|
Hallo!!!
Intussen zijn we al een weekje veilig en wel geland in ons thuislandje België. We willen ons eerst verontschuldigen voor het lange wachten. Maar zoals jullie wellicht al weten, zijn de computers in Peru niet altijd wat ze moeten zijn. We hadden de blog dan ook bijgewerkt, tot de computer in Puno blokkeerde en al ons werk om zeep was
Toch willen we ook met jullie de rest van ons avontuur delen. Vandaar onze laatste maand in een notendopje 
Het laatste wat jullie vernomen hadden, was onze helse taxirit en de avonturen die we op Delphine haar verjaardag beleefd hebben
Eerste week
Vanaf dinsdag 4 augustus werd het weer zwaar werken voor ons. Om 9.00 uur hadden we vergadering met de stagiaires. Daarna konden de voorbereidingen voor de komende 3 dagen stage beginnen. De volgende dagen bestonden uit s ochtends lesgeven, s middags koken, s namiddags voorbereiden. De avondactiviteiten varieerden van wassen tot op internet gaan tot kaarten tot
Op zaterdag hadden we wat verzet nodig van de drukke week. De vier meisjes maakten samen met Abel, Christian, Daniël en Fredy een prachtige wandeling naar Condorwasi. Op onze weg liepen we door Yanahuara, het kleine dorpje waar we de laatste week stage liepen.
Op zondag was er een belangrijke voetbalwedstrijd die we allen bijwoonden. Sommigen van op de tribune als echte supporters, anderen volgden de spannende wedstrijd tussen Ichuña en Arequipa liever van op een berg
s Avonds gingen we naar de mis en daarna aten we heerlijke kip met frietjes, de perfecte afsluiter van een geslaagde week.
Tweede week
De volgende week werden de maatregelen voor de Mexicaanse griep opgegeven. De kinderen konden na vier weken eindelijk opnieuw naar hun school Ramon Castilla. Ook voor ons begon een nieuwe ervaring.
Veerle en ikzelf namen het tweede leerjaar voor onze rekening, terwijl Elien en Liesbeth het derde leerjaar toegewezen kregen. Op maandag keken we aandachtig toe en kregen we de lesopgaven voor de komende week. In de namiddag verveelden we ons dus niet! Na het middageten vlogen we er meteen in. Het voorbereiden duurde tot een gat in de avond, maar de kinderen zijn het vele werk meer dan waard!!!
Op dinsdagmorgen voelden we weer wat kriebeltjes in onze buik. Voor het eerst gaven we weer gewone les met een mentor, maar zonder tolk bij ons. Het werd opnieuw wat aanpassen, maar de zenuwen waren voor niets nodig. De lessen verliepen prima en de kinderen waren erg enthousiast. In de namiddag bereidden we opnieuw voor. En zo ging het de ganse week door: in de voormiddag lesgeven, s middags koken en in de namiddag voorbereiden.
Op vrijdagnamiddag trokken de vier meisjes door het dorp met hun fototoestel. Niets kon aan onze arendsblik ontsnappen
We maakten fotos van de wegen, de bakkerij, het internetlokaal, de winkeltjes, de school, het ziekenhuis,
zodat we nooit meer zouden vergeten hoe het dorp Ichuña er uit zag! Daarna gingen Elien en Veerle een filmpje bekijken bij Fredy, terwijl Liesbeth en ik geen film maar wel de sterrenhemel aanschouwden. We genoten allen met volle teugen van onze avond. Rond 22.00 uur was het bedtijd.
Op zaterdag waren Liesbeth en ik al vroeg uit de veren. Er stond namelijk een lange wandeling op ons te wachten. Gids en vriend Christian begeleidde ons op de vele smalle bergpaadjes. Hoewel we ons afvroegen hoe hij deze kon zien . Elien en Veerle deden het wat rustiger aan en spendeerden hun dag samen met Abel en Fredy. s Avonds aten we met zn allen kip met frietjes. En zo beleefden we elk op onze eigen manier een prachtige dag! We beseften maar al te goed, dat dit ons laatste weekend in het prachtige dorp Ichuña was 
Zondag is rustdag, deze leuze hanteerden we op onze laatste zondagmorgen in Ichuña. We sliepen lang uit en namen daarna een uitgebreid ontbijt. Terwijl Liesbeth en ik gingen winkelen, deden Elien en Veerle het sportiever aan en gingen basketballen. De namiddag was goed gevuld. Er waren vandaag namelijk feesten in het dorpje Yanahuara! Dat konden we niet aan onze neus laten voorbijgaan
Na een heerlijk middagmaal met als toetje vanillepudding (mmm!!!) vertrokken we naar Yanahuara. Na een fikse wandeling van 45 minuten bergop, kwamen we bij de feesten aan. We werden meteen verwelkomd door mannen die in vrouwen verkleed waren. Er werd gedanst en gedronken. Rond 17.00 uur begon de avond te vallen en keerden we terug naar ons stekje. Een leuke maar buitengewone zondag zat er op.
Derde week
Op maandagmorgen liep de wekker vroeger af dan gewoonlijk. Vandaag moesten we namelijk naar Yanahuara voor onze stage. Snel namen we ons ontbijt en vertrokken om 7.50 uur naar onze stageschool. Een 50-tal minuten later kwamen we daar aan. Het schooltje telde amper 3 klassen, 3 leerkrachten (waarvan 1 ook directeur was) en 25 leerlingen. Terwijl Veerle en Elien de lessen in de eerste graad bijwoonden, volgden Liesbeth en ikzelf de wiskundeles in de tweede graad. De lessen werden door stagiairs gegeven. Om 12 uur vertrokken we terug voor een zonnige wandeling bergaf naar Ichuña. We aten in het restaurant, genoten nog van de zonnestralen en daarna spraken we met de stagiaires af om de lesonderwerpen voor de komende week te bespreken. Na een uurtje waren we eraan uit en begonnen we met de voorbereidingen. De lesonderwerpen waren echter een heel stuk moeilijker dan in Ichuña. Toch deden we alles wat we konden om alles zo goed mogelijk voor te bereiden. Geen wonder dat we pas om 21.00 uur klaar waren met de voorbereidingen voor dinsdag. Na een zware dag kropen we allen vroeg in bed.
Op dinsdagmorgen, getraind zoals we waren, kwamen we al na 35 minuten stappen aan op onze 200 meter hoger gelegen stageschool. Daar genoten we eerst wat van de eerste zonnestralen en begonnen daarna aan het serieuze werk. Terwijl Elien en Veerle enthousiast met het hapmonster groter en kleiner dan aanbrachten in de eerste graad, gaven Liesbeth en ik een les rond delen en een muziekles. We probeerden heel wat uit met de kinderen. Het ene al wat succesvoller dan het andere . s Middags maakten we broccoli met aardappeltjes en worst klaar. Deze heerlijke maaltijd moest ons nieuwe energie geven om onze lessen voor te bereiden. De hele namiddag stond in teken van deze voorbereiding. s Avonds voelde Delphine zich niet zo lekker en werd naar het ziekenhuis gebracht voor een nachtje observatie. Op woensdag vertrokken Elien en Veerle voor de laatste stagedag naar Yanahuara terwijl Liesbeth bij Delphine in het ziekenhuis bleef. Elien en Veerle gaven een meer dan geslaagde knutselles en dit was meteen het succesvolle einde van onze stage. Op donderdag en vrijdag waren er namelijk sportwedstrijden in Ichuña voor alle scholen in de buurt.
Onze dagen waren echter goed gevuld want over twee dagen zat ons verblijf in Ichuña er voorgoed op  . Er werd veel gepoetst en gewassen, maar de meeste tijd besteedden we aan de voorbereidingen voor ons afscheidsfeestje dat op donderdagavond plaatsvond. We bakten heerlijke pannenkoeken en maakten popcorn voor de dertig genodigden. Het werd een geslaagde avond waarop er heel wat gedanst en gezongen werd. We kregen zelfs privéoptredens, zalig!!! Na deze heerlijke avond kropen we in bed want de volgende dag was ons vertrek een feit. Op vrijdag poetsten we de laatste kamers, deden de laatste inkopen en namen dan om 14.00 uur afscheid van onze vrienden. Enkele vrienden (Abel, Christian, Fredy en Ruben) lieten ons nog niet achter en kwamen met ons mee naar Puno, sommigen zelfs naar La Paz, onze eindbestemming.
Na een gewone busrit, met 21 mensen in een busje van 12 , kwamen we rond 19.00 uur aan in Puno waar we na een heerlijke pizza ons bedje indoken. De volgende dag was het de verjaardag van Ruben, één van onze vrienden. We verwenden hem met chocolade en popcorn. We beleefden een heerlijke dag: we bezochten het liefdeseiland op het Titicacameer, aten ijsjes en hoe kan het ook anders: een verjaardagscake. s Avonds dronken we eerst wat (fruitsap ) in een cafeetje voor we de avond in de discotheek afsloten. We konden toch Peru niet verlaten zonder daar een avond in een discotheek doorgebracht te hebben  .
De volgende morgen waren onze oogjes echter maar klein toen we om 7.00 uur met de taxi werden opgehaald om naar La Paz, de hoofdstad van Bolivia te vertrekken. In de busterminal namen we afscheid van onze goede vriend Ruben. Daarna begon de lange busrit. Onderweg werden we verwend met prachtige zichten op het Titicacameer. Met de bus voeren we zelfs over het meer! Rond 16.00 uur waren we op onze laatste bestemming: La Paz. We pakten onze koffers een laatste keer uit en maakten daarna nog een avondwandeling. Op maandag verkenden Liesbeth, Christian en ik de stad, net als meneer Cappelle. Elien en Veerle wachtten op Fredy en Abel. In de namiddag kwam Fredy aan, Abel kwam pas op dinsdagavond aan in La Paz. Ook de volgende dag werd de stad door enkele Belgische meiden onveilig gemaakt . We bezochten enkele kerken en de grootste markt: calle de bruchas. Op woensdagmorgen namen Liesbeth en ikzelf afscheid van Christian die de bus nam naar zijn thuisstad Moquegua. De rest van de dag luierden we wat, terwijl de anderen de stad voor de laatste dag bezochten. En toen was ons verhaal bijna ten einde.
De volgende morgen werden we om 4.00 uur met de taxi opgehaald en naar de luchthaven gebracht. Onze eerste vlucht had een uur vertraging, wat een probleem opleverde met onze verbinding. Er werden nieuwe vluchten geboekt en uiteindelijk kwamen we met een twaalftal uren vertraging, moe maar voldaan aan in Zaventem. We werden hartelijk verwelkomd door familie en vrienden die zelfs spandoeken gemaakt hadden voor ons!!! Na veel geknuffel en gekus vertrokken we huiswaarts. En hier eindigt ons onvergetelijk avontuur.
Tot slot willen we iedereen nog eens hartelijk bedanken voor al de steun die we van jullie mochten ervaren. Voor ons is het een reis geworden die we nooit meer kunnen vergeten en die ons leven en onszelf voor eeuwig veranderd heeft. Een prachtige levenservaring. We willen dan ook speciaal onze ouders, meneer Cappelle en Marieke bedanken die ons deze kans gegeven hebben en deze reis mogelijk gemaakt hebben voor ons. Dank u wel!
Muchos saludos y besos,
de vier meiden,
Delphine, Elien, Liesbeth en Veerle!
05-09-2009 om 00:42
geschreven door Veerle 
|
