Ik ben Laure Claeys, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Laure.
Ik ben een vrouw en woon in Sinaai, Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is binnenkort alleszins schrijfster :).
Ik ben geboren op 04/11/1993 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, judo, muziek, geschiedenis,....
Ik schrijf al verhalen sinds ik in het eerste leerjaar zat. En sindsdien al wil ik schrijfster worden.
gedicht: je bent een vriend voor mij dit is een gedicht dat ik geschreven heb gewoon omdat het in me opkwam. Voor een vriend of vriendin, maakt niet uit voor wie. Ik zal altijd luisteren...
Denk je dat je onnozel bent? Want dat ben je niet! Ik heb geluisterd naar de woorden die je zei tegen mij, en dat zal ik ook blijven doen. En weet je wat ik vind? Je bent een vriend. Ik vind je niet onnozel, en degene die zegt van wel is een dwaas. Want die kent jou niet. Maar ik wel... Je bent een vriend omdat je praat met mij en omdat je mijn woorden begrijpt en ook al begrijp je ze niet, je luistert tot je ze begrijpt. Jij bent uniek, geen meeloper, maar jezelf. Je bent speciaal, en dat kun je niet zeggen van ons allemaal. Doe gewoon zoals je zelf wil, en hoe onnozel dat er ook uit kan zien als ik je punten voor vriendschap moest geven, kreeg je van mij een dikke tien!
de gedachtengang weer een boek. Het is een van de recentste die ik heb. Weer valt het onder de categorie fantasie. Deze keer heb ik eens gekozen voor een ik-vertelperspectief. Zoals al mijn boeken geef ik de korte inhoud weer...
korte inhoud: Ora is een meisje uit Triza die wil weten wie ze echt is vanbinnen. Op een dag staat ze op, alles gaat zijn gewone gangetje. Ze gaat op stap in de stad Triza, bezoekt wat vrienden en familie, gaat eens naar de winkels,...Onder de avond komt ze thuis, maar er is niemand te vinden. Geen ouders, geen kleine vervelende broertje, haar kat is er zelfs niet meer. Ze kijkt een tijdje rond en vindt uiteindelijk een klein rolletje perkament. Er staan alleen maar het woord "Millarianus" op. Natuurlijk weet ze niet wat het betekend en wil meteen op zoek gaan, want ze vind het hele zaakje ongelooflijk vreemd. Ze denkt even na en wil naar haar leraar wijsheid gaan. Ora loopt naar buiten, maar tot haar verbazing merkt ze dat er niemand meer is in de hele stad! Waar is iedereen naartoe? Wat betekend "Millarianus"? En de grote vraag is natuurlijk: zal ze ooit nog wel iemand terugzien?
dit is een boek waar ik al een tijdje aan bezig ben, maar nog bijlange niet af is. Het valt weer onder het genre fantasie en daarom ook dat er zeer vreemde namen in voorkomen. Ik zal, zoals ik dat met elk verhaal dat ik hierop zet doe, de korte inhoud geven. Een fragment zou ook kunnen, maar die zet ik er liever op als het boek klaar is (wat nog een tijdje kan duren weliswaar).
korte inhoud: Het verhaal gaat over Celestan Arimecia en Araton Kestra. Ze wonen in een soort middeleeuws dorpje genaamd "Het Dorp". Het hele dorp is straatarm, behalve dan dat ene kasteel dat een paar kilometer verwijderd staat van Het Dorp en waar de rijke eigenaar in woont met zijn familie. Celestan en Araton lopen op een avond nog wat rond op straat. Ze praten over het feit dat ze het beu zijn zoveel dagen te moeten werken op het veld voor een sneetje brood. En ze vertellen elkaar wat ze zouden doen moesten ze zo rijk zijn als de eigenaar van hun dorp. Celestan komt op het idee dat ze het eens aan de heks van het dorp kunnen vragen, Tsunia Ketchita. Ze spreken af dat ze dat zouden doen. Die nacht verschijnt Tsunia Ketchita in Aratons droom. Ze vertelt hem dat hij moet raden wat Celestan gewenst heeft, want anders zou ze hem vervloeken en naar de "Levende catacomben van Vylon" sturen. Araton raad het mis en Celestan is vervloekt. Nog maar juist op het nippertje kan hij zijn vriend redden en vanaf dat moment gaan ze samen op zoektocht naar rijkdom. Samen met het geestelijke contact van Tsunia Ketchita die hen tips geeft onderweg. Het wordt een gevaarlijke tocht vol avonturen, maar de vraag rest nu nog... Zullen ze ooit rijkdom vinden? En overleven ze beiden de gevaarlijke tocht wel?
Dit is een gedichtje dat ik geschreven heb onlangs, voor de persoon die mijn hart gestolen heeft Het was iets dat ineens in me opkwam.
de 7 regeltjes
In 7 regeltjes zeg ik jou dat ik zielsveel van je hou, je doodgraag zie. Mijn gevoelens voor jou zijn oneindig, ik wil je voor altijd dicht bij mij. Een leven met jou leiden, voor altijd aan je zij.
boek: beste vriendinnen voor altijd! Nog een verhaal. Deze vind ik verschrikkelijk moeilijk om te verwoorden. Dit vind ik een verhaal waarin mijn woordkeuze zeer belangrijk is. Weer geef ik de korte inhoud.
korte inhoud: Chris en Lisa zijn de allerbeste vriendinnen. Ze zijn onafscheidelijk en kennen elkaar al van toen ze peuters waren. Ooit hebben ze gezworen alles aan elkaar te vertellen, geen geheimen voor elkaar te hebben. En beiden houden zich aan die regel. Maar op een dag komt Lisa erachter dat Chris al jarenlang iets voor haar verbergt, een zeer groot geheim. Ze voelt zich daar niet goed bij en Chris en Lisa krijgen voor het eerst een heftige ruzie. Ze willen elkaar nooit meer zien. Drie maanden lang houdt Lisa het vol zonder haar allerbeste vriendin, maar ze kan haar uiteindelijk toch niet missen. Op een zomerdag wil ze naar Chris gaan en gaan zeggen dat het haar spijt. Maar dan krijgt ze te horen dat Chris die ochtend is omgekomen in een auto-ongeluk. Lisa's wereld stort in elkaar. Het laatste wat ze tegen Chris had gezegd was dat ze Chris haatte. Ze heeft er zoveel spijt van. Niemand kan haar troosten, Lisa wordt een gesloten persoon. Ze is stil en denkt bijna alleen nog maar aan Chris. Lisa heeft een ongelooflijk schuldgevoel en doet stiekem aan zelfverminking om de pijn te verzachten die ze Chris volgens zichzelf heeft aangedaan. Ook schrijft ze elke dag een brief aan Chris die ze aan een ballonnetje hangt en laat vliegen door de lucht in de hoop ooit een antwoord te krijgen van haar. En zo doet ze haar verhaal aan Chris iedere dag opnieuw. Tot op een dag...
Dit is mijn eerste boek dat ik momenteel nog aan het schrijven ben. Het genre dat ik er op zou kunnen plakken is fantasie. Misschien wel een beetje sprookjesachtig. Ik zal de korte inhoud weergeven, een fragment zal er later wel eens opkomen. korte inhoud: Prinses Sophia, die moet zich gedragen zoals het hoort, wil veel liever dansen. En ze bedenkt dat ze elke nacht het kasteel uitsluipt met de hulp van enkele wachters en haar kamermeisje om te gaan dansen in de stad. Waarop ze overdag vreselijke moeite heeft om zich te gedragen volgens het hof dat wenst. Haar ouders (koning Eustace en koningin Katharijne) vinden haar gedrag ongepast en maken zich grote zorgen. Zij geloven dat het tijd wordt hun dochter uit te huwelijken zodat ze leert dat het absoluut nodig is dat ze zich moet gedragen zoals het hoort. Ze vinden een kandidaat. De koning en de koningin van het koninkrijk daarnaast hebben besloten dat het tijd wordt dat hun zoon, prins Victor, een prinses huwt en een nieuw koninkrijk sticht. Victor is een verlegen persoon en houdt er niet van dat hij overal in het koninkrijk herkent wordt als hij gewoon over straat loopt. Zijn ouders sturen hem naar het koninkrijk van koning Eustace en koningin Katharijne. Als hij daar hoort dat hij met de prinses moet trouwen en een nieuw koninkrijk moet stichten, gaat hij op een avond vermomd de stad in om zijn gedachten op een rijtje te zetten. En daar ziet hij haar dansen...