Onze tussenweek zit er bijna op. Het was een onvergetelijke ervaring!
Zondag kwamen we aan in de vierde grootste stad van Peru, Cuzco. Tijdens de busrit stopten we verschillende keren. We bezochten onder meer een Incamuseum, de Sint-Pieterskerk, het hoogste punt La Raya met uitzicht op sneeuwbergen en de grootste archeologische site die afstamt uit de Incatijd. Rond 17.00 uur kwamen we aan in ons hotel in Cuzco. De kamers waren gigantisch, net balzalen... De douches waren niet altijd wat ze moesten zijn. Warm water is hier blijkbaar nogal aan de schaarse kant.
Maandag verdiepten we ons nog wat verder in de Incamaterie. Het Incamuseum loonde echt de moeite en nam de volledige voormiddag in beslag! Als middagmaal verwenden we onszelf op een kippensoepje en heerlijke spaghetti gepaard met een coupe versgeperst sinaasappelsap, ananassap of papayasap. Met een gevulde maag verkenden we de stad verder tot we ons opnieuw lieten verleiden door een warme wafel met chocoladesaus en een warme chocolademelk. Kwestie van reserves op te doen . Daarna bezochten we de mercado. De weg ernaartoe bleek niet zo simpel te zijn. Wij, feministische vrouwen nochtans, bevestigden het cliché: vrouwen en kaartlezen gaan niet samen . Nu, wat sightseeing kan nooit kwaad! De mercado was echt indrukwekkend. Op deze markt kun je werkelijk alles kopen: varkenssnuiten, hersenen, lever, darmen, fruit, accessoires, souvenirs, brood en nog zoveel meer. We sloegen de nodige voorraad op en trokken naar ons hotel. Daar genoten we van een lekker diner in onze toch veel te grote kamer.
Dinsdag begon niet zo goed voor Elien. Na een slechte nachtrust werd ze wakker met barstende hoofdpijn. Enkel de rust kon haar redden. De andere vier musketiers trokken er gepakt en gezakt op uit. Met een picknick bij de hand maakten we een stevige wandeling met opnieuw prachtige uitzichten. Onderweg brachten we een bezoekje aan vier ruïnes en een reuzegroot lichtgevend Jezusbeeld. Meneer Cappelle verkende de stad op zijn eentje. Hij is hier immers vorig jaar al geweest. Gelukkig voelde Elien zich al een stuk beter toen we biefstuk-friet / pasta met ham en kaas gingen eten!
Le moment suprême: woensdag = Machu Picchu dag. Die dag zagen we voor het eerst in ons leven een wereldwonder. En deze benaming is niet eens overdreven! Een treintje bracht ons op de juiste plaats. Bij de ingang werden we verwelkomd en vergezeld door een persoonlijke gids. Die leidde ons doorheen de historie van de Machu Picchu. Het eerste zicht was werkelijk adembenemend! Na de rondleiding aten we onze picknick op met zicht op het wereldwonder onder een stralende zon. Na ontspanning komt inspanning. We trokken naar de Zonnepoort. Onze kuitspieren werden stevig getraind door de vele trappen. Eenmaal boven werden onze inspanningen beloond met een prachtig uitzicht.
Donderdag was een rustige dag. Op deze dag overwon Elien zichzelf. Ondanks haar hoogtevrees, beklom ze samen met de andere ladies een enorme ladder die ons naar de top van de berg bracht. Na deze zware inspanning doopten we onze voeten in de Urumbambarivier. We sprongen als berggeitjes van de ene rots naar de andere. In de namiddag deden we het wat rustiger aan en verkenden we het stadje. 's Avonds keerden we met het treintje terug naar Munay Tika.
Vandaag, vrijdag, bezochten we de heilige vallei. Vooral het pittoreske Incadorpje Ollantaytambo met zijn prachtige Incavestiging tegen de bergflanken. Daar kregen we de nodige uitleg over het rijke verleden van de Incabeschaving door een gepassioneerde gids. Na een proevertje van een plaatselijk biertje schoven we aan voor een uitgebreide lunch. Het buffet was keizerlijk. Tien verschillende taarten als dessert, dat zegt wel genoeg! In de namiddag bezochten we de lokale markt in Pisac waar we ons eventjes lieten gaan. Sieraden en vrouwen gaan nu eenmaal wél samen.
Na een maand in Peru moeten we met spijt in ons hart afscheid nemen van een ongelooflijke, fantastische, lieve, warme, sympathieke supervrouw, reisgezel en tevens een vriendin voor het leven: Marieke! Marieke, bij deze willen we jou hartelijk bedanken voor alles wat je voor ons deed. We hebben van elk moment samen met jou genoten. Dankjewel!
Deze week is (bijna) voorbijgevlogen. Morgen gaan we naar Puno en zondag keren we terug naar ons vaste stekje: Ichuña. Tot dan!