En nu even wat anders 4 - De Sedia Stercoraria of de kakstoel
De Sedia Stercoraria is een speciale stoel, letterlijk meststoel waarvan er naar het schijnt enkele exemplaren in niet toegenkelijke plaatsen bewaard worden. En vanaf hier wordt alles nogal voorwaardelijk geschreven, met de bijgedachte is dit wel waar. Maar zoals de Italianen zeggen "Se non sia vero รจ ben trovato" of "mocht het niet waar zijn, is het toch goed gevonden, het is m.a.w. een mooi verhaaltje". Hier gaan we dan.
In de negende eeuw zou er een paus Johannes geweest zijn die op een keer tijdens een optocht moest bevallen. Zo ging het dus eigenlijk over een pausin Johanna die zich graag als jongen voordeed maar klaarblijkelijk wel bepaalde activiteiten als meisje bleef verder zetten. Dit verhaal heeft in de middeleeuwen een hele tijd als waargebeurd de ronde gedaan maar de tegenwoordige geschiedschrijving gaat er van uit dat daar geen betrouwbare historische bewijzen voor gevonden kunnen worden. Maar het gevolg daarvan toentertijd was de constructie van een porfieren toiletstoel (zie titelfoto) met toegankelijke gaten, waarop de pasgekozen paus moest gaan zitten omwille van 2 redenen. Ten eerste moest dat hem eraan te herinneren dat niettegenstaande zijn hoge functie hij toch de maar een gewone sterveling bleef, en ten tweede (volgens sommigen ook op een andere stoel) kon zo een van de jongere kardinalen met de hand controleren of de verkozen persoon wel degelijk van mannelijke attributen voorzien was. Deze controleur zou dan in het Latijn verklaren: "habet testiculos et bene pendentes" of in het Nederlands, "hij heeft ballen en ze hangen goed". Volgens andere bronnen zou de controleur luidop roepen: "virgam en testiculos habet" (hij heeft een penis en ballen) waarop de aanwezigen met luide stem "Deo gratias" antwoordden.
Dit gebruik werd in de 16de E afgeschaft omdat zo schrijft Luc Verhuyck in SPQR, de pausen via behoorlijke aantallen minnaressen en vele kinderen voldoende blijk van hun mannelijkheid gaven.
|
