Ziezo, 4 maand ver in de missie. We
geraken redelijk ingeburgerd, en voelen ons nu en dan al eens bij de
anciens!
Het skiverlof vraagt U? Ronduit
fantastisch! Een aangename autocarreis, om 's morgensvroeg in
Gerlos-Zillertal te arriveren. Verse sneeuw was er zoals voorspeld
niet gevallen, maar toch nog genoeg, en van goede kwaliteit, om van
's morgens tot laat in de namiddag van de skipret te genieten. En ik
moet toegeven, van alle skivakanties die ik tot nu toe heb gedaan,
was hotel Innertalererhof het beste dat er is geweest. Met kop en
schouders stak het boven de vroegere hotels uit. Uitzonderlijk lekker
eten (vreemd voor Oostenrijk toch?), heel vriendelijk personeel,
mooie en ruime kamers, en een fantastisch welnesscentrum in het hotel
zelf. Neem daarbij dat het hotel op zo'n kleine 100 meter van de
hoofdskilift was gelegen, dit samen met het leuke gezelschap, maakte
deze week verlof compleet. En totaal onverwachts een dagje kunnen
skiën, én een pintje drinken, met een goeie collega uit Brugge, was
leuk meegenomen.
Het terugkeren naar Kosovo geschiedde
met een klein hartje. Na meer dan een week geweldige ontspanning,
moest het werk worden verdergezet, op zo'n 2200 km van Brugge...
Maar de pijn was draaglijk, vooral omdat er mij een nieuwe en
uitdagende job wachtte.
Zoals gemeld in mijn vorig logje, ben
ik dus daadwerkelijk gestart als Advisor en Monitor van de ROSU, de
Regional Operational Special Units hier in Mitrovica. Maar, het moet
gezegd, in feite is het maar een bij-job. Mijn hoofdtaak is eigenlijk Chief
Police Station Advisor, wat inhoudt dat ik de Station Commander van
het politiebureau in Zvetcan in alles moet bijstaan, en hem daarin
moet adviseren. Omdat ik de voorgaande maanden echter heel wat ervaring heb
opgedaan in het Noorden , en omdat men van plan is om deze
ROSU-troepen tevens in dit Servisch deel van Kosovo in te
zetten, vond men mij de meest geschikt persoon om deze mensen te
begeleiden. Dat dit niet van een leien dakje zal lopen, is me na deze
eerste twee weken al heel duidelijk geworden. Noch de lokale politie
in het Noorden, noch hun chefs, noch hun politieke 'meerderen' staan
toe dat collega's uit het Zuiden hun territorium betreden. Tot
hiertoe geen tussenkomsten over de brug dus, maar deze doelstelling
heeft wel hoogste prioriteit, zodat het er 'ooit' wel eens van zal komen. En
de stelling van de meeste Servische Kosovaren, dat dergelijke
interventies wel eens a one-way-trip zouden kunnen zijn, mogen
ons daarin niet afschrikken!
Het materiaal van de ROSU stelt me meer
dan gerust. Meer dan één lokale Belgische politiezone mag jaloers
zijn op hun middelen. Ballistische schilden (kogelwerend dus), dito
helmen, krachtige bewapening, en vooral goed getrainde en
gemotiveerde manschappen, die hun neuzen niet optrekken om eens een
dagje in de sneeuw te oefenen.. (ik heb het anders gekend)
Het mag nu stilletjesaan wat lente
beginnen worden, want de winter, en die harde vriestemperaturen,
duren nu wel echt lang. En de daarbij gaande verkoudheden en
gesnotter mogen nu ook wel achterwege blijven.
Tot later, met meer nieuws uit
Mitrovica Kosovo.
(bedankt aan de vaste volgers van mijn
weblog om zo nu en dan eens een reactie te sturen! Blijven doen, en
anderen warm maken om jullie voorbeeld te volgen!)