Hier zijn we dan! We zijn ondertussen al enkele dagen in Peru aangekomen. We maken het goed. Een kort overzicht van de voorbije dagen.... De vlucht was lang, heeeeeeel lang, saai, heeeeeeeeel saai , maar wees gerust, we zijn woensdagmorgen veilig en wel geland in Lima. Voor onze blogbezoekers onder jullie met weinig aardrijkskundige voorkennis: Lima is de hoofdstad van Peru. Het hotel was meer dan ok. Warme douche, heerlijk ontbijt, zachte bedden...Wat wenst een mens nog meer? Na een stevig ontbijt (pistolets in overvloed met confituur en versgeperst fruitsap) werden we vergezeld door Danny en Jhordan, 2 schatten van mensen, geboren en getogen in Peru. Ze leidden ons de hele dag rond naar de mooiste plekjes in Lima. We proefden ook van de plaatselijke lekkernij, churras.´s Middags werden we op 4 (!) heerlijke bollen ijs getrakteerd. De dag werd afgesloten met een groot bord frieten met kip (Wie zegt hier dat het eten in Peru slecht is? ).
De volgende morgen moesten we al vroeg uit de veren, want om 7 uur moesten we de bus halen naar Arequipa. Helaas, niet elke buschauffeur is meteen klaarwakker. We werden op het juiste uur afgeleverd op... de luchthaven!!! Dit misverstand zal hij zich nog lang herinneren. Hij moest ons immers voeren naar de eerste stopplaats van de grote bus, vier uur lang. Gelukkig konden we het tweede deel van de rit in de luxebus verderzetten. Film aan boord, toilet aan boord, zachte zetels, maar helaas kip met rijst. Vliegtuig- en busmaatschappijen spannen blijkbaar samen: ze serveren enkel kip met rijst. We kregen onderweg prachtige landschappen te zien: woestijn, Grote Oceaan, rotsgebergtes,...We werden echter ook voor het eerst geconfronteerd door de heersende armoede. Armzalige huisjes zo groot als een tuinhuisje, opgetrokken uit karton op zandheuvels. Om middernacht zat de busrit erop, werden we met de taxi naar ons tweede prachtige hotel gebracht.
Na een goede nacht bezochten we de stad Arequipa. Opnieuw was het weer hier zaaaaaaaaaaaaaaaaaalig! De shortjes konden niet kort genoeg zijn. Ook de topjes komen goed van pas. Dat is ook de Peruvianen niet ontgaan . Voor de Peruvianen is het hier winter. Sommige lopen zelfs met een dikke wintertrui en een lange broek aan. We hebben ook een schooltje bezocht. De kinderen zijn hier echt schattig en lief . Yiehaaaaa, voor de eerste keer geen rijst met kip op het menu, maar enkele lokale lekkernijen.
En hier zitten we nu om 21 uur een berichtje naar de andere kant van de wereld te sturen op een toetsenbord waarop de letters in een andere volgorde staan, wat tot veel frustratie leidt!
Enkele weetjes. - Terwijl jullie nu zalig liggen te dromen, is het bij ons nog maar 21 uur. M.a.w. we zijn 7 uren jonger dan jullie - Het is hier donker om 18.00 uur. - Het verkeer is hier in een woord samengevat: hectisch! Verkeersregels zijn hier niet van tel, kilometertellers, richtingaanwijzers en lichten zijn blijkbaar overbodige luxe. Ook de wegmarkeringen lijken enkel versiering: "Zouden we met 4 of 3 wagens op twee rijvakken rijden?".
Morgen hebben we opnieuw een busrit voor de boeg. We vertrekken richting Puno waar we voor het eerst onze dikke truien uit de loodzware trekrugzakken zullen moeten halen.