Ik ben Isabel, en gebruik soms ook wel de schuilnaam isaatje70.
Ik ben een vrouw en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 09/07/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, schrijven, ....
welkom op mijn blogje. Ik vertel graag over allerlei zaken die mij bezighouden!
- "Hoe oud is uw zoon, degene die bij u woont?" "Achtendertig of vijfendertig, ik weet het niet precies." "En hoe lang woont hij al bij u?" "Vijfenveertig jaar."
- "Wat was het eerste wat uw man tegen u zei toen hij die morgen wakker werd?" "Hij zei: 'Waar ben ik, Cathy?' " "En waarom was u zo overstuur?" "Omdat ik Susan heet."
- "Wel dokter, is het niet waar dat wanneer iemand in zijn slaap overlijdt, hij dat niet weet tot de dag daarna?"
- "De jongste zoon, die van tweeëntwintig jaar, hoe oud is hij?"
- "Was het u of uw jongere broer die omkwam tijdens de oorlog?"
- "Heeft hij u vermoord?"
- "Ze had drie kinderen, juist?" "Ja." "Hoeveel zonen had ze?" "Geen." "Had ze ook dochters?"
- "U zegt dat de trap naar de kelder ging?" "Ja." "En die trap, gaat die ook naar boven?"
- "Mr. Slatery, u heeft nogal een grote huwelijksreis gemaakt, nietwaar?" "Ik ben naar Europa gegaan, mijnheer." "En u heeft uw nieuwe vrouw meegenomen?"
- "Hoe kwam er een eind aan uw eerste huwelijk?" "Door een overlijden." "En door wiens overlijden kwam er een eind aan?"
- "Kunt u de persoon beschrijven?" "Hij was van gemiddelde lengte en had een baard." "Was dit een man of een vrouw?"
- "Dokter, hoeveel lijkschouwingen heeft u uitgevoerd op dode mensen?" "Al mijn lijkschouwingen zijn uitgevoerd op dode mensen."
- "Al uw antwoorden moeten mondeling zijn, oké? Naar welke school bent u gegaan?" "Mondeling."
- "Herinnert u zich nog wanneer u het lijk onderzocht?" "De autopsie begon rond half 9 's ochtends." "En Mr. Dennington was dood op dat moment?" "Neen, hij zat op de tafel en vroeg zich af waarom ik een autopsie deed."
- "Bent u bevoegd om een urinestaal te geven?"
- "Dokter, voor u de overlijdensakte ondertekende, controleerde u of er een polsslag was?" "Neen." "Heeft u de bloeddruk gecontroleerd?" "Neen." "Heeft u gecontroleerd of de patiënt nog ademde?" "Neen." "Dus het is mogelijk dat de patiënt nog leefde toen u de overlijdensakte ondertekende?" "Neen." "Hoe weet u dat zo zeker, Dokter?" "Omdat zijn hersenen in een pot op mijn bureau stonden. Maar nu u het zegt, het is mogelijk dat hij nog leefde en nu ergens als advocaat werkt."
Het ziet er naar uit dat tramlijn 13 in de Kroatische hoofdstad Zagreb vervloekt is. Steeds opnieuw vallen er immers doden en gewonden op die lijn. Het laatste ongeval gebeurde vorige week woensdag, toen een bejaarde vrouw onder de wielen van een tramstel terechtkwam. Het is het meest recente in een lange reeks ongevallen: in 1954 gebeurde het totnutoe ergste Kroatische tramongeval waarbij 19 mensen om het leven kwamen en 37 anderen zware verwondingen opliepen. Het nummer 13 werd dan maar afgeschaft, en pas in 1996 opnieuw in gebruik genomen. En weer sloeg het noodlot toe. Alleen al in 2006 waren er op twee maanden tijd vier ongevallen, met twee doden. In 2008 ontspoorde een tramstel, waarbij 13 (!) passagiers gewond raakten. Een automobilist die naar die tram keek, reed bovendien een fietser ondersteboven. Vreemd genoeg deed dat ongeval zich voor om exact 13u13. Toeval of niet...?
Een Chinese inbreker, die eerder al een sjofele dvd-speler buit maakte, is teruggekeerd naar de plaats van het misdrijf. Hij was namelijk de afstandsbediening vergeten. De eerste inbraak vond in december plaats, maar de vijfentwintigjarige inbreker Chong realiseerde zich nu pas dat een afstandsbediening wel zo gemakkelijk is. Alleen dit maal trof hij de verbouwereerde bewoner aan, die in de woonkamer naar zijn nieuwe televisietoestel zat te kijken. Chong biechtte meteen zijn eerdere vergrijp op en liet zich door bewoner Dai naar het politiebureau begeleiden. Daar rekende de politie hem aanvankelijk in, maar oordeelde dat de dvd-speler van amper 100 euro de gang naar de rechter eigenlijk niet waard was en liet hem, tot grote ontzetting van Dai, weer vrij...
Enkele grappige/ leuke/ interessante verhaaltjes met dieren in de hoofdrol!
Hole-in-one Dat een hond in zijn enthousiasme al eens een kiezeltje naar binnen werkt, is tot daar aan toe. Maar in het Schotse Dunfermline maakte een labrador het wel erg bont. Oscar stond op een dieet van vloeibare voeding, maar was daar niet mee opgezet. Omdat hij na verloop van tijd flink rammelde bij het lopen, brachten zijn baasjes hem naar de dierenarts, die tijdens een operatie 13 (!) golfballen uit zijn maag viste. Die had Oscar vrolijk opgekauwd tijdens de dagelijkse wandelingen op een golfterrein in de buurt. Voortaan mag hij alleen nog met muilkorf de grasmat op.
Aaaah... een spin! Duitse wetenschappers hebben ontdekt dat de angst voor spinnen van generatie op generatie wordt doorgegeven. Ze stamt uit de tijd dat er nog grote plagen heersten. Mensen namen toen aan dat de harige beestjes vieze ziektes verspreidden. We zijn niet bang voor hen omdat sommige soorten gif spuiten, anders zouden we even bang moeten zijn voor kevers, wespen en bijen. Naar verluidt lijdt 1 op de 3 vrouwen en 1 op de 5 mannen aan arachnafobie (angst voor spinnen).
Allo Coco? In de rubriek 'vreemde vogels': de telefonerende papegaai. In een uithoek van Groot-Brittannië wist Smokey, de huiskaketoe van de familie Edwards, te ontsnappen. Twee dagen later streek hij een paar kilometer verderop neer op de schouder van de nietsvermoedende mevrouw Hill. Die belde de dierenbescherming en kreeg het nummer van de Edwards, die hun vogel als vermist hadden opgegeven. Toen mevrouw Hill de vrouw des huizes aan de lijn kreeg, herkende de kaketoe meteen haar stem en begon als gek "Smokey! Smokey!" te roepen. Binnen de kortste keren werd de papegaai veilig en wel thuis afgeleverd.
Het moet ook niet veel gekker worden! In Amerika (waar anders) heeft de reclamedrang van McDonalds een nieuw dieptepunt bereikt. De fastfoodketen adverteert dit jaar voor het eerst op schoolrapporten. In Seminole County, Florida, prijkt Ronald McDonald breed grijnzend op de hoes die de negen- tot tienjarige kinderen gebruiken om hun rapport in te vervoeren. McDonalds nam de drukkosten van de hoezen voor haar rekening, zo'n 1.600 dollar, en kreeg daar de reclameplaatsen voor terug. Het is opvallend dat McDonalds voor deze vorm van adverteren kiest, dit omdat ze eerder beloofden geen kinderen jonger dan twaalf jaar 'lastig te vallen' met reclames. Volgens de directie van de school wordt er al jaren geadverteerd op de hoezen. Dit is het eerste jaar dat McDonalds de reclames op de hoezen drukt. "De tien jaar hiervoor werden de reclames verzorgd door Pizza Hut," aldus de directie. Stel je eens voor dat ze zoiets bij ons in Vlaanderen zouden doen! Ik zie het al voor me: "Dit rapport wordt u aangeboden door Dash". Neen, ik denk niet dat dit hier zou kunnen...
Een 56-jarige man uit het Italiaanse Viterbo die veroordeeld werd voor verkeersagressie, verkiest een celstraf van vijf maanden boven huisarrest. Een vreemde beslissing, al heeft de man naar eigen zeggen voldoende reden om 'vrijwillig' de gevangenis in te gaan: de Italiaan zou vijf maanden in hetzelfde huis met zijn vrouw niet volhouden, klinkt het. Tijdens zijn proces verzette de verkeersovertreder zich al met handen en voeten tegen de rechter die hem huisarrest wilde geven. "Het is voor mij gewoon onmogelijk om zo'n lange tijd bij mijn vrouw te verblijven. We hebben voortdurend ruzie en dan zou ik zelfs het huis niet uitkunnen!" staafde de Italiaan zijn bewering. De rechter probeerde uit alle macht de man te overtuigen toch voor huisarrest te kiezen, maar ondertussen zit hij toch in de cel. Of hij over vijf maanden opnieuw thuis welkom is, is nog maar de vraag...
Er waren eens twee monniken die al veertig jaar bij elkaar woonden en nog nooit ruzie hadden gehad. Nog niet één keer. Op een dag zei de ene monnik tegen de andere: "Vind je het ook niet eens tijd worden dat we ruzie hebben, al is het maar één keer?" "Goed," antwoordde de andere monnik. "Laten we meteen maar beginnen. Waar zullen we eens ruzie over maken?" "Over dit stuk brood misschien?" opperde de ene monnik. "Oké, laten we ruzie maken over dit brood. Hoe gaan we dat aanpakken?" vroeg de andere weer. "Dit brood is van mij, en van mij alleen," zei de eerste monnik. "O ja? Hou het dan maar," zei de tweede monnik.
Een Zuid-Afrikaanse vrouw met opera-ambities zal in de toekomst wel twee keer nadenken alvorens ze zomaar haar zangstem oefent. De vrouw was met andere leden van een Zuid-Afrikaans koor op doortocht in Zweden toen ze besloot in haar hotelkamer nog gauw enkele aria's in te oefenen. Zweedse politieagenten die in de buurt aan het patrouilleren waren, merkten een verdachte man op die in de buurt van het hotel stond, hoorden de vrouw 'schreeuwen' en gingen er van uit dat ze in nood was. Luttele momenten later bestormden de ordetroepen het hotel, stampten ze de deur van de kamer in, en troffen ze de zingende dame aan. Enkele excuses later mocht de schreeuwerige zangeres haar oefensessie 'rustig' verderzetten. Tsss, waar gaat dat toch naartoe, als men zelfs het onderscheid niet meer kan maken tussen 'zingen' en 'schreeuwen'...?
Met ambtenaren lachen mag wel een keertje, daarom vandaag enkele moppen over ambtenaren!
- Toppunt van durf: een ambtenaar op het ministerie die zijn kaak verrekt tijdens het gapen en dat aangeeft als een werkongeval.
- "Het is nogal zwoegen zeker, op het ministerie"? "Dat valt best mee. Het is moeilijker om er te raken dan om er te zijn".
- Paniek op het gemeentehuis! Melding van de postkamer: "De bestelformulieren voor de bestelformulieren zijn op!"
- Weet je waarom 21 maart is uitgeroepen tot de dag van de ambtenaar? Op 21 maart is de winterslaap voorbij en begint de voorjaarsmoeheid.
- Een ambtenaar zit koffie te drinken. De kantinejuffrouw vraagt hem: "Wilt u nog een tweede kopje?" "Neen, dank u wel, anders kan ik vanmiddag niet slapen!"
- Wat staat er op het graf van een ambtenaar? "Hier rust hij verder."
- Twee ambtenaren zijn druk bezig een bord aan het timmeren met de tekst: "Genoeg is genoeg. Wij staken". Plots komt een derde man verschrikt het bureau binnen lopen: "Stop met werken, de staking is gedaan!"
- Wat is de drukste werkdag voor een ambtenaar? Maandag, want dan moet hij drie blaadjes van de kalender scheuren.
- Baas tegen zijn werknemer: "Je werkt langzaam, je praat langzaam en je loopt langzaam. Is er dan helemaal niets dat jou vlug afgaat?" Werknemer: "Oh jawel hoor, ik ben vlug moe."
- Waarom kijkt een ambtenaar thuis niet uit de ramen? Omdat hij anders op zijn werk niets meer te doen heeft.
De Canadees Suresh Joachim heeft het wereldrecord tv-kijken verbroken. Hij bleef maar liefst 72 uur non-stop voor de buis zitten. Om zich al die tijd wakker te houden, bekeek hij drie seizoenen van de Amerikaanse serie '24' achter elkaar, terwijl hij in totaal een dertigtal koppen koffie binnenslurpte (mocht hij een plaspauze houden of niet?). Surresh was hiermee niet aan zijn proefstuk toe. In 2005 hield hij het al 69 uur en 48 minuten vol voor de kijkkast. Bovendien is het niet de eerste keer dat hij in het Guinness Book of Records belandt. Hij heeft onder meer de langste karaoke marathon (ruim 25 uur), de langste radio-uitzending (120 uur) en het wereldrecord non-stop strijken (55 uur) op zijn naam staan. Ook slaagde hij erin om ruim 76 uur op één voet te staan en 84 uur lang onophoudelijk te drummen (leuk voor de buren). "Allemaal om het lijden van de kindjes in de arme landen aan te klagen", zegt hij zelf.
