Enkele weken geleden zijn mijn ouders terug op bezoek geweest. We hebben met hen een rondreis gedaan via Lake Mburo naar de gorilla’s en nadien nog naar Lake Bunyoni.

Het was alweer heel leuk dat ze hier waren.

 

		De lokale markt

De gorilla’s waren blijkbaar heel indrukwekkend. Ik ben niet meegeweest omdat de tocht heel lastig is en er iemand bij Floor moest blijven. De tocht naar de gorilla’s is heel heuvelachtig en ze moesten eerst bijna 6u klimmen voordat ze de groep zagen. Aangezien het regenseizoen is, hadden ze geen geluk en waren ze helemaal natgeregend en dus wat onderkoeld tegen dat ze terug kwamen.

We hebben ook een vrouwenavond gehouden waar mama mee kon om coctails te drinken en dus onze vriendinnen zag. Dat willen we vanaf nu elke maand doen.

Verder hebben we de gewone dingen gedaan maar dat vindt mama het leukste hier. Papa wil constant weg. Hij zou overal naartoe gaan: te voet, met de boda,... Hij geraakt er wel maar wil zoveel mogelijk zien. Hij heeft ook een nieuwe hobby gevonden: foto’s trekken van alle soorten vervoer in Kampala, of eerder, alles wat kan vervoerd worden. 

		papa bij de kapper

We hebben ook de “verpakkingen” voor de doopsuikers besteld. Het wordt dus iets Afrikaans.

Hannes is ook eens met papa gaan mountainbiken. Af en toe gaat hij op zondag mee met de “fietsclub”. Dat is hier fantastisch, tussen de natuur, tussen de huisjes,... Maar wel heel heuvelachtig dus heel lastig.

Sinds enkele weken gaat Floor naar de crèche, 2 dagen per week. Alhoewel, na de eerste week was ze al ziek. Ze moet sterk worden hé. En sociaal! Want hier thuis zou ze toch maar verwend worden.

Ze is wel echt ziek geweest, een volledige week, dat ze niets wou eten of drinken en ze had koorts... Gelukkig hadden we goede dokters in de omgeving en die stelden ons gerust. Nu is ze er weer helemaal door en speelt ze weer zoals ervoor!

De crèche lijkt wel heel goed. Kinderen mogen maar gaan vanaf 18 maanden en moeten echt zelfstandig leren zijn: zelf met een lepel eten, zelf hun schoentjes uit de kast nemen, handjes wassen,... Er zijn geen bedjes maar er worden matrassen op de grond gelegd en dat werkt hier ook blijkbaar.

De derde week had ze al sportdag. Ik wist niet goed wat ik mij daarbij moest voorstellen maar het was heel leuk! Iedereen kreeg een sportuniform en de kindjes moesten om de beurt een soort estafette afleggen: lopen naar de overkant, een bal in een basketbalring gooien (kindermaat), met een poppenbuggy tot aan de overkant gaan, een bekertje water dragen zonder te morsen, blokken op een toren zetten,... Floor was bij de jongsten en was nog maar 4 keer geweest om te oefenen dus kon ze nog niet zoveel.

Sinds kort weet ik ook dat ik in september mag starten als leerkracht Nederlands op de internationale school. Ik zal lesgeven aan kinderen van 4 tot 6 jaar. Ik ben super blij én fier en kijk er enorm naar uit. Gedurende de maand mei zal ik nu al wat lessen meevolgen met de huidige leerkracht want zij gaat terug naar Nederland in juni. Doordat ik al meewerkte aan de themadagen ken ik al redelijk wat kindjes en heb ik ook al gemerkt dat de sfeer tussen de leerkrachten,  het bestuur en de ouders heel goed lijkt.

Onlangs was het thema "Koninginnedag" omdat ze in Nederland een nieuwe troonsopvolger hebben. In oktober zal er een iets meer Belgisch thema gekozen worden. Het is niet altijd gemakkelijk want de Belgische gezinnen zijn wat in de minderheid.

Ik heb ook de kleren wat gesorteerd die ik van jullie gekregen heb. De wachters en Assumpta hebben al veel gekregen voor zichzelf, hun kinderen, broertjes en zusjes. Soms vinden ze de kleren zelfs te mooi om op weekdagen te dragen en sparen ze ze tot de zondag om naar de kerk te gaan.

Deze week heb ik afgesproken met die man van het weeshuis om hem nog enkele zakken kleren te geven voor de kinderen die bij hem verblijven. En ik ben onlangs ook nog naar een centrum geweest die tijdelijk kinderen opvangt om dan op zoek te gaan naar familieleden om hen terug naar huis te laten gaan. Ze hebben er plaats voor 60 kinderen maar er verblijven momenteel 180 kinderen. Daar kunnen ze alle hulp gebruiken.

Heel erg bedankt voor alles wat we al gekregen hebben. Iedereen is jullie heel dankbaar! 

Hannes belooft mij nog steeds om eens een verslag over zijn werk te schrijven maar hij heeft het druk en als hij dan wat tijd vrij heeft, speelt hij graag met Floor, bekijkt hij de tuin vol bewondering en helpt de tuinman, of maakt hij een hondenhok (hij heeft geen linkerhanden hoor). Want... Sinds 2 weken hebben we ook een hondje. Ze is 2 maanden oud en zal dus opgroeien met Floor. Floor is er gek van maar de hond is nog wat bang dus het zal geen echte waakhond worden.