Ik ben Laure Claeys, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Laure.
Ik ben een vrouw en woon in Sinaai, Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is binnenkort alleszins schrijfster :).
Ik ben geboren op 04/11/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, judo, muziek, geschiedenis,....
Ik schrijf al verhalen sinds ik in het eerste leerjaar zat. En sindsdien al wil ik schrijfster worden.
Help me! Ik wil weg ik wil ontsnappen van alle pech! Laat me rennen, laat me vrij de wereld ligt voor mij! Ik wil alleen zijn maar ook samen zonder gevoelens van pijn want ik hou het gewoon niet meer vol! Maar laat me ook gerust! Ik kijk naar de zee die met haar golven het strand kust. en naar de horizon die ik bereiken wil en met de zon wil ik mee onder gaan en opkomen in het ochtendgloren. zo gaat mijn tijd niet verloren en komt elke dag als gelukkig tegemoet als ik maar kan rennen weg van hier ben ik een tijdje zoet.
een sorry voor al die keren dat ik mezelf wou afweren van de gehele wereld. Ik leer het niet af mijn slechte gewoontes maar dat is wie ik ben. Ik zeg altijd weer sorry voor fouten die ik soms maak of niet maak... en dan gaat het weer goed? ook al gaat het nog steeds niet hoe het moet. En soms zeg ik tegen mezelf: "Ik zeg het niet meer" maar dan weer keer op keer een sorry uit mijn mond. Sorry...
Dit is een kortverhaal dat ik ooit voor mijn mama geschreven heb voor moedertjesdag. Het is een verhaal waarin allerlei gebeurtenissen gebeuren en waar de Hanne (de hoofdpersoon) niet zonder haar moeder kan. In het gehele verhaal wordt aangetoont dat je echt niet zonder ze kan... Moeders.
Lief dagboek,
Moeders,
Je kan niet zonder ze, je hebt ze voor alles nodig. Dat heb ik gemerkt vandaag, nu ik er even stil bij sta. Moeders kennen je door en door en doen zoveel voor je! Een moeder is als een beschermengel. Ze beschermen je tegen kwade en slechte dingen. Ze willen dat je veilig bent. En mama, als je dit ooit eens leest, weet dan dat jij de beste bent en dat ik heel veel van je hou. Ik heb je heel hard nodig in mijn leven. Jij betekent zoveel voor mij! Jij bent zoveel waard voor mij! En daarom wil ik dank je zeggen mama. Dank u omdat jij zo goed zorgt voor mij, dank u dat je zoveel geeft om mij, dank u voor alles mama. Ik hou van jou.
Ik wil je zien, want wordt de wereld dan niet beter misschien? Van de liefde die ik voor je voel mijn vuur, mijn drijfveer, mijn levensdoel. Ja het klinkt cliché maar je neemt me telkens weer mee naar die prachtige plek op aarde van ons tweetjes en onschatbare waarde. Ik dacht dat je onbereikbaar was tot ik je lieve woorden las. En ik was volledig van de kaart. Maar jij? Jij bent het waard. Zeg dat je van me houdt. Neem het niet met een korreltje zout, want de liefde die ik voel voor mijn enige en echte levensdoel is oneindig in het bestaan, want voor altijd kunnen we de wereld aan.
gedicht: Creatieve verwerkingsopdracht Tom Lanoye: Kartonnen Dozen
Gedicht: Tom Lanoye: Kartonnen dozen
Zij aan zij, de beelden van jou en mij in een doos gestopt, op een plank gezet aan mijn muur en ik weet niet meer hoeveel uur ik heb staan staren...
denken aan jou zorgt voor liefde en pijn jarenlang heb ik de jouwe willen zijn dat was ook even je was mijn leven maar...
bij jou was het voorbij je hield niet meer van mij jouw fase was voor bij vond bij vrouwen je geluk en ik? wat ik deed in jou verhaal? ik was een hoofdstuk.
Afgesloten, gedaan. Maar zie me hier nu jaren later staan Ik ben je niet vergeten en heb de pijn verbeten En ben getrouwd, met een man Leven zonder jou? Ach, ik maak er het beste van.
Hallo! Ik ben Meneerje Ruziemaker ik ben een slecht mens van het leven de staker. Het zint me niet blij die lach op je gezicht dus ik roep en ik tier! voor mij hét PLEZIER! tot je in je tranen ligt dan lach ik, lig ik in de tranen van mijn vreugde ik ploeder erin en baad zolang de wereld maar ten onder gaat door de woorden die ik roep iedereen komt bij mij onder de loep Hahaha! Wereld verdrink! in mijn tranen van plezier van de allergrootste reus tot de allerkleinste mier. Hahaha! Ik ben zo heerlijk ik ben slecht! kan me niets schelen verliezen doe je toch hoeveel je nu ook tegen me vecht
Vlieg vlindertje, vlieg zoals je nog nooit tevoren deed. Denk niet aan zorgen denk niet aan morgen maar vlieg klein vlindertje.
Voel de wind ze streelt je vleugeltjes voert je mee. De wind en jij zijn twee en je vliegt, vlindertje, je vliegt.
Daar waar de wind je leidt vlieg je naartoe lief klein vlindertje dans met de wind die een prachtig lied in je oren zingt en vlieg vlindertje vlieg
Ga niet op een plantje zitten, fladder, zweef hoger en verder de wind gaat mee samen naar een plek over bergen over zee vlieg met me mee vlieg, lief klein vlindertje, vlieg.
gedicht: Verloren Eerst een kleine opmerking bij dit gedicht: vanaf je het gelezen hebt, denk dan eens na. Over wat gaat het volgens jou? Geef je mening over wat je denkt waarover het gaat door als reactie als je wil. Ik zou graag eens willen weten wat de lezer erachter ziet.
Ik verlies ik geef me over. Niet dat ik ervoor kies, de prijs is ook pover.
Ik ga van het veld, ergens, ik weet niet waar, naartoe. Mijn punten zijn getelt en ik verloor, ik was moe.
Maar het was een spannend spel! En ook al is het nu voorbij, ja, ik weet het wel, mijn teamgenoten blijven denken aan mij.
Ik ben nu toeschouwer van het spel en zit. Ik rust en kijk rustig toe. En ik droom: oh was ik nog maar een lid maar jammer genoeg, ik kan niet meer... ik ben echt te moe.
boek: Toen ik hoopte dat je er zou staan Een nieuw boek dat nog niet volledig klaar is... Hier zal ik wellicht nog wat tijd aan moeten besteden. Ik ben er zeker van dat ik trots op het resultaat mag zijn als het klaar is Hier de korte inhoud:
korte inhoud: "Ik ben als een gek naar onze plek gelopen, waar we vroeger altijd afspraken. Maar je was er niet... Mijn hemel, waar ben je toch naartoe? Dagen lijken eeuwen... Ik wil je terugzien, ik heb nood aan jou..."
" 'Waar ben je!' riep ik als een bezetene, terwijl de tranen over mijn wangen rolden. Ik keek naar de blauwe hemel. Alles op deze plaats deed me denken aan jou. En als ik denk aan onze laatste keer dat we elkaar zagen, denk ik aan de woorden die je zei voor je vertrok. Je zei: 'Weet dat ik je nooit los laat. Ik zal er altijd voor je zijn. En als je me nodig hebt, wacht ik je hier op. Op deze plaats.' Toen gaf je me een kus, nam je fiets en weg was je... Maar ik heb je nooit meer teruggezien. En oh ja, ik heb je nog steeds nodig..."
Dit boek gaat over 2 jongeren die elkaar graag zien. En de jongen belooft dat hij er altijd zal zijn voor het meisje (dat zei hij de laatste keer dat zij elkaar zagen), maar het lot steekt daar een stokje voor...
boek: De waarheid mag gezegt worden Weer een nieuw verhaal van mij. Met gedeeltelijke stukken die fantasierijk zijn. Ik vind het eigenlijk een verhaal om even over na te denken. En zoals alle andere verhalen die op mijn blog staan, geef ik hier de korte inhoud.
korte inhoud: Welk gevoel gaat er in je op als je nog nooit gelogen hebt en je opeens een leugen vertelt? Stijgt het Duiveltje Liegebeest naar je hoofd of geeft het Engeltje Waarheid het Duiveltje Liegebeest een flink pak billekoek? Dit verhaal gaat over een meisje dat nog nooit gelogen heeft in haar zestienjarige bestaan. Maar op een dag gebeurd er iets zo vreemds met haar beste vriend en ze vertelt na heel wat getwijfel een grote leugen. Zo komt ze erachter dat liegen eigenlijk wel heel gemakkelijk is. Op die manier wordt ze het grootste liegebeest van haar generatie. Tot er weer een vreemde gebeurtenis gebeurd en zo echt elke leugen die ze vertelde uitkomt. Iedereen die haar kende is zwaar teleurgestelt in haar of is zelfs kwaad. Iedereen laat haar vallen en onze zestienjarige meid valt in een diepe dondere put zonder vrienden, helemaal alleen. En zo zal ze alles moeten proberen goed te maken met iedereen, want zonder vrienden sta je nergens. Het Engeltje Waarheid zal de strijd aan moeten gaan met Duiveltje Liegebeest.
kortverhaal: van liefde tot een doodskist of twee.
kortverhaal: van liefde tot een doodskist of twee. Een kortverhaal dat ik overlaatst geschreven heb. Misschien kan je wel al wat afleiden uit de titel waarover het gaat. Het kortverhaal zelf zal te lang zijn om hier op te zetten, maar je kan het mij ook altijd vragen door te sturen. Je hoeft dan enkel maar een mailtje te sturen. Hier volgen enkele alinea's van mijn kortverhaal zodat je toch een beetje een beeld krijgt van het verhaal.
korte inhoud:
"Mia is vermoord! riep Jules door de telefoon. Hij hoorde een zucht. Jules, weet je eigenlijk wel hoe laat het is? gaf ze als antwoord, ik moet morgen gaan werken. Ze klonk verveelt en zuchtte nogmaals. Belde hij haar nu ook al midden in de nacht op voor zijn flauwe mopjes? Maar, maar ,stamelde Jules. Luister, in het begin waren die mopjes van jou zeer fijn, maar te veel is te veel. Dit kan zo niet langer. Het spijt me Jules, maar kruip terug in je bed en ga slapen. Ik ga dat ook doen. Slaapwel Jules. En ze hing de hoorn op.'" ... "Hij had bloemen gekocht voor haar. Hij droeg zijn beste pak en was goed gezind. Mario. Hij viel al jaren op zijn twee jaar jongere collega. Hij kon elke vrouw krijgen die hij maar wilde, maar hij had zijn zinnen op haar gezet. Ze viel niet op, deed gewoon haar werk. Maar op een dag bekeek hij haar eens onopvallend, en hij had haar knap gevonden. Haar halflange donkerblonde haren die golfden, haar groene ogen die hem deden denken aan de zomer, haar blos op haar wangen die ze altijd had, haar zonnegebruinde huid, Wat was hij verliefd op die vrouw. Hij wist zeker dat hij haar krijgen kon. Het was een zonnige dag. Deze avond zou hij naar haar thuis gaan en de bloemen geven." ...
"Jules was die nacht in slaap gevallen in zijn zitbank. Hij schoot wakker. Huh? Ben ik niet in mijn bed gaan liggen? vroeg hij zich luidop af. Hij ademde diep in en uit. De lucht die hij in zijn longen voelde deed deugd. Hij zette zich recht en stapte naar de keuken. Zijn ontbijt bestond uit vier boterhammen met confituur, een tas hete koffie, een appel en een stuk chocolade. Wat was zijn planning voor vandaag? Haar opzoeken? Hij dacht even na. Misschien moest hij haar bellen. Maar nee, dan zou ze vast weer de hoorn opleggen en dat wilde hij niet riskeren. Misschien moest hij haar opzoeken. Maar ze zei dat ze moest gaan werken. Er zat dan maar één ding meer op " ... "Linda zat thuis. Ze moest maar blijven denken aan Mario. Hij liegt tegen me, dat weet ik zeker, zei ze jaloers, maar waarom? Ze dacht even na. En hoe langer het duurde, des te meer kreeg ze een woedend gevoel. Het is vast een andere vrouw! Ben ik niet goed genoeg meer misschien? Hij had na ons laatste afspraakje gezegd dat we zouden trouwen. En ineens kreeg ze een idee. Die man moet in het oog gehouden worden! Niets of niemand komt tussen ons huwelijk! Linda was woedend en werd roekeloos. Ze zette zich recht, nam alles wat ze nodig had en vertrok." ... "Mario vond dat ze lang weg bleef en ging kijken. Welke onnozele hals verpestte zijn avond? Toen hij in de gang stond, ging een vlaag van angst over zich heen. Zijn overwinning stond daar met een pistool tegen haar rechterslaap geduwd. " ... Het einde vertel ik natuurlijk nog niet...
boek: De nachtmerrie Ik kan niet stoppen met fantasie! Het is gewoon iets fantastisch. Hier volgt, zoals altijd, de korte inhoud:
korte inhoud:
"Badend in het zweet werd hij wakker. Het leek of hij uren geslapen had, toch was hij maar een half uurtje weggeweest. Minuten duurden lang, de nacht leek eindeloos. Hij was te moe om wakker te blijven en hoopte dat hij niet weer een vervolg droomde waarvoor hij wakker geworden was. Zijn kamer was stikdonker en geen enkel geluid was hoorbaar buiten zijn eigen gehijg. Het was al de tweede nacht dat hij een vervolg op die nachtmerrie had..."
Jérijn leeft in het dorp Nerevoteb, niet zo heel ver afgelegen van enkele grote steden van zijn wereld. Op een nacht kreeg hij een vreemde droom. En elke nacht droomt hij het vervolg van de vorige. In het begin leken de dromen niet zo erg te zijn, tot ze erger en enger werden zodat het verschrikkelijke nachtmerries werden. Het wordt zo erg dat Jérijn niet meer durft te slapen, maar iets zorgt ervoor dat hij telkens weer in slaap valt. Hij zoekt hulp bij enkele dokters uit de omliggende steden, maar die hebben weinig raad. Tot hij op een dag rondloopt in de stad en een oude man tegenkomt. Een man die zonder dat hij het hem ooit verteld had zijn probleem kende. Hij geeft Jérijn de raad om zijn nachtmerries aan te gaan en erin te zoeken naar een oplossing voor zijn probleem. Dit doet hij, en als later blijkt dat het een noodkreet is van een ander volk, ver van zijn dorp verwijderd, bespreekt hij met de oude man dat hij het volk zal opzoeken. Een lange tocht als gevolg, verschillende gevaren die hij moet doorstaan en nog steeds vervolgen van de nachtmerrie. Eindelijk aangekomen bij het andere volk, lijkt er helemaal niets aan de hand te zijn! Maar schijn bedriegt, grote gevaren liggen op de loer. Meer daarvan wordt duidelijk als hij degene vind die de noodkreet "verzonden" had. Het is het meisje Avere, een jonge priesteres. Zij legt hem uit hoe ze bij hem terecht gekomen is en waarom. Dat heeft te maken met een speciale gave die hij heeft en een band, want om de een of andere reden heeft hij een sterke band met haar. Maar beiden moeten er nog achterkomen hoe dat komt. En dat gebeurd op een nogal vreemde manier...
Boek: De Bedreiging Weer een fantasieverhaal (zoals gewoonlijk). Aan dit verhaal heb ik geregeld dingen veranderd. Misschien gebeurd dat in de toekomst wel weer, maar ik zie nog wel. En zoals altijd...volgt nu de korte inhoud
korte inhoud: De wereld van H'hama is waar we ons bevinden voor dit verhaal. Het is een immens grote wereld met een bevolking die nog niet zo groot is. Alle dorpen en stammen liggen dan ook ver van elkaar verwijderd. The Shaoti, een stam die leeft in een vruchtbaar gebied van de wereld leeft er vredig. Erg hoog zijn ze niet ontwikkelt. Ze jagen nog met speren, leven in primitieve hutjes, hebben stenen tot werktuigen ontwikkelt,... En al eeuwen lang is er nooit iets geweest. De dagelijkse dingen gebeuren gewoon. Maar dan komen er problemen in het spel. Het begint met de baby van Kona, een zoontje dat ze Rutan noemt. Maar hij is misvormt volgens de andere stamleden. Zijn gezicht en lichaam is zeer verschillend ten opzichte van de andere jongens uit de stam. Kona ziet hem nochtans als een normale baby en tegen alle protest in van de anderen is ze vastberaden hem op te voeden. Maar hoe meer Rutan opgroeit, hoe meer de andere stamleden hem als een bedreiging gaan zien. Mensen lopen ongerust rond, kinderen moeten naar binnen van zodra hij in de buurt komt, geen enkele man van de stam vindt Rutan waardig om te leren jagen,... Sinds de geboorte van Rutan is Kona ook nooit meer volledig geaccepteerd door de stamleden, maar zij trekt zich daar niets van aan. Zij houdt van haar zoon. De man van Kona, Njakhar, heeft haar verlaten toen ze ervoor koos Rutan op te voeden en niet aan zijn lot over te laten door het ergens in de bossen te leggen. Per jaar, per maand, per dag wordt de onverklaarbare haat en angst tegen Rutan groter. Voor hem is het een zwaar bestaan in The Shaoti. Zeker als Kona sterft. Zijn moeder die hem beschermde, is er ineens niet meer en sindsdien zijn de mensen van The Shaoti echt niet meer tegen te houden. Rutan komt daardoor onder zware druk te staan. Hij weet dat hij anders is en weet dat hij een totaal ander gezicht heeft, maar daar kan hij toch niets aan doen? Daardoor gaat hij op zoek naar de waarheid. De oorsprong van De Bedreiging...
Hier de korte inhoud:
Aan dit verhaal heb ik geregeld dingen veranderd. Misschien gebeurd dat in de toekomst wel weer, maar ik zie nog wel. En zoals altijd...volgt nu de korte inhoud 
