Ik ben Ines en 21 jaar jong. Mijn hobby's zijn lezen, koken en winkelen doe ik het allerliefst!
***Vava***
Mijn herinneringen aan jou, lieve Vava
Ik weet nog goed... - dat elke keer toen ik vertrok bij jouw thuis, ik een fruittella snoepje kreeg - hoe fier je wel was, wanneer je met mij in je Mercedes mocht rond- rijden - met hoeveel zorg dat je met mij omging: in bad stoppen, eten geven... - dat ik in je auto op het kussen vanachter mocht zitten en hoe fier je was, dat je dat kon doen voor mij, omdat ik het leuk vond! - toen we voor een nachtje bij jou bleven slapen - hoe leuk ik het vond om met jou in de auto rond te rijden - hoe we eens gingen winkelen in een speel- goedwinkel en ik een fiets met barbie van jou kreeg - hoe mooi je tuin met terras wel was - de rustgevende geur die in je living hing - hoe bang ik was van Jérommeke (hondje) - de manier waarop je je tanden poetste - wat voor een sterke man je was - welk beertje ik altijd mee- bracht naar je laatste da- gen in het ziekenhuis - dat ik aan moeke en vake vroeg of ik geen lege bakster van jouw mocht om thuis mee te spelen (ik zou hem dan op- nieuw vullen) - hoe... hoe... bijzonder ik voor jou was, en hoe bij- zonder jij voor mij was!!! - wanneer ik je voor de laatste keer zag... - de moment dat ik je een laatste kus gaf... - dat jij gewoon een meer- waarde bent aan mijn leventje!
Eender wie je bent... Een berichtje vind ik altijd leuk!
Ines' dagboek
Voor mijn peter Vava* Er is zeker één sterretje dat altijd waakt...
30-11-2008
Voor jou, Vava!
Lieve Vava,
12 jaar geleden ging jij van ons heen.... Jij hebt hard gestreden Nu sta ik hier alleen
Op zoek naar nieuwe kracht met niet zo veel moed Wat wordt van mij verwacht? En... doe ik het wel goed?
Het zou zo anders kunnen zijn Jij groot en ik klein Jij, hier bij mij... Voor altijd aan mijn zij!
Het mocht niet zo zijn Het lot heeft er blijkelijk anders over te beslissen Wat nu overblijft is verdomd veel pijn! Lieve Vava, ik zal en blijf je missen!
Kon je maar even terug komen Zonder alle lijden Zonder die ziekte Enkel zo, zou je mij verblijden!
Je hebt bij mij een plaatsje apart... héél diep, vanbinnen in mijn hart!
Wat is het lang geleden dat ik je nog wat kwam vertellen... Sorry! Maar het ging eigenlijk niet echt anders... Ik heb zo veel werk voor school en vooral eigenlijk de stage. Nu volgende week heb ik heel de week stage rond Sinterklaas, en de week erop rond Kerst/Licht en donker... Dus 't is wel veel allemaal. Soms zie ik het dan ook allemaal niet goed zitten. Ik weet niet wat eerst te doen... Dus, doen we maar hoe we denken dat het beste is hé... De stage zelf zie ik helemaal zitten! (behalve het docentenbezoek)... Ik heb zo het vermoeden dat de docente die de week van Sinterklaas op bezoek komt, dinsdag gaat komen, zo na de voormiddagspeeltijd. Gewoon een gevoel. Maar, of het zo zal zijn, moeten we dan zien, want dat weten we niet op voorhand!
Gisterenavond ben ik ook naar een infoavond over 'Internationalisering' geweest. Dat is dat je in het derde jaar, stage doet in het buitenland. En het land dat mij wel aansprak was Gambia of Suriname! Die leken mij wel wat. Maar, of ik dat echt ga aankunnen weet ik niet. Je bent dan ten eerste 3 maanden weg van huis, en je bent er hoogstwaarschijnlijk alleen tussen die mensen van daar. (Maar als ik ga, ben ik nooit alleen hé, Vava?! Jij bent altijd bij mij!) Gemakkelijk zal het "avontuur" niet zijn, maar wel héél grensverleggend! Weet jij wat ik het beste zou doen???
Maandag was ik ook weer op stage geweest, en het was weer een hele leuke dag! Enkel het poppenspel was niet zo gemakkelijk. Maar volgende week ga ik het nog eens doen, en heb nieuwe moed! Ben momenteel bezig aan men verhaal daarover te schrijven. Zit al over den helft!!
Nu ga ik je opnieuw laten Vava... Weet dat ik heel veel aan je denk, en het toch nog moeilijk heb, zo zonder jou (in levende lijve)
Hoe gaat het met jou? Ook aan het genieten van de eerste sneeuw? Bij mij is het hier niet echt genieten, want ik ben al heel de tijd voor school bezig, maar ik kan er wel naar kijken. Toch ook al iets hé!! Je hebt het toch niet te koud hé? Of wel???
Wat een weekend Vava!! Gisterenmorgen zijn we eventjes op trot geweest om nieuw paar schoenen!! Ik doe dat eigenlijk niet graag, zo op trot gaan met ons mama en Daisy, althans toch niet voor een paar nieuw schoenen voor mij!! Ik ben een hele moeilijke wat schoenen betreft! Niet normaal, maar uiteindelijk gisteren in de 4e winkel vond ik mijn goesting! 't is een nieuw paar botten geworden!
Heb je de veranderingen op ons blogje al gezien, Vava? Die poppen die je ziet staan, zijn mijn handpoppen waar ik zo verzot op ben! Zijn ze niet lief?? En er gaat er nog een 4e bijkomen! Gisteren zijn we naar de winkel geweest, en heb daar mijn Sinterklaas gekozen. Ben benieuwd of Sinterklaas ze dan ook gaat brengen! Het is eigenlijk al een beetje zoals een adoptie hé, Vava. Je weet dat je iets wil, je hebt de toewijzing, enkel de afreis nog! 't is wel totaal iets anders, maar het geduld dat je moet hebben, is wel hetzelfde. Natuurlijk is dat voor een echt kindje nog wel anders hé Vava... Maar, ik weet dat het gaat komen, en zo 'n geduldige ben ik niet! Dus de foto van de 4e handpop zal binnen 2 weekjes ook op de blog verschijnen! Ben wel benieuwd!!
Gisteren toen ons mama, Daisy en ik in de auto zaten, haalden we herinneringen op aan jouw... Je zou nogal voor ons opkomen, als je hier nog was (zei ons mama)... Zoals je vroeger altijd deed! Het mooiste vond ik, wat ons mama zei, was dat Daisy eens in het ziekenhuis lag, en dat jij met plezier zei dat ons mama mij bij jou mocht afzetten! Je zette me in bad, gaf me eten, en samen reden we rond in jouw Mercedes. Ik genoot daarvan, maar jij ook! Je was fier... En nu zou ik tranen kunnen krijgen, maar ik houd ze in... Ik ben fier op jou, Vava! Mijn herinneringen aan jou heb ik ook op ons blogje gezet... Kan je ze eens bekijken.
Morgen is het weer stage, Vava!! Ik kijk er weer super hard naar uit! Eigenlijk is dat mijn 4e stagedag al, en het gaat zóóóó snel vooruit! Het is al bijna gedaan op deze stageschool! Maar volgend jaar kan ik misschien kiezen om er mijn lange stage te doen! Joepie!!
Nu ga ik je eventjes terug laten, Vava. Ik ga nog wat verder werken voor de stage.
Ik zie je graag, en je zit heel diep in mijn hartje.. Voor altijd!!!
Amai! Je hebt me écht weeral goed geholpen deze week! Wanneer ik me beter in mijn vel voel (en dus niet 'down' ben) wéét ik op momenten dat je er écht wel voor me bent, en dat je naar me luistert! Zo heb je de situatie hierthuis in een handomdraai omgetoverd! Ons mama is weer blij... En het is echt een verandering! En... ja, ... je weet ook wanneer ik iets wil dat gebeurt en wanneer niet! Zoals vandaag. We moesten een lesvoorbereiding maken voor een vak, en sommigen konden dat dan ook voordoen. En ik wou op voorhand al zeker aan de beurt komen. En er kwamen een paar studenten voor mij, en ineens kon ik aan de beurt komen! YES!! Dan was ik er al vanaf! En vanmorgen had je me ook gehoord! Ik ben er zeker van! Het was hard aan het regenen toen ik opstond, en dit wil zeggen als het bleef regenen dat ik dan wel nat zou worden wanneer ik naar men bushalte zou gaan. En wat bleek; Het was gestopt met regenen toen ik buiten stapte!! En het is droog gebleven tot ik op de bus was!! Misschien zullen diegenen die mijn blogje lezen me wel voor gek verklaren... Maar, wat maakt dat uit?? Vava, JIJ BENT ER VOOR MIJ, en dat is het allerbelangrijkste voor mij!! En wanneer ik me goed voel, besef ik dat meer dan ooit!! Ook al kom ik dikwijls 'down' over op men blogje.. Het is dan soms ook niet altijd even gemakkelijk. Maar wanneer het goed gaat, mag je dat ook weten van mij hé Vava!!
Maandag heb ik weer stage, Vava!! Al men lesvoorbereidingen zijn al van gisterenavond af! Wel heel goed, kan ik in het weekend men tijd aan andere dingen voor school besteden! Moet natuurlijk alles nog wel eventjes bekijken voor maandag, en men materiaal bij elkaar nemen.. Maar dat doe ik nog wel. Vanavond niet meer!
Hoe gaat het met jou daarboven Vava???
Vava, Ik ga je nog een vraagje stellen... Maar, héél veel ga je niet kunnen doen voor mij (en diegenen waar ik het over zal hebben) maar misschien toch een beetje... Ik denk de laatste weken héél vaak aan Seppe en Lotte... Het gaat niet zo super met hen... Kan jij er niet voor zorgen dat ze zo weinig mogelijk pijn hebben? Hoe??? Ik weet het niet... Maar laat ze zoveel mogelijk genieten van de dingen, zonder al te veel pijn... Ik denk echt heel vaak aan hen en hun familie... Ik besef ook meer en meer, GENIET VAN ELKE SECONDE!!! Echt waar...
Kon ik maar toen jij er nog was, echt de dingen beseffen, en genieten van alles wat je voor me deed... Een paar herinneringen heb ik nog wel... En die koester ik als geen ander! Die herinneringen zijn mij het dierbaarst!!
Vava, het was vandaag zo'n zalige, geslaagde dag!! Echt waar, ik geniet echt van mijn stages bij de kleuterschool hier in't straat! Zóóó'n geweldige juffrouw dat ik heb en zo'n lieve kindjes! Echt super! Ik heb vandaag heel de dag overgenomen: morgenritueel, ritueel met men handpop, turnles, beeldende activiteit: monoprint, ritmiek en een verhaaltje! Echt zo geweldig! En van ritmiek genoten ik én de alle kleuters het meeste! Ze wilden gewoon niet stoppen! Ze lachten en maakten plezier, en ik ook! Echt waar Vava, bedankt voor deze fijne en zéér geslaagde dag!
Maar langs de andere kant heb ik hier toch nog veel verdriet... Ons mama zoveel pijn zien hebben (met tranen) doet mij ook héél veel pijn... Zal het ooit goed gaan???
Toch bedankt Vava, voor deze mooie, geslaagde dag. Je was er zeker op de ene of de andere manier bij! Je hebt me bijgestaan en geholpen, en dat betekent héél veel voor mij!
Ik zie je graag, en je zit diep in mijn hartje, voor altijd en altijd!!!
De jongens zijn daarstraks gaan slapen (mama had ze in bed gestopt) maar wilden niet echt slapen. Ik had ze dan eventjes op mijn kamer genomen voor 10 minuutjes. Daarna heb ik ze niet meer gehoord! Wat lief en leuk!!
En morgen is het weer een héle leuke dag!! Ik en de jongens weer in dezelfde school voor een dag >>> Ik ga op stage! En je weet al dat ik veel ga doen hé, Vava!? JOEPIE!! Ga je duimen?
Vava, hier heb ik een tekst die toepasselijk was van toen je... toen ik 8 jaar was
Vava: Lieveling, ik zal niet meer lang bij je blijven Hierboven roepen ze me... Ik ben moe Beloof me dat je flink zult zijn
Ines: Vava, laat me nu nog niet alleen er zijn nog zoveel dingen die we moesten doen ik wil nog paardje rijden op je schoot daarvoor ben ik toch niet te groot? ik wil nog met je spelen net als toen ik nog héél klein was toen je nog verhaaltjes voorlas
Vava, laat me nu nog niet alleen want zonder jou kan ik de wereld nog niet aan ik wil dat je me zegt wanneer en hoe voor ik domme dingen doe ik heb je nodig jij mag nog niet gaan toe, blijf nog even ik wil jou nog zoveel geven
Vava, laat me nog niet alleen ik wil dat je me later ooit ziet trouwen je was er steeds en zei altijd je bent mijn allerliefste meid en ik zal voor het leven van je houden was dit jouw leven?
Nee, dat kan ik niet geloven Vava, ga nog niet naar boven ik zal voor je zorgen dag en nacht heb ik iets verkeerd gedaan? hoe moet ik straks verder gaan als hier geen Vava op mij wacht? rust nu maar, mijn lieve Vava slaap maar zacht
Vava, we hebben het hierthuis zo lastig.. Kan je alsjeblief helpen? De tranen rollen hier gewoon over mijn wangen...Het spijt mij dat ik tot hiertoe nooit iets positiefs kom vertellen... Sorry...
Weer even geleden dat ik jou schreef. Gisteren was ik echt te moe, en het was ook weeral te laat om nog iets te schrijven. Vandaag is het er niet beter op...
Gisteren heb ik heel de dag les gehad. Een gewone dag, niets bijzonder... Maar ik heb gisterenavond dan toch weer laat doorgewerkt voor school en stage.
Vandaag ben ik even naar Lier geweest, voor 6 december... Het was wel héél vermoeiend, zo na lange tijd nog eens fietsen! En 't was deze keer van hier naar daar! Maar 't was wel leuk zo nog eens eventjes weg zijn...
Vava, kan je niet op de ene of andere manier helpen? Want hierthuis gaat het niet zo goed... Ik heb je al verteld wat er is, maar kan je alsjeblief een beetje helpen?
Nu ga ik nog wat verderwerken voor de stage enzo...
Ik blijf je maar zo laat schrijven hé... Maar ik kan er ook niets aan doen. We hebben zóóó veel werk voor school. En ik wil je elke dag toch wel iets proberen te vertellen! Nu is het bijna 11 uur, en ik ga na dit berichtje echt wel slapen hoor! Maar ik kan morgen tot 7 uur slapen, dus toch al een uurtje langer.
Alles goed daarboven? Niet te koud??? Hierthuis is het dikwijls heel moeilijk... Maar, we gaan door hé, Vava!
Weet je.. Na 12 jaar... is mijn verdriet om jou nog steeds niet voorbij, Vava! Is dat normaal? We betekenden dan ook heel veel voor elkaar... Jij was nog zo fier op jou petekind...
En ik was fier om... wie je was, je kracht, je moed, je doorzettingsvermogen, je inmens harde strijd (die je tot mijn groot verdriet niet haalde...), je zelfzekerheid, je durf, en vooral... om jouw petekind en kleindochter te mogen zijn!
Ik ben zo moe... Ik zei de laatste tijd soms wel dat ik ging slapen na jou een berichtje te hebben gestuurd, maar er kwam dan altijd nog wel iets tussen, waardoor het de laatste tijd dikwijls 12uur 's nachts wordt!
Ik ben echt moe. Het is nu bijna kwart voor 11. Ik ga nog één ding doen, voor ik ga slapen. Maar, ik vermoed dat ik daar toch nog een dik half uur aan ga bezig zijn. Maar, ik moet het wel doen, want ik ga nog zóóó veel werk hebben dit weekend! Ik ga dus nu nog een lesvoorbereiding maken van het morgenritueel voor op mijn stage. Maandag is het weer zover! Het gaat echt leuk worden! Ik ga veel dingen doen met de kleuters, zodat ik veel kan oefenen voor het stagebezoek in december. Dus: veel dingen doen = veel voorbereidingen maken!
Maar, we duimen hé Vava! Dat alles goed komt!
Slaapwel lieve Vava!
Ik zie je graag. Héél graag! En ik mis je... elke seconde...
Ik wou dat ik je zoveel écht kon vertellen, en dat ik daar allemaal reactie op kreeg. Ik heb het zo moeilijk... Maar ja, wie kan er helpen... JIJ hé Vava!? Was je maar hier...!
Er rollen tranen over mijn wang Niemand zal het echt weten, maar... ik ben bang! Bang om wat zal komen, verdrietig om wat is geweest... Ik kan alleen maar hopen dat jij hier stiekem mee leest! Ik kom morgen wel weer wat schrijven... Want dit is een plekje van jou, waar ik naar zal komen blijven! Het enige wat mij nu kan helpen, is een stevig duwtje in mijn rug!!! Lieve Vava, kom je snel weer terug?
12 jaar geleden Ging jij van ons heen Jij hebt hard gestreden Nu sta ik hier... Alleen Gewoon héél veel pijn Is al wat mij nu nog rest Zo nooit meer samen kunnen zijn Ik haat het als de pest Het enige wat ik nu nog kan hopen Is dat jij deze wens echt hoort En wanneer ik er later kom aangelopen Dat jij staat te wachten aan de hemelpoort. Ik kom er dan aan... En dan kunnen we samen opnieuw verdergaan!
Die regen vandaag... Het waren jou tranen Ik voelde het Ik vond de regen écht niet erg Want ik weet het, echt waar Ook jij hebt heel veel pijn Omdat jij er helemaal niets aan kan doen dat wij nu niet meer samen zijn... Omdat jij ook vele liever hier bij ons zou willen zijn!
Met rode, doorwaterde ogen en een hartje gevult met veel verdriet, ga ik nu in mijn bedje kruipen.
Slaapwel lieve Vava!
Héél veel liefs, een dikke kus en een nog dikkere knuffel!
Ik kom je nog wat vertellen. Ik weet dat het al laat is, maar ik kon niet eerder. En morgenavond als ik na school thuis kom, rijden we ineens door naar de Ardennen. We blijven er tot zondagavond. Ja... inderdaad... die avond... Dus tot dan kan ik jou via de blog niets vertellen. Maar ik weet dat jij bij mij bent, dus dan beleven we samen de mooie dingen. Goed? En ik kan jou altijd zien, mijn sterretje!!
't komt steeds dichterbij hé Vava... Die dag... 12 jaar geleden...
Soms zit ik met vele gedachten en vragen Vava...
Nooit meer mijn Vava zien, is hij dan voor altijd weg??!! Mijn Vava komt nooit meer terug... Blijf jij dan echt weg voor altijd? Als jij voor altijd weg bent... Kom jij dan nooit meer terug? Is nooit meer, dan echt voor altijd??? Nee hé, Vava! Dat wil ik niet!!
En wat als ik je nu nog mis, en doodgraag zie.. voor altijd... Kom jij dan ook nooit meer terug? Als ik je graag zie voor eventjes en altijd.. Kom jij dan eventjes terug, en daarna nooit meer?
Vava, kon je maar gewoon hier bij mij zijn, NOOIT meer weggaan! ALTIJD bij mij blijven!!
Voor altijd mijn Vava zien, dan gaat hij nooit meer weg!!??
Ik wou dat het kon...
Met veel tranen sluit ik hier af...
Lieve Vava* Ik blijf je héél graag zien! Voor altijd!! Slaapwel Vava!
Liefs, je petekind Ines XXX
(Op de blog... Misschien tot morgen, en anders zéker tot vrijdag...)
Je hebt me vandaag super goed geholpen hoor! Ik maar hopen gisterenavond dat ik vandaag iets gedaan kreeg, en ik vroeg of jij er mee kon voor zorgen! En SUPER! Je hebt me enorm geholpen, want het is me gelukt! Dank je wel, lieve Vava!
Weet je Vava... Soms zit ik met zoveel vragen.. En niemand die me er een antwoord kan op geven... Hoe is het daarboven? Ga jij er zijn, als ik er later aankom? Hopelijk heb je het daar toch een beetje naar je zin! Want na bijna 12 jaar.. Daar zal op bijna 12 jaar tijd ook al wel wat verandert zijn hé?!
Och Vava... 't is allemaal zo moeilijk. Nu zondag... die datum die constant door mijn gedachten spookt!
Weet je Vava... Je bent nu al geruime tijd hier weg, bij ons.. bij mij... En die laatste moment daar, toen je daar zo lag en ik je een laatste kus kwam geven... die vergeet ik nooit! Je voelde zo fris... koud... en zo ... zo onbeweeglijk stil... Misschien had ik je toen wel in je arm moeten knijpen... Zou je toen misschien weer wakker geworden zijn? Misschien had ik je naam moeten roepen, zou je mijn stem herkend hebben? Misschien had ik toch maar iets moeten doen om je terug wakker te maken Vava... En was je misschien hier nu bij mij... Dan had ik niet zo veel pijn... Misschien had ik gewoon naast jou moeten komen liggen... En....
Vandaag was echt een geweldig mooie, geslaagde dag. De stage was echt WAUW! Al die lieve snoetjes terug zien, mijn mentor die fantastisch is en waar ik me bovendien zo goed op men gemak bij voel. (Wel heel belangrijke factoren die ervoor zorgen dat ik het nog beter kan doen!) Ik heb heel veel geluk daarbij! Echt zo fantastisch Vava!! Dank je wel!
Maar daar tegenover staat wel dat die ene dag er weer aankomt... de 12e keer op rij! Waarom Vava??? Waarom jij??? Groot geluk... Intens verdriet... Al heb ik het nog zo druk, er is niemand die het ziet. Alle dagen zo veel pijn En denkend aan: 'Wanneer zie ik jou ooit weer?' Kon het nu maar anders zijn. Ik mis je meer en meer! Niemand die mijn gesnotter hoort.. Noch vreugde en jolijt Want daar hoog en boven aan de hemelpoort Zal jij de eerste zijn die mij in mijn tweede leven begeleid!
Dat hoop ik toch...
Ik ga je nu laten, Vava. Ik ga nog even werken voor school, en dan ga ik slapen. Dan kan jij ook op tijd gaan slapen.
Hij is op 55-jarige leeftijd naar de hemel gegaan. Hij leed aan kleincellige longkanker. Het was een hele zware tijd. Ik vergeet hem nooit. Hij blijft steeds aan mijn zijde én diep in mijn hartje. Deze blog heb ik voor hem gemaakt. Zo kan hij mijn verhalen mee lezen. Vava, Ik mis je!
Kom je alsjeblieft terug?
Het was wel héél vermoeiend, zo na lange tijd nog eens fietsen! En 't was deze keer van hier naar daar! Maar 't was wel leuk zo nog eens eventjes weg zijn...
