Inhoud blog
  • Het laatste....
  • Einde komt in zicht...
  • Een stand van zaken....
  • Counting down...
  • Halverwege!
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Ik in Kosovo
    een belevenis
    17-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vreemde gewoontes...

    Enkele vreemde Kosovaarse gebruiken en gewoontes....

    Zoals bij ons, geven mannen elkaar een hand bij het begroeten. Eén maal dus. Hier in Kosovo gaat dat er vrij 'repetitief' aan toe. Wanneer ik 's morgens mijn “counterpart” (het districtshoofd van het politiebureel waar ik werk, en die ik dus in raad en daad moet bijstaan) voor het eerst die dag ontmoet, schudden wij elkaar de hand. Als ik tien minuten later iets ga halen in mijn dienstvoertuig, en ik kom hem toevallig weer tegen, opnieuw een handdruk. Als ik 's middags het bureel verlaat om iets te gaan eten, en ik zie hem op de parking... opnieuw. En zo gaat dat door, tot wij elkaar 's avonds, bij einde dienst, een laatste keer de hand schudden. Niet echt verwonderlijk dus dat ik mij poog te verstoppen wanneer ik hem opnieuw tegen het lijf dreig te lopen!

    Wanneer je dan, zoals mezelf al een beetje, hier en daar ingeburgerd geraakt (dan bedoel ik bijvoorbeeld met de Language Assistance), dan wordt niet alleen de hand geschud, maar dat wordt dan tevens gevolgd door een omhelzing, waarbij de linkerwangen elkaar net niet raken. Ja, ik heb het hier wel degelijk over de mannelijke begroeting! Toch iets om aan te wennen, vooral wanneer dat midden de straat gebeurt. Vreemd.

    Ik vroeg me wel eens af, wat die vleestorens (kebab) van 's morgens vroeg stonden te grillen. Gaar stoven tegen 's middags dan? Welnee, het vlees wordt klaargemaakt, voor zij die komen ontbijten! Inderdaad, wat kan er de dag mooier doen starten, dan een ferme kebabschotel, met alles erop en eraan? Neen, geef mij dan maar een koffie met chocoladekoek, want met ook nog zo'n ontbijt erbij, kom ik zeker terug als 100-plusser.

                --- een ferme kebab, met natuurlijk een hete peper erbij ---


    Wat me hier sinds mijn aankomst (ja, nu toch al een dikke 5 maand geleden) enorm tegen de borst stoot, is het afvalbeleid, of misschien het gebrek eraan. Bewoners dienen hun afval zelf in een container te deponeren, die wel rijk verspreid in de stad staan opgesteld. Maar waarom in de container, als er naast zo veel plaats is? En waarom wachten tot de lokale vuilniskar die containers komt ledigen? We steken er toch gewoon zelf de fik in? (altijd wel ergens een ijzeren container te bewonderen waaruit metershoge vlammen laaien) Of nog erger... waarom 300 meter stappen met een plastiek zakje afval, als er zo veel plaats in de grasberm is? Hatelijk vind ik dat, maar blijkbaar moeilijk uit te roeien, want je ziet hiet overal. Hoog tijd voor wat opvoeding over hoe het ook anders kan.

                           --- hier gooide ooit iemand als eerste een leeg colablikje... ---


    Iedereen denkt hier ook een fantastisch chauffeur te zijn. Moeilijk is autorijden ook niet in Kosovo, als je alle verkeersregels gewoon aan je laars lapt. Zomaar stoppen in het midden van de rijbaan, om een praatje te slaan met een voetganger; voorrang van links (of gewoon overal en op iedereen voorrang); bergop inhalen, over een volle witte lijn, en een tegenligger in de grasberm doen rijden; parkeren op het trottoir, maar dan wel met de neus van het voertuig tegen de huisgevel.... moet kunnen! En het vreemde eraan is...heel snel neem je die rijstijl over. Als je het niet doet, vorm je eigenlijk een gevaar voor jezelf. Daarom heeft men mij ook al meermaals verwittigd, om toch maar goed op te letten, bij de eerste autoritjes terug in België. Zou wel eens heel gevaarlijk, en vooral heel duur, kunnen uitvallen.

    Een persoonlijke ervaring : een bijverschijnsel van het constant Engels praten, is dat je algauw 'blijft' Engels praten, bijvoorbeeld tegen Belgische (Vlaamstalige) collega's. Het gebeurt zelfs dat ik soms nadenk in het Engels! Een voordeel is dan wel, dat mijn Engels er de afgelopen 5 maand enorm is op vooruitgegaan. Maar ook mijn Albanees gaat erop vooruit. Zo kan ik al een (kort en simpel) babbeltje slaan met de bakker, en kan ik vloeken en schelden tegen al wie het verdient. Vraag is of ik na de missie dit 'dieventaaltje' nog veel zal kunnen gebruiken...

    En ondertussen is het echt lente geworden. Temperaturen zijn gevoelig gestegen (ja, 's morgens om 08u30 een koffietje op een terras drinken voor aanvang dienst is best te doen!), de zon is vele uren per dag aanwezig, en bomen en planten staan in bloei. Dat belooft voor deze zomer. Wordt het hier dan echt zuiders warm? Daarover dan wel meer in volgende logjes.


    Ciao.

    (laat die reacties maar uit de pen vloeien!)


    17-04-2011 om 18:59 geschreven door christophe  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)


    Archief per week
  • 07/11-13/11 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 11/04-17/04 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 15/11-21/11 2010

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs