en nodigden ons uit om eens langs te komen en bij hen te logeren. Schitterend toch he, zo zie je dat je steeds de juiste mensen op de juiste plaats tegen komen. Toeval ? Toeval bestaat niet, alles heeft een reden. Dit is een kosmische wet. Op onze doortocht reden we verder naar Bluff waar we 1 nacht verbleven, Dit is een klein verlaten cowboystadje temidden de woestijn. het weer was er zo mooi en met de avondzon lekker buiten gegeten hebben. Zalig om zo de dag af te sluiten. De dag nadien reden we richting Page waar we eerst de Valley of the Gods doorkruisten .Het is een park gelijkaardig als Mounument Valley (gekend om zijn Western films ). We hadden ook een gevoel om in een vorig leven hier aanwezig geweest te zijn. Onze Indianenroots kwamen naar boven. Fijn om te ervaren.We reden voorbij Monument Valley .In de verte zagen we een opkomende zandstorm waar we tenslotte doorreden. Aangekomen in Page vonden we een motelletje voor 4 nachten. 2 dagen hebben we gerust en geluierd en Daniel toverde weer een mooie mandala uit zijn mouw. Ondertussen bezochten we Antelope Canyon. Zo mooi om te zien hoe water en wind een kloof in de rotsen heeft gevormd met enorme grillige vormen en heel veel kleuren. Moeilijk om te beschrijven. Het waren ook Navajo Indianen die ons gidsten . Page is ook gekend voor zijn Dam en enorme brug over de Glenn Canyon.Vroeger diende men 200 mile rond te rijden om aan de overkant te geraken.
een glimlach naar de zon en alle schaduwen vallen achter je.
Via het informatiecentrum in St Georges kregen we te horen dat de Noordingang van deGrand Canyon was afgesloten vanwege de sneeuwval. Waardoor we gans onze route dienden aan te passen. En dat zo de grand Canyon als laatste nationaal park op onze route ligt. Onze eerste park was Zion. Dit park is een brede kloof uitgesloten door de Virgin river en bevat prachtige hoge wanden van 600m hoog met hoekige pieken en veelkleurige vormen. Daar vonden we een goed motelletje waar we 3 nachten verbleven. Onze eerste wandeling was de Angel landing walk wat een mooie steile klim bevatte op de vallei. Het was heel mooi wandelweer in vergelijking met s,nachts dat het gevroren was. Na een goed nachtrust werden we wakker met zonnestralen in onze kamer. Deze dag stond voor ons in het teken van de , Holon van Asencie , wat een kegelvormige structuur is en waarin jezelf inplaatst. Dit werd doorgegeven van de Hathors. We deden een wandeling naar Observation point ,voorzien met de nodige drank en voedsel en zo via de prachtige smalle kloven en terug een heel steile klim tot op de top 2500 m hoog waar we een rustig plekje vonden om te mediteren en ons zo te verbinden met de Hathormeditatie in Seattle. We ervaarden dat de meditatie heel krachtig was waardoor we nog eventjes rusten vooraleer we afdaalden. Er leven hier bergleeuwen( poema,s) maar we hebben er geen ontmoet. Daniel vond het jammer. Oef dacht Jasmijn. We reden de volgende dag verder naar Bryce Canyon .Deze bergketen met amfitheater bevat rode,roze kleurige pieken , kloven en tussenin nog veel sneeuw . Daniel verjaarde op 7 april en kreeg als geschenk een wandeling in de sneeuw op 2400 m hoogte en nadien een lekkere maaltijd.. Bryce Canyon staat gekend voor zijn zuiverste lucht . Er stond een opschrift te lezen van Chief Seattle ,een Indiaan, dat de blanken niet snappen hoe belangrijk de adem wel is. Ademen is Bewustzijn. Ook vader hemel Helios Vesta ,de zon was krachtig en hartverwarmend aanwezig. Terwijl we door het park reden renden wilde herten de weg over en graasden rustig verder aan de overkant. Mooi om zo te ervaren hoe ze overhuppelden. Terug reden we verder in het Wilde Westen en we genoten van de verschillende uitgestrekte en verlaten woestijnlandschappen. Zo reden we door een hoge hoogvlakte met duizenden zilverberken, nog nooit gezien. Daar hadden we 2 jonge mannen een ijssculptuur gemaakt. Aan jullie om te raden welke vorm het had...... Na een lange rit kwamen we aan in Capitol reef National park. Deze bevat een 160 km lange kleurige rotswand die de aarde 65 miljoen jaar geleden omhoog duwde. De vele kleuren en de vele gezichten van het stenen volk begroeten ons hartelijk. We wensen jullie allen een zalig Paasfeest al of niet eieren rapend met heel veel liefde en licht.
we verlieten Nieuw-Zeeland in de regen en kwamen na 2 vluchten waarvan de langste 11.30 u duurde ( namelijk van Auckland naar Los Angeles ) aan in Amerika. We vlogen 21 uur terug in de tijd namelijk we stonden 12 uur voor op jullie en nu staan we 9 uur achter op jullie.Dat kwam nogal verwarrend over wat tijd betreft en ook voor onze bioklok die geheel ontregeld was.. Na wat rekenwerk werd het voor ons duidelijk , net als in een science fiction .back in time. Aangekomen in Los Angeles werden we door de douane uitgehoord met tal van uiteenlopende vragen . We stelden al vast dat de Amerikaanse mentaliteit verschillend is van de vorige landen die we bezochten qua spontaniteit en onverschilligheid (goed voor ons onderscheidingsvermogen te leren gebruiken). Wachtend op onze 3 de vlucht in de terminal van LA naar Las Vegas hoorden we omroepen dat ze vrijwilligers zochten om een latere vlucht te nemen omdat het vliegtuig overboekt was. Je kreeg ter compensatie een gratis ticket naar keuze in de USA. Gezien we tijd hebben hebben we ons aangemeld . Dus alles was geregeld voor een latere vlucht . De check in gebeurde van de vlucht die we dus niet namen . Na vele oproepen bleken er bepaalde personen niet te verschijnen waardoor we toch die vlucht mochten nemen en met behoud van onze gratis ticketten. We bedankten direct de lichtwereld voor dit geschenk van overvloed. In Las Vegas aangekomen gingen we op zoek naar een huurwagen . We huurden een klein chevroletke voor 23 dagen ( na 5 maanden links te rijden nu hersenbrein terug herprogrammeren op rechts rijden)om de Nationale parken te verkennen. In deze gokstad werden we verzadigd door het aanschouwen van al die casino,s. Ieder hotel met casino heeft een bepaald thema uit een land.We deden een wandeling langs de 6 km lange strip (dit is de hoofdstraat nml Las Vegas Boulevard ) . We stelden vast dat de mensen hier hun geluk via geld proberen te vinden . Gelukkig zien wij dit anders in en innerlijk geluk is niet koopbaar en onbetaalbaar. Langs de high way stonden er reclameborden en promoten ze het kopen van wapens (ook op taxi,s ) . Nu rijden we verder naar de nationale parken waarvoor je een pas nodig hebt. Zojuist bezochten we Snow canyon (Ruwe rode rotsstreek) en rijden we verder naar Zion Nationaal park. Normaal is het hier al warm en zomers maar nu is er een koud front waardoor er sneeuw en hevige regen opkomst is. Het voelt koud aan maar houden ons lekker warm met een lekker warm chocomelkje en cappucino. Dus genieten we verder van ons Amerikaans avontuur.
hier zijn we voor de laatste maal uit Nieuw-Zeeland. Op onze voorlaatste dag in Hammer Springs waar het zonnig mooi weer was besloten we na een wandeling om een ijsje te eten. En lekker dat zo,n natuurijsje (natuurlijk bereid ijs) was. Zo onmoeten we een vrolijke en enthousiaste verkoopster die onze kleurige kledij heel mooi vond. Ze vroeg waar hebben jullie dit gekocht. Jasmijn zei spontaan uit Australie .Zo kwamen we aan de praat en het voelde meteen goed aan waardoor er boeiende en gelijkgestemde gesprekken ontstond. Deze vrouw afkomstig uit Engeland, dan vele jaren les geven in Australie en nu een uitbaatster van een pizzarestaurant in Nieuw-Zeeland. Zo zie je maar waar je Hoger Zelf je roept en naartoe brengt beland je steeds op de juiste plaats en moment. Haar naam is Aileen ook een lichtwerkster . Het is steeds hartverwarmend om nieuwe lichtwerkers te leren kennen. Na Hammer Springs reden we door naar de Oostkust naar het stadje Kaikoura. Waar vooral het zwemmen met de Dusky Dolfhins de hoofdattractie is. Wat we ook gedaan hebben. Het zijn de meeste speelse dolfijnen in hun soort . Ze zijn klein en hebben een spitse neus .Op onze trip hadden we de nodige uitrusting aan (Duikerspak) omdat het water nogal fris aanvoelde . We werden omringd door een 400 a 500 dolfijnen. Wat een krachtige energie. Na onze duikervaring met hen werden we verwend met een warme chocolademelk en gemberkoekjes op de boot. Voor Jasmijn was het water te koud en na 2 pogingen verkoos ze om op de boot te genieten van de springende en spelende dolfijnen. Terug aan land waren we erg moe en namen de nodige rust om alles te harmoniseren. Na een goede nachtrust reden we 75 km Noordwaarts boven Kaikoura ,nog 10 km inwaart op smalle gravelwegen waar we eindigen op een eenzame woning hoog de helling op. Via deze privewoning konden we aan onze natuurwandeling beginnen. De Sawcut Gorge wandeling duurde 3u en 45 minuten. Langs een kleine maar krachtige bergrivier gelegen in een kloof. We wisten wel op voorhand dat we dat we met onze blote voeten(sandalen aan) 22 keer zigzaggend door het ijskoude water dienden te gaan. Zo kregen onze voetjes een natuurbad door het stromende water. Het eindresultaat was een nauwe spleet waar je door kon gaan met een heel mooi zicht op de nauwe rotsen . Voor ons was dit de mooiste wandeling in het Zuidereiland, niet populair maar oh zo speciaal alleen verlaten enkel ongerepte natuur vanwege zijn speciale ligging. Zeker een aanrader als je ooit eens het Zuidereiland wil verkennen. We reden via Kaikoura naar Christchurch wat de 3 de grootste stad van dit land is. Daar vonden we een accomodatie aan de rand van de stad op een camping waar we ondertussen een weekje verblijven alvorens door te reizen naar de States. We verkenden ondertussen het schiereiland met het dorpje Akaroa. Deze ligt aan een kratermeer van 9 miljoen jaar oud. Het is een mooie groene heuvelende streek. We bezochten ook Christchurch wat een leuke stad is met veel straattheater en waar we een hapje gaan eten zijn in het Torenhof. Een typisch Vlaams cafe met zijn gerechten en bieren. Daniel heeft stoofvlees met Leffebier bereidt gegeten en Jasmijn konginnehapje. Hmmmmmmmmmmmm lekker. De nostalgie van ons koningshuis kon je zien hangend aan de muren, heel oude foto,s en landkaarten alles van Vlaanderen. Zo lieve vrienden dat zijn onze ervaringen in Nieuw-Zeeland ,hopelijk konden jullie wat meegenieten . We zijn alvast heel dankbaar dit te mogen ervaren en jullie horen terug van ons vanuit Amerika. Las Vegas here we come........
