Hoi iedereen,
Ignace en ik hebben een tekstje geschreven dat in het scoutsboekje van april zal komen, maar hier krijgen jullie dus een exclusieve preview. Er staat in wat precies is gebeurd met onder andere het geld dat is ingezameld op ons afscheidsfeestje. Waarop u, beste lezer, wellicht ook aanwezig was en daardoor uw steentje heeft bijgedragen aan wat in wat volgt aan bod komt:
Na drie weken te hebben rondgetrokken in Peru zijn we aanbeland in Cusco, waar we momenteel een Spaanse cursus volgen in het Project FairPlay. Vorig jaar hebben we dit project reeds toegelicht op de overgang en tijdens het jaar hebben jullie de naam hier en daar misschien eveneens horen vallen. Misschien hebben jullie het project zelfs mee gesponserd door het aanschaffen van de mutssleutelhangers. Maar de steun van de scouts ging uiteraard verder dan dat. Zo hebben wij een (afscheids)feestje georganiseerd ten voordele van dit project en heeft onze scouts er eveneens een duit voor in het zakje gedaan. In wat volgt willen we eerst het project nog eens kort toelichten waarna we eveneens uit de doeken zullen doen wat nu precies met onze sponsering is gebeurd.
Fair play is een project dat in het leven werd geroepen om alleenstaande vrouwen te helpen. In Peru en meer specifiek in Cusco is deze problematiek allomtegenwoordig.
Om deze vrouwen en hun gezin van een eerlijk inkomen en hiermee eveneens een toekomst te voorzien, werd een opleiding als Spaanse leerkracht ingericht. Hoewel meerdere organisaties dergelijke Spaanse lessen aanbieden is FairPlay uniek in het feit dat de studenten er hun leerkrachten rechtstreeks (en dus ook een eerlijk loon) betalen.
Volgend extract uit een interview met een van de leerkrachten laat een licht schijnen op de penibele situatie waarin vele alleenstaande, peruaanse moeders leven en de rol die FariPlay hierin speelt.
Toen ik alleenstaande moeder werd, was mijn familie boos op me. Ze schaamden zich voor me, ze schaamden zich om te vertellen dat ik alleenstaande moeder was. Ik schaamde me in het begin ook heel erg. Ik herinner me dat ik vroeger altijd vertelde dat hij op reis was. In Peru is het niet gebruikelijk te vertellen dat je alleenstaande moeder bent. Als je dat zegt denken de mensen meteen slecht over je. Nu ben ik veel sterker en kan ik de mensen in hun gezicht, zonder schaamte en met plezier vertellen dat ik alleenstaande moeder ben. Het maakt me niet meer uit wat de mensen van me denken.Om nu te kunnen vertellen dat ik alleenstaande moeder ben, betekent een einde aan de vernedering, de fysieke en mentale mishandeling.
...
Met tranen in mijn ogen, en ik kan het echt niet helpen te huilen als ik terugdenk aan die hele trieste momenten in mijn leven wanneer ik geen stuk brood had om aan mijn kinderen te geven als ze er om vroegen en zij begrepen er helemaal niets van. Toen mijn kinderen ziek waren, heb ik er aan gedacht mijn leven te beëindigen omdat ik het lijden van mijn eigen kinderen niet meer kon aanzien. Ik weet wel dat dat heel laf is maar het was de wanhoop, de onmacht om hen niets beters te kunnen geven en mezelf niet te kunnen verbeteren.
...
Ik besloot de cursus van FairPlay te volgen omdat het mijn enige kans was, ook voor mijn kinderen. Het was echt een geschenk van God, in mijn leven gebracht door engeltjes want alles was gratis. Ik vroeg me af; Wie geeft je een gratis toekomst? Zelfs onze kinderen mochten mee naar de cursus en er was iemand die op hen pastte tijdens de lessen. Ik kon het echt niet geloven.
...
Ik ben heel erg veranderd. Zelfs de manier waarop ik me kleed. Vroeger had ik geen oog voor mezelf maar nu kan ik spontaan glimlachen, kan ik mijn gedachten en gevoelens uitdrukken voor mijn medestudenten en heb ik zelfvertrouwen. Ik denk dat mijn leven nu begonnen is. Ik wil graag delen wat ik heb want FairPlay heeft me ook geleerd te geven, te delen en te helpen met andere mensen.
Voor het volledige interview en meer informatie over FairPlay kunnen jullie terecht op http://www.fairplay-peru.org/nl/Vrijwilligers/
Hoewel onze opbrengsten in eerste instantie bedoeld waren voor het project wawawasi (een opvangtehuis voor kansarme kinderen) van FairPlay, hebben we besloten het geld in dit project te steken. Dit aangezien het project wawawasi enige vertraging heeft opgelopen en nog niet van start is gegaan. Vanwege het succes van de spaanse lessen was het geld ook meer dan welkom. Zo werd zeer recent en dankzij onze steun begonnen met de aanmaak van drie nieuwe thematische openluchtklaslokalen. Met deze uitbreiding is het mogelijk om op lange termijn meer leerkrachten aan te werven en dus ook meer mensen te helpen.
Alle 18 leerkrachten en overige medewerkers van fairplay zijn iedereen die dit mede heeft mogelijk gemaakt dankbaar.
Tot later,
Ignace en Mathias
18-02-2010 om 23:37
geschreven door Ini & Mathi
|
