Toch merk ik verschil, het lijkt alsof de kuikens steeds meer ontdekken dat je ook gewoon buiten kunt lopen zónder te eten. Ze lopen wat meer heen en weer, nog niet zoals de brahmakippen, maar ik zie zeker verschil met gisteren. Misschien hebben ze gewoon wat tijd nodig. Plan is om er vier aan te houden voor de leg en dan broed, dus dan kunnen ze van het begin af aan buiten lopen, dat is eigenlijk het doel. We hebben ook iemand gevonden die ze voor ons wil slachten, want dat durven we allebei (nog?) niet. Ook is er belangstelling van de Hongaren, voor zowel de brahma kipjes, als de vleeskippen. Of ze ze kunnen kopen van ons? Nou, voorlopig nog even niet, we willen eerst zelf even kijken hoe het allemaal loopt, maar wie weet, in de toekomst.....
Verder genieten we van het heerlijke voorjaarsweer. Omdat het in februari al mooi weer was, zijn de voorjaarsklussen al bijna gedaan, de kleine klusjes blijven over. Er is hier altijd wel wat te doen. We zijn weer druk met de tuin, het gras moet alweer wekelijks gemaaid worden en mijn kas is alweer volop in gebruik. Heerlijk, mijn favoriete tijd van het jaar!
Om de kuikens naar buiten te krijgen, heb ik de voerbakken buiten gezet. En het lukte. Het duurde even voordat ze het door hadden, maar toen er één kuiken over de dam was.......grappig ook altijd dat er in een nieuw groepje kippen, altijd één brutaaltje bij is, daar zal het spreekwoord ook wel vandaan komen, het haantje de voorste. De rest volgde dus, maar vervolgens hebben ze weer de gehele dag lopen vreten, eten kun je het echt niet noemen, ze lijken uitgehongerd en ik weet toch zeker dat dát niet het geval is.
Maar toen 'savonds alle scharrelkippen weer uut zichzelf naar binnen gingen, bleven de vreetkippen buiten, dáár stonden immers de voerbakken. Het was een heel gedoe om ze naar binnen te krijgen, vandaag ga ik dus 'smiddags de voerbakken al naar binnen zetten.
Nou ja, ze hebben buiten gelopen, of eigenlijk buiten gegeten, want daar is ook echt alles mee gezegd. Nooit geweten dat vleeskippen uit zichzelf geen behoefte hebben aan beweging, zo zie je maar weer, een mens is nooit te oud om te leren....
Geen dieren meer die in een hokje hebben gezeten. Dat is het plan. Das wel geen vegetarier, maar het voelt toch wel als een flinke stap in de goede richting.
Dus, een wild zwijn besteld bij de jager. Vis mag ook, ik moet toch íets eten he en een vis heeft niet in een hokje gezeten en heeft (hopelijk) een behoorlijk aantal zwemuren gehad voordat ie gevangen werd.
En we besloten vleeskuikens aan te schaffen en zelf te laten slachten. Dan weten we wat we eten, geen rommel zoals antibiotica en hormonentroep in die kip en ze mogen lekker vrij rondlopen bij ons.
Ik keek eens op internet om me in te lezen over de aanschaf van vleeskuikens en we reden naar de markt om daar een tiental kippen te kopen.
Ik probeer op de markt niet te kijken naar de zielige kleine hokjes waar de dieren inzitten en mijn oren dicht te houden om het geschreeuw van de biggetjes niet te horen. Maar dat valt niet mee.
De kippenverkoopster laat me zien en voelen wat het verschil is tussen een legkip en een vleeskip, ik begrijp het. Ze praat over de kip alsof ie al een kipfilet ís. De kuikens zijn drie weken oud en zijn al bijna net zo groot als een volwassen legkip. Vleeskippen zijn erop gefokt om snel te groeien en tussen de zes en acht weken geslacht te worden. We nemen er tien, we willen er zes slachten na zeven weken en vier houden om daar de eitjes later van uit te broeden, zodat we dan weer nieuwe vleeskuikens hebben.
Er gaan er tien in een doos achterin de auto en we rijden naar huis. Thuisgekomen geef ik ze een rondleiding: 'hier staat de voederbak, het water en kijk eens wat een mooie grote tuin we hebben, geniet ervan'!
De enige interesse is echter de voederbak. Ze beginnen te eten alsof ze uitgestorven zijn. Zo ook de volgende dag en de dag daarna. Ze hebben maar één doel voor ogen: eten, zoveel mogelijk in een zo kort mogelijke tijd.
Ik merk dat ik een beetje teleurgesteld ben. Maar misschien komt het nog, zitten ze vandaag eindelijk vol en willen ze wel naar buiten. In ieder geval gaat de voederbak vandaag naar buiten
Het zit me eigenlijk al jaren dwars. Ik houd erg van dieren en eigenlijk vind ik dat ik vegetariër zou moeten zijn. Maar ik heb een groot probleem, namelijk: ik ben dol op vlees!
Wij zijn echte vleeseters, onze beiden families. Dus zo ook onze zonen. Toen we nog als een gezin woonden, gingen er heel wat karbonaadjes doorheen. Het liefst twee per persoon per dag.
Maar laatst belde de oudste. Heel verhaal, hij is zeer geïnteresseerd in voeding, sport veel en leeft heel gezond. Eigenlijk alle drie mijn zonen wel, maar hij heeft besloten op zijn dertigste (zo zie je maar weer, het kwartje kan zomaar vallen) weer te gaan studeren en wel diëtetiek en voedingsleer. Helemaal trots zijn we en vooral omdat hij er ook zo'n zin in heeft en eindelijk iets gaat leren waar hij ook veel interesse in heeft. Maar, daar kwam het hoor: ' ik eet ook al een half jaar bijna geen vlees meer'. Zo tussen neus en lippen door. Oké! 'Zo slecht voor het milieu en heel ongezond ook hoor mam, weet je wat ze allemaal in die kippen spuiten? En zo zielig, die kippen in zo'n hokje.' Geen speld tussen te krijgen, allemaal waar. En het knaagt aan me, krijg steeds meer weerzin tegen vlees eten, maar ik vind het toch nog steeds zoooo lekker.....
Mijn jongste zoon: 'wij eten minder vlees, twee keer in de week vegetaries'.
Het knaagt verder. Twee van mijn kinderen die verstandiger omgaan met milieu en dier en welzijn , dan ik, hun moeder. Schandalig gewoon!
En toen kwam dat filmpje van die slachthuizen, dat walgelijke filmpje wat ik niet wilde zien,maar waar ik toch flitsen van meekreeg, omdat het overal te zien was. Er veel over nagedacht. Oke, ik word geen vegetarier, maar het besluit is gevallen: ik eet geen vlees meer van dieren die in hokjes hebben gezeten. Dat lijkt me een mooi begin. En misschien gaat dat ooit nog over in vegetariër zijn. Maar dat denk ik niet, eerlijk gezegd. Maar als iedereen twee dagen in de week geen vlees zou eten, zou dat al heel veel helpen. Dus als we nou met zijn allen??
