Mathias en ik zijn ondertussen in Arequipa aangekomen. Een ongelooflijk mooi en gezellig stadje maar daarover direct meer, eerst even meedelen wat voorafging:
Paracas In Lima hebben we een bus genomen naar Paracas. Een dorpje dat bestaat uit een 40tal huizen aan zee waar de mensen vooral leven van de visvangst en de toeristen die er aankomen voor de fantastische boottochten. Tijdens die boottocht hebben we prchtige eilanden gezien, zeehonden, zeeleeuwen, veel vogelenstront want daarvoor zijn de eilanden eigenlijk bekend --> Guano. Dat wordt dan geëxporteerd. Een Peruviaanse trots. vogelstront . Maar het was zeer mooi. In de namiddag hebben we met een gids een natuurpark bezocht dat voornamelijk bestond uit woestijn dat grensde aan de zee, wederom prachtig. Hier ook de gelegenheid gehad om Ceviche te eten (Peruviaans visgerecht). (foto's hiervan staan niet op facebook)
Ica/Huacachina Na al dat natuurlijk schoons zijn we 's avonds naar Ica vertrokken. Bij aankomst bleek al snel dat de stad zelf niet echt toerist vriendelijk is en je beter een taxi kan nemen naar een oase dat zich op 15 minuten van de stad bevond. Fantastiasch mooi!!! Een hostel voor 5 euro per nacht met zwembad. Heeft deugd gedaan. Doordat je in de woestijn ligt heb je de gelegenheid om te gaan sandboarden. Best wel fijn en vooral hoe ze met zo'n speciaal wagentje tegen 70 kilometer per uur een helling oprijden die zelfs de beste Jeep niet aankan is best een spannende ervaring. Stomme keuze van Mathias en mezelf om van 13u30 tot 16u30 te gaan sandboarden want het was schroei heet, maar fun. (foto's op facebook)
Arequipa Na een vrij oncomfortabele busrit van twaalf uur (we gingen eens geld besparen en niet de luxe bus pakken...) zijn we in Arequipa aangekomen. Een superfijn stadje met zer veel Kerken en Kathedralen (onder andere de kapel van de heilige Ignatius van Laola bezocht). Het fijne aan deze stad is dat het niet de drukte heeft die er in Cusco heerst. Taxi chauffeurs toeteren hier minder en je wordt minder lastig gevallen op straat door obers die vragen of je in hun restaurant wil komen eten. Het extra leuke aan Arequipa is dat Cederic (werkt in de gym van schoten) deze stad heel goed kent omdat zijn vrouw hier is opgegroeid en hijzelf hier twee maanden per jaar op vakantie komt met zijn vrouw (die dus voor de andere tien maanden in België woont). Vanmorgen ben ik manderhalf uur met Cederic gaan joggen langs fantastische paden en wegen met zocht op prachtige bergen. Straks gaat hij ons het kerkje tonen waar hij getrouwd is en daarna een terrasje doen...
Wij hebben vernomen dat het in België weer is beginnen vriezen. Als het jullie troost, wij hebben ook een beetje aan goed weer moeten inboeten, het is hier i.p.v. 30 graden nog maar 27 graden. Was toch even wennen .
Hasta Luego!
02-02-2010 om 20:11
geschreven door Ini & Mathi
27-01-2010
Lima
Hoi iedereen,
Ik ben goed aangekomen en verblijf momenteel met Ignace in een hostel in Miralflores, de ietwat gegoedere buurt in Lima. De hostel is iets duurder maar is echt wel heel goed. Mijn eerste indrukken van Lima waren niet echt representatief voor de rest van het land aangezien we (maandag) door het knokke van peru zijn gewandeld. Overal staan daar politieagenten die alles in de gaten houden, ge kunt praktisch niet op het gras wandelen of ze staan naast u om u terug op het pad te begeleiden. Diezelfde dag hebben we dan ook een bezoek gebracht aan het tamelijk hectische centrum van de stad. Gisteren (dinsdag) hebben we eerst een cadeautje voor Aline gaan afgeven in een ander hostel. Dat bleek moeilijker te vinden dan we dachten, we hebben er drie uur over gedaan omdat we veel verloren zijn gelopen. Dan hebben we de rest van de dag maar wat aan het strand gezeten en afscheid genomen van enkele fijne mensen die we leerden kennen want vandaag vertrekken we naar Ica, een klein stadje iets zuidelijker van Lima. van daaruit kunnen we een aantal uitstappen doen naar oa een natuurpark en een woestijn waar we gaan sandboarden... Daarover dus later meer. Na 2 dagen dapper weerstand bieden ben ik ook gezwicht en zit met het schijterij, een onvoorkomelijk iets blijkbaar, dat wordt nog leuk op de bus. Verder is het nogal slecht weer in cusco waar we normaal over een week zouden zitten (hier is het echter zalig weer, tegen de 30 graden en volop zon). In het dorpje aan de machu picchu is zelfs een noodtoestand afgekondigd en er zijn twee mensen omgekomen. De machu picchu is hierdoor niet langer bereikbaar. Hopelijk betert het snel. Maar we zitten zowiezo drie weken in cusco dus tegen dan zal het hopelijk lukken. We hebben ook contact met John (van fairplay) en hij houdt ons op de hoogte van de toestand daar.
Hasta luego.
Mathias y Ignace
27-01-2010 om 14:14
geschreven door Ini & Mathi
22-01-2010
Mountainbiken in Huaraz
Ola amigo's,
ik schrijf jullie vanuit Trujillo (eignlijk Huanchaco). Een stadje aan de zee: klein gezellig en niet te toeristisch. Maar hier is er nog niet al te veel gebeurd daarom nog even iets over de mountinbike trip doorheen de bergen van Huaraz. Eerst een kleine 40 minuten in een busje zitten, waar in Belgie 6 personen zouden in mogen maar in Peru 14. Daarna een goede kilometer met de fiets stijgen om vervolgens voor vele kilometers mijn voeten op de pedalen proberen te houden met beide remmen in de handen. Echt fantastisch. Onderweg is mijn gehele versnellingskit eraf geflikkerd, maar door de kennis die ik van Pieter Coen op verkennerkamp heb opgedaan was dat na een half uur weer gemaakt. Toen ik terug huizen tegen kwam tijdens mijn afdaling ben ik achtervolgd geweest door alles opgeteld een 30-tal honden. Nu dat viel nog mee want deze verdedigen enkel hun territorium dus die haken af van zodra je ver genoeg weg bent maar een schaap heeft dat dus niet... Ik ben dus gezellig aan het afdalen tot ik het gehijg van een of ander beest hoor. Ik kijk achterom en tot mijn verbazing wordt ik achterna gezeten door een schaap. Dat beest stoot met het hoofd tegen mijn achterband. Ik stap af en plots begint dat ding mij aan te vallen. Diervriendelijk als ik ben geef ik het een tik maar dat wordt nog agressiever. Ik heb mijn fiets als schutting gebruikt en gewacht tot de Peruviaanse dame har schaap is komen halen... Moraal van het verhaal: vertrouw de Peruviaanse schapen niet! (Foto's verschijnen morgen op facebook. heb er spijtig genoeg geen van het schaap).
Adios.
22-01-2010 om 23:24
geschreven door Ini & Mathi
19-01-2010
Huaraz (lago Churup)
Ola amigo`s,
ik zit nog steeds in Huaraz. Normaal gezien had ik nu in Truijilio moeten zijn maar alle busmaatschappijen staken. Ik heb mijn ticket omgewisseld zodat ik vanavond kan vertrekken al is dat ook niet echt zeker...
Gisteren heb ik een andere meer in de bergen bezocht. Ditmaal was de busrit veel minder vermoeiend, wat ik niet kan zeggen van de wandeling. Het was wederom een prachtig landschap, maar er was nergens een pad aangelegd om tot het meer te geraken dat op 4500 meter hoogte ligt. Sommige stukken waren best gevaarlijk omdat het halverwege de beklimming zwaar is beginnen hagelen. Gelukkig was dat maar van korte duur en ben ik toch boven geraakt. Het was eerst twee uren wandelen om daarna anderhalf uur zwaar te stijgen. De ijle lucht speelde weer partte maar eens boven aangekomen was ik de vermoeiende inspanning vergeten en stond ik opnieuw versteld van hoe prachtig de natuur hier is (foto's zie facebook).
Vandaag ga ik naar een soort natuurlijke hot spring waarbij je in een kleine grot moet kruipen die dan dienst doet als sauna, spannend.
Hasta luego.
19-01-2010 om 17:29
geschreven door Ini & Mathi
17-01-2010
Huaraz (Yungay)
Ola chicas y chicos,
De tocht naar Lago 69 was in 1 woord: fantastisch! Vroeg opgestaan om dan drie uur in een busje te zitten met een weg die die eigenlijk de term weg niet verdient maar best wel gezellig. Met een 15-tal personen van het hostel die van over de hele wereld komen... Na drie uur rijden wachtte er me een tocht van 15 kilometer op 4500 meter hoogte. Extreem vermoeiend maar leuk. Zo'n 1000 meter stijgen om aan het "meer 69" aan te komen (vraag me niet waarom het die naam heeft). Niet iedereen heeft het gehaald want de hoogte komt bij de ene al wat zwaarder aan als bij de andere. Zo was er een koppel van Nieuw-Zeeland waarvan de vrouw halverwege is teruggekeerd omdat ze nog maar 1 long had. Toen ik zag dat ik ze niet meer kon overtuigen om verder te gaan, startte ze haar afdaling en stak een cigaret op ...
Op 1 van de foto's (staan op facebook want ik krijg ze niet op de blog) zie je ook een meisje dat gek genoeg was om even te gaan zwemmen in het meer dat een temperatuur heeft van 2 a 3 graden.
Wat ik de volgende dagen ga doen weet ik nog niet, ofwel naar de kust en anders nog een tocht hier...
Hasta luego!
17-01-2010 om 18:20
geschreven door Ini & Mathi
13-01-2010
2de dag Lima
Het terug krijgen van de Rough guide ziet er vrij hopleoos uit na de vierde poging. Jammer maar we hebben er weer iets uit geleerd. Vandaag wel een grappige dag gehad. Ben met een Canadees meisje naar Plaza de armas (= stadsplein in het hartje van de stad) van Lima geweest. Die was zo zot als een achterdeur; 19 jaar, alleen op reis, tweemaal bestolen geweest (praktisch haar eigen schuld, als ik het verhaal hoorde) en ze is nu op weg naar een andere stad met nog 100 dollar achter de hand voor de komende 3 weken maar het was wel een fijn persoon om Lima mee te verkennen voor een paar uur. Ze vertelde me ook dat ze ging samenwonen met haar vriend die ze twee maanden kende, waarop ze aan mij vroeg of ik haar impulsief vond...
Heb net een ticket gekocht om morgen naar Huaraz te gaan. Een klein stadje op 9 uren rijden van Lima, omringt door de hoogste bergen van Peru. Ik hoop in de stad zelf, me te kunnen inschrijven voor een vijf daagse door de bergen. Gemiddeld is dit op 5000 meter hoogte: Ze raden de toeristen daarom aan om de eerste twee dagen te acclimatiseren en kleine wandelingen te maken. Dat staat dus overmorgen op de agenda. Ik hoop daar een paar prachtige foto's te trekken zodat de blog iets mooier wordt.
?Hasta luego¿
13-01-2010 om 23:47
geschreven door Ini & Mathi
12-01-2010
aangekomen
I: De eerste 24 uren van mijn reis zijn reeds achter de rug maar zaten reeds vol verrassingen... Mijn lieve mama zet me af in zaventem waar ik afscheid neem en nog voor ik een kropje in de keel kan krijgen lees ik op het scherm dat mijn vlucht naar madrid is afgelast. Na veel over en weer geloop van de ene balie naar de andere blijkt er toch nog plaats te zijn op een ander vliegtuig waar ik op kan... Groot feest, tot ik op stap en merk dat ik naast een peuter mag zitten die zich voor de rest van de vlucht heeft bezig gehouden met het kwellen van mijn trommelvliezen en het daarboven op nog leuk vond om voorwerpen naar mij te gooien... Gelukkig heeft die dolle tijd maar een half uur geduurd. Door de opgelopen vertraging heb ik in Madrid net genoeg tijd om naar de juiste gate te hossen. Ik geraak er op tijd maar, was me weer op de ergste buurman aam het voorbereiden. Er komt eem oudere dame naast mij zitten die na drie minuten terug weg was. Ik weet niet of de lege plaatsen een rij voor me daar voor iets tussen zaten of het nu door het uitdoen van mijn schoenen kwam desalniettemin was ik content. Het nadeel van twee plaatsen hebben, heb ik nu wel ondervonden want ik ben mijn Rough guide tussen de zetels vergeten. Vrij tot zeer hard balen want er stond een schat aan info in maar nog niet getreurd want ik moet vanavond naar de maatschappij bellen die nu gezellig op zoek zijn naar mijn waardevol boek.
Ik ben nu in een hostel in Lima (Pariwana) waar het +/- 30 graden is maar wel volledig bewolkt. Buiten het weer is het ook aanpassen aan de gewoontes en dergelijke van Lima. Zo was mijn taxichauffeur niet echt onder de indruk van de jongen die door het rode licht voor de taxi is gaan staan en wat begon te jongleren. Omdat ik heb gekeken ging de jongen niet meer opzij en de chauffeur zei dat ik niets mocht geven dus wat gebeurt er dan? Volle gas vooruit, alle geluk had die jongen nog een snelle reflex... Yeep toch weer even wennen.
Weet nog niet wat er de komende dagen op de planning staat... Maar jullie vernemen het wel.
. Maar het was zeer mooi.
...
