Het gaat hier
momenteel niet zo goed in de regio Mitrovica, het Noorden van
Kosovo. Iets rustiger dan de
periode 25 26 juli en de dagen daarna, maar toch, de situatie
blijft gespannen!
Niettegenstaande de
Belgische media de problematiek kort hebben geschetst, geef ik
hierbij toch graag wat meer uitleg. Eerst wat geschiedenis.
Sinds juni 1999 is Kosovo
onafhankelijk van Servië, en heeft deze laatste geen gezag meer over
Kosovo. Op 17 februari 2008 riep de Albanese meerderheid eenzijdig de
onafhankelijkheid uit van de Republiek Kosovo, wat door 77 van de 192
leden van de Verenigde Naties wordt erkend. (van 1999 tot 2008 werd
het land bestuurd door de VN-missie UNMIK, United Nation Mission in
Kosovo) Volgens Servië en veel
andere landen blijft Kosovo echter onderdeel van Servië onder de
naam Autonome Provincie Kosovo en Metohija.
Dit laat zich vooral in
het Noorden (lees:regio Mitrovica) merken.
--- de regio Mitrovica met zijn 2 grensposten ---
Zoals jullie ondertussen
wellicht weten, hebben we hier in Mitro(vica) de beruchte brug,
die het Zuiden en het Noorden scheidt. Ten zuiden wonen Albanese
Kosovaren, in het Noorden de Servische Kosovaren, die met hart en
ziel verbonden blijven aan hun Servië. (Kosovo grenst vooral in het
Noorden aan Servië) Ze zijn met ongeveer honderduizend. Ze spreken
uiteraard Servisch, betalen met Servische Dinars, rijden rond in
voertuigen met Servische nummerplaten, ... niettegenstaande ze dus
eigenlijk, op papier althans, met zijn allen in Kosovo wonen.
Het hoeft dus weinig
betoog, dat de brug dwarsen om als Kosovaarse Albanees naar het
Noorden te gaan, geen al te best idee is. Want het zijn echt wel
idealisten, die Noorderlingen! (heel zacht uitgedrukt...)
Deze Noorderlingen zullen
ook nooit toelaten, dat Zuiderse politietroepen ooit hun
territorium zouden betreden! In het Noorden werken dan ook
uitsluitend politiemensen van Servische komaf, die dan ook onder twee
gezagsdragers functioneren, Servië en Kosovo. Ze houden er dan ook
een dubbele wedde aan over....
Op 25 juli gebeurde dan
het meest ondenkbare. Een politieke topman heeft de hoogste
politiechef in Kosovo het bevel gegeven, om de speciale eenheden naar
het Noorden te sturen, om de (twee) grensposten met Servië over te
nemen van de Servische autoriteiten die daar werkten, en om zo aan te
tonen, dat deze twee gebieden wel degelijk Kosovaars grondgebied
zijn, ook al zijn ze in het uiterste Noorden gelegen. (zie map hierboven)
En zoals iedereen
verwachtte.... heel slecht initiatief, wat uitgedraaid is op een
slagveld.
Van het ogenblik dat de
politietroepen (dus de speciale eenheden waarmee ik dag in, dag uit
mee samenwerk) het Noordelijk grondgebied hadden betreden, ging dit
nieuws als een lopend vuurtje, en kwam er tegenreactie van de lokale,
Servische bevolking.
En wat verstaan ze hier
onder tegenreactie?
De politiemensen werden
beschoten met, onder andere, Kalashnikovs, en er werden granaten
gegooid. Tijdens deze vuurgevechten werd één van mijn rechtstreekse
(lokale) collegas gedood door een kogel in het hoofd. Naar een
begrafenis moeten gaan van een collega had ik echt niet verwacht
tijdens mijn missie .....
--- de Mitrovica ROSU troepen, tijdens de begrafenis van Enver ---
Eén van de twee
grensposten werd ook volledig vernield en uitgebrand.
(ik weet nog niet direct hoe ik een Youtube filmpje deftig op mijn blog kan plaatsen, dus momenteel gewoon kopiëren en plakken...)
Situatie op heden :
noch Servische, noch internationale politiemensen voeren nog controle
uit aan deze grensposten. Deze taken werden overgenomen door KFOR
(Kosovo Forces), militairen uit Duitsland, Denemarken, Amerikanen,
...
t Voelt aan alsof het
hier weer een beetje oorlog is, ja.
De internationals die hun
job in een lokaal politiebureau of een grenspost in het Noorden
hadden, kunnen daar om veiligheidsredenen ook niet meer terecht. Zij
die op dat grondgebied hun woonst hadden gevonden, verblijven nu op
hotel in het Zuiden.
En om hun ongenoegen,
wreedzaam, verder te uiten, hebben de inwoners van de Noordelijke
steden/dorpen wegblokkades opgericht, om het doorgaand verkeer van en
naar de grensposten voor iedereen te versperren. Dat velen daarvan
gewapend zijn, of binnen de korste keren een wapen ter hand kunnen
hebben, is zo klaar als pompwater!
Ondertussen worden de
besprekingen tussen politiekers, onderhandelaars, ... wat betreft de
situatie hier, en vooral hoe ze op te lossen, verdergezet., waarbij
iedereen hoopt dat er heel gauw een aanvaardbare oplossing voor alle
partijen uit de bus zal komen.
Vandaag, woensdag 10
augustus is dat helaas nog niet het geval.
En wat mezelf betreft : ik
werk sinds 25 juli onafgebroken in een shiftsysteem van 8 uur, en s
nachts telkens on-call. Terugroepbaar zeg maar. Nu al drie weken
zonder één dagje vrij, ook dat begint te wegen! Vooral omdat er nog
geen einde in zicht is.
Maar bovenal, ik probeer
mijn mannen rustig te houden, want uiteraard zijn ze uit op wraak, na
het doodschieten van hun collega. En dan krijg ik het gevoel, hoe zou
ik zelf reageren? Niet moeilijk om hen te begrijpen dus......
Zo, hopelijk een iets
duidelijker beeld nu over het hoe en waarom.
En zo zie je dat de
situatie in ons Belgenland, met een stille strijd tussen Vlamingen,
Brusselaars en Walen, toch maar een peulenschil is met wat hier aan
de hand is!
Alleen van het zomers weer
hier zou menig Belg wel eens jaloers mogen zijn............
