we veranderden onze reisschema want in Nieuw-Zeeland is het weer onvoorspelbaar. Zo werd de komende 4 dagen veel regen en storm voorspeld waardoor we onze route een andere bocht dienen te geven. Zo kwamen we terecht in een klein dorpje Watharoa 30 km ten Noorden van frans Jozef Glacier. Het weerbeeld van storm en regen toonde ons dat er veel emoties vrijkomen in de wereld .We zien de gejaagdheid, onrust bij de mensen en bij de dieren.We namen hierbij de nodige rust die belangrijk is voor ons zelf. Daniel heeft enkele mooie Mandala.s getekend, echte pareltjes.De drie dagen die we daar verbleven was het zelfs zo mistig dat we de zuidelijke Alpen niet konden zien. Dankzij de hulp van de weergoden konden we toch iedere dag droog gaan wandelen tussen de hevige buien door. We maakten een mooie wandeling tot aan de voet van de Frans Jozef gletser.14000 jaar oud en ook de enige plek waar je op zo,n geringe hoogte gletsers kunt zien. We zagen ook op afstand dat verschillende groepen onder begeleiding de gletster afdaalde. Je kon er ook panoramische vluchten maken over de gletsers maar de mist en de hoge prijs zorgde ervoor dat we dit niet deden. We genoten de volgende dag van een wandeling in de streek waar er veel kolonies zijn van de White Heron. Het is een vogel gelijk een ooievaar maar een lijf als een eend. We wandelden aan de rand van de waitangi forest tussen de weilanden en we zagen dat door de hevige regenval de oevers buiten hun bedding waren getreden waardoor we plots huiswaarts dienden te keren want het pad verdween in de rivier. We bestudeerden volop de dieren en ze tonen ons zoveel waar we kunnen van leren. Vandaar vertrokken we richting Wanaka waar we 3 nachten verbleven aan een mooi kratermeer en waar we ook terug konden ons potje koken en dit vinden we gezellig. Die zelfde dag beklommen we de Mont iron .Op de top kregen we een mooi uitzicht op het stadje Wanaka en zijn mooi meer. Het gebergte doet Jasmijn terugdenken aan de schotse hooglanden .Later bezochten we het puzzelhuis . Wat vooral voor het mentale interessant is. Alhoewel het innerlijk kind kon zich volop uitleven in een labyrint opgetrokken met houten palen in buitenlucht waar we ongeveer een 1 uur en half rondgedoold hebben om 4 gekleurde torens te bereiken. Op zich leek het gemakkelijk maar je passert zoveel dezelfde hoeken en kanten en vooral de personen die ook zoekend zijn, er werd volop gelachen alhoewel sommige ontmoedigd werden . Op onze derde dag stond de Mount aspiring op het programmma.Om in het park te geraken diende je ongeveer een 1 uur door een kiezelweg te rijden en dan de wagen achter te laten. De rest hebben we gelift omdat we niet door de vele riviertjes die de weg onderdompelden wilde rijden tenzij je een 4 x 4 hebt .De steile klim van 4 km bracht je via een snelstromende bergrivier naar een wondermooie panoramisch zicht op de gletsers en heel vele watervallen. De zon scheen toen volop. We zagen zoveel stieren en geen koeien op de terugweg in het dal die heel driftig waren en volop vochten met elkaar. De kuddes schapen waren ontelbaar en de vele grids zorgen ervoor dat de dieren niet konden weglopen. Langs de weg genoten we van heel veel overvloedige watervallen. het is een land van vele watervallen.
