we vertrokken uit Wells ( gekend voor veel Grizzly,s) en reden Noord-waarts richting Prince George , ongeveer 1200 km van de grens van Alaska. Onderweg werden we verwend door wild life nml een fiere coyote (soort vos ) en verder op, jawel een bruine ,zwarte beer met een heel donkerbruine snoet . Ze lieten zich beiden gemoedwillig fotograferen en trokken terug de wildernis in. Whaaaaaw zo,n mooi geschenk om dit waar te nemen.Dieren zien in de vrije natuur is echt een uniekum. Onze lieve licht vrienden ,Jan en Angelique hebben voor ons opgezocht waarvoor een beer staat nml gehoor geven aan onze innerlijke stem, en ons leven een nieuw en natuurlijker ritme te geven. De beer is ook het symbool van het onderbewuste. Proberen geen dingen te doen op de wijze van anderen of in die tijd die ze eraan besteden. De beer brengt je aangeboren potentiele vermogens naar boven en als je deze niet naar buiten brengt volgens een nieuw eigen ritme zul je nooit van de honing van het leven proeven. Bedankt Angelique en Jan hiervoor. De natuur is hier wederom zo uitgestrekt en de lage bewolking tegen de bergwanden aan is een mooi schilderij op zich. Wat verderop zagen we een zwarte en bruine beer en we horen van de bevolking dat ze hier overal kunnen verschijnen ook in je achtertuin enz Ze zijn vooral op zoek naar bessen om zo hun buikje te vullen , ze eten zich echt overvol om voeding genoeg te hebben om hun winterslaap te kunnen overleven. Als je beren ziet maak je geluid omdat ze niet verrast willen worden . We bezochten enkele dagen de streek van Wells Gray provinciaal park met zijn vele indrukwekkende watervallen vooral de Helmnecken waterval is indrukwekkend . In deze streek leven er wel 30 soorten muggen en dus werden we ook overvloedig getracteerd op beten. Zowel de muggemelk of kledij hielpen gewoon niet. In Clearwater verbleven we 2 nachten in een Ben B ,gezellig en rustig aan Dutch Lake gelegen .De Canadese weduwe Clemence verwende ons met een lekker ontbijt nml met verloren brood met heerlijk Ahornsiroop van de streek. Clemence was een Quebecoise en ons Franse taal werd volop op de proef gesteld. Ze was echter verrast van Daniel zijn vlotte Franse taal. Jasmijn deed was ze kon maar het was een beetje Frans met haar op. Echter Clemence haar Nederlands was ....... We reden Zuidwaarts door de Nicola Vallei en de streek werd heuvelend en dor. We wandelden in Kamloops een stadje uit 1812 gelegen op het gebied van de Sushwap-Salish Indianen . In Quichena wipten we even een hotel van het jaar 1900 binnen. We konden de Engelse pub en de dining room bewonderen. .We reden verder langs Douglas meer met zijn vele ranchen en boerderijen. Verder naar het zuiden kwamen we aan in Osoyoos ( 3 minuutjes rijden van USA ) .Osoyoos is en kleine oase en het is ook de streek van de fruitteelt nml kersen en abrikozen die je ook zelf mag plukken. Ons lukte het niet want je diende ten minste een emmer te plukken en ons buikje verdroeg zo,n hoeveelheid niet. Het is hier een heel gematigd klimaat , in de zomer lekker warme en s,winters heel zacht en toch maar 1 uurtje rijden om te skien.We bleven hier 3 nachten in een mooi motelleke met terras en zicht op de bergen. s,morgens werden we tijdens ons ontbijt ieder keer verrast door het sierlijk vliegen van de Bald Eagle. De vogels zijn nml Goddelijke boodschappers. We trokken terug Noord-waarts via Okanagan vallei met zijn vele meren, wijnvelden en fruitteelt. We kwamen na een lange tocht aan in Revelstoke gelegen in de Monashee Mountains met zijn Nationaal park. De top van de Mount Revelstoke is 1938 m hoog. Ze hebben ook een Canyon dam ,175 m hoog waar de Colombia rivier opgestuwd wordt tot het Revelstoke meer. Mooi om te zien. We huurden een mountain bike en beklommen op ons tempo de heuvels om tenslotte een mooie waterval te bewonderen. We voelden ons net in de tour de France ,haha echter met geen pepmiddelen maar een mars en een twix , kan ook wonderen doen. Het was snikheet maar het bos gaf ons koelte en het bergpanorama was schitterend. Moe maar voldaan genoten we van een verfrissend bad en na een lekkere lasagne en gekruid kippetje kropen we onder de lakens. Na enkele weken stellen we vast dat de Canadese bevolking spontaner en opener zijn dan hun zuider buren. We kregen van Ann ,een Belgische die nu al 9 jaar in Canada woont ,die onze blog las en volgt spontaan reactie. Via onze mail leren we haar nu kennen en ze vindt het leuk om Vlamingen te volgen in haar thuisland . Zo leren we nieuwe mensen kennen waarmee we onze ervaringen kunnen uitwisselen.
van ons en de vele beren een dikke Canadeese knuffel die smaakt als honing, de nectar van het leven ,
