Ik wou deze blog eigenlijk al enkele weken geleden aanpassen maar het blokkeerde elke keer en dan heb ik het opgegeven.
Mijn ouders zijn alweer vertrokken. De 10 dagen dat
ze hier waren zijn weer heel snel gegaan. Het dierenpark Murchisson Falls was
fantastisch want we hebben vele dieren gezien en Floortje reageerde er heel
enthousiast op! Ze wees ernaar, keek naar ons, en riep whoehoe. Ook de
watervallen waren echt indrukwekkend. Het park is niet omheind waardoor we op
weg naar onze lodge de eerste avond in het donker plots een olifant voor onze
neus zagen lopen. Voor de bewoners in de omgeving van het park zijn dit hele
normale taferelen en ze reageerden dus ook niet verbaasd toen wij dat verhaal vertelden.
Mijn vader heeft hier ook 3 dagen een congres van
tandartsen meegevolgd en zelf ook 2 dagen een voordracht gegeven. Iedereen was
heel enthousiast over hem. Natuurlijk moest hij zich ook eens in de praktijk
bewijzen en belden ze hem af en toe op om te komen helpen in hun
tandartspraktijk wanneer ze toch iets specialers voorhadden. Onze living is ook
even een tandartspraktijk geweest voor Assumpta. Zij heeft al jaren bruine
plekken op haar tanden, had er zelfs al met een schuurspons op gezeten om het
weg te krijgen maar ze had er zich bij neergelegd dat ze zo oud zou worden.
Maar daar kwam plots een geschenk uit de hemel vallen! Mijn vader heeft ervoor
gezorgd dat ze terug witte tanden heeft! Ze viel op haar knieën van
dankbaarheid en weende van blijdschap!
De andere dagen hebben we de gewone dingen gedaan:
naar de markt en de supermarkt geweest, naar de craft-market bij Flores, iets
gaan eten, in de tuin gezeten, het kippenhok afgewerkt, lesgegeven, gaan
zwemmen,... Mijn ouders vonden het gewoon al fantastisch om hier te zijn en
alles zijn gewone gang te laten gaan.
De themadag van de Nederlands/Vlaamse school was
een succes en ik heb mijn steentje kunnen bijdragen. De kinderen hebben op die
dag vanalles geleerd over water en deden daarbij educatieve spelen.
En vorige week zijn we ook naar een concert van
Sean Paul geweest. Het concert was hier op het cricketplein, achter onze hoek!
Nee nee, Afrika is niet wereldvreemd hoor! Het was een super concert/festival
en iedereen stond ter plaatse te dansen! We waren met een groepje van een
10-tal blanken tussen vooral lokale mensen.
Zondag doen we mee aan de MTN-marathon! Dat is een evenement zoals de 20 km in Brussel, heel groots! De kortste afstand die mogelijk was, is 10 km maar aangezien we gehoord hebben dat vele mensen wandelen, hebben we het ons geriskeerd en zijn Hannes en ik ingeschreven. Hannes heeft beloofd lief te zijn en bij mij te blijven (maar eigenlijk ook een beetje omdat hij zelf niet meer getraind is hoor). We zien er toch wat tegenop want het is hier heel heuvelachtig en dat maakt het extra zwaar! Spannend...
|