Ik ben Ines en 21 jaar jong. Mijn hobby's zijn lezen, koken en winkelen doe ik het allerliefst!
***Vava***
Mijn herinneringen aan jou, lieve Vava
Ik weet nog goed... - dat elke keer toen ik vertrok bij jouw thuis, ik een fruittella snoepje kreeg - hoe fier je wel was, wanneer je met mij in je Mercedes mocht rond- rijden - met hoeveel zorg dat je met mij omging: in bad stoppen, eten geven... - dat ik in je auto op het kussen vanachter mocht zitten en hoe fier je was, dat je dat kon doen voor mij, omdat ik het leuk vond! - toen we voor een nachtje bij jou bleven slapen - hoe leuk ik het vond om met jou in de auto rond te rijden - hoe we eens gingen winkelen in een speel- goedwinkel en ik een fiets met barbie van jou kreeg - hoe mooi je tuin met terras wel was - de rustgevende geur die in je living hing - hoe bang ik was van Jérommeke (hondje) - de manier waarop je je tanden poetste - wat voor een sterke man je was - welk beertje ik altijd mee- bracht naar je laatste da- gen in het ziekenhuis - dat ik aan moeke en vake vroeg of ik geen lege bakster van jouw mocht om thuis mee te spelen (ik zou hem dan op- nieuw vullen) - hoe... hoe... bijzonder ik voor jou was, en hoe bij- zonder jij voor mij was!!! - wanneer ik je voor de laatste keer zag... - de moment dat ik je een laatste kus gaf... - dat jij gewoon een meer- waarde bent aan mijn leventje!
Eender wie je bent... Een berichtje vind ik altijd leuk!
Ines' dagboek
Voor mijn peter Vava* Er is zeker één sterretje dat altijd waakt...
15-04-2009
Wat een week!
Dag lieve Vava!
Nogal een weekje hier hé! Maar we proberen er het beste van te maken. De jongens gaan elke dag op sportkamp en ik doe meestal wel iets voor school. Begin het een beetje beu te worden. Maar ja, beter nu dan in de grote vakantie hé.
Maar vandaag was het toch een 'break'- dag hoor. Men zus en ik zijn opnieuw gaan Wijnegemmen . En in de namiddag hebben we het konijnenhok ververst, de vloer gestofzuigd en de keuken gepoetst. En nu sebiet ga ik iets nemen voor school en hopelijk misschien dat afwerken. We zien wel.
Vava, Mieke* is ook een sterretje geworden. Jullie samen zullen haar daarboven wel de weg wijzen hé?! Ik wil bij deze Didier, haar kindjes en haar familie nogmaals veel sterkte toe wensen. Het ga je goed lieve meid! Je was een zonnetje dat voor vele mensen diep in hun hart zal blijven schijnen.
Nogal dagen hoor Vava.. Maar zondag komt ons mama terug! Ik kijk er wel naar uit. Zo zelf eten maken, jongens verzorgen, huiswerk maken, huis inorde houden... En ik en mijn zus zijn nu diegene die een oogje in't zeil moeten houden hé. Aleja, jij helpt me wel hé?! Met al die huishoudelijke dinges en de jongens verzorgen... ik zie er niet tegenop, integendeel, maar als ons mama nu maar niet zo ver was hé. Maar, zij komt nog terug. Da's 't voornaamste... Jij komt niet meer terug ... En morgen weer een 'specialere' dag die nooit nog hetzelfde zal zijn...
Ze is vertrokken. En ik heb moeten slikken op de luchthaven... Ik wou niet dat ze kwamen... Maar hierthuis heb ik ze laten komen en ze de vrije loop laten gaan. Ze blijven maar komen. Ik wou dat het al zondag 19 april was.
Morgenvroeg vertrekt ons mama. Slik slik slik. Om 5 uur staan we met zen allen in Zaventem om haar uit te waaien. Slik. Morgenavond rond 10uur is ze dan daar, maar moet ze nog 3 uur met de auto rijden. Maar, ze komt terug hé Vava! Stiekem ga ik ze toch missen.
Daarom, een berichtje voor mijn mama, mijn moeke is het eigenlijk. Dus daarom, een berichtje voor mijn moeke!
Moeke, je leerde me lopen Op eigen benen te staan Straks gaat de deur voor mij open Om door het leven te gaan Maak je geen zorgen voor morgen Moeke, toe droog toch die traan
Moeke, je bent de liefste van de hele wereld Moeke, de allerliefste van de hele wereld Later, wanneer ik ga trouwen Zal ik een huisje gaan bouwen Als je dan soms alleen zult zijn Kom dan bij mij in mijn huis Moeke, de liefste van de hele wereld ben jij Lieve moeke je bent en blijft altijd een voorbeeld voor mij
Moeke, je leerde me lopen Op eigen benen te staan Straks gaat de deur voor mij open Om door het leven te gaan Maak je geen zorgen voor morgen Moeke, toe droog toch die traan
Tot hiertoe heb ik al een beetje voor school kunnen doen. Gisteren niet veel, en vandaag ook niet veel want ons broertje was ziek. We gingen er toch zowieso al op passen, maar ons mama is vandaag ook thuis gebleven. Hebben we samen het huishouden wat gedaan enzo. En ik heb ook geslapen van 4 tot 6 . Moe zeker!? Maar nu ik toch iets bijgeslapen ben kan ik sebiet nog wat doen voor school misschien... Allesinds iets. Wat weet ik nog niet.
Metertje, ik hoop dat we misschien deze vakantie eens kunnen afspreken. Het is dikwijls niet eenvoudig om eens af te spreken. Want jij hebt het druk en hierthuis is het ook druk. Maar als het kan ... graag! Héél graag zelfs...
Zaterdag vertrekt ons mama voor een week naar Zuid-Afrika. Ze gaat er haar mama bezoeken. Ze blijft weg tot zondag, het einde van de paasvakantie. Slik. Heel de week alleen thuis met mijn zus, en op de broertjes passen. Ze gaan nu overdag wel naar het sportkamp. Maar, jij houdt wel mee een oogje in't zeil van daarboven hé Vava? Alsjeblief?
Vava* en Vicky, ik heb hier nog een zinnetje, maar het past wel perfect! Het gaat over mij naar jullie toe. En misschien ook omgekeerd?
Niemand is zo aanwezig, als iemand die er niet (meer) is.
Eentje om over na te denken, en hierbij sluit ik dan ook mijn berichtje af.
Dank je wel metertje! Voor het sms'je dat je me vandaag stuurde. Jij hebt mij dag goed gemaakt! Ik zie het weer helemaal zitten, dank zij jou!
Vandaag zijn we gaan Wijnegemmen (jaja, tegenwoordig bestaat daar een werkwoord van). Zo wordt de vakantie ingezet, en maandag gaan we ertegen aan met de taken, stage en leren en alles ivm school. Vandaag en gisteren ook spullen gekocht voor mijn themastage in mei. Ik sta 2 weken bij de oudste kleuters (thema restaurant), en 1 week bij de jongste (thema gaatjes). Jaja, leuke spulletjes heb ik gekocht. Allemaal om mee te spelen en te experimenteren: een weegschaal, pannenkoeken (+ pan), broodje (met beleg), een eitje, dessertjes, potten en pannen (en dingen om te roeren), een koksmuts voor de handpop. (ziet hij er niet sjiek uit!?)
En vandaag heb ik er ook een nieuwe outfit bij. Een rok met t-shirt en topje én een nieuwe ketting.
Vava* en Vicky, ik heb nieuwe moed gevonden. De stress is er nog wel, maar ik wil er toch proberen voor te gaan!
Vava* en Vicky, ik zie jullie heel graag en jullie zitten héél diep in mijn hartje.
Dank je wel, Vava... Voor het mooie weer. Het doet me wel goed. De "vakantie" kan voor mij nu beginnen. Hopelijk krijg ik veel gedaan en is de stress snel voorbij...
toverde dit filmpje me een grote lach op het gezicht, Vava!
"De treinreizigers die vanochtend in Antwerpen Centraal arriveerden, keken even raar op. Ruim tweehonderd dansers infiltreerden tussen de reizigers. Wanneer plots de tonen van 'The sound of music' door de luidsprekers klonken, schoten ze in actie." (bron: gva.be) >>> het zijn de dansertjes van Ijvi Hagelstein!
Eens een musicalfan... ALTIJD een musicalfan! Ik hoop maar dat er snel voorstellingen komen! (hoewel dat nog voorbarig is, ze moeten nog op zoek naar de hoofdrolspeelster!)
Weet je nog... dat wij op bezoek waren in het ziekenhuis? Je zat in een stoel en vroeg een papier en bik om te tekenen. Hoewel, je vroeg het niet, want praten lukte je niet erg... Je probeerde iets te zeggen en deed wat mee met gebaren. Uiteindelijk hadden we jou wel begrepen. Toen we je dan een papier en een bik gaven, wist je het niet meer... Je wist niet meer wat je van plan was...
Toen je in het ziekenhuis aan die baksters hing, wou ik heel graag jouw lege bakster mee naar huis nemen. Of het echt die van jouw waren, weet ik niet (op die moment geloofde ik van wel). Ik probeerde ze thuis terug op te vullen met water. Het ging wel heel moeizaam, maar ik kreeg er toch wel wat in.
Ik nam altijd een beertje mee naar het ziekenhuis. een beertje van 'de droomfabriek'. Ik ging dan op de gang, en speelde er wat mee.
Drinken kon je niet meer zelfstandig... Je dronk dan uit zo een bekertje met een teutje. Een beetje water liep dan langs je mond. Iemand depte het water met een doekje op.
Vava, wat had ik je toen graag vastgenomen, en je nooit meer willen loslaten...!
Uiteindelijk ben je dan naar huis gekomen. Daar heb je in een ziekenhuisbed je laatste dagen doorgebracht...
Een paar dagen nadien gaf ik je een kus, op je koude, witte wangen... in het mortuarium. Ik keek achter mij en zag toen ons papa. Zijn ogen rood doorlopen, zijn wangen kletsnat van de tranen. Ik begreep het toen niet Vava...
Nu wel. Je bent er niet meer.
Nooit meer bij jou zijn. Nooit meer een fruitella snoepje krijgen van jou. Nooit meer jou je tanden zien poetsen. Nooit meer in jouw tuin van die madeliefjes kunnen plukken. Nooit meer blaadjes van jouw haag trekken. Nooit meer op je schoot kunnen zitten. Nooit meer in jouw tuin van steen tot steen kunnen springen. Nooit meer de geur van in jouw huis kunnen ruiken. Nooit meer kunnen zeggen dat jij mijn peter bent. Nooit meer kunnen zeggen dat jij mijn Vava bent. Nooit meer je een dikke knuffel kunnen geven. Nooit meer in jouw Mercedes een toertje kunnen gaan doen. Nooit meer op de stenen (omheining) van jouw voortuin kunnen klimmen. Nooit meer 'maatjes' kunnen eten. Nooit meer samen genieten van een 'double lait'. Nooit meer samen op een foto staan. Nooit meer samen met jou aan één tafel kunnen zitten. Nooit meer jou kunnen foppen met een fopkaars die ik ooit maakte voor jou. Nooit meer samen naar ' 't centrum' kunnen gaan. (= winkel die nu zelfs niet meer bestaat) Nooit meer jouw roepnaam kunnen horen. Ik vond hem zo speciaal. Nooit meer, nee, nooit meer...
Je bent er niet meer. En dat doet zo ongelooflijk veel pijn.
Hier een foto van het beeldje van de olifant. Een van zijn tanden kwam op de verkeerde plaats terecht! MAAARRR!!! Hij is nog heel
Vava en Vicky (meter), wat vind jullie trouwens van mijn nieuwste aanwinst? Ik twijfelde alleen over de kleur.. Past de kleur me wel? Jij zou dat ook wel zien zitten denk ik hé Vicky? Zo gaan winkelen en naar de sjakossen kijken!
Ook mijn 'kleintjes' gingen in de ton. Daarstraks gingen we naar de winkel. Het eerste wat ik deed was mijn portemonee boven halen!
Vava,
Vrijdag de dertiende heeft bij mij gisteren plaatsgehad in plaats van vandaag! Hoewel ik al 5dagen met hoofdpijn rondloop, kwam gisteren toch wel het hoogtepunt van alles. Wat krijg je als je een bloempot en een stofzuigende Ines combineert? Tja, ik kreeg die op mijn hoofd! Omdat ik met mijn haar in de plant bleef hangen terwijl ik aan het stofzuigen was. Ik had net die plek gedaan en ik kon opnieuw beginnen!
Wat krijg je als je een ivoren beeldje van een olifant (serieus wat gewicht!), een deur van de koekenkast en een snel reagerende Ines samenbrengt? Tja, Ines met een gaatje in haar hand! Toen ik de deur van de kast opentrok, stond blijkbaar de olifant in de weg, en viel van de dampkap. Zo vlug als ik kon reageren ving ik hem nog op. En één van zijn tanden van het beeldje zat in mijn hand! Maar het beeldje is nog heel! Je kan je hier de vraag gaan stellen: wat was hier het belangrijkste geweest??? Dat beeldje, of mijn hand? Geen nood, die wonde geneest wel, alleen hoop ik wel vlug want 't is niet zo leuk.
Ik heb ook juist naar de aflevering van 'Kom Op Tegen Kanker' gekeken. Was héél mooi. Zeker dat lied op het einde. Ik kreeg het wel moeilijk, Vava... Ook nu ik er opnieuw aan denk, moet ik slikken...
Kon je maar... Wist je maar... Ik wou...
Liefs, Ines
P.S.: Vava, ik ga in mijn volgende berichten ook soms ruimte laten waarin ik naar mijn meter wat wil zeggen. Ik zie ze heel weinig, en dat vind ik jammer. Ik zie ze heel graag, net als jou. Jou kan ik spijtig genoeg niet meer zien. Haar nog wel, maar dat gebeurd niet zo vaak. En dat vind ik spijtig, want zij zit, net als jou héél diep in mijn hartje. Zo diep, zelfs dieper dan diep. En die plek is enkel voor jullie. Kon ik dat nog maar eens zeggen tegen jou, tegen haar...
Vandaag de auteur van kinderboeken 'Eric Van Os' op bezoek gehad in onze school. Hij vertelde een leuk versje van hemzelf. Ik vind het zelf ook wel heel geslaagd ! Ik heb het direct hierthuis uitgeprobeerd met de jongens. Ze zijn er zot van! En ik ook
Vava, weet je... Mijn meter, ik mis ze wel. Het is al een tijdje geleden dat ik er nog wat van heb gehoord. En toevallig(?) droomde ik er gisterennacht én vannacht over. Telkens wou ze mij een dikke knuffel geven. Die dromen deden mij beseffen dat ik ze wel mis. Ik heb er dan vandaag een gedichtje per sms naar gestuurd. Hopelijk antwoordt ze vanavond misschien.
Mijn meter heb ik altijd graag gezien, heel graag zelfs! Ze is voor mij altijd al heel speciaal geweest, ook al zag of zie ik ze niet vaak. En mijn gevoel was nu eventjes gesust... Maar met die dromen besef ik dat ik ze heel graag zie. Ik mis ze wel. Hopelijk zie ik ze nog eens. Weet je... Naar de toekomst toe, als ik wat meer mobieler ben enzo (auto misschien?) wil ik haar graag meer opzoeken, of zo samen eens iets leuks gaan doen. Als zij dat ook ziet zitten, heel graag dan.
Misschien moet ik maar eens werk maken van mijn rijbewijs. Alleen... Wanneer moet ik dat leren? 's Avonds is mijn fut er wel uit. Maar misschien moet ik een tandje bijsteken. Voor jou, voor haar, voor mezelf. Is dat geen goed idee? Wil jij mij helpen, Vava? Zullen we er samen voor gaan?
Ik wil er voor gaan. Voor mijn jou en mijn meter! Nu vanavond misschien niet meer, maar deze week zullen we er aan beginnen. Zie je het zitten?
Gisteren is het me gelukt! Het was 5 na 10 en ik lag in mijn bed! Hopelijk vanavond nog een keer. Want het moet wel. Heb hoofdpijn sinds gisteren in de dag, en het is nog steeds niet over.
Een fotoke van ons Pistache . Was vrijdag opnieuw schrikken hoor! We dachten dat ook zij naar de andere kant zou gaan. Ze was aan't spelen met onze andere hond (op de zetel) en ze viel er af! Recht op haar hoofd. Ze trok met haar hoofd en haar oog viel dicht! We dachten dat het gedaan zou zijn. Ons mama en ik al in paniek. Een 20 minuten later huppelde ze toch terug rond. Hopelijk gebeurd er nu verder niets meer, het is genoeg geweest zenne!
Verder ben ik heel moe. Daarnet al bijna in slaap gevallen in de zetel. Vanavond er maar weer op tijd in. Tja... Hoe laat is dat dan tegenwoordig? Meestal is het nog na 10uur!
Voor de rest een druk weekend. Gisteren zijn we een groot rek gaan halen voor al mijn gerief van 't school. En amai! Het staat al bijna vol! Zoveel - rommel is het zeker niet! - al! Maar nu is al het gerief in de garage weg, en kunnen daar andere dinges staan.
Weer een nieuwe schoolweek... ik zit precies in een trein die maar blijft bollen en waarvan er geen haltes zijn! Wat wil ik graag RUST! Maar daar kan ik ook de komende week enkel maar van dromen...
Ons Pistacheke is al een paar dagen terug thuis. Ze is nog niet volledig genezen, maar al iets beter. Hopelijk lukt het haar om er goed door te komen.
Vandaag had ik wat vroeger gedaan, en heb thuis nog wat gedaan voor school. Sebiet ga ik de jongens halen van school. Wat ben ik blij om ze te gaan halen! Vind ik altijd héél leuk om te doen. Ook omdat ik stage heb gedaan in die school en iedereen daar super is. Heel leuk! Hopelijk sta ik daar volgend jaar terug voor stage! En als het kan werken Maar dat is wat voorbarig hé. Eerst zien dat we er door zijn, door deze drie (waarvan al anderhalf gedaan) jaar. En dan kan er al heel wat verandert zijn!
Ons papa stuurde daarstraks ook nog een berichtje naar mij. Hij moest gisteren in het ziekenhuis zijn eerste bakster krijgen. Hij stuurde dat alles goed was en dat hij straks ging bellen. Ben benieuwd! Maar heel blij dat alles oké is met hem.
Geniet daarboven nog van je dag hé, Vava! Het is hier wat bewolkt, maar achter die wolken schijnt het zonnetje wel. Maar, die wolken zijn niet zo erg! Jullie zijn daar tenslotte hé!
Ze ligt opnieuw in de dierenkliniek, Vava. Ik wil het gewoon niet geloven. Zo'n klein prutsemieke, weg van ons... Vanmorgen toen ik om 7uur de deur uit ging, keek ik zo nog naar haar en hoopte voor haar op een goede dag... Toen ik rond 3uur thuis kwam, was ze al naar de dierenkliniek met ons zus en de buurman. Sjans dat die man dat wou doen. Ze had opnieuw diaree. Voor zo'n kleine chihuahua is dat niet gezond. En ze had ook nog 39,7° koorts. Nu ligt ze daar opnieuw aan een infuus... De dierenarts zei dat bij een hond van normale grootte, de darmproblemen enzo een dag of twee à drie aanhoud, bij zo'n chihuahua'ke kan dat tot een week duren! En ze moet sterk genoeg zijn om er tegen te vechten. Laat ons hopen dat ze kracht genoeg heeft...
Duim je mee, Vava? Kan ook jij misschien wat toveren, en alle probleempjes verhelpen?
Wat een weekend! Ons nieuw Pistacheke heeft in de dierenkliniek gelegen. Zo een raar gevoel dat ik daarbij had. Ze had gisteren koorts, en braken en diaree. Maar voor een kleine chihuahua is dat toch serieus wat vocht verloren. En omdat ze weinig reserves had, heeft ze gisteren dan een spuitje enzo gekregen, en daarna ging het een beetje beter. Maar tegen de avond was het terug om zeep. Ze heeft dan de nacht doorgebracht in de dierenkliniek. Ze heeft ook aan een infuus voor water en suiker gelegen. Zodat ze er een beetje beter boven op raakt, en voldoende vocht behoudt. Tot hiertoe maakt ze het al beter... Gisteren was ze echt hangerig en viel zelfs om! Nu is dat al beter. Hopen dat het zo blijft. Het was toch serieus verschieten zenne!
Jonas en ik zijn daarjuist aan het bakken gevlogen! We hebben cake gemaakt. Hij staat nu nog in de oven. Jonas heeft ook flink samen met mij afgewassen. Maar afdrogen, daar had hij geen zin meer in. Hij heeft toch flink mee geholpen. Het was super leuk!
Gisterenmorgen ook nog eventjes naar Wijnegem geweest. Ik heb er één t-shirtje gevonden voor de zomer. En ik was op zoek naar een sjakosj.. Nog niets gevonden, maar dat komt hopelijk nog wel.
Morgen ook opnieuw school... Voor mij had de vakantie nog net iets langer mogen duren.
Elke dag denk ik aan Lotte*, Seppe* en alle andere sterretjes. Vandaag denk ik nog eens extra aan Seppe*, Lotte* en aan hun familie.
12 weken geleden was Lotje* al vertrokken naar de andere kant. Seppeke* was nog aan het strijden...
Veel sterkte, en veel moed voor hun familie. Vergeten zal ik hen nooit! Hopelijk wordt de pijn die hun familie heeft met de tijd verzacht... Alleen... hoelang is tijd? Daarop kan niemand een antwoord geven...
Voor jou nog, Vava...
Ik wou... http://www.youtube.com/watch?v=qqXWZOGkaQU&feature=related dat het nog kon... Gewoon, zonder foto's, zonder extra's, gewoon en puur voor jou! En... een aantal seconde wit op het einde... Ik wou dat je daarin kwam aangelopen van de andere kant, gewoon naar hier, naar mij... (Hoe ik het je zonder die link kan tonen, weet ik nog niet. Je zou eigenlijk gewoon op play moeten kunnen drukken. Maar daar ga ik me nu niet druk in maken.)
Het is vakantie... Tijd om dingen te doen die we graag doen, maar vooral ook dingen doen die je moet doen. Huiswerk, taken en leren! Ik doe liever gewoon eens lekker niets, maar dat kan niet eenmaal je het secundair gepasseerd bent. Spijtig! Het was vrijdag ook carnaval. Wat had ik graag bij de jongens in de school stage gehad. Ik had al die kindjes zo graag eens verkleed gezien en samen met hen carnaval gevierd. Wij hadden gewoon les in 't school en niks van carnaval gezien!
Hoe gaat het daarboven met je? En met alle andere sterretjes? Ik denk vaak aan hen, en telkens met heel veel verdriet. Ook denk ik aan hun achtergebleven familie, voor hen is het zeker niet gemakkelijk!
Hier een tekstje...
Ines,
Ik weet niet of het je bekend is dat er telefoon bestaat
Die draadloos vanaf de aarde, rechtstreeks de hemel ingaat.
Ga je aan het denken, dan gaat in de hemel de bel
Dan kan je rustig spreken, ik hoor jouw stem dan wel.
Je zult het heel vlug merken, de lijn is altijd vrij
Verkeerd verbonden is er in het huis van alle sterretjes, helemaal niet bij.
Wij kennen iedereen
En zijn hierboven nooit alleen
Jouw hart is het toestel en jij kunt zonder voorbereiding
Op elke tijdstip van de dag gebruik maken van de leiding
Ik wil jouw altijd horen en zeg nooit maak het kort
Ik blijf wel aan het toestel tot jij jouw hart hebt uitgestort
Als ik met mijn kleinkind spreek, luister ik met open oor
Ik wil voor mijn kleinkind het beste, daar ben ik jouw peter voor
Controleer maar eens je toestel en maak het storingsvrij
Hij is op 55-jarige leeftijd naar de hemel gegaan. Hij leed aan kleincellige longkanker. Het was een hele zware tijd. Ik vergeet hem nooit. Hij blijft steeds aan mijn zijde én diep in mijn hartje. Deze blog heb ik voor hem gemaakt. Zo kan hij mijn verhalen mee lezen. Vava, Ik mis je!
. En in de namiddag hebben we het konijnenhok ververst, de vloer gestofzuigd en de keuken gepoetst. En nu sebiet ga ik iets nemen voor school en hopelijk misschien dat afwerken. We zien wel.
... En morgen weer een 'specialere' dag die nooit nog hetzelfde zal zijn...
. Moe zeker!? Maar nu ik toch iets bijgeslapen ben kan ik sebiet nog wat doen voor school misschien... Allesinds iets. Wat weet ik nog niet.
- al! Maar nu is al het gerief in de garage weg, en kunnen daar andere dinges staan.
